گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس-پوریا کریم‌پور؛ بشر از ابتدای مدنیت یعنی آغاز تأسیس دولت شهرهای بین‌النهرین دغدغه چگونگی تنظیم روابط جامعه نسبت به حکومت و بالعکس را داشته است.
جنگ‌ها، کشتارها، ظهور عقاید خرافی و پاگانیستی مطروحه در متون تاریخی این نظر را تقویت می‌کند که امپراطوری‌های باستانی منشأ حکومت خود را خداوند می‌دانستند و شخص حاکم خود را جانشین خدا بر زمین، این نگرش همواره تا پیش از ظهور حضرت عیسی (ع) دستخوش دگرگونی‌های متعدد شده است.
بعد از ظور مسیحیت و اسلام جهان با دو موج نظریه حکومت الهی مواجه شد که مهم‌ترین نظریه‌پردازان آن «سنت اگوستین»، «ابونصر محمد فارابی» و «شیخ‌الرئیس بوعلی سینا» هستند، شیخ‌الرئیس بر این باور بود که دولت و منشأ اعمال اراده بر آحاد جامعه باید الهی باشد و شخص حاکم از سوی خداوند متعال مبعوث شود.
اما این رویه از رنسانس اروپا به بعد با ظهور مکاتب بشری با جهان‌بینی متفاوت از نگاه‌های دینی منسوخ شد، فلاسفه بنیانگذار تمدن غرب امروزی مفاهیم زیبای بشری همچون دموکراسی و آزادی بیان را تولید کردند که ذاتاً مورد تأیید اندیشه‌های اسلامی بود، تا جایی که بسیاری از کارشناسان تاریخی و مذهبی بر این باورند که حکومت امیرالمونین (ع) اولین حکومت دموکرات تاریخ است، زیرا رجوع مردم برای به حکومت رساندن ایشان تا جایی بود که می‌فرمایند: «بیم جان حسنین بردم.»
با وجود اینکه تا پیش از انقلاب اسلامی ایران جامعه‌شناسان و استراتژیست‌های غربی در نوع حکومتداری به غیر از حکومت‌های برخواسته از مکاتب مدرن هیچ نظام سیاسی دیگری را برنمی‌تابیدند و هر نوع حکومت غیر از حکومت‌های برخواسته از اندیشه‌های مدرن را محکوم به شکست می‌دانستند، انقلاب اسلامی ایران به پیروزی رسید و پایه‌های نوع بینظری از حکومت را بنیان نهاد که چالش جدیدی برای فلاسفه مدرن امروز بعد از ۴۳ سال ایجاد کرده است.
مصداق بارز چرخش ۱۸۰ درجه‌ای غربی‌ها «فرانسیس فوکویاما» آمریکایی است که ۳۰ سال پس از اعلام نظریه «پایان تاریخ»، در مصاحبه تلوزیونی با شبکه «فاکس‌نیوز» تلویحاً از نظر سابق خود مبنی بر «پایان تاریخ» عدول کرد، نظام جمهوری اسلامی ایران حکومتی با بن مایه مذهب تشیع است که شخص ولی فقیه جامعه در نوع حکومتداری خود و تنظیم روابط اجتماعی از روش‌ها دموکراتیک استفاده می کند.
جمهوری اسلامی ایران تا کنون افتخار برگزاری سیزده انتخابات ریاست جمهوری و یازده انتخابات مجلس شورای اسلامی را در کارنامه خود داشته است که به نوعی می‌توان گفت پرچمدار دموکراسی در میان کشورهای منطقه و ملل اسلامی است، این درحالی است کشورهای مرتجع هم پیمان آمریکا حتی برگزاری یک انتخابات را در کارنامه خود ندارند و ایالات متحده آنها را مهد دموکراسی و حقوق بشر می داند.
اما کلیدواژه‌ای که اخیراً در میان فعالان فضای مجازی و رسانه‌ای بر آن تأکید می شود «رفراندوم» است، اگر چه رفراندوم در بسیاری از قانون اساسی‌های کشورهای دموکرات و پیشرفته وجود دارد ولی هیچگاه در مقام عمل جز درخصوص تغییر قانون اساسی و تغییر نظام سیاسی مورد استفاده قرار نگرفته است، زیرا اساساً کارکرد آن و اهداف بنیانگذاران این نهاد به این امور اختصاص دارد. بنابراین ضرورت دارد در فضای غبارآلود امروز که رسانه‌های دشمن از هر فرصتی نهایت استفاده سوء را می‌برند تا میان ولایت و ملت فاصله بیاندازند اهداف و اساس شکل‌گیری این نهاد برای مردم تبیین شود.
انتهای پیام/371
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
