به گزارش گروه جهاد و مقاومت مشرق، «محمدمهدی محب شاهدین»، فرزند» کربلایی میرزا» به 1336 در سمنان متولد شد. در سال 1358 به خیل پاسداران «نهضت روح الله» پیوست و به تاریخ پانزدهم آبان 1361 شمسی، طی «عملیات محرم» در منطقه عملیاتی «عین خوش» بر اثر اصابت ترکش بال در بال ملائک گشود. وی که در زمان شهادت، تنها بیست روز از ازدواجش می گذشت، فرماندهی گردان «حضرت موسی بن جعفر(صلوات الله علیه)» از «لشکر 17 علی بن ابی طالب(صلوالت الله علیه)» را بر عهده داشت و پیکر پاکش او در جوار تربت پاک «امامزاده یحیی(علیه السلام)» تا روز موعود به امانت گذاشته شده.
برشی از وصیت نامه شهید «محمدمهدی محب شاهدین»:
«…پیش از چند ساعتی به شروع عملیات نمانده است و من احتمال کشته شدن خود را در این عملیات حس می‌کنم. تا به حال خیلی از عملیات ها شرکت کرده‌ام اما سعادت کشته شدن نداشته‌ام و از خدا می خواهم اگر بنابراین شد، لطفش شامل حال این بنده حقیر شده، من را در زمره شهداء قرار دهد. من شهادت را رفتنی نو برای زیستن در عالم نو می‌دانم و رفتنی برای تکامل انسانیت. من از آن زمان که خود را شناختم آرزوی یک همچنین روزهایی را کرده‌ام که شهید شوم. مخصوصا که معلم شهید ایت الله مطهری می‌فرمود : اگر کسی به مرگ طبیعی بمیرد همچون گوسفندی است که حرام گشته است و اگر شهید شود حلال می شود و من این ننگ حرام بودن را نمی‌خواستم و از خدا می‌خواهم شامل حالم نشود…»
روحمان با داش شاد
هدیه به روح بلندپروازش صلوات
اللهم صل علی محمد و آل محمد و عجل فرجهم
