مراسم تشییع پیکر زندهیاد احد گودرزیانی نویسنده، پژوهشگر و روزنامهنگار عرصه ادبیات پایداری، با حضور بسیاری از پژوهشگران، نویسندگان و اهالی رسانه برگزار شد.
به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، مراسم تشییع پیکر زندهیاد احد گودرزیانی، نویسنده، پژوهشگر و روزنامهنگار عرصه ادبیات پایداری، صبح امروز با حضور حجتالاسلام قمی رئیس سازمان تبلیغات اسلامی، محسن مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری و بسیاری از پژوهشگران، نویسندگان و اهالی رسانه برگزار شد.
براساس این گزارش، محسن مؤمنی شریف رئیس حوزه هنری ضایعه درگذشت زندهیاد گودرزیانی را مصیبت دانست و گفت: مصیبت رحلت احد نه تنها برای خانواده ایشان بلکه برای تمام کسانی که او را میشناختند، حقیقتاً دردناک و مصیبت است و همه عزادار هستند. هر که در طول این سالها او را حتی برای یک یا دو مرتبه هم دیده بود نمیتواند امروز عزادار نباشد چرا که جاذبه و محبت او همیشه در دلها مینشست. من آخرین بار یکی دو هفته پیش در کنار مزار شهدای حوزه هنری دیدمش و خندهای که به من زد برای همیشه در دلم باقی میماند.
مؤمنی گفت: احد بسیار پرتلاش و مجاهد بود، انسان بیحاشیه، بیتوقع و به قول دوستانش بیدرخواست بود. یادم هست در دبیرستان مکتبالصادق یا همان دبیرستان سپاه مراسمی برای شهدا تدارک دیده میشد که محور آن احد بود و همان جا با او از نزدیک آشنا شدم.
مؤمنی شریف درباره دبیرستان سپاه توضیح داد: رفقای احد که بیش از ۱۰۵ نفر از آنها شهید شدهاند، از همین دبیرستان بودهاند، البته دبیرستان بزرگی نبود، اما این تعداد شهید داشت که همگان یا همکلاس یا دوست احد بودند، هر چند احد هم میتوانست یکی از آن شهدا باشد، اما تقدیر خدا این بود که بماند و خود را وقف دفاع مقدس و شهدا کند. او ترجیح داد به جای مشغولیت به بسیاری از مشاغل، در حوزه انقلاب و دفاع مقدس کار کند. اثر او همان پژوهش مربوط به ۱۵ خرداد مجموعهای است که برای پژوهشگران بسیار مفید و قابل استفاده است. ایشان از جنس شهدا و رفقای شهیدش بود. فردی که دغدغه انقلاب و شهدا را داشت، از این رو جای احد پرشدنی نیست و فقدان ایشان برای ادبیات دفاع مقدس و پایداری سلمه است.
در بخش دیگری از این مراسم داوود امیریان نویسنده و از دوستان مرحوم گودرزیانی نیز در سخنانی عنوان کرد: احد دوست نجیب و با حیای ما بود. زمانی او و دوستان شهیدش در رسای دوستان شهید خود میخواندند: رفیقان میروند ساعت به ساعت / خوشا روزی که نوبت بر من آید. حالا سی سال از آن روزها گذشته و نوبت به او رسید
امیریان که با حالتی منقلب به صحبت میپرداخت و در چندین نوبت به خاطر گریه سخنان خود را قطع کرد، ادامه داد: احد انسانی باحیا و باسواد و نجیب بود. در اروپا ناشران مشهور سرویراستاران خوبی دارند که کار را به صورت ویژه برای آنها ویرایش و پیرایش میکند. احد در جمع ما چنین فردی بود. او سالها قبل زیر نظر مرحوم ناصر ایرانی داستاننویسی را آموخته بود. کسانی که ایرانی را بشناسند میدانند که او فردی بسیار سختگیر بود و به سادگی نمیشد از زیر دست او بیرون آمد و احد از عهده این کار با موفقیت بر آمده بود.
به گفته امیریان مرحوم گودرزیانی هیچگاه از دردها و مجروحیتهایش سخن به زبان نیاورد و همیشه شنونده بود و انرژی به مخاطبش میداد. درد داشت اما روحیهاش را حفظ میکرد. دل من و دوستانش همیشه برای او تنگ خواهد ماند به ویژه برای خندههایش و برای لحظههایی که با هم حرف میزدیم.
پیکر زندهیاد احد گودرزیانی پس از تشییع از حوزه هنری قرار است در قطعه نامآوران (قطعه ۲۵۵، شماره ۴۳، ردیف ۲۱) به خاک سپرده شود.