به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، شهید دانشمند هسته‌ای «محسن فخری زاده» در حدود ۴ بار مورد سو قصد قرار گرفت، اما نافرجام بود تا سرانجام در هفتم آذر سال ۱۳۹۹ در آبسرد دماوند توسط عوامل موساد به شهادت رسید. او بر این امر واقف بود که در نهایت به دست دشمنان قسم خورده کشور به شهادت خواهد رسید و از این حیث همواره منتظر شهادت بود.
او در صحبت‌هایی با اخلاص در عمل و راه درستی که انسان باید بپیماید می‌گوید: جز شهادت هیچ راه دیگری نیست که انسان با خیال راحت بخواهد عبور کند. کمبود امکانات هست، ناملایمتی هست، بدرفتاری من و امثال من هست، اما من خواهشم این است که از این‌ها عبور کنیم. اگر ناملایمت و کمبودی هست، این را با کار خودمان جبران کنیم و با دیدن نقاط نورانی ورای این مسائل به خودمان بقبولانیم که هیچ کداممان برای همدیگر کار نمی‌کنیم، نه شما برای من و نه من برای شما. همه وظیفه داریم به یکدیگر برای یک هدف مقدس کمک کنیم.
او در ادامه این صحبت‌ها اضافه می‌کند: ولی این را بدانیم که همه برای خدا کار می‌کنیم، برای خدایی که دیگر معیارهایش فخری زاده و این و آن نیست، برای خدایی که مهربان است، برای خدایی که می‌بیند، برای خدایی که با ماست، می‌نشینیم با ماست، نماز می‌خوانیم با ماست، صحبت می‌کنیم با ماست و حاضر و ناظر بر همه حرکات و سکنات ماست. برای او کار بکنیم و او را در نظر داشته باشیم بلکه خداوند عاقبت عمر همه ما را ختم به شهادت کند.
شهید فخری زاده در صحبت دیگری درباره شهادت می‌گوید: بکشند، هر چه می‌خواهند بکشند، ولی ما که از پا نمی‌نشینیم. بالاخره نشان داده‌اند جهادگران علمی را می‌کشند، پس ماهم امید داریم یک روزی شهید شویم ولو نرویم عراق ولو نرویم سوریه، آن‌ها نشان دادند این امید وجود دارد. ولی باید ببینند چقدر خلوص در ما هست، به میزان خلوص آن مقام حاصل می‌شود.
انتهای پیام/ ۱۴۱
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
