گروه حماسه و جهاد دفاعپرس: نهضت انقلاب اسلامی ایران به رهبری امام خمینی (ره)، با اتحاد و همراهی همه اقشار ملت ایران به پیروزی رسید؛ از دانشجویان و دانشآموزان گرفته تا روحانیون، بازاریها و…؛ اما در این چهل و دو سال گذشته، نقش «انقلابیهای ارتش شاهنشاهی» بهعنوان یکی از اقشار تأثیرگذار جامعه در پیروزی نهضت انقلاب اسلامی، تا حد زیادی مغفول مانده است، شاید دلیل آن هم کشتارهایی باشد که در جریان نهضت انقلاب اسلامی صورت گرفته است؛ در حالی که حقیقت ماجرا، آن است که افراد زیادی هم در بدنه ارتش بودند که به مبارزه با رژیم پهلوی پرداخته و در این راستا، ضربات مهلکی را به پیکره طاغوت وارد آوردند.
«گروه بینام» گروهی بود که با مدیریت شهید «حسن آیت» در سطح کشور فعالیتهای انقلابی داشت و همهجور افراد را شامل میشد؛ مانند طلبه، بقال و…؛ این گروه یک شاخه نظامی نیز داشت که امیر سرتیپ «محمدرضا رحیمی» آن را اداره کرده و شخصیتهایی نظیر شهیدان «سید موسی نامجوی»، «سید یوسف کلاهدوز»، «حسن اقاربپرست» و… نیز، درحالی که در ردههای مختلف ارتش و دربار شاه حضور داشتند، عضو این گروه بوده و در حقیقت، علیه حکومت پهلوی مبارزه میکردند؛ مثلاً شهید «یوسف کلاهدوز» یکی از عوامل انقلابی در گارد شاهنشاهی بود، یا اینکه امیر سرتیپ «مصطفی توتیایی»، بهعنوان محافظ شاه و خانوادهاش، عضو «گروه بینام» و عامل نفوذی حضرت امام خمینی (ره) در کاخ شاه بود.
بسیاری از اعضای «گروه بینام» در «ارتش شاهنشاهی»، پس از پیروزی انقلاب اسلامی ایران در «ارتش جمهوری اسلامی» بهکارگیری شده و به نظام جمهوری اسلامی، خصوصاً در جبهههای دفاع مقدس خدمت کرده و حماسهآفرین شدند؛ برخی از این افراد امروز افراد در میان ما حضور ندارند و خاطرات نقلنشده خود را به همراه بردهاند، اما برخی دیگر نیز هماکنون در قید حیات بوده و در گمنامی زندگی میکنند؛ بنابراین اگر این افراد هم خاطرات خود را نقل نکنند، این حماسهها برای همیشه فراموش خواهد شد.
«قنبر راسخ» یکی از اعضای «گروه بینام» است که با تشکیل گروهی تحت عنوان «فجرآفرینان»، ضمن برگزاری همایشها و فعالیتهای دیگر فرهنگی نظیر چاپ کتاب و… به تبیین حماسههای زندانیهای سیاسی نهضت انقلاب اسلامی و فعالان سیاسی که با رژیم پهلوی مبارزه میکردند، میپردازد؛ بنابراین بهمناسبت ایام چهل و دومین سالگرد پیروزی انقلاب اسلامی ایران، وی را به خبرگزاری دفاع مقدس دعوت کردیم تا بخشی از اقدامات خود در گروه «فجرآفرینان» و خاطرات دوران مبارزاتی خود را برای ما تشریح کند.
این مبارز انقلابی میگوید: «ارتش شاهنشاهی دو بُعد داشت؛ یک بُعد «منفی» بود که شامل فساد و ظلم میشد و یک بُعد هم «مثبت» بود که متأسفانه پژوهشگران بعد از پیروزی انقلاب اسلامی، به آن توجه کافی نداشته و آن را برای مردم تبیین نکردند؛ چراکه همه افراد در ارتش شاهنشاهی بد نبودند، همانگونه که همه این افراد نیز خوب نبودند؛ بنابراین همانطور که ما میگوییم ارتش شاهنشاهی مثلاً فلان فسادها را داشت، در مقابل نیز باید «فجرآفرینان» یا انقلابیهای ارتش را نیز به مردم بشناسانیم».
