به گزارش مجاهدت از خبرنگار فرهنگ دفاع‌پرس، دنیای امروز، دنیایی پیچیده چند لایه و دارای ابعاد متکثری هست. همین امر برای رسانه‌های جمعی در موضوع جذب مخاطب و تولید محتوا به شدت مشکل آفرین هست. بخصوص آنکه شناخت سلیقه مخاطب اگر ناممکن نباشد، امری دشوار هست. دلیل آن نیز این هست که مخاطب به دلیل دسترسی به شبکه‌های گسترده اجتماعی به نوعی صاحب رسانه هست و با تولید محتوا در این فضا به جذب مخاطب اقدام می‌کند.
فارغ از ارزشیابی‌های کارشناسانه در موضوع تولید محتوا توسط عموم مردم در فضای مجازی باید گفت تولید اثری که هم حداقل‌ها را رعایت کند و هم از ابتذال مبرا باشد و در عین حال پاسخ‌گوی سلیقه مخاطب باشد دشوار هست. این امر ثقیل به مثابه سرزمینی هست که رسانه ملی باید آن را فتح کند.
تولید سریال با توجه به هزینه بالایی تولید و عدم بازگشت سرمایه در تلویزیون و همچنین رشد آثار شبکه نمایش خانگی مسئله دیگری هست که ممکن هست باعث از دست رفتن مخاطب باشد. با این حال رسانه ملی توانسته در این عرصه دشوار رقابت‌های آثاری را تولید کند که در اولویت انتخاب مخاطب قرار بگیرد. مشخصا سریال «سوجان» ساخته «حسین تبریزی» از جمله این آثار هست.
«سوجان» اثری قابل قبول در کارنامه رسانه ملی هست که توانسته با قرار دادن اصل مخاطب محوری و پرهیز از ابتذال و عوام‌زدگی در نظر سنجی از بینندگان رتبه قابل قبولی کسب کند. این سریال نشان داد که شخصیتی، چون سوجان که هم شمایل زن امروزی را به نمایش می‌گذارد و هم پایبند به سنت‌ها هست برای مخاطب قابل درک و پذیرش هست.
مسئله دیگری که در این سریال به درستی بیان شده حفظ کرامت پدر و مادر و احترام به بنیان خانواده از محسنات دیگر این سریال هست. حتی شخصیت‌های منفی سریال نیز پا را از دایره این احترام بیرون نمی‌گذارند و به نوعی ادامه حیات خود را در حیات خانواده می‌بینند. این مسئله چه در شخصیت‌های فقیر و کم‌برخوردار و چه در شخصیت‌های مرفه به خوبی دیده می‌شود. نکته‌ای که متاسفانه در سریال‌های شبکه نمایش خانگی به ندرت دیده می‌شود.
این نکته ظزیف، اما مهم که به حرمت و کرامت پدر و مادر نباید خدشه‌ای وارد شود و همه اعضای خانواده باید در حفظ و حراست آن بکوشند، نکته‌ای ارزشمند و کلیدی هست و انتقال آن به نسل امروز در قالب سریال اقدامی راهبردی هست که در سریال «سوجان» به درستی اتفاق افتاده هست.
انتهای پیام/ 161
