به گزارش مجاهدت از مشرق، کانال تلگرامی جنایات غرب نوشت: بخش تاریخ دانشگاه تافتس آمریکا می‌نویسد که مدت‌ها پس از این‌که بریتانیا، فرانسه و سایر قدرت‌های استعماری، استقلال مستعمره‌هایشان را پذیرفتند، پرتغال هم‌چنان در پی حفظ قدرت استعماری خود بود.
از آن‌جایی که در موزامبیک، گروه‌های چریکی مردمی، برای مقابله با نیروهای پرتغالی، تشکیل شدند، نیروهای پرتغالی، همواره بومیان را، برای کسب اطلاعات بیشتر، بازداشت و شکنجه می‌کردند. بسیاری از بومیان، از جراحات ناشی از شکنجه‌ها، جان باختند. برخی نیز به اعدام محکوم شدند. کشتار مردم توسط سربازان، تجاوز و قتل‌عام نیز امری رایج بود.
مفتضحانه‌ترین مرگ بومیان، مربوط به جابجایی اجباری آنها به روستاهای تحت کنترل نیروهای پرتغال بود.
براساس تخمین‌ها، حدود ۷۵۰ هزار تا یک میلیون بومی جابجا شدند که به دلیل فقدان امکانات کافی بهداشتی، کشاورزی و… در این روستاها، حدود ۶ تا ۸ درصد آنها بر اثر گرسنگی، بیماری‌های واگیردار و فرسودگی شدید، جان سپردند.
*بازنشر مطالب شبکه‌های اجتماعی به منزله تأیید محتوای آن نیست و صرفا جهت آگاهی مخاطبان از فضای این شبکه‌ها منتشر می‌شود.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
