به گزارش مجاهدت از خبرنگار اخبار داخلی دفاعپرس، با تغییر نظم جهانی از هژمونی مسلط تک قطبی به نظم چند قطبی سیال، کشورهای جهان سعی میکنند تا طبق منطق «نظم شبکهای» علاوه بر رقابت با سایر کشورها برای بیشینه سازی منافع خود در نقاط مختلف جهان، به سمت همکاریهای مشترک دوجانبه در زمینههای راهبردی به ویژه با قدرتهای نوظهور و بزرگ حرکت کنند.
حال تهران و مسکو به عنوان دو کشور بزرگ منطقه با عبور از تجربههای تاریخی پر فراز و نشیب میان خود به دنبال ایجاد بلوک امنیتی-نظامی هستند.
در سالهای اخیر دو کشور در زمینه انتقال فناوری، مبارزه مشترک با تروریسم، واردات اسلحه و … همکاریهای خوبی داشتند که میتواند سبب ایجاد حسن نیت برای پیشبرد برنامههای راهبردیتر باشد. البته پرتاب ماهواره «خیام» به فضا از چشم کشورهای غربی و رسانههای جریان اصلی دور نمانده است.
از نخستین دقایق پرتاب این ماهواره به ورای جو زمین، برخی رسانهها سعی کردند تا پرتاب این ماهواره را اقدامی علیه اوکراین عنوان کنند. در این محور عملیات روانی، ایرانی بودن ماهواره از اساس زیر سؤال رفت و با نام ماهواره «کاناپوس-وی» که مجهز به دوربینی با کیفیتی بالا است یاد شد.
روزنامه واشنگتن پست در گزارشی مدعی شد، ماهواره طبق توافق چهار سال پیش تهران و مسکو قرار بود به ایران داده شود. این در حالی است که چنین ادعایی از اساس رد شد و به گفته سازمان فضایی ایران، «خیام» کاملاً بومی و دادههای آن دارای «الگوریتمهای رمزگذاری» شده و تحت کنترل دانشمندان ایرانی است.
ماهواره خیام یک ماهواره سنجش از دور با قابلیت تصویربرداری با دقت یک متر است. جمهوری اسلامی ایران هماکنون توانایی طراحی و ساخت ماهوارههای سنجشی با دقت تصویربرداری ۵ تا ۱۰ متر را دارد و حوزه فضایی کشور با عزم و اراده بسیار جدی در مسیر رسیدن به توانایی ساخت ماهوارههای سنجشی با دقتهای بهتر از یک متر قرار دارد و این مسیر با جدیت دنبال میشود.
برنامه توسعه ماهوارهبرهای بومی نیز در کشور، با یک برنامه مدون و از پیش تعریفشده و با تکیه بر فناوریهای بومی با جدیت و قوت در دولت جدید در حال پیگیری است و با همت دانشمندان و متخصصان بخشهای مختلف کشور، تا انتهای سال جاری توانمندی تزریق ماهوارههای تا ۱۰۰ کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تثبیت خواهد شد و این مسیر تا رسیدن فناوری بومی تزریق ماهوارههای چندصدکیلوگرمی تا پایان دولت سیزدهم ادامه پیدا خواهد کرد.
سازمان فضایی ایران و آژانس فضایی روسیه (روسکاسموس) چهارشنبه هفته گذشته، ۱۲ مرداد ماه اعلام کردند که ماهواره “خیام” با مالکیت سازمان فضایی ایران امروز سهشنبه، ۱۸ مردادماه با همکاری روسیه از پایگاه قزاقستان پرتاب خواهد شد. این سازمان طی این مدت ۳ اطلاعیه را در این زمینه منتشر کرده بود.
ایران با توجه به سابقه و کارنامه خود در حوزه پرتابهای ماهوارهای با ماهوارهبرهای بومی، در تزریق ماهوارههای زیر پنجاه کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین موفق عمل کرد و سپس در گام بعدی تزریق ماهوارههای تا ۱۰۰ کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تا انتهای سال جاری هدف گذاری شد تا در ادامه کار، به امکان تزریق ماهوارههای ۲۰۰ کیلوگرمی و بیشتر به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تا پایان دولت سیزدهم برسیم.
اما در خصوص ماهواره «خیام»؛ اکنون این ماهواره حدود ۶۰۰ کیلوگرم وزن دارد و شاید اصلیترین علت همکاری ایران با روسیه در پروژه پرتاب ماهواره خیام وزن بیش از نیمتنی این ماهواره و نیز درصد بسیار بالای موفقیت پرتابگر سایوز باشد که مراحل ابتدایی و پرتاب خیام به کشور روسیه واگذار شده است.
چرا ماهواره ایرانی خیام توسط روسیه پرتاب شد؟
ایران در سال گذشته با پرتاب ماهواره کاملا ایرانی «نور ۲» با ماهوارهبر بومی قاصد، در تزریق ماهوارههای زیر پنجاه کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین موفق عمل کرد و سپس در گام بعدی تزریق ماهوارههای تا ۱۰۰ کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تا انتهای سال جاری هدف گذاری شد تا در ادامه کار، به امکان تزریق ماهوارههای چندصد کیلوگرمی به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین تا پایان دولت سیزدهم برسیم؛ بنابراین تجربه موفق ایران در این باره در زمینه ماهوارههای زیر پنجاه کیلوگرم به مدار ۵۰۰ کیلومتری زمین بوده است و اکنون ماهواره خیام بیش از ۵۰۰ کیلوگرم وزن دارد.
همچنین بنابر اعلام سازمان فضایی ایرانی به دلیل درصد بسیار بالای موفقیت پرتابگر سایوز، پرتاب ماهواره خیام به کشور روسیه واگذار شده است. لازم به ذکر است با توجه به ضریب اطمینان بالای پرتابگر سایوز در پرتاب و در مدارگذاری ماهواره ها، بسیاری از کشورهای صاحب چرخه کامل فناوری فضایی که خود توانایی پرتاب ماهواره را دارند نیز از پرتابگرهای روسی استفاده میکنند.
انتهای پیام/341
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است