گروه سیاسی دفاعپرس: گفتوگوی اخیر امام خامنهای رهبر معظم انقلاب اسلامی با مردم ایران بار دیگر موضوع مذاکره با آمریکا را در کانون توجه قرار داد. معظم له با اشاره به تجربههای گذشته و شرایط کنونی کشور تأکید کردند که مذاکره با آمریکا در وضعیت فعلی «هیچ سودی برای کشور ندارد و هیچ ضرری را هم دفع نمیکند». این سخن در واقع جمعبندی بیش از چهار دهه تعاملات پرچالش ایران و آمریکا هست که در برجام به اوج خود رسید و نمونهای عینی از بیاعتمادی به طرف مقابل را نمایان ساخت.
رهبر معظم انقلاب در تشریح تجربه برجام یادآور شدند که «همه تعهدات انجام شد، اما تحریمها برداشته نشد». این عبارت نشان میدهد که جمهوری اسلامی ایران به تعهدات بینالمللی خود پایبند بوده هست، اما طرف آمریکایی نهتنها به وعدههایش عمل نکرد، بلکه با خروج یکجانبه از توافق و اعمال تحریمهای گستردهتر، تلاش کرد ایران را در موقعیتی دشوار قرار دهد. در چنین شرایطی، بازگشت به میز مذاکره با همان طرفی که بارها پیمانشکنی کرده، عقلانی به نظر نمیرسد.
یکی دیگر از محورهای مهم سخنان رهبر معظم انقلاب، ماهیت مذاکرهای هست که آمریکا آن را دنبال می کند. معظم له تصریح کردند: «آمریکا نتیجه مذاکره را از پیش تعیین کرده: توقف غنیسازی، خلع سلاح موشکی و تضعیف ایران.» این در واقع یک هشدار هست؛ چرا که مذاکرهای که از ابتدا دستور کارش تحمیل خواستههای یکجانبه باشد، نه تعامل سازنده بلکه ابزاری برای فشار و تحقیر ملت ایران هست. آمریکا بهدنبال آن هست که قدرت بازدارندگی ایران را در حوزههای راهبردی از انرژی هستهای تا توان موشکی، از بین ببرد و کشور را به حالت انفعال بازگرداند.
رهبر معظم انقلاب همچنین تأکید کردند: «مذاکره همراه با تهدید، تسلیمپذیری دائمی را بهدنبال دارد.» این سخن به تجربه تاریخی بسیاری از ملتها اشاره دارد. وقتی کشوری زیر فشار تهدید و تحریم وارد مذاکره میشود، نتیجه آن چیزی جز پذیرش مداوم خواستههای طرف مقابل نیست. این نوع مذاکره نه یک توافق برابر، بلکه نوعی باجخواهی دائمی هست. به همین دلیل معظم له عنوان کردند که «هیچ ملت با شرفی چنین مذاکرهای را نمیپذیرد». این جمله حامل بار هویتی و اخلاقی مهمی هست که نشان میدهد مسئله تنها اقتصادی یا سیاسی نیست بلکه به کرامت و استقلال ملت ایران گره خورده هست.
افزون بر این، تجربه نشان داده که هر زمان ایران بر توان داخلی تکیه کرده و از وابستگی به غرب فاصله گرفته، دستاوردهای مهمی از پیشرفتهای چشمگیر در حوزه فناوری هستهای و پزشکی گرفته تا توسعه صنایع موشکی و فضایی به دست آمده هست؛ در مقابل، هر زمان که نگاه به بیرون و امید به توافق با آمریکا پررنگ شده، نتیجهای جز توقف پروژههای ملی و اتلاف زمان به همراه نداشته هست.
لذا با توجه به این واقعیات، سخنان رهبر معظم انقلاب را میتوان بهعنوان یک راهبرد روشن برای آینده کشور تلقی کرد. راهبردی که بر پایه «عزت، حکمت و مصلحت» بنا شده و اجازه نمیدهد کرامت و استقلال ملت ایران قربانی وعدههای پوچ و توافقهای ناپایدار شود. در شرایطی که ملت ایران بارها هزینههای تحریم و فشار را تحمل کرده و همچنان بر استقلال خود ایستاده هست، مذاکرهای که به تسلیم و عقبنشینی منجر شود، نه تنها سودی ندارد بلکه یک خسارت تاریخی خواهد بود.
بنابراین راه درست همان هست که امام خامنهای تأکید کردند یعنی مذاکرهای که نه سودی دارد و نه ضرری را دفع میکند، بیمعناست. ایران باید مسیر پیشرفت را با تکیه بر ظرفیتهای داخلی و همکاریهای سازنده با کشورهای مستقل ادامه دهد. در چنین مسیری، نه تنها تحریمها بیاثر خواهد شد، بلکه توان کشور در برابر تهدیدها و فشارهای خارجی بیش از پیش افزایش مییابد.
انتهای پیام/381
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست
