حکایت آزادسازی جاده پیرانشهر به سردشت توسط رزمندگان شمالی

حکایت آزادسازی جاده پیرانشهر به سردشت توسط رزمندگان شمالی


به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از ساری، همزمان با فرا رسیدن چهل‌ودومین سالگرد هفته دفاع مقدس سردار «حمیدرضا رستمیان» از فرماندهان دفاع مقدس و جبهه مقاومت به ذکر روایتی از سال‌های دفاع مقدس پرداخت که بخش اول آن از نظرتان می‌گذرد.

سردار «حمیدرضا رستمیان» گفت: در سال‌های دفاع مقدس، توفیقی حاصل شد تا مرحله‌ای از حضور در جبهه‌ها را در استان آذربایجان غربی به منظور آزاد سازی جاده پیرانشهر به سردشت بر علیه بعثی‌های متجاوز وعومل استکبار جهانی (ضدانقلاب) جهاد کنیم. ٢٢ شهریور سال ۱۳۶۱، کاروان هفتصد نفره شمالی (گیلان و مازندران) خودشان را به ارومیه رساندند. عده کثیری از رزمندگان مخالف حضور در کردستانات (آذربایجان غربی، کردستان، باختران) بودند و علاقه بیشتری به جبهه‌های جنوب و جنوب غربی کشور داشتند.

شهید بروجردی در جمع رزمندگان شمال

وی افزود: آن زمان، از شهید محراب دستغیب جمله‌ای شنیدیم که فرموده بود زیر آسمان کبود، هیچ جایی بهتر از خدمت در کردستان نیست. انگیزه بیشتری با این جمله پیدا کرده بودیم. شهید محمد بروجردی، هم در جمع رزمندگان و فرماندهان شمالی حاضر شد و کاملا از دلایل اجرای عملیات‌های منظم و نامنظم در این منطقه گفتند و همه را توجیه کردند. پس از چند روز توجیه و آشنایی با وضعیت منطقه عملیاتی شمال‌غرب، راهی پیرانشهر شدیم.

این فرمانده دفاع مقدس بیان داشت: تیپ ویژه شهدا با فرماندهی شهید ناصر کاظمی و سپس شهید گنجی زاده و بعد از آن، شهید محمود کاوه، منتظر قدوم و حضور رزمندگان شمال کشور بودند. ٢۶شهریور، وارد پادگان تیپ پیاده لشکر ۶۴ ارومیه که در گوشه‌ای از آن تیپ ویژه شهدا سپاه پاسداران مستقر بود، شدیم. ٢٧شهریور روز تست میدانی رزمندگان اسلام از نظر آمادگی جسمانی، تکنیکی و تاکتیکی بود.

سردار رستمیان اضافه کرد: تست بسیار سنگین و طاقت فرسایی بود. چند کیلومتر دومیدانی باسلاح و تجهیزات در دور تا دور پادگان بزرگ پیرانشهر نفس‌ها را بریده بود. از آن تعداد هفتصد نفره، نیمی از آن نتوانستند تا پایان راه و برابر شرایط تست بیایند لذا از لیست نیرو‌های عملیات آفندی خارج شده و در قالب گردان پدافندی سازماندهی شدند و نیم دیگری که خوب درخشیده بودند در گردان ضربت (عملیاتی) تیپ ویژه شهدا سازماندهی شدیم. خدای بزرگ به بنده حقیر، توفیق داد تا با قبولی در این تست میدانی، جز نیرو‌های عملیاتی باشم و برای شرکت در عملیات‌های نامنظم در پیش رو لحظه شماری می‌کردم.

وی ادامه داد: طول جاده پیرانشهر به سردشت، یکصدوبیست کیلومتر بود که باید در این سلسله عملیات‌های منظم و نامنظم آزاد می‌شد. از سمت پیرانشهر، تیپ ویژه شهدا بعنوان یگان آفند کننده با پشتیبانی تیپ یکم لشکر ۶۴ ارومیه، و از سمت سردشت، یک تیپ پیاده از لشکر ٢٨ کردستان، ماموریت آزادسازی این جاده استراتژیک را عهده دار شدند.

فرمانده جبهه مقاومت تصریح کرد: همه برآوردها، به نیمه کاره ماندن، عملیات بود که باید یگان‌های عمل کننده جایگزین پیش بینی می‌شد. قرارگاه حمزه سیدالشهدا و تیپ ویژه شهدا و سایر یگان‌ها با توکل بر خدای متعال و توسل به ائمه اطهار (ع)، و با فرماندهی بزرگمردانی، چون شهید محمد بروجردی، شهید ناصر کاظمی، شهید گنجی زاده، شهید محمود کاوه، شهید آبشناسان و… خودشان را برای نبردی سنگین آماده کرده بودند.

