به گزارش مجاهدت از خبرنگار ساجد دفاع‌پرس، شهید «علی‌اکبر رحیم‌پور» نوزدهم دی سال ۱۳۴۵ در تهران چشم به جهان گشود. وی تا پایان سوم راهنمایی درس خواند و با شروع جنگ تحمیلی، به‌عنوان بسیجیی در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل حضور یافت، تا این‌که سرانجام ۲۴ دی سال ۱۳۶۵ در جزیره بوارین به درجه رفیع شهادت نائل آمد.
این شهید والامقام در فرازی از وصیت‌نامه خود آورده است: «عزیزان هرموقع خبر عملیات رزمندگان بگوش‌تان می‌رسد، به یاد آن سردار و سقای دشت کربلا بیافتید و به یاد آن ۷۲ تن بیافتید که چگونه فداکاری و چه رشادت‌هایی انجام دادند و هر موقع خبر اسارت عزیزان به گوش‌تان برسد، به یاد اسارت رفتن بی‌بی زینب بیافتید. زمینی که داغ جد و پدر و مادر برادران حسن و حسین، عباس و آن واقعه عاشورا را دید و شما فکر نمی‌کنم از اول جهان اسلام همتای زینب پیدا کنید؛ زینبی که مصائب دید و تحمل کرد و درد پدری دید و تحمل کرد و منظور من از این چند خط، این است که ما هرچه داریم، از اهل‌بیت داریم».
وصیت‌نامه شهید «علی‌اکبر رحیم‌پور»
بسم الله الرحمن الرحیم
السلام علیک یا اباعبدالله. السلام علیک یابن رسول‌الله. السلام علیک یابن امیرالمومنین و ابن سیدالوصیین. السلام علیک یابن فاطمة سیدة نساء العالمین. السلام علیک یا ثارالله و ابن ثاره، والوتر الموتور. السلام علیک و علی الاراوح التی حلت بفنائک، علیکم منی جمیعا سلام الله ابدا ما بقیت و بقی اللیل و النهار.
سخنی از امام است: ما مثل حسین در جنگ وارد شدیدم و مثل حسین باید به شهادت برسیم. ای خدای کریم، این جان گنه‌کار را از من قبول کن، ای خدای غفار، تو شاهدی که زبان گویا ندارم، در این مدت زندگیم برای اسلام و مسلمین خدمتی نکردم؛ بلکه شهادتم خدمتی باشد. خدایا تو خودت گفتی هرکه عاشقم شود، عاشقش می‌شوم و وقتی عاشق او بشوم، او را برم؛ امیدوارم توانسته باشم وظیفه‌ام را به‌خوبی انجام داده باشم.
پدر و مادر و برادران و خواهرانم، قرآن بخوانید، دعا برای پیروزی رزمندگان اسلام و طول عمر همراه با سلامتی برای امام عزیزمان و آیت‌الله منتظری بکنید و همواره پشتیبان رهبری و قائم مقام رهبری باشید [۱].
عزیزان هرموقع خبر عملیات رزمندگان بگوش‌تان می‌رسد، به یاد آن سردار و سقای دشت کربلا بیافتید و به یاد آن ۷۲ تن بیافتید که چگونه فداکاری و چه رشادت‌هایی انجام دادند و هر موقع خبر اسارت عزیزان به گوش‌تان برسد، به یاد اسارت رفتن بی‌بی زینب بیافتید. زمینی که داغ جد و پدر و مادر برادران حسن و حسین عباس و آن واقعه عاشورا را دید و شما فکر نمی‌کنم از اول جهان اسلام همتای زینب پیدا کنید؛ زینبی که مصائب دید و تحمل کرد و درد پدری دید و تحمل کرد و منظور من از این چند خط، این است که ما هرچه داریم، از اهل‌بیت داریم؛ پس برای آنها گریه کنیم؛ و اگر جسمی به نام جنازه از من آمد، در بهشت زهرا دفن نمائید و هر کدام از دوستان و آشنایان از من طلبکار هستند، به پدر و مادرم مراجعه کنند؛ و به هر نحوی دوستان و آشنایان را اذیت کرده‌ام، حلالیت می‌طلبم؛ چون خداوند فرموده است من از حق الله می‌گذرم، ولی از حق‌الناس نمی‌گذرم.
پدر و مادرم، می‌دانم شما در بزرگ کردن من زحمت کشیده‌اید، خداوند از شما راضی باشد و درباره هر نوع وسائلی که دارم خودم، تصمیم بگیرید و از شما هم حلالیت می‌طلبم؛ و در آخر از تمامی ملت مسلمان ایران تقاضامندم که دعا جهت سلامی و طول عمر امام عزیز تا ظهور حضرت مهدی حتی در کنار آن حضرت یادتان نرود.
خدایا خدایا تا انقلاب مهدی حتی کنار مهدی، خمینی را نگه دار
والسلام علیکم و رحمةالله و برکاته
۶۴/۱۲/۱۶
علی‌اکبر رحیم‌پور
[۱] آیت‌الله منتظری از سال ۱۳۶۴ تا سال ۱۳۶۸ قائم‌مقام رهبری بود که از این مسئولیت عزل شد.
انتهای پیام/ 113
این مطلب به صورت خودکار از این صفحه بارنشر گردیده است
