گروه ساجد دفاعپرس: زندگی در جبههها صفایی خاص و آداب و رسومی برگرفته از فضای جنگی آمیخته با فرهنگ ایرانی اسلامی ما داشت؛ بنابراین در چنین فضایی بود که فرهنگ دفاع مقدس شکل گرفت؛ فرهنگی ارزشمند که بسیاری از مؤلفههای آن، بعد از پایان جنگ تحمیلی هشتساله نیز ماندگار شد.
آشنایی و احوالپرسی رزمندگان نیز در جبهه آداب و رسوم خاص خود را داشت که در کتاب «فرهنگ جبهه» دراینباره چنین روایت شده هست: بعد از تعبیر «حاجی» به جای اسم شخص، کلمات «عمو» و «دایی» را برای فرماندهان به کار میبردند: «عمو مسلم» فرمانده گردان، «عمو حمزه» فرمانده گروهان، «دایی حسن» معاون تیپ و در احوالپرسی عبارت: «مؤمن، روحیه چطوره؟» یا «چطوری پسر عمو» یا «پسرخاله» و «پسر عمه»؛ در گفتوگوهای بیسیمی میگفتند: «گل باشی؛ ولی عمر گل را نداشته باشی». همچنین در توپخانه بین مخابرات و دیدبانی، سخن گفتن با استفاده از آیات قرآن، فتح باب آشنایی و دوستی بود.
انتهای پیام/ 113
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
