به گزارش مشرق، شهید مهدی سقازاده آرانی از دانش آموزان دبیرستان سپاه تهران (مکتب الصادق(ع)) بود که در سال ۶۷ و در سن ۱۸سالگی به شهادت رسید. وصیت‌نامه این شهید بزرگوار به این شرح است:
بارالها!
تنی فرسوده و پشتی خمیده، از کوله بار گناه،
و با دلی پر از درد و با سینه ای پر از غم،
به سوی تو می آیم؛
اما نه مثل همیشه که می آمدم،
و زود پیمان را می شکستم!
بار الها!
این بار که آمدم، امیدوار بودم که مرا می پذیری،
اما خجالت می کشم به درگاهت حاضر شوم،
و نمی دانم با این همه معصیت،
با چه رویی در مقابلت خواهم ایستاد.
خدایا!
از تو سپاسگزارم که پدر و مادری،
و خواهران و برادران و دوستانی،
به این خوبی به من دادی!
ولی شرمنده ام از این که نتوانستم،
حق آنها را ادا کنم و آنچه گفتند عمل کنم.
و اما پدر و مادر خوبم!
از شما به خاطر زحمتهای بسیاری که،
به خاطر من متحمل شدید،
و آن زحمات را به جان خریدید، سپاسگزارم!
از این که در حق شما کوتاهی کردم،
معذرت می خواهم و عاجزانه طلب حلالیت می کنم،
و از شما می خواهم از اینکه فرزندتان،
انشاءالله، جزو شهدا خواهد بود،
هرگز ناراحت نشوید!
بلکه خدا را شکر گزار باشید!
که امانت خودتان را به بهترین نحوه،
به صاحب اصلی برگردانید،
و امیدوارم که دعایتان این باشد:
(خداوندا خودت به کرمت قبول کن)!
و همیشه از خدا یاری بخواهید،
و بدانید که هر چه بخواهید،
دست خداست!
و هرچه می خواهید فقط از او طلب کنید،
و نگذارید شایعات روی شما تاثیر بگذارد.
و بدانید که من فقط برای رضای خدا
و اطاعت از او و ولیّ ش بوده که به این راه قدم گذاشته ام،
و شما فکر آن پدر و مادری را بکنید که،
چند فرزند خود را به این راه داده،
و باز می گوید شرمنده ام،
که چرا فرزند دیگری ندارم که به این راه بدهم،
چون او فهمیده است، بهترین راه همین است،
و چه بهتر که از این راه هم به ندای خدا در قرآن،
و هم به ندای حسین زمان لبیک می گوید.
از شما می خواهم که توجه داشته باشید،
موقعیت زمان ما با موقعیت زمان امام حسین (علیه السّلام) فرق چندانی ندارد،
وقتی امامی که صحبت هایش برای ما ملاک است،
می فرماید: امروز ایران کربلاست!
یعنی موقعیت ما همانند موقعیت کربلا،
و امام حسین (علیه السلام) است،
و چقدر جالب است که امام گفتند:
حسینیان آماده باشید!
که صحبتش با حسینیان زمان است،
با علی اکبرها است، با زینب ها است، با عباس ها است!
و خلاصه با آنهایی است که اهل کوفه و پیمان شکن نیستند.
در جایی دیگر امام می فرماید:
لباس محبت دنیا را از تن بیرون کنید و لباس رزم بپوشید!
از شما می خواهم که باز هم فکر کنید،
و اگر تا به حال لباس کثیف محبت دنیا،
حرص ها، طمع ها، تهمت ها، غیبت ها، دروغ ها و
نا فرمانی های از امر خدا را بر تن بیرون نکردید،
دیگر چه وقتی می خواهید این کار را انجام دهید،
به خدا قسم که دیر می شود،
کمی به فکر فرو روید و هوشیار شوید، آخر تا کی غفلت؟!
