گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس‌ـ رحیم محمدی؛ امروز صحنه‌های درگیری که در جنگ میان روسیه و اوکراین مشاهده می‌شود، حکایت از بکارگیری روزافزون پرنده‌های بدون سرنشین است که در نقش شناسایی، انتحاری و پرتاب‌کننده بمب حضور تأثیرگذاری دارند؛ این پرنده‌ها که قیمت زیادی هم ندارند، تاکنون توانسته‌ند اثرگذاری بالای خود را در صحنه‌های نبرد به اثبات برسانند.
بر این اساس، چون پهپادها در مقایسه با هواپیما‌های باسرنشین و بالگرد‌ها از قیمت پایین‌تری برخوردارند و بکارگیری‌شان هم سهولت بیشتری دارد، استفاده از آن‌ها مقرون به صرفه است؛ به همین جهت چنانچه کشوری قصد مقابله با این‌گونه پرنده‌ها را داشته باشد، باید هزینه بالایی را برای سرنگون ساختن آن‌ها بپردازد.
به‌عنوان مثال در یکی از حملات پهپادی روسیه، ارتش اوکراین برای سرنگون کردن پهپاد‌های روسی از توپ‌های پدافندی ۴۰ میلی‌متری استفاده کرد، اما به دلیل اینکه هیچ‌کدام از گلوله‌های ضد هوایی به پهپادها اصابت نکرد، به ناچار برای سرنگون ساختن پرنده‌های بدون سرنشین از موشک‌های پدافندی استفاده شد.
این موضوع تأکیدی بر این است که به واسطه توسعه فناوری‌های نظامی، بهره‌گیری از سلاح‌هایی با نرخ آتش پایین کارایی زیادی ندارد؛ بدین معنی که توپ‌های ۲۰ میلی‌متری تا ۴۰ میلی‌متری، چون از نرخ آتش پایینی بهره می‌برند، نهایتاً بتوانند بالگرد‌هایی را که در ارتفاع پایین پرواز می‌کنند، مورد اصابت قرار دهند.
حال چنانچه در صحنه درگیری، کشوری بتواند در هر عملیات از چندین فروند پرنده بدون سرنشین برای ضربه زدن به اهداف تعیین شده استفاده کند، می‌تواند خسارات زیادی را به ساختار نظامی کشور مقابل وارد کند؛ پس می‌توان این‌گونه نتیجه گرفت که نیرو‌های مسلح کشورمان به دلیل درک چنین موضوعی به سمت ساخت و بکارگیری انواع پهپادها و توسعه روزافزون این فناوری رفته‌اند.
انتهای پیام/ 231
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