وی همچنین در بخش نخست این گفتوگو، به تشریح فعالیتهای انقلابی گروهی با عنوان «گروه بینام» و نقش انقلابیهای ارتش شاهنشاهی در این گروه پرداخت و خاطرنشان کرد: شخصی مانند مرحوم سرهنگ «محمدمهدی کتیبه» که حدوداً چند ماه قبل به رحمت خدا رفت، عضو «گروه بینام»، هم رئیس رکن ارتش شاهنشاهی و هم رئیس رکن ارتش جمهوری اسلامی بود؛ یعنی هم اطلاعات پیش از پیروزی انقلاب اسلامی و هم اطلاعات بعد از پیروزی انقلاب اسلامی را داشت. یا اینکه امیر سرتیپ «مصطفی توتیایی»، بهعنوان یکی دیگر از اعضای «گروه بینام» محافظ شاه و خانوادهاش و همچنین محافظان مهمانان خارجی شاه و خانوادههای آنها بود؛ ولی در حقیقت، عامل نفوذی حضرت امام خمینی (ره) در کاخ شاه بود؛ البته خیلی افرادی دیگری نیز در ارتش شاهنشاهی، عضو «گروه بینام» بودند که امروز بهعنوان افتخارات ارتش جمهوری اسلامی بهشمار میروند».
آنچه در ادامه میخوانید، بخش دوم گفتوگوی خبرنگار حماسه و جهاد دفاعپرس با «قنبر راسخ» دبیر گروه «فجرآفرینان» است:
دفاعپرس: کمی از مبارزات انقلابیهای ارتش شاهنشاهی بگویید.
مرحوم «منوچهر طالبلو»، از انقلابیهایی بود که در گارد شاهنشاهی خدمت میکرد و بهدلیل اینکه سال ۱۳۴۴ در جریان ترور شاه در کاخ مرمر، بهسوی سربازی که به شاه شلیک کرد، تیراندازی نکرده بود، ابتدا به اعدام محکوم شد و سپس او را با یک درجه تخفیف، به حبس ابد محکوم کردند.
کسی که در کاخ مرمر دست به ترور شاه زد نیز شهید «رضا شمسآبادی» سرباز گارد ویژه بود، که خودش تشخیص داده بود که شاه عامل فساد در مملکت است؛ نه «کمونیست» بود و نه اهل حزب بازی؛ این درحالی است که دستگاه طاغوت وی را بهعنوان «کمونیست» معرفی کرده بود و بهطور کلی تهمتهای زیادی به انقلابیها میزندند تا آنها را تخریب کنند.
البته این نکته را نیز بایستی بگویم که مرحوم آقای «منوچهر طالبلو»، پس از سپری کردن ۱۲ سال و چهار ماه در زندانهای رژیم شاهنشاهی، با پیروزی انقلاب اسلامی آزاد شد و به ارتش بازگشت و سپس ۱۶۰ ماه در جبهههای دفاع مقدس حضور پیدا کرد و ۶۰ درصد جانبازی داشت؛ بهطور کلی، انقلابیهایی که در ارتش شاهنشاهی مبارزه میکردند، پس از پیروزی انقلاب اسلامی به «ارتش جمهوری اسلامی» بازگشتند و خیلی از این افراد در دوران دفاع مقدس حضور پیدا کرده و آزاده، جانباز و شهید شدند.
شهید دکتر ستوان «حبیب جریری»، در زندان قصر با من همبند بود. وی به چهار زبان روسی، عربی، فرانسوی و انگلیسی مسلط بود، درحالی که در پیش از پیروزی انقلاب اسلامی، آموزش و بهکار بردن زبان «روسی» در ارتش ممنوع بود. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، اولین استاندار تهران شد و در دوران دفاع مقدس، بهدلیل اینکه پزشک داروساز بود، برای درمان مجروحان به جبهه میرود و در جاده آبادان ماهشهر به اسارت دشمن بعثی درمیآید. این شهید والامقام وقتی به اسارت درآمده بود، آزادگان نزدیک به ۱۰ سال او را در زندانها دیده بودند، اما پس از مدتی، معلوم نشد که بعثیها با وی چه کردند.
شهید «حبیب جریری» در زندانهای رژیم بعثی چهار زبانی که به آنها تسلط داشت، خصوصاً زبان عربی را به آزادگان میآموخت؛ بنابراین بعثیها بهشدت از او نفرت داشتند؛ چراکه این کار موجب شده بود وقتی بعثیها باهم عربی صحبت میکردند، ایرانیها متوجه شوند که آنها چه میگویند.
