به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاع‌پرس، اقدام سازمان انرژی اتمی اجرای قانون مصوبه مجلس شورای اسلامی است؛ بندی از مصوبه‌ای که اجرای آن ایران را به لحاظ مذاکراتی در موضع قدرت قرار داد و طرف‌های غربی را وادار به بازگشت به میز مذاکره کرد، به همین دلیل اجرای بخش‌هایی از این مصوبه تکمیل پازلی با هدف نهایی رفع تحریم‌هاست.
در حالی که گمانه‌زنی‌ها و اظهاراتی درخصوص احتمال برگزاری دور جدید گفت‌وگوهای ایران با ۱+۴ در وین منتشر می‌شود، به نظر می‌رسد آمریکایی‌ها با اعمال تحریم‌های جدید به دنبال اهرم‌سازی و افزایش توان چانی‌زنی خود هستند، اما واکنش و اقدام به موقع سازمان انرژی اتمی ایران، این تلاش آمریکا را خنثی کرده و آن را به بوم رنگی تبدیل کرد که به سمت خودشان برگردد.
طرف غربی همواره ثابت کرده است که در قبال هرگونه انفعال، زیاده‌خواهی را در پیش می‌گیرد و به دنبال فرار از تعهدات خود است و به همین دلیل تنها راه برای وادار کردن آنها برای بازگشت به تعهداتشان، مقابله به مثل و اعمال فشار است.
این تحولات درحالی رخ داده‌اند که مذاکرات رفع تحریم‌ها در وین از چند ماه پیش دچار وقفه شد. دولت آمریکا از زمان آغاز این مذاکرات به‌‌جای پیشنهاد دادن ابتکارهای عملی برای پیشرفت گفت‌وگوها بارها تلاش کرده طرف‌های مختلف را به کند کردن روند مذاکرات و ایجاد مانع بر سر راه آن متهم کند.
ایران علاوه بر این در سال ۲۰۱۵ به توافقی با کشورهای موسوم به گروه ۱+۵ برای حل‌وفصل تنش‌ها بر سر برنامه هسته‌ای خود دست پیدا کرد. علی‌رغم اذعان آژانس بین‌المللی انرژی اتمی به پایبندی ایران به تمامی تعهداتش، دولت آمریکا در اردیبهشت سال ۱۳۹۷ به‌صورت یکجانبه از این توافق خارج شد. دولت جدید آمریکا به ریاست «جو بایدن» مدعی است قصد دارد از طریق مذاکرات جاری در شهر وین آمریکا را به توافق هسته‌ای برجام بازگرداند اما تا کنون از اجرای تعهداتش در این راستا خودداری کرده است.
نقض مفاد توافق قطعنامه
مهم‌ترین نکته این است که غرب باید بداند در صورت ادامه تحریم‌ها و عدم بازگشت به تعهدات باید هزینه آن را نیز بپردازد، ضمن آنکه تمام اقداماتی ایران به عنوان طرفی است که هنوز عضو برجام است و همه اقدامات هسته‌ای را اطلاع رسانی آژانس بین‌المللی انرژی اتمی انجام می‌دهد اما طرف دیگر همواره با نقض مفاد توافق قطعنامه ۲۲۳۱ رفتار غیر قانونی انجام می‌دهد.
به لحاظ فنی جمهوری اسلامی ایران دیگر در عمل محدودیت‌هایی که در چارچوب برجام در مورد تحقیق و توسعه سانتریفیوژها پذیرفته بود را رعایت نخواهد کرد، این اقدام به این معنا است که دانش عملی و مهندسی ایران در زمینه سانتریفیوژها باز هم بیشتر خواهد شد، بخصوص این‌که ایران در چارچوب برجام سانتریفیوژهای ساخته شده آی.آر.۸ را تست مکانیکی نکرده بود، از لحاظ مکانیکی به این معنا که آیا آنها می‌چرخند و خراب نمی‌شوند؟ و هم تست آنها با گاز اورانیوم که می‌تواند در پیشرفت فنی ایران مهم بوده و دانش و توان هسته‌ای ایران را در حد قابل توجهی افزایش دهد.
در ضمن با توجه به گام سوم برخی از این سانتریفیوژها به صورت جداگانه آزمایش نشده و به آبشارهای ده تایی و ۲۰ تایی می‌روند که حائز اهمیت است. همچنین اورانیومی که از این سانتریفیوژهای تحقیقاتی تولید می‌شود به اورانیوم ذخیره شده در مرکز غنی‌سازی نطنز اضافه می‌شود.
این در حالی است که در چارچوب برجام این امکان وجود نداشت و ایران پذیرفته بود که اورانیوم غنی شده تحقیق و توسعه را به آن اضافه نکند. نکته دیگر این که آهستگی گام‌هایی که ایران برداشته یا به تعبیری گام‌هایی که برنداشته از جمله توانایی غنی‌سازی ۲۰ درصد، به این معناست که جمهوری اسلامی ایران همچنان راه توافق را باز گذاشته و از طرف‌های مقابل می‌خواهد به توافق برگردند و برجام حفظ شود. همچنین جمهوری اسلامی فرصت دیگری را در اختیار اروپا به‌ویژه فرانسه گذاشته تا تلاش‌های میانجیگرانه خود را ادامه بدهد.
انتهای پیام/341
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
