محمدرضا تاجیک، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ بالاخره سکوتش را درباره انتخابات شکست و درباره پزشکیان سخن گفت.
سرویس سیاست مشرق _ “محمدرضا تاجیک”، از تئوریسین‌های ستادی جریان چپ است که به همراه سایر همقطاران خود طی هفته‌های اخیر و در قبال انتخابات سکوت کرده بود.
تاجیک اما اخیرا سکوت خود را شکست و در مصاحبه با جماران به ترسیم وضعیت اصلاح‌طلبان و نامزدی پزشکیان پرداخت.
او اگرچه در بخش پایانی این گفت‌وگوی خود ادعا می‌کند که پزشکیان بیشترین رأی را دارد اما در لابه‌لای گفت‌وگو جملات مهمی را درباره اصلاح‌طلبان و نامزد آنها بیان می‌کند.
آنچه که می‌خوانید بخش‌هایی از گفت‌وگوی تاجیک در این باره است:
_(در بیان یک احتمال پیرامون پزشکیان) : فردی را وارد صحنه کرده‌اند که مطمئن هستند که از چارچوب‌ها و خطوط قرمز عدول نخواهد کرد، در روند کنونی گسست معناداری ایجاد نخواهد کرد، از ایستارها، هنجارها و قواعد عبور نخواهد کرد، فردی که استقلال خود را دارد، فردی که می‌تواند قومیت‌ها را به شکلی به حرکت درآورد، فردی که می‌تواند در میانه اصولگرایان و اصلاح‌طلبان بایستد و آنها را پیرامون خود ساماندهی کند. اگر بخواهم با بیان بزرگی تصویری از این سناریو به‌دست دهیم، باید بگوییم که یک نوع «ادغام حذفی» پیشتر انجام شده است. بدین معنا که فرد در یک منظومۀ گفتمانی-سیاسی ادغام شده و امروز کاری که باید را انجام می‌دهد.
_چه باید کرد زمانی که از یک سو، فضای کنشگری فضای محدود و محصوری است، و از سوی دیگر، خودِ کنشگر(اشاره به پزشکیان) نمی‌خواهد یا نمی‌تواند خارج از چارچوب حرکت کند، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند در و دریچه‌ای را بگشاید، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند گسستی ایجاد کند، نمی‌خواهد یا نمی‌تواند گفتمان و جریان متفاوت و نویی ارائه کند، بلکه می‌خواهد تنها آنچه مغفول و مسکوت مانده و بالفعل نشده را فعال کند. اینکه در این سطح چگونه می‌توان آن قشر خاکستری خاص را به حرکت درآورد، برای من اکنون قابل تحلیل نیست.
_بالاخره نه اصلاح‌طلبان روح جدیدی در خود دمیده‌اند و نه کالبدی که در آن می‌خواهند رسوخ کنند، کالبدی است که آنان را زنده نگه دارد. لذا چندان نمی‌توانند در با صورت و سیرت متفاوت و نو و قابل اجماع بروز و ظهور داشته باشند. توجه داشته باشیم انتخاب گزینه‌های انتخاباتی اصلاح‌طلبان در شرایط کنونی، یک گام به جلو در جریان اصلاح‌طلبی نیست، بلکه یک گام به عقب این جریان است. گزینه‌های مطرح‌شده، هیچ‌یک در جریان اصلاح‌طلبی آوانگارد محسوب نمی‌شوند و به سقف این جریان نچسبیده‌اند، بلکه جایگاهی در میانه‌های جریان اصلاح‌طلبی قابل تعریف هستند. [1]
*صحبت‌های تاجیک درباره رخوت جامعه رأی اصلاح‌طلبان و خنثی بودن پزشکیان بسیار محل تأمل است.
خاصّه از این حیث که تاجیک یک اصلاح‌طلب معمولی نیست و بلکه یک “چپ ستادی” است.
اگرچه تاجیک در همین صحبت‌ها نیز از ژن اصلاح‌طلبی خود تأثیر پذیرفته و ادعا می‌کند که پزشکیان بیشترین رأی را دارد اما پر واضح است که او نظر مثبتی به پزشکیان ندارد و مهمتر آنکه جامعه رأی اصلاح‌طلبان را نیز کنشگر تأثیرگذار ارزیابی نمی‌کند.
ما البته در رویکرد تحلیلی خود هرگز نفیا یا اثباتا نظری پیرامون مثبت یا منفی بودن حرف‌های تاجیک نداریم لکن از منظر کنشگری سیاسی و فهم مختصات وضع موجود؛ سخنان آقای تاجیک بسیار حائز اهمیت است…
آقای پزشکیان هرگز چیزی خارج از فضای ترسیم شده از سوی تاجیک نیست و به نظر می‌رسد جامعه آرای اصلاح‌طلبان نیز متوجه این حقیقت شده‌اند که پزشکیان نه تنها خارج از هیچ قاعده‌ای حرکت نخواهد کرد بلکه رویکردهای او با بخش اعظمی از مطالبات اصلاح‌طلبان در تضاد است.
دقت شود که همین مختصات پیش گفته در سخنان تاجیک و تحلیل ماست که سردی محرزی را بر اردوگاه اصلاحات عارض کرده و شاهدیم که هیچ‌یک از بزرگان ستادی جریان اصلاحات نه تنها تا این لحظه حمایت خاصی از پزشکیان نکرده‌اند (و برای این مسئله هم دیگر شاید دیر شده است!) بلکه حتی همانطور که می‌بینیم در نقد او نیز سخن می‌گویند.
در نگریستن به احتمالات سیاسی باید به این گزینه هم توجه کرد که با توجه به مضامینی شبیه به آنچه که تاجیک گفته است؛ شاید پزشکیان با این وسوسه و تشویق مواجه شود که طی روزهای آینده و برای رأی آوردن؛ سخنان تندی را بر زبان بیاورد.
وسوسه‌ها و تشویق هایی که خبرهایی مثل حضور علی تاجرنیا، از متهمان فتنه 88 در ستاد پزشکیان آنها را تقویت می‌کند.
***
1_https://www.jamaran.news/fa/tiny/news-1634852
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
