روایت شاهدان عینی از شب جهنمی چادرنشینان فلسطینی در رفح

به گزارش مجاهدت از مشرق، پس از چند روز از جنایت رژیم صهیونیستی در رفح، تنها سیاهی و حسرت از این اقدام وحشیانه باقی مانده است. باوجود فشارهای بین المللی و التهاب افکار عمومی جهان، حملات رژیم اشغالگر به چادرهای آوارگان در غرب شهر رفح در سه روز گذشته ادامه یافته است.

در این جنایت دست کم 72 آواره فلسطینی که بیشتر آن‌ها را کودکان و زنان تشکیل می‌دادند، به شهادت رسیدند.

«صبری لافی»؛ پیرمرد فلسطینی و از شاهدان عینی جنایت آتش سوزی در چادرهای آوارگان فلسطینی در غرب رفح به خبرنگار تسنیم در غزه گفت: داشتم قرآن می‌خواندم و برای نماز عشا آماده می‌شدم که یک دفعه صدای انفجار آمد، دیدم آتش تا دو متر زبانه می‌کشد. تلاش کردم از در بیرون بروم، دیدم در باز نمی شود، چون سقف کانکس همسایه‌مان جلوی در کانکس ما افتاده بود. من جنگ‌های زیادی را در دوران حیاتم دیده ام، اما جنگی اینطور بی‌رحمانه و وحشیانه به یاد ندارم.

امانی قدیح؛ دختر نوجوان فلسطینی و از دیگر شاهدان عینی این جنایت نیز به خبرنگار تسنیم گفت: با صدای انفجار از خواب بیدار شدم. آتش زبانه می‌کشید و مردم جیغ می‌زدند. 11 ماشین آتش نشانی آمده بود تا آتش را خاموش کنند، اما موفق نشدند. تعداد شهدا به 50 نفر رسیده بود. یکی پایش قطع شده بود، یکی دستش را از دست داده بود. یکی از زنان صورتش کاملا نابود شده بود.

تا پیش از این مردم فکر می کردند که غرب رفح منطقه‌ امنی به دور از میدان و صحنه عملیات نظامی ارتش رژیم صهیونیستی است. این درحالی است که این رژیم خود این منطقه را منطقه امن اعلام کرده بود اما به سرعت به جهنم و باتلاق خون هایی تبدیل شد که بی گناه ریخته شدند، موضوعی که باعث شد بازماندگان از این کشتار به امید یافتن یک منطقه امن دیگر از غرب رفح کوچ کنند.