به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس از کرمان، «یوسف سلیمانی» هفتم خرداد ۱۳۴۱، در روستای قنات‌ملک از توابع شهرستان رابر چشم به جهان گشود. وی تا سوم متوسطه تحصيل كرد. ازدواج کرد و صاحب يک پسر و دو دختر شد. پاسدار بود، سرانجام در دوم مهر ۱۳۷۲، در روستای چهارگنبد سيرجان هنگام درگيری با اشرار بر اثر اصابت گلوله به شهادت رسيد.
در ادامه وصیت‌نامه شهید «یوسف سلیمانی» را مرور می‌کنیم:
سلام و درود بر نور چشمم امید قلبم رهبرم و پیشوایم حضرت آیت‌الله خامنه‌ای . خدایا اگر ناراحتی برای وی پیش آید حاضرم همان دم و بازدم را از من بگیری و به جان رهبر نثار کنی. خداوند او را تا انقلاب حضرت مهدی حتی تا کنار آن حضرت محافظت بفرماید. خدایا من گنهکار جز تو کسی را ندارم که به او پناه ببرم و تنها عفو و بخشش از آن توست خجالت می‌کشم، از بس گنهکارم، اما چه خاکی به سر کنم پس باید در خانه تو درب بزنم، ای پروردگارم خواهش می‌کنم مرا شرمنده مکن و جوابم بده، جدا عذر می‌خواهم، پس مرا ببخش تنها امیدم تو هستی ای مهربان‌ترین مهربانان.
اگر مرگم فرا رسید سرپرست خوبی برای فرزندانمان باش آنها را آن‌طور که اسلام می‌خواهد تربیت کن یقین دارم که مادر خوبی برایشان هستی کسی که آنها را آزار و اذیت نکند که من به دخترم فاطمه‌جان و هادی‌جان و سمیه‌جان خیلی علاقه داشتم که اینها اسم‌های بسیار خوبی هستند که در حدیثی از معصومین خواندم که می‌گفت در خانه‌ای که نام فاطمه باشد در آن خانه فقر پیدا نمی‌شود و فرزندانم برایتان از خداوند سلامتی و فردی صالح شدن خواستارم. همسر و فرزندانم نماز بپا دارید که تنها نماز موجب سردی آتش جهنم می‌شود تا می‌توانید صدقه بدهید. برایتان از خداوند طلب عفو و بخشش درخواست می‌کنم. از خواهر خوبم که جز آبرومندی و پاکی چیز دیگر ندیدم و باعث آبرومندی برادرانت شدی برایت دعای خیر از خداوند می‌طلبم.
در پایان از بابت نام‌برده گنهکار هرچه در توان شما است در راه خدا صدقه بدهید و در آخر وصیت‌نامه‌ام از همه شما خداحافظی می‌کنم امید است که خداوند مرا شرمنده شهیدان نکند و مرا بیامرزد از همگی التماس‌دعا دارم. به امید آن روزی که برایتان پیروزی اسلام در تمام نقاط جهان با بانگ الله اکبر به صدا درآید ان‌شاءالله.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
