گروه فرهنگ و هنر دفاع‌پرس‌ـ علی عبدالصمدی؛ یکی از ویژگی‌های مهم امامت حضرت محمد تقی علیه‌السلام آن بود که ایشان در سن کودکی به امامت نائل آمدند و زعامت امور مسلمین را برعهده گرفتند.
مناظرات علمی امام جواد (ع) با عالمان فرقه‌های اسلامی در مسائل کلامی، همچون جایگاه شیخین (دو خلیفه اول) و مسائل فقهی مانند حکم قطع کردن دست دزد و احکام حج، از مناظرات معروف امامان شیعه دانسته شده است.
گفته شده به جهت سن کم امام و تحت کنترل بودن او، حدود ۲۵۰ حدیث از او روایت شده است. راویان و اصحاب او را نیز از ۱۱۵ تا ۱۹۳ تن شماره کرده‌اند. احمد بن ابی نصر بزنطی، صفوان بن یحیی و عبدالعظیم حسنی از جمله اصحاب امام بودند.
در منابع شیعی، مناقب و کرامات متعددی همچون سخن گفتن هنگام تولد، طی الارض، شفا دادن بیماران و استجابت دعا برای حضرت جواد (ع) نقل شده است. عالمان اهل سنت، شخصیت علمی و معنوی امام جواد (ع) را ستوده و برای او احترام قائلند.
آثار فراوانی درباره امام نهم به زبان‌های مختلف منتشر شده است که در برخی کتاب‌شناسی‌ها تا ۶۰۵ اثر شامل کتاب، مقاله و پایان‌نامه گرد‌آوری شده است. وفاة الامام الجواد، مسند الامام الجواد، موسوعة الامام الجواد علیه‌السلام، الحیاة السیاسیة للامام الجواد و حیاة الامام محمد الجواد از جمله این آثار هستند.
ایشان در سن ۲۵ سالگی به شهادت رسیدند. به عبارتی دیگر ایشان جوان‌ترین امام در میان ائمه‌ی اطهار در تاریخ اسلام و تشیع بوده‌اند.
با عنایت به این نکته که در دوران امامت آن حضرت خفقان حاکم بر جامعه از سوی مامون خلیفه‌ی خونخوار وقت به اوج خود رسیده بود و قطعا رفت و آمد و بسیاری از حرکات اجتماعی امام زیر نظر دستگاه خلافت صورت می‌گرفت، در اکثر مواقع دوستداران و شیعیان آن حضرت از طریق شبکه‌ی وکالت و نمایندگان آن امام معصوم محقق می‌شد.
جامعه‌ی اسلامی با توجه به محدودیت‌های سیاسی موجود در آن دوره‌ی خاص توانست با توسل به شبکه‌ی وکالتی که بین پیروان نزدیک به امام جواد علیه السلام و سایرین برقرار شد، از نور وجود ایشان بهرمند شود. اگرچه جامعه‌ی اسلامی محدودتر بود، اما بسان خورشیدی از پس ابر‌ها پرتو امامت به جامعه‌ی اسلامی می‌تابید و مایه‌ی روشنایی و رشد و نمو آن بود.
بسیاری از آیات قرآن مجید از همین طریق برای مسلمانان تفسیر و تاویل شد. بسیاری از احادیث از همین طریق نقل شد و سره از ناسره تمیز داده شد. قطعا ویژگی منحصر به فرد ایشان یعنی سخاوت و بخشندگی ایشان از عوامل مهم شخصیتیشان بود که باعث جلب و جذب جامعه‌ی اسلامی به سمت امامی جوان شده بود.
سرانجام آن امام بزرگوار در سی‌ام ذی‌القعده سال ۲۲۰ هجری قمری به دستور مامون عباسی به شهادت رسیدند و پیکر مطهرشان در کاظمین به خاک سپرده شد.
انتهای پیام/133
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
