نوید شاهد: «ابوالفضل درخشنده» جانباز شیمیایی جبهه‌های غرب که سال 1348 در تهران دیده به جهان گشوده است. این جانباز شیمیایی بعد از جنگ هم دست از مبارزه برنداشت و به خاطره و داستان‌نویسی روزهای جنگ مشغول شد. «اشک نسل سوم»، «غربت»، «قرارمون ساعت عشق»، «قصه بی‌انتها»، «گمشده تخریبچی دوران»، عنوان برخی از کتاب‌های اوست. در ادامه گفت‌وگو با این نویسنده جانباز شیمیایی را می‌خوانیم.
جبهه؛ محلی برای زرنگی‌های عارفانه و عاشقانه
درخشنده با اشاره به اینکه «جبهه» کلاس درس خودشناسی و خداشناسی بود، اظهار کرد: 8 سال دفاع مقدس، برای ما کلاس درس خودشناسی و خدا شناسی بود و محلی برای زرنگی‌های عارفانه و عاشقانه! در موقع خطر سینه سپر می‌کردند تا همرزمشان آسیبی نبیند و در موقع منافع جا خالی می‌دادند تا همرزمشان حتی به اندازه یک جرعه کمپوت، بیشتر منفعت ببرد! جبهه جای آدم‌های خاص بود با فرهنگ خاص در نتیجه هرکس به آنجا می‌آمد ناخواسته استحاله می‌شد و تغییر پیدا می‌کرد و کسی می‌شد که تا حالا تجربه نکرده بود. یعنی فردی سراسر عشق به هم نوع و ایثارگر به اخص کلمه.
وی افزود: در جبهه موضوع خاک نبود بلکه انجام تکلیف بود. به همین دلیل نوع جنگ ما با تمام جنگ‌های مشابه فرق می‌کرد. در خاطرات بزرگمردان رزمنده حتما شاهد بوده‌اید که خلبان ما افراد غیر نظامی را هدف قرار نمی‌داد و خطر را به جان می‌خرید تا کمترین غیر نظامی آسیب ببیند.
انتقال اخلاق عارفانه و عاشقانه شهدا به نسل امروز
ابوالفضل درخشنده با اشاره به اینکه شهدا رفتند تا کاری حسینی انجام دهند، درباره وظیفه زینبی بازماندگان دفاع مقدس در زمان حال بیان کرد: همان گونه که بارها گفته شده است، آنان که رفتند کاری حسینی کردند و اکنون وظیفه رسالت زینبی بازماندگان دفاع مقدس است تا ارزش‌ها و اخلاق عارفانه و عاشقانه نسل جنگ را به نسل امروز منتقل کنند.
وی ادامه داد: انتقال فرهنگ تنها با خاطره‌گویی برای این نسل امکان‌پذیر نیست! بلکه باید با زبان هنر باشد. زبانی که درک مشترکی بین نسل‌ها ایجاد می‌کند و آن هم هنر است. به همین دلیل بعد از جنگ سعی کردم تا با شرکت در کلاس‌های مختلف ادبی، درک کاملی از هنر به دست آورم و اکنون نیز با تدریس اصول و تکنیک‌های هنر «داستان نویسی»، سبک آموزش داستان‌نویسی پیشرفته را ایجاد کردم و از سال 1382 تا کنون در جایگاه‌های معتبر علمی سعی کردم تا هنرجویانی پرورش دهم تا خاطرات بزرگمردان عرصه 8 سال دفاع مقدس را به زبان هنر به نسل خود منتقل کنند.
ضرورت نهادینه کردن فرهنگ شهدا در کشور
این جانباز شیمیایی با اشاره به اینکه نسل امروز نیازمند آموزش و یادگیری فرهنگ شهدایی است، اظهار کرد: مشکل امروز جامعه ما عدم انتقال فرهنگ شهدا به این نسل است! نسل واقعی جنگ را خانه نشین کردیم و به اسم آنان دشمن در حال ایجاد بدبینی عمومی است! پیکر مطهر شهدا را از جبهه‌ها آوردیم اما فرهنگ آنان را در جبهه‌ها دفن کردیم! نسل امروز و دولتمردان ما نیاز به آموزش و یادگیری فرهنگ شهدا دارند تا دوباره با همان عشق و ایثار کشورمان را بسازیم.
وی افزود: باید فرهنگ شهدا را در کشورمان نهادینه کنیم تا اختلاس‌ها از بین برود، متظاهرین مفتضح شوند و فرهنگ عارفانه عشق و ایثار دوباره در کشور شکوفا شود.
بهرهمندی از شهدا در گره گشایی داستان‌هایم
ابوافضل درخشنده با اشاره به اینکه در نوشتن کتاب‌هایم سعی کرده‌ام تا در زمان حال حاضر با شخصیت‌های زمان جنگ داستان را گره‌گشایی کنم، بیان کرد: تا کنون بیش از 40 عنوان در عرصه آموزش داستان‌نویسی پیشرفته با رویکرد ادبیات دفاع مقدس نوشته‌ام و چندین داستان بلند و رمان و مجموعه داستان کوتاه با محوریت دفاع مقدس از من منتشر شده است که در تمامی آن آثار سعی کرده‌ام تا در زمان حال حاضر با شخصیت‌های زمان جنگ داستان را گره گشایی کنم. شاید این‌گونه بتوانم بهتر نسل واقعی جنگ را به نسل امروز معرفی کنم.
وی ادامه داد: رمان «تخریبچی دوران»، داستان بلند «ترمز بی‌اختیار»، مجموعه داستان‌های کوتاه «قرارمون ساعت عشق 1و2» و 10ها کتاب دیگرم در این همین فضا توفیق نگارش یافته است.
داستان‌نویسی مادر تمام هنرهاست
این نویسنده و جانباز شیمیایی در پایان از هنر داستان نویسی به عنوان «مادر تمام هنرهای نمایشی» یاد کرد و گفت: در انتها فراموش نکنیم که زبان هنر، زبان مشترک بین تمام نسل‌ها است و هنر داستان‌نویسی به عنوان «مادر تمام هنرهای نمایشی» نقش خاصی در تولید محتوا و فیلم و سریال دارد؛ مشروط به آنکه کسانی که دست به قلم می‌برند دوره‌های کامل آموزشی را دیده باشند تا تولید محتوای آنان متناسب با نیاز جامعه امروز باشد؛ نه اینکه به اسم خاطره‌نویسی، زندگینامه منتشر کنیم که هیچ اقبالی برای مخاطب امروزی نداد. شاید بزرگترین دلیل من در نگارش 12 جلد کتاب آموزش داستان‌نویسی و خاطره‌نویسی پیشرفته با محوریت خاطرات دفاع مقدس همین بوده است تا کسانی که می‌خواهند دست به قلم ببرند و از بزرگمردان عاشق بنویسند، اول هنر نوشتن را فرا گیرند و سپس آن خاطرات ارزشمند را به گونه‌ای بنویسند که برای مخاطب امروزی جذاب و گیرا باشد.
امیدوارم فرصتی فراهم شود تا بتوانم از نسل با ارزش دفاع مقدس که رزمندگان و آزدگان هستند بهترین بهره را ببرم. من به عنوان یک نویسنده موظف هستم خاطرات شهدا را به بدون کم و کاستی و از زبان خود آن‌ها روایت کنم. زیرا آن‌ها درک درستی از شرایط خاص جنگ دارند و می‌توانند با روایت خاطراتشان به زبان امروزی ارتباط مناسب‌تری با این نسل برقرار کنند.
خبرنگار: آرزو رسولی
منبع خبر