گروه بین‌الملل دفاع‌پرس: بعد از خروج آمریکا از توافق هسته‌ای در سال ۲۰۱۸ که توسط «دونالد ترامپ» رئیس جمهور وقت این کشور انجام شد شاهد فراهم شدن زمینه لازم برای بحرانی و پیچیده شدن روابط مابین جمهوری اسلامی ایران و کشورهای دنیا بودیم. این وضعیت و شرایط بعد از اقدام تروریستی ارتش آمریکا در به شهادت رساندن سردار شهید حاج «قاسم سلیمانی» و «ابومهدی المهندس» در فرودگاه بغداد بسیار پیچیده‌تر شد.
سپس نوبت به اقدامات و فعالیت‌های عوامل و عناصر داخلی و خارجی ایرانی خودفروخته و مزدور با صحنه‌گردانی آمریکا و رژیم صهیونیستی در روز‌های پایانی تابستان و پاییز سال ۱۴۰۱ رسید که هدف اصلی آنها به آشوب کشاندن کشور و سرنگون نظام مقدس جمهوری اسلامی ایران بود. البته آنها در پس این هدف خود اهداف فرعی دیگری همچون انزوای بین‌المللی کشورمان را نیز داشتند تا بتوانند در سایه این انزوای جهانی بسیار آسان‌تر هدف اصلی خودشان که همانا سرنگونی نظام اسلامی بود را محقق کنند.
بر همین اساس کشورهای غربی در سایه تلاش‌ها و هیاهو‌های ضدانقلاب داخل و خارج نشین اقدام به اخراج کشورمان از کمیسیون مقام زن سازمان ملل متحد به پیشنهاد آمریکا کردند. بعد از انجام این اقدام «جیک سالیوان» مشاور امنیت ملی کاخ سفید در اظهاراتی کینه توزانه و ددمنشانه در ادعایی مضحک و خنده‌دار اخراج کشورمان از این نهاد بین‌المللی را پاسخی به سرکوب‌های زنان و دختران دانست.
این شرایط فشار دشمنان داخلی و خارجی بر کشورمان همچنان ادامه داشت تا اینکه «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور کشورمان در آخرین روز‌های بهمن ماه در پاسخ به دعوت همتای چینی خود به این کشور سفر کرد. رئیس جمهور ایران در سفر به پکن در راس هیاتی بلندپایه سیاسی و اقتصادی به این کشور مذاکرات و گفتگو‌هایی را به منظور نهایی کردن توافق جامع بین دو کشور انجام داد که حاصل آن بی‌شک نزدیکی هرچه بیشتر ایران و چین و خشم عصبانیت آمریکا از این وضعیت بود.
اما روز جمعه ۱۹ اسفندماه روزی بزرگ و تاریخی در عرصه دیپلماتیک برای منطقه و عاملی مهم در جهت افزایش صلح و ثبات در این نقطه از دنیا بود. در این روز یک خبر فوری رسانه‌های منطقه و جهان را غافلگیر کرده و آنها را در شک و بهت فرو برد و این خبر چیزی جز توافق تاریخی دو کشور جمهوری اسلامی ایران و عربستان سعودی نبود. در حقیقت این توافق را می‌توان همانند یک زلزله بزرگ در روابط بین‌الملل دانست که از یک طرف هرچه بیشتر کشورمان را از انزوایی که توسط کشورهای غربی برای ما ایجاد شده بود خارج ساخته و از طرفی دیگر نشان داد که می‌شود بدون دخالت آمریکا به توافقی به این مهمی دست پیدا کرد.
البته این پایان ماجرا نبود و برگ دیگری از ناکامی پروژه انزوای ایران که توسط دشمنان کشورمان و یا صحنه گردانی آمریکا کلید خورده بود، ورق خورد و این بار نوبت آزادی «اسدالله اسدی» دیپلمات کشورمان بود که در ۹ تیرماه سال ۱۳۹۷ با طرح ادعا‌هایی واهی و بی‌اساس در آلمان دستگیر شده و سپس به کشور بلژیک انتقال داده شده بود. این دیپلمات کشورمان در ادامه مسیر دیپلماسی کشورمان در مسیر شکستن پروژه انزوای ایران در تاریخ ۵ خرداد امسال آزاد و وارد تهران شد.
سپس نوبت انتخاب جمهوری اسلامی ایران به عنوان نائب رئیس مجمع عمومی و رئیس کمیته خلع سلاح سازمان ملل متحد بود. بر این اساس روز پنجشنبه ۱۱ خرداد ماه یک روز مهم دیگری برای کشورمان در مسیر ناکام گذاشتن و شکستن انزوایی بود که کشورهای غربی به صحنه گردانی آمریکا علیه ایران اسلامی تدارک دیده بودند. این انتخاب بار دیگر حقانیت کشورمان در برابر دشمنان اسلام و انقلاب را به مردم منطقه و جهان به خوبی نمایش داد.
اما انتخاب کشورمان به عنوان ریاست مجمع اجتماعی شورای حقوق بشر ضربه‌ای کاری، اساسی و غافلگیرکننده به ضدانقلاب داخل و خارج وارد کرد و پروژه انزوای جمهوری اسلامی ایران را با این انتخاب به صورت کامل درهم شکست و ناکام گذاشت. این انتخاب به حدی مهم و قابل توجه بود که از نماینده آمریکا در شورای حقوق بشر سازمان ملل گرفته تا معاون سخنگوی وزارت امور خارجه آمریکا تا چهره‌های ضدانقلاب و سران اپوزیسیون با سر و صدای فراوانی نسبت به این موضوع واکنش نشان دادند.
در پایان باید گفت اگر به این موفقیت‌ها و دست‌آورد‌ها تماس تلفنی ۹۰ دقیقه‌ای «امانوئل مکرون» رئیس جمهور فرانسه با «سید ابراهیم رئیسی» رئیس جمهور کشورمان و سفر دوره‌ای ایشان به سوریه، اندونزی، کوبا و ونزوئلا و نیکاراگوئه را هم اضافه کنیم متوجه می‌شویم که دیگر بر روی کاغذ چیزی به نام انزوای ایران وجود خارجی نداشته و ندارد و به لطف دستگاه دیپلماسی کشور و فعالیت و عملکرد فوق‌العاده آن این دشنان ایران اسلامی هستند که در انزوایی خودساخته قرار گرفتند.
انتهای پیام/ ۱۳۴
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
