عاشورا در آینه آفرینش هنری، دومین کارگاه از کارگاه های آموزشی سومین سوگواره «ده» به همت کانون ادبی بانوی فرهنگ با حضور دکتر محمد رضا سنگری نویسنده و پژوهشگر در حوزه هنری برگزار شد.
به گزارش مجاهدت از مشرق، عاشورا در آینه آفرینش هنری، دومین کارگاه از کارگاه های آموزشی سومین سوگواره «ده» به همت کانون ادبی بانوی فرهنگ با حضور دکتر محمد رضا سنگری نویسنده و پژوهشگر در حوزه هنری برگزار شد.
محمدرضا سنگری در حاشیه این کارگاه با بیان اینکه امید است مجموعه این نشست ها و گفت و گوها افق های تازه ای را فَرا چَشم ما برای تماشای بهترِ زیباترین اتفاقی که در عالم افتاده است و نگاهِ زیبابینِ حضرت زینب(س) آن را جمال نامید، گفت: این نشست ها مجالی فراهم بیاورد تا زیبایی ها و چشم اندازهای باشکوه، سازنده، زنده و زاینده کربلا را فرا روی خودمان بهتر بتوانیم ترسیم و توصیف کنیم.
سنگری ادامه داد: در این کارگاه های آموزشی بنا هست با کاروان اباعبدالله(ع) همسفر بشویم، منزل به منزل مسیر را طی بکنیم و از منظر هنر به مسئله و زیبایی عاشورا و کربلا بپردازیم.
وی افزود: از نگاهِ به حوادث تاریخی باید به عبرت برسیم؛ یعنی از سطح عبور کنیم و به لایه های پنهان و کمتر دیده شده و کاویده شده کربلا بپردازیم.
محمدرضا سنگری اضافه کرد: در کنارِ حوادث ایستگاه ایجاد می کنیم تا فرصت تماشای عمیق تر و بهتر نسبت به حادثه ها پیدا کنیم.
وی مطرح کرد: چرا کربلا زیباست؟ این زیبایی در کجاست؟ قرار است ما این زیبایی را در کل این حرکت که مثل خون در آوندهای کربلا و عاشورا جاری است مطالعه و بررسی کنیم.
سنگری تشریح کرد: زیبایی در بیان قرآن آنگاه اتفاق می افتد که ما بتوانیم منفی ترین و نامناسب ترین موقعیت ها را به موقعیت زیبا تبدیل کنیم.
وی با بیان اینکه اگر بتوانیم از دِلِ منفی ها مثبت بیابیم و کشف کنیم به زیبایی رسیده ایم، بیان کرد: اگر در مواجه با آنچه نازیباست فرصت زیبا خلق کنیم، کربلا می شود بدترین موقعیت به زیباترین موقعیت.
این نویسنده و پژوهشگر کربلا را زیباترین تابلو هنری عالم دانست که خداوند رویِ پوستِ خاکی به نامِ کربلا ترسیم کرده است و اضافه کرد: اگر تمام نظامیان جهان را روز عاشورا ساعت ۵:۳۸ که نزدیک غروب عاشورا است می آوردند و رویِ تَل زینبیه(س) مستقر می کردند و می گفتند در مورد این صحنه نظر بدهید، می گفتند بدتر از این چیزی نمی شود. زشت تر از این چیزی نیست! اما زینب(س) این را زیبا می بینند ” ما رایت الّا جمیلا”.
وی در پایان تصریح کرد: اگر بتوانیم از مسائلی که همه دور می ریزند به خَلقِ یک اثر بزرگ برسیم این هنر و زیبایی است. اگر چیزی ببینیم که دیگران نمی بینند، چَشم های عادت کرده به طبق معمول را تغییر بدهیم به جمال و جمیل و زیبایی می رسیم.
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
