به گزارش مجاهدت از گروه بین‌الملل دفاع‌پرس، روز سه‌شنبه در زمانی که انتخابات ریاست‌جمهوری ایالات متحده در جریان بود، به‌یک‌باره، رسانه‌های رژیم صهیونیستی از برکناری «یوآو گالانت»، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی توسط «بنیامین نتانیاهو» خبر دادند. در همین حال این رسانه‌های صهیونیستی اعلام کردند، نخست وزیر دیکتاتور این رژیم، «یسرائیل کاتس»، وزیر خارجۀ کابینه را به عنوان وزیر جنگ جدید معرفی کرده، «گدعون سَاعر» را- که به تازگی به ائتلاف کابینۀ «نتانیاهو» اضافه شده هست- به عنوان وزیر خارجه، منصوب کرده هست.
این جابه جایی در میانه جنگ نشانه‌ای از فرونشستن حباب ادعا‌های مقامات رژیم و آشکار شدن بزرگنمایی‌ها و دروغ‌های رسانه‌ای آنها هست. دروغ‌هایی که همگی بر وجود بحران در رژیم صهیونیستی دلالت دارند.
اختلاف داخلی
برکناری «یوآو گالانت»، خلاف ادعا‌های مستمر مقامات رژیم صهیونیستی را آشکار کرد. ادعا‌هایی که بر دو نکته تمرکز داشتند: اول هماهنگی داخلی و دوم آمادگی برای استمرار جنگ در چند جبهه. اما برکناری «گالانت»، آن هم در روز برگزاری انتخابات ریاست جمهوری آمریکا نشان داد، هماهنگی داخلی نه تنها وجود ندارد بلکه اختلافاتی در داخل رژیم صهیونیستی همانند خوره به جان رژیم صهیونیستی افتاده هست که در حوادثی این چنینی خود را نشان می‌دهد.
این اختلاف با برکناری «گالانت» آشکار شد، اما اختلافات دیگری وجود دارند که تاکنون چندان نشان داده نمی‌شوند. مثل اختلافی که بر سر «سربازی حریدی‌ها»، یا اختلافی که بین «نتانیاهو» و دادستان کل رژیم صهیونیستی به وجود آمده هست. طی چند روز گذشته این اختلاف چنان جدی شد که «نتانیاهو» و تعدادی از اعضای کابینه اش از جمله «بن گویر» و «امسالم» خواستار برکناری دادستان کل شدند.
بن بست میدانی در جنگ
رژیم صهیونیستی پس از اشغال تمام نوار غزه حالا به سمت طرح ژنرال‌ها روی آورده هست تا شمال نوار غزه را، شامل جبالیا، بیت حانون و بیت لاهیا، از بقیه نوار غزه جدا کند. این اقدام در حالی در دست انجام هست که پس از شهادت «یحیی سنوار»، فرمانده قهرمان گردان‌های قسام، برآیند صهیونیست از میدان غزه این بود که دیگر کار در غزه به اتمام رسیده هست. اما برخلاف این ارزیابی غلط و اشتباه محاسباتی صهیونیست‌ها نه تنها این اتفاق رخ نداد بلکه صهیونیست‌ها شاهد حملات شدیدتر مقاومت و خسارت‌های بیشتر از گذشته هستند. حال آنها در روزگاری که دیگر جایی برای شخم زدن با تانک هایشان در غزه باقی نگذاشته اند، هنوز براساس آمار خودشان ۱۰۱ نفر از اسرایشان در اختیار مقاومت هست.
در جبهۀ شمالی و جنوب لبنان، وضع وخیم‌تر از غزه هست. رژیم صهیونیستی هنوز نتوانسته خاک جنوب لبنان را اشغال کند. این در حالی هست که تلفات آنها در شمال فلسطین اشغالی بسیار بیشتر از نوار غزه هست و عملیات‌های کیفی مقاومت اسلامی لبنان، در مواردی، چون حمله به پایگاه «بنیامینا» و خانۀ «نتانیاهو»، صهیونیست‌ها را به صرافت انداخته هست.
علاوه بر این موارد، آنها در مقابل حملات مقاومت عراق- که طی یک ماه اخیر چندین برابر شده- و عملیات نیرو‌های مسلح یمن- که با موشک‌های فراصوت به قلب سرزمین‌های اشغالی حمله کرده اند- هیچ واکنشی از خود نتوانسته اند نشان دهند.
اعتراضات داخلی
با برکناری «یوآو گالانت» یک گسل داخلی عمیق- که بر اثر وقوع جنگ تا حدی آرام گرفته بود- دوباره فعال شد. از همان لحظة اعلام برکناریِ وزیر جنگ، مخالفان «نتانیاهو» به خیابان‌ها آمدند. پلیس رژیم صهیونیستی با آنها درگیر شد و تعدادی را بازداشت کرد.
آغاز دوبارۀ اعتراضات داخلی آن هم با شیبی- که از دستگیری تظاهرات کنندگان می‌توان فهمید شدید هست- روز‌های سختی را برای صهیونیست‌ها به همراه خود آورده هست. این اعتراضات که سابقۀ ۴۰ هفته مستمر را پیش از شروع «طوفان الاقصی» داشت، یک بحران جدی برای صهیونیست‌ها هست که می‌تواند با ایجاد شکاف در حزب «لیکود»، کابینۀ «نتانیاهو» را ساقط کرده، صهیونیست‌ها را در میانه جنگ، با انتخابات پیش از موعد و نبود دولت دائمی روبرو سازد.
معضل اقتصاد و کمبود تسلیحات نظامی
طی یک ماه گذشته رتبۀ اعتباری رژیم صهیونیستی در عرصۀ بین الملل یک درجه سقوط کرده هست. از سوی دیگر محافل نظامی از کمبود تسلیحات نظامی با وجود تمام کمک‌های تسلیحاتی آمریکا خبر می‌دهند. در این شرایط استمرار جنگ در چند جبهه، صهیونیست‌ها را به شدت در مضیقه قرار داده هست و برخی از محافل اقتصادی از احتمال ورشکستی و اجبار برای پایان دادن به جنگ خبر می‌دهند.
فشار‌های بین المللی
در عرصۀ بین الملل، علاوه بر این که رژیم صهیونیستی از سوی سازمان ملل تحت فشار قرار گرفته هست، اخیراً با درخواست‌های متعددی از سوی اعضای سازمان ملل روبرو شده، که خواستار ممنوعیت ارسال سلاح برای رژیم صهیونیستی شده‌اند.
این مسئله در کنار اعتراضاتی که در اقصی نقاط جهان علیه جنایت‌های رژیم صهیونیستی وجود دارد، صهیونیست‌ها را در یک انزوای بین المللی و جهانی قرار داده هست. انزوایی که راهی جز، پایان دادن به جنگ برای آنها باقی نمی‌گذارد.
انتهای پیام/۹۵۵
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
