به گزارش مجاهدت به نقل ازخبرنگار کتاب و ادبیات خبرگزاری فارس، کامران پارسی‌نژاد از نویسندگان کشورمان پس از طی دوران نقاهت بیماری کرونا و در راستای سخن وزیر فرهنگ و ارشاد اسلامی پیرامون برخی نکات در حوزه وزارت ارشاد یادداشتی را در اختیار خبرگزاری فارس قرار داد که در ادامه می‌خوانید.

بی‌شک از زمان تاسیس صندوق اعتباری هنر وابسته به وزارت فرهنگ و ارشاد اسلامی هنرمندان و صاحبان قلم و اندیشه توانستند از امکانات محدود این صندوق بهره‌مند شوند که وجود آن ضروری و قابل تقدیر است. اما با توجه به فراز و نشیب‌هایی که طی سالیان متمادی به وجود آمد چون بروز تحریم‌ها، بی‌کار شدن و کم کاری نویسندگان، گرانی کاغذ و مصائبی که صنعت چاپ با آن درگیر بوده، افزایش قیمت‌ها و خاصه بروز بیماری کرونا که شرایط پیچیده‌ای را برای هنرمندان پدید آورده، جا دارد بنیه اجرایی و مالی صندوق تقویت شود و این کار میسر نمی‌شود مگر اینکه وزیر محترم ارشاد با توجه به شرایط بسیار سخت درمانی و اقتصادی به صورت جدی شاکله صندوق را دچار دگرگونی اساسی کنند تا به یاری وزارت خانه هنرمندان که طیف وسیعی از افراد فرهیخته جامعه را تشکیل می‌دهند بتوانند تا حدودی کوران‌های بزرگ پیش رو را کنار بگذارند.

بر هیچ کس پوشیده نیست اهالی هنر و قلم سرمایه‌های ملی جامعه هستند و جامعه و دولت‌ها برای تربیت و رشد این افراد هزینه‌های سنگین کرده‌اند. حیف است وقتی می‌شنویم به طور مثال نویسنده‌ای هنگام دستفروشی در مترو دستگیر شده است و یا شاهد برگ‌ریزان عمر جمعی از هنرمندان  بر اثر بیماری کرونا هستیم.

وزیر محترم به این مسئله توجه کنند که طی سال‌های اخیر صندوق اعتباری هنر فقط در نقش بیمه‌گر ظاهر شد و هیچ گونه خدمات جدی به هنرمندان در زمینه‌های مختلف نداده است. (به غیر از دوبار که مبلغ اندکی به اسم حمایت از نویسنده اخیرا به هنرکارت‌ها واریز شد که تاثیری در روند زندگی هنرمندان نداشت).

این صندوق باید قابلیت پرداخت وام‌های قرض الحسنه طویل‌المدت را به هنرمندان داشته باشد. در ارتباط با بیمه تامین اجتماعی حجم زیادی از مبلغ بیمه هنوز بر عهده هنرمند است و این مبلغ بسیار زیاد است. اخیرا صحبتی مبنی بر کاهش آن شد، اما تا عملی شدن آن هزار پیچ و خم و آوردگاه در پیش است و بعید است این وعده عملی بشود.

بیمه تکمیلی صندوق پر از ایراد عمده است. اولا صندوق با بیمه‌ای وارد قرار داد شده است که حامی خوبی برای هنرمندان نیست. بسیاری از مراکز درمانی با این بیمه درارتباط نیستند. در سال‌های قبل بیمه سرمد با بیمه‌ای sos ارتباط داشت و باز این ارتباط قابل تعمق بود، اما در سال جاری این ارتباط قطع شد و عملا بیمه سرمد در بسیاری موارد خاص ناکارآمد بود.

جدای آن سختگیری‌های بیش از حد و کاغذبازی‌های بیمه، گاه هنرمند را وا می‌دارد از دنبال کردن ماجرا منصرف شود و این کار شامل موارد جزیی می‌شود مثلا در خصوص عینک مهر هم باید روی کاغذ بخورد هم پشت کاغذ و به کرات فرد مجبور شده دست خالی برگردد. همچنین مبالغ قابل پرداخت بسیار طولانی در حد دوماه تا ۴ ماه به فرد باز می‌گردد و این بزرگ‌ترین ایراد بیمه است.

در شرایط کنونی که افراد گاه مجبورند داروهای گران قیمت بخرند هر ماه دریافت به موقع مبلغ مهم است آنچنان که خود من به دلیل سرطان همسرم هر ماه باید مبلغ ۵ میلون تومان داروی دولتی بخرم که عدم پرداخت بیمه ما را با مشکلات بزرگی مواجه کرده است.

در پایان یکی از مسائل موجود بحث بازنشستگی هنرمندان است. با توجه به سقف اندکی که در نظر گرفته شده هر هنرمند در زمان بازنشستگی در نهایت دو میلیون تومان حق بازنشستگی دریا،ت می‌کند و این واقعا فاجعه است. لذا می‌طلبد وزیر محترم ارشاد نگاه ویژه‌ای به مصائب و مشکلات صندوق اعتباری هنر داشته باشند.

انتهای پیام/