به گزارش مجاهدت از خبرنگار دفاع‌پرس از مشهد، «ابواحسان» از همرزمان شهید «حسینعلی میرزایی» با بیان خاطره‌ای ویژگی‌های این شهید مدافع حرم لشکر فاطمیون را روایت می‌کند.
به مناسبت ششمین سالگرد شهادت رزمنده مدافع حرم لشکر فاطمیون «حسینعلی میرزایی» در ادامه این خاطره را می‌خوانیم.
هیچگاه متانت، خونسردی، حلم و راضی به رضای الله بودن شهید میرزایی را از یادم نمی‌برم.
شهید میرزایی هم گروهی من بود. یاد باد آنچه در حلب گذشت. بنده با ایشان در خط حدادین بودیم، زمان عملیات «حندرات یک» بود. او خیلی در استحکام روحیه بچه‌های خط مقدم بعد از آن عملیات غم‌انگیز تأثیر داشت. همه جور خدمتی هم برای بچه‌ها انجام می‌داد تا روحیه‌شون ضعیف‌تر نشود.
یادم هست یک روز آنقدر توی خودم گم شده بودم که حتی فاصله ۵۰ متری با دشمن از یادم رفته بود. در راه حرکت به ساختمانی بودم که مسیرش تو دید تک تیراندازهای تکفیری بود. نزدیک ساختمان که شدم یکباره حس کردم یکی من را به کنار هُل داد. در این حین گرمای گلوله قناصه را کنار صورتم حس کردم. هنوز هم صدای زوزه گلوله را خوب یادم هست که با فاصله میلیمتری از کنار گوشم رد شد و خورد به دیوار؛ طوری که یک تکه از دیوار را کند و تکه‌های آن به صورتم خورد.
کسی که در حد چند میلی‌متر و صدم ثانیه من را نجات داد شهید میرزایی بود. همین فداکاری‌های این شهید بزرگوار بود که راه شهادت را برای خودش باز کرد. آن روز سعادت شهادت از حقیر دریغ شد اما ایشان مدتی بعد به آرزویش رسید.
انتهای پیام/
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
