به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از زاهدان، کتاب «بالهای پولادین» نقش جهادسازندگی استان سیستان و بلوچستان در دفاع مقدس که فصل هفتم آن هفتاد و یک خاطره از جهادگران سیستان و بلوچستان بیان شده است.
در ادامه برشی از کتاب «بالهای پولادین» که ماجرای سومار زیر آتش شدید دشمن به کلام «محمد پویان» از شهرستان سراوان را روایت می‌کند، می‌خوانید:
سومار زیر آتش شدید دشمن
در تاریخ ۱۳۶۳/۴/۲۴ از طریق پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی به جبهه اعزام شدم و در جبهه اسلام آباد غرب و سومار به عنوان تدارکات چی مشغول به خدمت شدم و در عملیات والفجر ۱۰ شرکت کردم. هواپیماهای جنگی عراق برای دفع این عملیات از بمب‌های خوشه‌ای استفاده کردند.
در پایگاه منتظری سومار بودیم و جهادسازندگی خراسان آماده باش بود و ما در اینجا سازماندهی شده بودیم. جهاد سازندگی علاوه بر فعالیت های مهندسی نقش عمده‌ای در فعالیتهای پزشکی و بهداشتی نیز در پشت جبهه بر عهده داشت.جهادگران واقعاً در خط مقدم جانشان را کف دست گذاشته بودند. جهاد سازندگی در جبهه یک نیروی غیر مسلح محسوب می‌شد ولی ما همه کار بودیم و و در تاریخ ۱۳۶۵/۵/۲۹ از طریق پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی به منطقه عملیاتی فاو اعزام شدیم. با اینکه تعداد افراد اعزام شده زیاد بود ولی اکثر آنها تمایل به رفتن به جبهه فاو نبودند. خیلی از افرادی که با ما اعزام شده بودند از اهواز برگشتند. ما تعدادی که باقی مانده بودیم سوار دو دستگاه اتوبوس شدیم و به سمت شهرهای آبادان و خرمشهر راه افتادیم.
آتش توپخانه دشمن آن چنان شدید بود که از هوا و زمین ما را مورد تهاجم قرار داده بود.اتوبوس های حامل نیروهای اعزامی پشتیبانی جنگ جهاد سازندگی همچنان به صورت مارپیچ بالای درختان و در میان آتش به جلو می رفتند تا کاروان به اروند رود رسید. از طریق پل های شناور از اروند گذشتیم میگ های عراقی مدام روی پل های شناور بمب می ریخت.
صحنه‌های وحشتناکی به وجود آمده بود و لحظه به لحظه مواد شیمیایی در منطقه پخش می کردند. در منطقه فاو در مقر شهید خیابانی مستقر شدیم. روز بعد رادیو عراق اعلام کرد که نیروهای سیستان و بلوچستان وارد نبرد با نیروهای بعثی عراق شده و یک هفته بعد از ورود ما ساعت ۴ بامداد پایگاه ما در منطقه فاو مورد حملات شیمیایی هواپیماهای دشمن قرار گرفت.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