باز هم در این جا تاکید می کنم،
که من فقط به خاطر لبیک گفتن به امر امام است،
که به جبهه آمدم، انشاءالله که خدا قبول کند،
و مرگ مرا شهادت در راه خودش قرار بدهید.
ای پدر خوب و مادر مهربانم!
از شما می خواهم که مرا حلال کنید،
و ناراحت نشوید بلکه افتخار کنید،
و همیشه استوار و ثابت قدم و در راه رضای خدا گام بردارید.
همانطور که گفتم،
موقعیت را با موقعیت کربلا مقایسه کنید،
و بسنجید این فکر را بکنید،
که مگر امام حسین (علیه السلام) تمام خانواده خود را،
به راه خدا نداد و چقدر داغ دید!
مگر زینب سلام اللّه علیها،آن همه مصیبت را تحمل نکرد،
پس مادر بزرگوارم، تو هم زینب وار در مصائب،
و همچون فاطمه زهرا سلام الله علیها،
در همه ی کارها توکل بر خدا کن.
امام حسین(علیه السلام) آن همه داغ دید،
و هرگز سازش نکرد؛
مواظب باشید که شایعاتی از قبیل اینکه جنگ بس است،
و صلح کنیم، روی شما تاثیر نگذارد؛
و بدانید که ما هیچ چیز را از دست نداده و نخواهیم داد،
و با استقامت تان مشت محکمی به دهان این قبیل ،
یاوه گویان بی فکر و از خدا بی خبر بزنید
!
پدر و مادرم بدانید:
که هرگز ضرر نخواهید کرد و در این دنیا انشاءالله،
که سرافراز خواهید بود.
برادران عزیز و ارجمندم!
از اینکه در حق شما کوتاهی کرده،
و آنچنان که باید و شاید حق برادری را،
ادا نکردم معذرت می خواهم،
امیدوارم که به بزرگواری خودتان ببخشید،
و مرا حلال کنید!
برادرانم از شما می خواهم،
در این موقعیت اسلحه ام را زمین نگذارید،
و اگر حقی بر شما دارم،
اگر امام را تنها بگذارید، از حقّم نخواهم گذشت!
که با شناختی که روی شما دارم،
می دانم که هرگز امام را تنها نخواهید گذاشت!
خواهران خوبم!
می دانم که در حق شما بسیار کوتاهی کردم،
و شرمنده ام از اینکه نتوانستم آنطور که باید،
به شما خدمت کنم، مرا حلال کنید،
و همچون زینب و زهرا (سلام الله علیهما)،
و دیگر زنان واقعی اسلام باشید،
در کارهایتان ثابت قدم و استوار و به یاد خدا باشید،
و با رفتار و حجابتان به دیگران درس بدهید،
تا آنها که کر و کورند،
بفهمند که این راه پشیمانی ندارد،
و رضای خدا در این کار است.
دوستان و رفیقان خوب و عزیزم!
که با شما بودم و قدر شما را ندانستم،
و از شما استفاده کامل نکردم ،
و اغلب شما را از خود رنجاندم ،
شما را به خدا مرا ببخشید و مرا حلال کنید!
برادران عزیزم!
دوستانی آمدند و رفتند و ما در غم آنها ماندیم،
تا بالاخره نوبت به من رسید،
آنها که رفتند، چقدر والامقام و چقدر،
عزیز و دوست داشتنی بودند،
ولی آنها رفتند و فقط خاطره های صحبتها،
و نوشته هایشان برای ما، ماند،
حال برای اینکه از ما راضی باشند،
باید به گفته های آنها عمل کنیم،
آیا کافی است که ما فقط برای آنها اشکی بریزیم ؟!
و بعد هم هدفی را که آنها برای آن شهید شدند،گم کنیم ؟!
خوشا به حال آنها، انشاءالله که خدا ما را هم به آنها ملحق کند!
برادران عزیز!
