با شرایطی که این روزها پرسپولیس دارد جای خالی مهاجم داخلی استاندارد مثل عیسی آل‌کثیر در باشگاه بیشتر احساس می‌شود
به گزارش مجاهدت از مشرق، پرسپولیس مهاجم ندارد؛ باور کردن این گزاره برای باشگاهی که در همین فصل ۲قرارداد دلاری با شیخ دیاباته و یورگن لوکادیا بسته، کمی دشوار است اما باید پذیرفت که واقعیت همین است. پرسپولیس بعد از کوچ ناگهانی لوکادیا و مصدومیت قابل پیش‌بینی شیخ، برای شهرآورد بازیکنی را در خط حمله قرار داد که مهاجم مرکزی نیست. یحیی از مدت‌ها قبل نشان داده که علاقه زیادی به استفاده از مهدی عبدی ندارد و حتی استفاده از یک ۹کاذب را به حضور او در زمین ترجیح می‌دهد. در چنین شرایطی جای خالی مهاجم داخلی استاندارد مثل عیسی آل‌کثیر در باشگاه بیشتر احساس می‌شود. بازیکنی که این روزها می‌توانست عصای دست یحیی شود و گره خط حمله پرسپولیس را باز کند. هم خود عیسی و هم باشگاه اما با مجموعه‌ای از تصمیم‌های غلط و همچنین تعلل غیرضروری، همه‌چیز را به بن‌بست کشاندند.
آنچه در مورد این بازیکن و باشگاه اتفاق افتاده، یک فرصت‌سوزی تمام‌عیار است؛ یک خرابکاری دسته‌جمعی که افراد زیادی در آن نقش مستقیمی داشته‌اند. آل‌کثیر راه طولانی تبدیل‌شدن به یک بازیکن محبوب در پرسپولیس را در سریع‌ترین زمان ممکن طی کرد. او خیلی زود به یک ستاره تأثیرگذار در باشگاه تبدیل شد اما یک شادی گل غیرمسئولانه، اجازه نداد او برای ۶ماه حتی در جلسه‌های تمرینی پرسپولیس ظاهر شود. شاید اگر در آن مقطع برخورد مناسبی با او صورت می‌گرفت، دیگر چنین اتفاقی تکرار نمی‌شد اما قرمزها سیاست دیگری را در پیش گرفتند و با حمایت بیش از حد از یک بازیکن خطاکار، همه‌چیز را پیچیده کردند.
بیشتر بخوانید:
لیست خرید ۲ نفره گل محمدی
دومین ضربه بزرگ به عیسی در پرسپولیس، آسیب‌دیدگی رباط او بود که این بازیکن را با یک سرعت‌گیر بزرگ دیگر روبه‌رو کرد. با این حال درست بعد از این اتفاق، او تصمیم غلطی گرفت که تاوان بسیار سنگینی هم داشت. عیسی می‌توانست به سرعت جراحی کند و بعد از ۶ماه دوری، دوباره به زمین مسابقه برگردد. او اما از این کار طفره رفت و تصمیم داشت که با همان رباط پاره برای پرسپولیس بازی کند. اگر در همان مقطع جراحی کرده بود، از شروع این فصل تیمش را همراهی می‌کرد و به‌خصوص در هفته‌های سرنوشت‌ساز تیم بدون لوکادیا و دیاباته، دوباره به مرد اول خط حمله باشگاه تبدیل می‌شد. با این حال اشتباه عجیب این بازیکن موجب شد که همچنان دور از تیم بماند.
استراتژی آل‌کثیر برای اتخاذ چنین تصمیمی مشخص بود. او باور داشت که جراحی در این شرایط سنی، فوتبالش را به خطر می‌اندازد. با این حال بسیار عجیب بود که باشگاه با وجود داشتن قرارداد با این ستاره، او را وادار به جراحی نکرد. بی‌توجهی مدیران پرسپولیس به این ماجرا، موجب شد که این بازیکن عملا رابطه‌اش را با تیم قطع کند و یک تصمیم شخصی برای خودش بگیرد، تصمیمی که بدون شک روی وضعیت پرسپولیس نیز تأثیر داشت.
اصرار آل کثیر به جراحی‌نکردن و انفعال باورنکردنی پرسپولیسی‌ها در این مورد، همه‌چیز را خراب کرد. حالا قرمزها در حسرت یک مهاجم آماده هستند و نام عیسی حتی در فهرست باشگاه نیز دیده نمی‌شود. شاید او در نیم فصل دوم برگردد اما طبیعتا بعد از مدت‌ها دوری از زمین فوتبال به زمان زیادی برای هماهنگ‌شدن نیاز دارد. عیسی در روزهایی که باشگاه بیشتر از همیشه به او نیاز داشت، از دسترس خارج بود. او با این مقاومت عجیب در مقابل جراحی کردن، به‌خودش هم خیانت کرد و دوران فوتبالش را به مخاطره انداخت. انگار همیشه قرار است یک تصمیم غلط از سوی این بازیکن، درخشش او در زمین مسابقه را تحت‌الشعاع قرار بدهد.
منبع: همشهری
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
