به گزارش مشرق، یک کاربر فضای مجازی فیلمی را در توییتر خود منتشر کرد: این ۹۰ ثانیه رو از دست ندید به ویژه مسئولان مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی‌کند. فایل آن‌را از اینجا دانلود کنید: video/mp4 دانلود *بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای …
همسر و دو فرزند شهید حسین محرابی با سردار سلیمانی دیداری داشتند که به گفته خانواده شهید، صمیمیت، شیرینی این ملاقات را تکمیل کرده بود.
به گزارش مشرق، کم نیستند خانواده‌های شهیدی که عزیزان خود را برای دفاع از اسلام و وطن فدا کرده و همیشه در معرض اتهام کسب مادیات بوده‌اند؛ اما شرایط این خانواده‌ها ثابت می‌کند که هنگام فدا کردن عزیز خود به منافع دنیوی چشمی نداشتند.
فراموش نشدن، کم‌ترین حقی است که خانواده‌های شهید دارند و این بار سرداری از جنس انقلاب است که این حق را به نحو احسن ادا می‌کند.
همسر شهید حسین محرابی در مورد چگونگی فراهم شدن این دیدار می‌گوید: هنگامی که ما در هتل استقلال تهران برای دیدار خانواده‌های شهدای مدافع حرم با سپهبد شهید حاج قاسم سلیمانی بودیم، دخترم زینب در صحبتی که آن‌جا با سردار داشتند، قول یک دیدار خصوصی در منزل را از ایشان می‌گیرد و سردار بدون هیچ حرفی قبول می‌کنند.
مرضیه بلدیه در مورد احساس خود از حضور این سردار در منزل شهید توضیح می‌دهد: ما انتظار دیدار و حضور چهره‌های انقلابی مانند حاج قاسم سلیمانی را داشتیم و برای ما باعث افتخار بود که یک سردار س..
احمددهقان از زیر چاپ رفتن اثری تازه از خود با عنوان «تک آخر» شامل روایت‌هایی بکر و ناشنیده از عملیات کربلای چهار و پنج از زبان شهید غلامرضا صالحی خبر داد.
به گزارش مشرق، همزمان با ایام سالگرد عملیات کربلای ۴، احمد دهقان از انتشار کتاب یادداشت‌های روزانه شهید غلامرضا صالحی به عنوان مهمترین یادداشت‌های روزانه هشت سال جنگ تحمیلی خبر داد.
این کتاب با عنوان تک آخر در ۲۰۰۰ صفحه آماده انتشار شده است. توسط نشر فاتحان در دست چاپ قرار گرفته است.
این نویسنده از سال ۱۳۹۳ در سکوت خبری آماده‌سازی این کتاب را آغاز کرد و به گفته وی یکی از دلایل کم‌کاری وی در این سال‌ها در عرضه رمان به این موضوع مربوط می‌شده است.
به گفته دهقان غلامرضا صالحی از فرماندهان قرارگاه‌های حمزه و نجف و همچنین قائم‌مقام لشکر ۲۷ در دوران جنگ تحمیلی بوده که یادداشت‌نویسی را از سال‌های آغازین حضورش در جنگ آغاز کرده است.
این فرمانده از سال ۱۳۶۴ در بسیاری از جلسات تصمیم‌گیری و سرنوشت‌ساز شرکت داشته و یادداشت‌های روزانه وی از منابع بکر و دست اول در تاریخ جنگ تحمیلی محسوب می‌شود که انتشار آن می‌تواند بسیاری از نکات مبهم..
در این ۳۸ سال هر جا رفتم پیگیری وضعیت همسرم، گفتند ما خبر نداریم. مسئولان بنیاد شهید می گفتند اگر خودت خبری پیدا کردی به ما هم خبر بده! آنها دست به سرم می کردند.
به گزارش مشرق، جنگ که شروع شد محمد از منیره خداحافظی کرد و رفت. به او قول داد چند روز دیگر حتما برگردد و خانه اجاره ای شان را عوض کند تا زنِ جوانش از دست صاحب خانه بداخلاق که او را اذیت می کرد راحت شود. محمد به همین نام و نشان رفت و ۳۸ سال منیره را چشم انتظار گذاشت. نه خودش آمد و نه حتی بند انگشتی از جسمش که لااقل وقتی همه خانواده شهدا برای مراسمات و یادواره ها عکس شهیدشان را به دست می گیرند و می روند سر مزار عزیزانشان او نیز مزار داشته باشد تا به یاد روزهای خوشی که با هم داشتند نورِ امیدِ بی رمقِ زندگی‌اش را روشن نگه دارد. همان زندگی‌ای که ماه‌های اول سال ۵۸ شروع شده بود.
بیشتر بخوانید: ۲۰ روز با هم بودیم؛ یک عمر دنبالش گشتم + عکس وصیت شهید: من را هم شریک کنید! منیره عضو یک خانواده ۱۱ نفره گیلانی بود. پدرش بزرگتر محل به حساب می آمد، شاید چیزی شبیه کدخدا. همان مردی بود که اگر در روستا کسی دعوایش می شد، جوانی می خ..
نگران زنی بود که شوهر جوانش را در جنگ از دست داده است… نگرانِ نگرانی‌های آن زن بود… که یک‌وقت حرفش در هیاهوی زمانه گم‌وگور نشود… نگران سرنوشت بچه‌هایی بود که در قنداقه یتیم شده بودند…
به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، محمود جوانبخت، روزنامه نگار و نویسنده دفاع مقدس در مطلبی، یاد یار دیرینش مرحوم حاج احد گودرزیانی را گرامی داشت. متن این یادداشت چنین است:
احد دوست ما بود… از قبیله‌ی ما بود… دغدغه‌های‌مان یکی بود… هم‌دغدغه بودیم…شاید تعبیر نامأنوسی باشد… گیجم هنوز از خبری که مثل آواری ناگهان فرود آمده است بر سرم… بر سرمان… بر سر همه‌ی هم‌قبیله‌ای‌ها… ما از یک قبیله‌ایم… از قبیله‌ی قلم… از قبیله‌ای هستیم که قلم‌مان برای دغدغه‌های‌مان روی کاغذ سُر خورده است… از وقتی نوشتیم جز از برای نگرانی‌های‌مان ننوشتیم… و احد هم یکی از ما بود…
نگران زنی بود که شوهر جوانش را در جنگ از دست داده است… نگرانِ نگرانی‌های آن زن بود… که یک‌وقت حرفش در هیاهوی زمانه گم‌وگور نشود… نگران سرنوشت بچه‌هایی بود که در قنداقه یتیم شده بودند… خیال مادران جوان از دست..