به صحبت ها و حرفهایی که امام و دیگر بزرگان می گویند،
کاملاً دقت و توجه کنیم،
و از تحلیل های بی جا و اضافی جداً بپرهیزید!
برادارن من زمان و موقعیت ما بسیار حساس است،
و چشم دنیا به ما است،
در این میان فرصت طلب هایی هستند،
که وجودشان و صحبت هایشان،
کاملاً مضر و فاسد و فاجعه انگیز است،
پس دوستان خوبم،
کاملاً توجه کنید و مواظب شایعات باشید،
که روی شما تاثیر نگذارد،
به هر دیگ داغی کاسه ای نیاورید و بر سر آن ننشینید!
فقط همه صحبت ها را با کتاب خدا بسنجید،
و اگر در حرفی رضای خداست آنرا بپذیرید،
به صحبت های امام، کاملاً باز هم تاکید می کنم،
که کمال دقت را کرده و هرگز این تنها حسین زمان،
و یاور محرومان را تنها نگذارید،
مخصوصاً به فرمایشات این بزرگوار گوش جان بسپارید،
و فرموده ایشان را تحلیلی بجا و صحیح بکنید!
از موضع گیری ها و گروهگرائی های خلاف اسلام،
و قرآن جدا بپرهیزید!
که بعداً پشیمانی بزرگی دارد،
فقط برای رضای خدا در خط امام و رهبری باشید!
ای امت قهرمان و رنج کشیده،
که زبان من از گفتن حرف با شما بسیار قاصر است،
امام می فرماید:
که وصیت نامه ها را بخوانید و…
شهدا تا کنون حرفهای بسیاری زده اند،
و شما شنیدید و من که خود را اصلاً،
در مقام قیاس با آنها نمی بینم،
ولی یاران تنها حرفی که همه دوستان گفتند و رفتند،
و شما امت سلحشور خوب به آن عمل کردید،
این است که امام را تنها نگذارید،
و جبهه ها را هرگز خالی نکنید!
و همانطور که امام فرمود:
برای تحقق اسلام ناب محمّدی(صلی اللّه علیه و آله و سلم)
و نابودی اسلام آمریکایی با دشمنان آن،
که بسیار زیادند، به ستیز برخیزید!
و این به نظر من فقط با توجه به فرمایشات امام،
و گوش ندادن به شایعات و حرفهایی که هر کسی،
در هرجا می زند تحقق می یابد.
برادران و خواهران خوبم!
قرآن را بخوانید، اما آنطور که شایسته خواندن است،
و بدانید هرچه ر اکه بخواهید فقط از خدا،
و قرآن باید بخواهید که هیچ چیز،
و هیچ کس کامل تر از اینها نیست!
نماز جماعت و جمعه را به پا دارید،
که باعث تحکیم وحدت و ضامن پیروزی شما خواهد بود.
از وقت خود بیشتر استفاده کنید،
و فقط برای رضای خدا این بهره را بکار برید،
و بدانید که موفقیت در این راه است!
در اینجا از همه شما حلالیت می طلبم،
و باز هم شما را به فرمایشات امام توجه می دهم،
ما هیچ چیز را از دست نداده و نخواهیم داد،
حسینیان آماده باشید، امروز ایران کربلاست،
لباس رزم بپوشید و لباس محبت دنیا را از تن بیرون کنید!
در خاتمه از شما می خواهم،
خالصانه و با نیتی پاک امام را دعا کنید!
خداوند به همه شما اجر و توفیق عطا کند!
انشاءاللّه همه آنهایی که این وصیت نامه را می شنوند،
و یا می خوانند مرا حلال کنند.
مهدی سقازاده آرانی
ولادت: ۱۳۴۹/۱۰/۱۲
شهادت: ۱۳۶۷/۰۵/۰۲
سن شهادت: ۱۸ ساله پاسگاه زید شلمچه
قطعه ۴۰ ردیف ۳۲ شماره ۱۱