گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ روزبه قمصری؛ در طول هشت سال دفاع مقدس فجایع بسیاری توسط رژیم بعث عراق در نقاط مختلف کشور رقم خورد که اگر بخواهیم به تمامی آن‌ها بپردازیم بیش از پیش به خوی استعمارگری آمریکا جاه طلبی صدام ملعون پی می‌بریم؛ اما به دلیل اینکه تا امروز سال‌های فراوانی از پایان جنگ گذشته و مردم ایران از حافظه تاریخی ضعیفی برخوردار هستند و اصولا نیز وقایع تاریخی کشور بیشتر شفاهی و نه مکتوب است، بالطبع اثر چندانی از آن‌ها در اذهان مردم باقی نمانده است.
مردم شهر اندیمشک هیچگاه آذرماه سال ۶۵ را فراموش نخواهند کرد و قطعا تا امروز مردان و زنان این شهر خاطرات چهارم آذرماه آن سال را برای فرزندان خود و نسل‌های بعد از جنگ بار‌ها و بار‌ها بازگو کرده و همچنان روایت خواهند کرد. یکی از این وقایع و حوادث وحشتناک و غیر انسانی بمباران هوایی شهر اندیمشک بود که چهارم آذرماه سال ۱۳۶۵ صورت گرفت. در واقع می‌توان اینگونه گفت که اندیمشک یکی از بزرگترین و طولانی‌ترین حمله‌های هوایی طول دوران دفاع مقدس را تجربه کرده است.
از ساعت ۱۱ صبح، نیم ساعت نگذشته بود که بیش از ۵۰ هواپیمای جنگنده عراقی نزدیک به دو ساعت این شهر مهم استان خوزستان را به شدت بمباران کردند. دلیل انتخاب این شهر برای چنین حمله و بمباران بی سابقهای این بود که اندیمشک به دلیل وجود پادگان‌های متعدد نظامی گلوگاه استان خوزستان بود و نقش پشتیبانی از جبهه‌های جنگ را برعهده داشت.
یکی دیگر از دلایل بمباران شدید این شهر توسط رژیم بعث عراق این بود که حضور مردم اندیمشک در جبهه‌های نبرد حق علیه باطل بسیار قابل توجه بود و این موضوع موجب شده بود تا دشمن با برنامه‌ای حساب شده حمله‌ای را ترتیب بدهد تا ضمن اینکه آسیب‌های فراوانی را به این شهر و نقش پشتیبانی او برای جبهه‌های جنگ وارد کند با ایجاد شوک و انجام جنگ روانی باعث ایجاد وقفه در اعزام این نیرو‌ها به جبهه‌های نبرد شود.
بسیاری از مردمی که توانسته بودند از این حمله جان سالم به در ببرند در روایت‌های تکان دهنده خود عنوان کرده بودند که صحنه‌های بسیار وحشتناک، دردناک و دلخراشی که تا آن روز هرگز ندیده بودند را تجربه کردند که برخی از آن‌ها حتی قابل بازگو کردن نیز نیست. شدت حملات عراق در آن روز به اندازه‌ای بود که جز ارتکاب جنایت جنگی عنوان دیگری را نمی‌توان برای آن انتخاب کرد. زیرا با هر معیاری که بسنجیم شهری به این کوچکی که حد فاصل راه آهن و فرودگاه آن فقط طول یک خیابان است را نباید با ۵۰ جنگنده و در زمانی طولانی بمباران کرد.
شدت حملات هواپیما‌ها تا اندازه‌ای بود که برخی از جنگنده‌ها برای سوخت گیری به عراق برگشته و مجددا برای بمباران به آسمان اندیمشک بر می‌گشتند. اگر بخواهیم آمار و ارقامی واقعی از این جنایت جنگی که صدام جنایتکار و ماشین جنگی او در آذرماه ۶۵ در شهر کوچک اندیمشک رقم زدند بیان کنیم باید به عدد ۳۰۰ شهید و بیش از ۷۰۰ مجروح اشاره کنیم که این میزان تلفات برای شهری کوچک فقط نشان از ارتکاب یک جنایت جنگی علیه مردم ایران می‌توان باشد.
از این واقعه به عنوان طولانی‌ترین بمباران بعد از جنگ جهانی دوم یاد می‌شود. آنچه مسلم است اینکه این بمباران، طولانی‌ترین و مرگبارترین حمله هوایی رژیم عراق در طول جنگ هشت ساله با ایران به‌شمار می‌رود. در این حمله علاوه بر بمباران پایگاه چهارم شکاری و مناطق مسکونی، میدان راه‌آهن و ایستگاه راه‌آهن اندیمشک، بازار روز کالا و تره‌بار، پادگان دوکوهه، دبیرستان شریعتی، سد و نیروگاه دز اندیمشک، رادار موشکی سد دز، پادگان سفینه النجاه، ایستگاه بالارود، اداره پست و مخابرات و بیمارستان شهید بهشتی بمباران شدند.
بی شک اگر بیاییم و تمامی جنایت‌های جنگی رژیم بعث عراق در طول جنگ هشت ساله بر ضد ایران را مرور کنیم به این نتیجه می‌رسیم که آمریکا و کشور‌های غربی با استفاده از ماشین جنگی صدام فقط و فقط به دنبال نابودی انقلاب اسلامی در ایران و مجازات مردمی بودند که با اتکا به اسلام رژیم شاه را سرنگون کرده بودند. در واقع ظاهرا جنگ ایران و عراق با بهانه خاک و تعیین مرز آغاز شده بود، ولی دشمنان آمده بودند تا انقلاب نوپای اسلامی در ایران را از بین ببرند که این توطئه با بسیج مردمی و حمایت ملت ایران از انقلاب اسلامی شکست خورد.
انتهای پیام/
منبع خبر