علی رغم گذشت نزدیک به یک سال از جنگ غزه، رژیم صهیونیستی همچنان در رسیدن به اهداف خود ناکام مانده است.
سرویس جهان مشرق – اکنون در آستانه یک سالگی جنگ در سرزمین های اشغالی قرار داریم و به اذعان صهیونیست‌ها جنگ برای رژیم صهیونیستی بد پیش می رود. در واقع جنگ غزه اکنون برای صهیونیست‌ها تبدیل به یک جنگ فرسایشی یک ساله تبدیل شده است.
علی رغم آنکه سران و فرماندهان رژیم وعده پیروزی کامل و نابودی کامل محور مقاومت را داده بودند، اما امروز اثری از پیروزی در غزه دیده نمی شود. درگیری ها ادامه دارد و ارتش این رژیم همچنان متحمل تلفات و خسارت میشود.
حماس به جنگ ادامه می‌دهد، رزمندگان جدید را جذب میکند، به توزیع کمک های بشردوستانه میان مردم غزه ادامه می‌دهد – و در عمل همچنان حاکمیت خود بر غزه را حفظ کرده است.
آمیت یاگور، افسر صهیونیست اینگونه وضعیت جنگ را پس از یکسال توصیف میکند: «در پایان ده ماه نبرد، به نظر می‌رسد که به استثنای یک آسیب نظامی به توانایی‌های نظامی حماس، هیچ چیز در واقعیت راهبردی به طور اساسی با وضعیتی که ما در ۷ اکتبر در آن قرار داشتیم تغییر نکرده است.»
دانیل فریدمن، پروفسور صهیونیست نیز نبرد یک ساله در سرزمین های اشغلای را اینگونه توصیف میکند: «مشخص شد که اسرائیل برای نزدیک به یک سال قادر به فروپاشی یک سازمان نظامی که کنترل یک منطقه کوچک را در دست دارد، نبود و در برابر ویرانی های وحشتناک مناطق شمال و این واقعیت که ده ها هزار اسرائیلی در سرزمین خود آواره شده اند، درمانده به نظر می رسد.»
عیدو دیسنچک، کارشناس صهیونیست در رابطه با اهداف نبرد در غزه می نویسد: «باید بگویم که همه این اهداف اعلام شده از سوی مقامات، محقق نخواهد شد. فروپاشی حماس درکار نخواهد بود، حداکثر این است که حماس ضعیف تر میشود.»
اجرای عملیات در ۷ اکتبر توسط حماس بیش از حد چشمگیر بود و نبردهای سرسختانه گروه‌های فلسطینی در داخل نوار پیشرفت ارتش رژیم صهیونیستی را کند کرده است. تنها دستاورد مهم ارتش رژیم صهیونیستی در مقابل فلسطینیان، ایجاد ویرانی و نسل کشی فلسطینیان است. ارتش رژیم صهیونیستی تاکنون چند مرتبه در مناطقی مانند خان‌یونس، شجاعیه، الزیتون غزه و … دست به عملیات زده است و هر مرتبه پس از خروج از این مناطق، بلافاصله رزمندگان مقاومت سریعا کنترل این مناطق را در درست گرفته و صهیونیست‌ها مجبور میشوند تا مجددا عملیات خود در این مناطق را از صفر آغاز کنند. مسئله این است که گروه های مقاومت در غزه آنطور که صهیونیست‌ها براورد می‌کردند، آسیب پذیر نیست و شیوه نبرد آنها، میدان غزه را برای ارتش رژیم صهیونیستی تبدیل به یک عرصه فوق پیچیده کرده است.
ایهود اولمرت، نخست وزیر سابق رژیم صهیونیستی ضمن تاکید بر این که شعار رژیم صهیونیستی مبنی بر «پیروزی کامل» در جنگ غزه بی اساس است، خاطر نشان ساخت: اگر می‌خواهیم اسرا را سالم برگردانیم، باید هم اکنون جنگ را متوقف کنیم.
پس از گذشت یک سال، نه تنها شعار پیروزی کامل محقق نشده است، بلکه سران این رژیم اکنون مجبورند که با مقاومت فلسطین پای میز مذاکره بروند و این مسئله خود به تنهایی این پیام را از سوی رژیم صهیونیستی میرساند که هدف اعلام شده برای جنگ مبنی بر “پیروزی کامل”، قابل تحقق نیست.
اسحاق بریک، ژنرال سابق صهیونیست می‌گوید: «در حال حاضر، اسرائیل در حال محو شدن است – حتی قبل از شروع یک جنگ منطقه ای. جنگ فرسایشی که تقریباً یک سال است با حماس در جنوب و با حزب‌الله در شمال ادامه دارد، وضعیت اسرائیل را بیش از پیش بدتر میکند. ارتش زمینی تا مغز استخوان فرسوده شده است و اوضاع آن برای ادامه جنگ مناسب نیست.»
