«معصومه ارجونی» خواهر شهید احمد ارجونی در گفتوگو با خبرنگار دفاعپرس در زاهدان در خصوص برادر شهیدش اظهار داشت: برادرم در سال۱۳۶۶ برای بار اول عازم جبهه شد که از ناحیه جناق ترکش خورد و مجروح شد. با وجود اینکه دکتر به او ۴۰ روز استراحت داده بود ولی برای دفعه دوم نیز به جبهه رفت.
وی افزود: احمد در راه اسلام، ناموس و وطن به جبهه رفت. یکی از راه های حفظ راه شهدا رعایت حجاب است. در وصیت نامه شهید نیز علاوه بر ادامه دادن راه دین اسلام و شهدا به رعایت حجاب نیز تاکید زیادی شده بود.
خواهر شهید عنوان کرد: با وجود اینکه پدرم بیمار و فلج بود، احمد اصرار به رفتن جبهه داشت. پدرم همیشه به او میگفت برای رفتن به جبهه باید عقیده ای پاک و صاف داشته باشی.
«غلامحسین مسگر قلعه نو» داماد شهید نیز گفت: شهید با اینکه در خانواده ای کم بضاعت بزرگ شده بود ولی با دیانت بود و به نماز اول وقت خیلی اهمیت میداد.
وی افزود: شهید راه و روش مکتب اسلام را دنبال می کرد و به فرمان رهبر انقلاب لبیک گفت و داوطلبانه به جبهه رفت.
داماد شهید ارجونی در ادامه خاطرنشان کرد: احمد، سنگر ساز بی سنگر بود. با ماشین های جهاد سازندگی کار میکرد و سنگر می ساخت.
مسگر قلعه نو با اشاره به ویژگی های اخلاقی این شهید ادامه داد: آرام، متین و بسیار با ادب و در برخوردش با همسایه ها خیلی خوب بود.
وی در پایان وظیفه مسئولان را در معرفی شهدا از طریق تریبون ها مهم دانست.
«احمد ارجونی» عشق زیادی به امام و انقلاب داشت. احمد مانند عاشقی بود که تاب جدایی از معشوق را نداشت. بیش از یک سال و نیم از طریق جهاد و چندین نوبت هم از طریق بسیج در جبهه های جنگ حضور داشت و سرانجام در ۱۱ آبان سال ۱۳۶۶ در شلمچه به شهادت رسید.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است