حمیدرضا قنبری آزاده جنگ تحمیلی در گفتگو با خبرنگار نوید شاهد درباره زمان و نحوه آشناییاش با شهید حسین علم الهدی گفت: آشنایی من با شهید علم الهدی به تابستان سال 1359 برمی گردد؛ بعد از امتحانات سال دوازدهم شنیدیم که سپاه دوره‌های نظامی و سیاسی برگزار می کند. در آن زمان انقلاب اسلامی به تازگی به پیروزی رسیده بود و من در آن زمان نوجوانی 17 ساله بودم که بسیار علاقه داشتم در این کلاس ها شرکت کنم.
وی ادامه داد: با تعدادی از دوستانم در کلاسهای عقیدتی سیاسی شرکت کردم و یکی از مدرسان شهید حسین علم الهدی بود. آنجا بود که برای نخستین بار ایشان را می دیدم. این دوره در دانشکده الهیات دانشگاه چمران که به سه گوش معروف بود، برگزار می شد.
قنبری با بیان اینکه شهید حسین علم الهدی از بنیانگذارن سپاه اهواز بود، تشریح کرد: در آن زمان دکتر گلزار نیز به ما اخلاق اسلامی، شهید مهرداد مجدزاده اصول عقاید و شهید علی جمال پور فلسفه درس می دادند. این درسها برای ما بسیار جدید و جذاب بود چراکه بیشتر دورس رشته تحصیلی ما ریاضی بود. شهید حسین علم الهدی نیز در این دانشکده به ما تفسیر نهج البلاغه می آموخت و من نیز به دلیل اینکه با قرآن آشنایی داشتم، در کلاسهای مرتبط با آن شرکت می کردم؛ شرکت در این کلاس ها به ویژه اینکه شهید حسین علم الهدی آنها را آموزش می داد برایم بسیار تازگی داشت.
وی بیان کرد: دو ماه در کلاسهای شهید علم الهدی شرکت کردیم تا اینکه در ماه آخر جلسه اختتامیه در دفتر کارش در طبقه دوم پشت بام سفارت سابق آمریکا در اهواز برگزار شد؛ در آنجا فرشی پهن کردیم و جلسه اختتامیه را برگزار کردیم. شهید علم الهدی نیز به هر کدام از ما یک جلد نهج البلاغه اهدا کرد.
آزاده جنگ تحمیلی اظهار کرد: این آشنایی با شهید علم الهدی برکات زیادی در زندگی من داشت. چند روز پس از پایان آن جلسه، جنگ تحمیلی آغاز شد و بعد ها متوجه شدیم شهید علم الهدی از آن اتاق برای اتاق فکرش استفاده می کرد. ایشان مساجد اهواز را به پایگاه های بسیج برای رویارویی با تجاوز بعثی ها پایه گذاری کرد و خودش نیز مسئول هماهنگی میان پایگاه های بسیج و مساجد بود تا جایی که جنگ شهری را به مردم آموزش می دادند که اگر نیروهای رژیم بعثی به شهرها حمله کردند، مردم بتوانند از خود دفاع کنند و اهواز اشغال نشود این طراحی شهید علم الهدی بود و مساجد به پایگاه های نظامی تبدیل شده بود.
قنبری در ادامه با اشاره به اینکه پس از آغاز جنگ تحمیلی به مسجد محل که جواد الائمه نام داشت رجوع کرده و در آنجا مسئول پایگاه شدم، تشریح کرد: شهید حسین علم الهدی هر دو هفته یکبار به مساجد که هر کدام پایگاه بسیج شده بود سرکشی می کرد و در آن چهار ماهی که از عمر ایشان باقی مانده بود تقریبا هر دو هفته یکبار ایشان را می دیدم.
در تمامی ملاقات ها ارتباط نزدیکی با من داشت و به من می گفت شما که در بسیج فعال هستید چرا عضو سپاه نمی شوید تا بتوانید بیشتر خدمت کنید؛ من در آن زمان خیلی این موضوع را جدی نمی گرفتم.
وی تشریح کرد: بعد که حسین علم الهدی در هویزه به شهادت رسید؛ خبر شهادت ایشان مانند تلنگری به من وارد شد و به این نتیجه رسیدم که حالا زمانی است که باید به وصیت شهید عمل کنم و به عضویت سپاه پاسداران در آمدم. 2 ماه پس از شهادت در اسفندماه دو ماه پس از شهادت ایشان به عضویت رسمی سپاه درآمدم و هنوز هم پس از سالها خودم را مدیون شهید علم الهدی می دانم چراکه ورود من به سپاه پاسداران سرمنشا برکات و تحولات فکری و عقیدتی برای من شد و پس از آن در یکی از عملیات ها مجروح شدم و به مدت 10 سال به اسارت نیروهای بعثی درآمدم.
وی اظهار کرد: من خودم را مدیون ایشان می دانم چراکه شکل گیری جریان ازدواج و آشنایی من با همسرم که از بستگان شهید جهان آرا هستند در واقع عمل به وصیت شهید علم الهدی زندگی مرا تغییر داد.
قنبری با اشاره به اینکه شهید حسین علم الهدی در زمان شهادت 21 ساله بود، گفت: ایشان در حقیقت فردی طراح و عملیاتی بود ولی آنطور که باید ایشان را نشناخته ایم، ایشان از قبل از انقلاب به همراه پدرش در عرصه انقلاب اسلامی فعال بود و بعد در دانشگاه مشهد پذیرفته می شود؛ سپس در کلاسهای تاریخ و مذهبی در مساجد مشهد شرکت می کرد و یکی از تربیت شدگان رهبر انقلاب بود. در واقع می توان گفت ایشان شخصیت ناشناخته ای در تاریخ انقلاب اسلامی هستند.
انتهای پیام/
منبع خبر