گروه ساجد دفاعپرس: رزمندگان اسلام در جبههها علیرغم همه مشقتها و سختیهایی که متحمل میشدند؛ اما هرطور که بود، علاوه بر توجه به معنویات، از هر فرصتی نیز برای خوشگذرانی و شوخطبعی آنهم در حیطه رعایت ارزشها استفاده میکردند و از این راه، سعی میکردند تا روحیه حاکم در میان یکدیگر را سرزنده و شاداب نگه دارند که نمونه این شوخطبعیها، استفاده از اصطلاحات و تعبیرهای خاص بود.
اصالت وجودی
کسی که اول غذا میخورد، بعد نماز میخواند، به وجود بیشتر میرسید تا سجود. اصل برایش شکم بود و به آن بیشتر ایمان داشت. نوعی مزاح بود، «اول وجود، بعد سجود» نیز به همین معنی بهکار میرفت.
اسلحه قنداق تا شو
قاشقهای دمکوتاه غذاخوری که در جیب پیراهن خاکی جا میگرفت و همیشه و همهجا همراه شخص بود؛ اسلحه انفرادی.
منبع: کتاب «فرهنگ جبهه» – انتشارات «فرهنگ گستر»
انتهای پیام/ 113
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده هست