حکمت شهید «احمد جعفریان» برای مبارزه توأمان در دو جبهه علم و دفاع

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، روحانی شهید احمد جعفریان در سال ۱۳۴۴ در بخش دِهدِز از توابع شهرستان ایذه، استان خوزستان به دنیا آمد. تحصیلات ابتدایی را کنار خانواده خود در دبستان فرخی دِهدِز گذراند و سپس برای ادامه تحصیل به اهواز رفت.

شهید جعفریان در نوجوانی، با وجود سن کم خود بوسیله حضور در مساجد و شرکت در مبارزاتِ مردم انقلابیِ شهر اهواز در درگیری‌های مردم علیه رژیم ستمشاهی پهلوی شرکت می‌کرد. در روز «چهارشنبه خونین اهواز» (۲۷ دی ۱۳۵۷) شهید جعفریان همراه با دوستانش علیه رژیم پهلوی اقداماتی را انجام دادند.

شهید از ابتدا به طلبگی علاقه داشت برای همین پس از آنکه دیپلم خود را گرفت، برای تحصیل علوم دینی به شهر قم رفت و به فراگیری معارف دینی پرداخت. بعد از اینکه به حوزه علمیه قم وارد شد، توجه خود را به خود سازی و تهذیب نفس معطوف کرد و می‌گفت: «علم، حتی اگرعلم حوزه باشد؛ باید در جهت رسیدن به خدا باشد و اگر باعث غرور طلبه شود و یا طلبه به قدری در مسائل علمی سرگرم شود که هدف را فراموش کند، خودِ این علم مضر می‌شود.»

پس از پیروزی انقلاب اسلامی، در کمیته انقلاب به پاسداری از انقلاب پرداخت و هنگامی که فرمان امام خمینی (ره) مبنی بر تشکیل ارتش ۲۰ میلیونی صادر شد، شهید جعفریان در بسیج ثبت نام کرد.

از دیگر فعالیت‌های شهید، تشکیل سپاه پاسداران در منطقه دِهدِز بود و از آنجا که مسئولین سپاه او و اخلاقیات او را می‌شناختند، با او همکاری کردند و سپاه طی مدت کوتاهی در منطقه دهدز تشکیل شد.

وی هم به یادگیری فنون نظامی می‌پرداخت و هم به دیگران آموزش نظامی می‌داد و دائماً از نیاز جبهه‌ها صحبت می‌کرد و پس از فراگیری فنون نظامی، در جبهه شرکت کرد.

شهید جعفریان در جبهه، هم به فعالیت‌های فرهنگی می‌پرداخت و از طلاب رزمی تبلیغی بود و هم اینکه به عنوان فرمانده یکی از گروهان‌های گردان حضرت رسول (ص)، قسمتی از عملیات‌ها را هدایت می‌کرد. وی چندین دوره فرماندهی گروهان و گردان را گذرانده بود و ضمن فعالیت در جبهه، در ستیز با گروهک‌های ضد انقلاب داخلی نیز بسیار کوشا بود.

وقتی شهید جعفریان به منطقه می‌رفت، برای جبران عقب ماندگی‌های درسش شب‌ها تا دیروقت به تلاش می‌پرداخت. برخی به او می‌گفتند تو جبهه می‌روی، درس حوزه را رها کن و پاسخ شهید آن بود که تا هنگامی که جبهه به نیرو نیاز دارد و اسلام در خطر است، من به جبهه می‌روم و کنار آن درسم را هم می‌خوانم. چیزی که برای من اهمیت دارد، انجام تکلیف الهی است نه چیز دیگری. من دوست دارم هم طلبه بمانم و هم سرباز امام زمان (عج) باشم. وی پس از مدتی برای دوره‌های فرماندهی از طرف تیپ رزمی تبلیغی طلاب امام صادق (ع) به تهران رفت.

شهید جعفریان پس از آنکه دوره‌اش به پایان رسید، از تهران برای دیدار خانواده‌اش به اهواز رفت و پس از آن راهی کردستان شد. در آنجا هم به عنوان یک روحانی تبلیغ کرد وهم به عنوان فرمانده عملیات‌های پارتیزانی عمل کرد.

سرانجام شهید جعفریان در روز ۲۴ اسفند ۱۳۶۶ در عملیات والفجر ۱۰ به فیض شهادت نائل شد.

انتهای پیام/ 118