در سطح بین المللی نیز اوضاع به نفع صهیونیست‌ها نبوده است. محکومیت بین المللی رژیم صهیونیستی به دلیل جنایات جنگی در غزه در مجامع بین المللی و خصوصا توسط دادگاه لاهه، ضربه مهم بر وجهه و پیکره این رژیم در عرصه بین المللی محسوب میشود که جبران ناپذیر است. همچنان همزمان با دوران گذار در نظام بین الملل، شاهد تغییراتی هستیم که به نفع رژیم صهیونیستی نبوده است، از جمله کاهش نسبی قدرت ایالات متحده و تغییر رویکرد بخش قابل توجهی از جامعه و مسئولان آمریکایی نسبت به حمایت از رژیم صهیونیستی و موضوع فلسطین. جنگ روسیه و اوکراین نیز نتایج منفی نه تنها در مقیاس جهانی برای رژیم صهیونیستی به همراه داشت و باعث شد روسیه، ایران، کره شمالی و چین بیش از پیش همکاری های خود را افزایش دهند و در تحولات اخیر منطقه، موضعی ضد صهیونیستی اتخاذ کنند.
همچنین محکومیت بین المللی رژیم صهیونیستی به دلیل جنایات جنگی در غزه در مجامع بین المللی و خصوصا توسط دادگاه لاهه، ضربه مهم بر وجهه و پیکره این رژیم در عرصه بین المللی محسوب میشود که جبران ناپذیر است.
کارشناسان و تحلیلگران صهیونیست، علت این ناکامی و شکست را از سوی بنیامین نتانیاهو و دولت افراطی وی میدانند. به عقیده آنها، نتانیاهو و دیگر دولتمردان، تنها برای مصالح و منافع خود این نبرد را طولانی می‌کنند و ادامه این جنگ، هیچ منافعی برای تمامیت رژیم صهیونیستی ندارد.
مامی پئر، کارشناس صهیونیستی منتقد نتانیاهو نتایج مدیریت نتانیاهو و دولت وی را اینگونه توصیف میکند:
«مدیریت نتانیاهو از ۸ اکتبر به بعد: کشته شدن بیش از ۷۰۰ سرباز، پلیس، نیروهای امنیتی و غیرنظامی، تخریب شهرک های شمال، از دست دادن قدرت بازدارندگی، تعیین معادلات توسط دشمن، از دست دادن فرصت برای ضربه زدن به حزب الله، مدیریت رویدادها توسط دشمن و انفعال ما، شلیک ۳۰۰ موشک از ایران، حملات حوثی ها به اسرائیل و تعطیلی ده ماهه بندر ایلات – آسیب شدید به تجارت، آسیب به واردات و صادرات، ده ها هزار آواره در اسرائیل، شکست در مسئله روابط عمومی و تبدیل ما به عنوان یک دولت افراطی و تند در چشم جهانیان، نبرد بخاطر نفس و منیت خود، فرار از پاسخگویی به رسانه ها در زمان مشکلات و نشان دادن یک خود شفیتگی شدید با استفاده از ضمیر ملکی: “من دستور دادم، من این کار را کردم، من گفتم” در زمانی که نیروهای ما موفقیتی را بدست آورند. در ادامه نتیجه تلاش های نتانیاهو، ما در دادگاه بین المللی لاهه تبدیل به یک ملت قاتل شدیم، از سوی بهترین دوستان ما در غرب تحریم تسلیحاتی شدیم، رتبه اعتباری اسرائیل پایین آمد، اقتصاد در حال فروپاشی است، کسری بودجه در حال افزایش است، ما در خانه نشسته ایم و به جای اینکه اقدام پیشگیرانه انجام دهیم، منتظریم ایران در مکان و زمان دلخواه خود به ما ضربه بزند.»
همانطور که واضح است، نبرد در غزه و جبهه شمالی جامعه صهیونیست را به لحاظ ظرفیت و انعطاف پذیری به مرز شکنندگی رسانده است به گونه ای که بخش گسترده ای از شهرک نشیان و صهیونیست های ساکن در سرزمین های اشغالی و همچنین تحلیلگران، کارشناسان و مقامات ارشد، خواستار پایان دادن به جنگ و امضای توافق آتش بس هستند، موضوعی که از تظاهرات گسترده ضد دولتی صهیونیست‌ها در سرزمین های اشغالی مشخص است.
صهیونیست‌ها به خوبی میدانند که در یک نبرد فرسایشی گیر افتاده اند و ادامه چنین نبردی، هیچ سود و منفعتی برای آنها نداشته و پیروزی کامل بر حماس، یک شعار غیر قابل تحقق است، همانطور که دانیال هاگاری، سخنگوی ارتش رژیم صهیوینستی به آن اذعان کرد. اما مسئله این است که دولت این رژیم به رهبری بنیامین نتانیاهو تا چه زمانی میتواند جلوی پایان جنگ را گرفته و در جهت حفظ منافع شخصی خود، به نبرد و حتی گسترش آن ادامه دهد؟
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