سرلشکر شهید «علی محبی» در دوران طاغوت، یک سرگرد بود که برای مبارزین انقلابی اسلحه و مهمات تأمین میکرد. وی ابتدا عضو «سازمان مجاهدین خلق» (پیش از پیروزی انقلاب اسلامی) بود؛ اما وقتی فهمید که این سازمان منحرف شده، از آن جدا شد و منافقین اطلاعات او را به ساواک دادند و ساواک هم وی را به شهادت رساند.
شهید «اسماعیل سلامتبخش» یکی از نیروهای ارتش، به این نتیجه رسیده بود که شاه عامل اصلی فساد در این مملکت است – البته آمریکا که جای خود؛ چراکه ما ابتدا شخص اول مملکت را میدیدیم – این شهید والامقام وقتی مطلع شد قرار است نیروهای گارد، نیروی زمینی و نیروی هوایی کار انقلاب را یکسره کنند و شاه نیز آنها را تهییج و تشویق کند، در روز ۲۰ آذر سال ۱۳۵۷ که مصادف با روز عاشورا بود، با همکاری دو نفر دیگر که آنها سرباز بودند، حدود ۱۰ یا ۱۵ نفر از نیروهای گارد را به گلوله بست. وقتی مجروحان این حادثه را به بیمارستان منتقل میکنند، «فرح» همسر شاه به عیادت آنها رفته و پس از دلجویی از این افراد، نزد شاه میرود و میگوید که دیگر اینجا، جای ما نیست؛ اینها که از خودمان و انتخابشده هستند، این اعمال را انجام دادند، حالا ما چگونه میتوانیم با امنیت، در این مملکت رفت و آمد کنیم! به نظر من، یکی از عواملی که موجب شد تا شاه کشور را ترک کند، این حادثه بود. از سویی دیگر، این اقدام، باعث شد تا مردم را قتل عام نکنند و انقلاب را نتوانند در نطفه خفه کنند. فیلم این حادثه نیز با نام «ستارههای خاموش» ساخته شده است.
دفاعپرس: اعضای «گروه بینام» چه اقداماتی انجام میدادند؟ یکی از اقدامات انقلابی آنها را تشریح کنید.
امیر سرتیپ «محمدرضا رحیمی» که دوسال زندانی سیاسی بود و بعد از آن از ارتش اخراج شده بود، مبارزات خود در ارتش را رها نکرده و فعالیتهای «گروه بینام» را از طریق دیگر همکاران خود در ارتش، از جمله سرلشکر شهید «یوسف کلاهدوز» – که عامل نفوذی «گروه بینام» در گارد شاهنشاهی بود – و افراد دیگری مانند امیر سرتیپ «مصطفی توتیایی» (نفوذی «گروه بینام» در دربار شاه)، شهید «حسن اقاربپرست» و… پیگیری میکرد و همچنین یک دستگاهی داشت که میتوانست تمامی امواج بیسیم ارتش را شنود کند.
۲۰ بهمن سال ۱۳۵۷، وقتی دو روز مانده بود به پیروزی انقلاب اسلامی، رژیم آمریکا بهشدت احساس خطر کرد و به این نتیجه رسید که ایران بهعنوان «حیاط خلوت» خود در این منطقه را دارد از دست میدهد؛ چراکه بیش از ۷۰ سال آنها بر ایران مسلط بودند و تمام تفت و دیگر ذخایر کشورمان در دست آنها بود؛ بنابراین طرح کودتایی را ارائه میکند که براساس آن، با تکیه بر حکومت نظامی که وجود داشت، ساعت این حکومت نظامی را تغییر داده و میخواستند تمام تجهیزات نظامی ارتش شاهنشاهی را به میدان آورده و برخی اماکن را بمباران و امام خمینی (ره) را مجدداً تبعید کنند؛ اما امیر سرتیپ «محمدرضا رحیمی» از جریان کودتا مطلع شده و بههمراه حجتالاسلام «ناطق نوری» نزد امام خمینی (ره) رفته و موضوع را به ایشان اطلاع دادند و امام (ره) نیز نمازی خواندند و پس از توکل و توسل، با قاطعیت گفتند که اعلام کنید ملت ایران داخل خانههای خود نمانند و همه به خیابانها بیایند؛ بنابراین، با لطف خدا و تدبیر حضرت امام خمینی (ره)، این کودتا شکسته شد.
انتهای پیام/ 113
منبع خبر