به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، «مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس» در ادامه مجموعه کتاب‌های تاریخ شفاهی، کتاب «طبیب زندان دولتو»، به روایت «سید مسعود خاتمی» را منتشر کرده است.
این کتاب که به کوشش «محمدرضا باقری» به نگارش درآمده است در ۱۴ فصل شامل از تولد تا انقلاب اسلامی، اسارت در زندان دولتو، تدابیر مدیریتی در استان فارس، از فرماندهی منطقه فارس تا عضویت در شورای عالی سپاه، مسئولیت در بهداری جنگ و معاونت حقوقی ـ پارلمانی وزارت سپاه، شکل‌گیری ستاد امداد و درمان و اقدامات آن، بسیج جامعه پزشکی برای پشتیبانی از جنگ، متخصصان متعهد، مسئله بهداشت در جنگ تحمیلی، مواجهه جامعه پزشکی با عوامل ناشناخته شیمیایی در جنگ، تحقیقات و اقدامات کادر پرشکی برای کمک به مجروحان شیمیایی، شیوه‌های درمان مصدومان شیمیایی، ادامه روند درمان مجروحان بعد از جنگ تحمیلی و تاریخچه تشکیل و توسعه دانشگاه علوم پزشکی بقیه‌الله (عج) تنظیم شده است.
در پیشگفتار کتاب «طبیب زندان دولتو» می‌خوانیم:
«با عنایت به نقش واحد بهداری در جبهه‌ها اعم از نیروهای متخصص و تجهیزات پزشکی و همچنین نیاز به هماهنگی برای انتقال مجروحان از خطوط مقدم به بیمارستان‌های شهرها، ضرورت تشکیل بهداری کل سپاه را بیشتر نمایان کرد. بهداری کل سپاه مسئول اعزام نیروهای متخصص به جبهه‌ها و تامین تجهیزات مورد نیاز بهداری رزمی و هماهنگی میان دستگاه‌ها بود.
در ضمن می‌بایست تمهیدات لازم را در جهت تاسیس مراکز درمانی نزدیک به مناطق عملیاتی به منظور کاهش فاصله زمانی مجروحیت و درمان، در نظر می‌گرفت و امکانات مورد نیاز برای اقدام را فراهم می‌کرد. به عبارت دیگری بهداری کل حلقه وصل وزارت بهداشت و درمانی جمعیت هلال احمر، بنیاد شهید و دیگر دستگاه‌ها با بهداری‌های رزمی در مناطق جنگی غرب و جنوب بود.
شکل‌گیری ستاد امداد و درمان و عضویت سپاه در این ستاد نیز زمینهای جهت بسیج نیروهای متخصص برای اعزام به جبهه‌ها و تامین تجهیزات و امکانات مورد نیاز اورژانس‌ها و بیمارستان‌های صحرایی و از همه مهم‌تر بسیج ظرفیت‌های هوایی، زمینی و ریلی کشور برای انتقال سریع مجروحان به مراکز درمانی پشت جبهه فراهم کرد.»
قسمتی از متن کتاب:
«حضرت امام (ره)» در جنگ همان شیوه مقابله با استکبار جهانی پیش از پیروزی انقلاب را در پیش گرفت و با فراخوان مردم تحت عنوان تکلیف شرعی، همه را برای کمک به میدان آورد. بعد از پیروزی انقلاب، کشور هنوز نیروی نظامی درست و حسابی نداشت. بعضی از سران ارتش بعد از انقلاب برکنار شده بودند و نهادهای دولتی انسجام لازم را نداشت.
سپاه هم به آن صورت شکل نگرفته بود. در آن وضعیت، در مقابل ارتش کلاسیک دشمن با آن همه امکانات و پشتیبانی‌های بیگانگان چه نیرویی می‌توانست صف‌آرایی کند؟
با شروع جنگ، حضرت امام (ره) فرمان بسیج عمومی دادند و تاکید کردند که جنگ در راس امور است و هم و غم همه باید رویارویی با دشمن باشد که به کشور حمله کرده است. بعد از صحبت‌های امام، همه اقشار مردم فرمان امام را لبیک گفتند و به صحنه آمدند؛ از جمله جامعه پزشکی که از روز اول جنگ در کنار رزمندگان حضور داشت.
بعد از حادثه حلبچه، ما عده‌ای از مصدومان شیمیایی از مردم عادی عراق داشتیم. نگهداری نیروها و مردم عادی عراقی ضوابطی داشت. بیشتر آنها را به بیمارستان‌های نظامی می‌بردند که از نظر امنیتی کنترل کنند و گرنه برای کادر پزشکی ما مجروحان تفاوتی نداشتند و با همه مثل هم برخورد می‌کردند. یکی از اصول اخلاقی گروه‌های پزشکی در جبهه و پشت جبهه این بود که وقتی برای امداد رسانی می‌رفتند، به هیچ وجه برایشان فرقی نمی‌کرد که مصدومان از کدام کشورند.»
«طبیب زندان دولتو»، تاریخ شفاهی «سید مسعود خاتمی» در ۳۰۴ صفحه مصور به کوشش «محمدرضا باقری» به رشته تحریر درآمده و توسط «مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس» در ۱۰۰۰ نسخه منتشر شده است.
منبع خبر