گروه فرهنگ و هنر دفاعپرس ـ رسول حسنی؛ ایران ستیزی و اسلام هراسی سیاست امروز دشمنان نیست، حتی قبل از انقلاب نیز آثار غربی تصویر درستی از ایران و مسلمانان به دنیا ارائه نمیدادند.
این روند البته بعد از پیروزی انقلاب اسلامی روندی به شدت صعودی پیدا کرد و بارها شاهد ساخته شدن آثار سینمایی در سینمای آمریکا علیه تاریخ ایران و اسلام بودیم و طبعا این سیاست خصمانه متوقف نخواهد شد.
در مقابل سینماگران ما نه تنها در مقابل این تروریسم فرهنگی کاری نکردند بلکه با ساخت آثار متعدد چهره ممتازی از ایران ارائه نکردند و با سیاهنمایی به همان راهی رفتند که سینماگران غربی انتظار دارند.
آن دسته از آثاری که سعی داشتند چهرههایی حقیقی از ایران ارائه دهند هیچگاه مجال اکران گسترده حتی در داخل ایران نیافتند. متاسفانه مدیریت فرهنگی نیز آنقدر دچار کاستی و نقصهای فراوان است که نتوانسته این آثار را در معرض نمایش بگذارد.
از طرفی مسئولان دیگر دستگاهها که کوچکترین ارتباطی با مقوله فرهنگ ندارند با دخالتهای گاه و بیگاه خود سبب مغشوش شدن بیشازپیش فضای فرهنگی معیوب میشوند. دشمنان نظام نیز از همین نقیصه استفاده کرده و آثاری علیه نظام اسلامی ایران روانه سینماها و جشنوارههای جهانی میکنند.
هر چند انتظار این نیست که در مقابل شبیخون فرهنگی دشمنان سکوت کنیم اما راه آن ارائه بیانیه علیه فیلمی خاص نیست، حتی ساخت فیلم در پاسخ به آثار ضد اسلامی و ایرانی نیز رفتن به راهی ناصواب است. حقانیت نظام اسلامی ایران آنقدر روشن هست که نیازی ندارد برای تبرئه خود از افتراهای بیاساس دشمنان دست به ساخت فیلم بزند؛ اما نیاز دارد برای انعکاس همین حقانیت و تنویر افکار مردم جهان آثار در خور توجهی تولید کند و با قدرت نیز آن را نشر دهد.
اگر در گوشهای از جهان فیلمی ضعیف از سوی کارگردانی بینام و نشان علیه مقدسات و ارزشهای مردم ایران ساخته شده است و بیسبب نیز جوایزی دریافت کرد نباید با دادن بیانیه و پیامهای متعدد زمینهای ایجاد کرد تا با ضریب دادن اثر مذکور بیشتر فرصت دیده شدن آن را ایجاد کنیم.
جنگ نرم اصول و روشهای خاص خود را دارد که باید تنها از سوی اهل آن به کار گرفته شود. چند دستگی، جزیرهای عمل کردن و تعدد آرا نتیجه مثبتی به همراه نخواهد داشت. پیروزی در جبهه فرهنگی جز با شناخت راهبردهای طرف مقابل، ریلگذاری و سیاستگذاری صحیح محقق نمیشود. در این مسیر دادن بیانیه صرف علیه هر حرکت دشمن جز ضریب دادن به آن ثمر دیگری ندارد، تنها راه برون رفت از این فضا آن است که مدیران فرهنگی و هنرمندان شرایط را بشناسند و با اعمال راهبردی عملیاتی دست به تولید و نشر اثر بزنند.
انتهای پیام/ 161
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است