عشق دیدار با امام (ره) 

سردار رستمیان اذعان داشت: همه فرماندهان و رزمندگان، مصمم به این بودند که پاداش و تشویقی آزادسازی جاده پیرانشهر به سردشت، دیدار و ملاقات با امام خمینی باشد. اولین فرمانده تیپ ویژه شهدای سپاه برادر ناصر کاظمی، در اولین عملیات این منطقه بشهادت رسیدند. سکان فرماندهی تیپ فوق در اختیار برادر گنجی زاده قرار گرفت. همه سختی‌های جهاد فی سبیل الله، با پاداش شهادت جبران می‌شد.

وی گفت: در اولین عملیات، ده کیلومتر از جاده فوق از پیرانشهر بسمت سردشت آزاد شد. شهادت فرمانده تیپ ویژه شهدا، ضربه سنگینی به یگان عمل کننده بود. عشق دیدار امام خمینی، مدام در اذهان و افکارمون تحلیل و بررسی می‌شد. از طرفی شهادت بزرگترین آرزو‌ها بود و از طرفی مراقب بودیم براحتی مجروح یا اسیر یا شهید نشویم که از دیدار با امام که خودش بزرگترین آرزو برای ما بود محروم نشویم. عملیات دوم، توسط گروهان‌های مانوری اجرا شد و حدود هفت کیلومتر از جاده و ارتفاعات منطقه آزاد شد. متاسفانه در دومین عملیات، فرمانده بعدی تیپ ویژه شهدا، به شهادت رسید و ضربه سنگین دیگری به تیپ وارد شد.

فرمانده دفاع مقدس خاطرنشان کرد: ضدانقلاب به سختی و شدیدا مقاومت می‌کرد و تمام توانش را برای جلوگیری از پیشروی و فتوحات رزمندگان تیپ ویژه شهدا بکار می‌گرفت. رزمندگان اسلام در تیپ ویژه شهدا، شامل همرزمان خراسانی، همدانی، مازندران، گیلان بودند که سازمان رزم آن شامل: یک گردان ویژه ضربت که سه گروهان پیاده و یک گروهان ارکان داشت. دو گردان پیاده پدافندی، یک گردان ارکان شامل قرارگاه، بهداری، آماد و پشتیبانی، ادوات، مخابرات، مهندسی، تخریب، و رده‌های ستادی رزمی بخش دیگری از سازمان رزم تیپ را تشکیل می‌دادند.

وی اظهار داشت: تیپ ویژه شهدا با انجام عملیات‌های نامنظم نسبت به تصرف اهداف و آزادسازی جاده اقدام می‌کرد واحد‌های رزمی و پشتیبانی رزمی تیپ پیاده از لشکر ۶۴ارومیه (ارتش)، با احداث پایگاه در مسیر، خط نگهداری را بصورت پایگاهی و پاسگاهی انجام می‌دادند. عملیات دوم همه با موفقیت انجام گرفت و تاکنون، حدود بیست کیلومتر از یکصدوبیست کیلومتر جاده آزاد شده بود. خیلی امیدوار به لطف خدا و عنایت‌های غیبی بودیم و تمام تلاش‌ها بر این بود که با کمترین تلفات، بیشترین موفقیت‌ها حاصل شود.

سردار رستمیان افزود: تاکتیک‌های انجام عملیات‌های آفندی تیپ ویژه شهدا، یک گروهان خط شکن (عملیات ضربت)، یک گروهان دنبال پشتیبان، یک گروهان احتیاط (سوار خودرویی)، یک گروهان پشتیبانی رزم و سایر رده‌ها، کار‌های پدافندی را انجام می‌دادند. پس از هر عملیات به پادگان محل استقرار می‌آمدیم و با یک استراحت کوتاه تجدید قوا کرده و به دنبال اجرای عملیات بعدی بودیم. عملیات سوم آزاد سازی جاده پیرانشهر به سردشت. در تاریخ نهم مهر به منظور تصرف ارتفاعات مشرف بر جاده و آزادسازی جاده انجام گرفت.

فرمانده دفاع مقدس یادآور شد: در این عملیات گروهانی که ما در آن بودیم ماموریت دنبال پشتیبان داشت. به لطف خدای بزرگ، بدون تلفات و خسارات حدود ده کیلومتر جاده و چندین ارتفاع منطقه به تصرف رزمندگان اسلام درآمد. عملیات چهارم در تاریخ دوازدهم، عملیات پنجم در تاریخ پانزدهم، عملیات ششم در تاریخ هجدهم، عملیات هفتم در تاریخ بیست ویکم، عملیات هشتم در تاریخ بیست و پنجم، عملیات نهم در تاریخ بیست و هشتم، عملیات دهم در تاریخ اول آبان در این عملیات روستای وزندان معروف به دولتو آزاد شد.

انتهای پیام/

این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است

این مطلب مفید بود؟
>

آخرین اخبار

تبلیغات
تبلیغات
ما را در شبکه های اجتماعی دنبال کنید