نتایج جست‌وجو برای: شهید

به گزارش نوید شاهد؛ به نقل از روابط عمومی مجموعه تاریخی باغ موزه قصر؛ صبح چهارشنبه ۱۹ دی ماه جاری با حضور سردار یعقوب سلیمانی معاون فرهنگی آموزشی بنیاد شهید و ایثارگران و خانواده‌های شهدا،  از «سلول» محل زندانی موزه وزیر نفت دوران جنگ تحمیلی، شهید محمدجواد تندگویان رونمایی می‌شود.

همچنین در این مراسم تفاهم نامه همکاری میان مجموعه تاریخی باغ موزه قصر با بنیاد شهید و امور ایثارگران کشور با اهم مفاد؛ طراحی و ساخت یادمان شهدای زندانی سیاسی زندان قصر، برگزاری یادواره شهدای زندانی سیاسی، چاپ و انتشار کتاب خاطرات زنان زندانی سیاسی پیش از انقلاب و برگزاری محافل مشترک فرهنگی با موضوع شهداء و ایثارگران منعقد می‌شود.

«محمدجواد تندگویان»، وزیر نفت جمهوری اسلامی ایران در دوران جنگ تحمیلی، به‌عنوان یکی از چهره‌های شاخص مدیریتی و انقلابی شناخته می‌شود که در آغازین روزهای جنگ تحمیلی توسط رژیم بعث عراق به اسارت درآمد، ایشان یکی از برجسته‌ترین شهدای انقلاب اسلامی، نمادی از ایثار، مقاومت و مدیریت جهادی بود و در دوران سخت جنگ تحمیلی، با فداکاری و تعهد به وطن، نقش مؤثری در دفاع از زیرساخت‌های نفتی کشور ایفاء کرد.

یاد و نام شهید تندگویان، به‌عنوان الگوی مقاومت و خدمت صادقانه به کشور در قلب ملت ایران ماندگار است و رونمایی از سلول موزه ایشان، تجدید پیمان با آرمان‌های این شهید راه آزادی و استقلال کشور و تداوم مسیر توسعه و پیشرفت ایران با روحیه‌ای متعهدانه و جهادی است.

مجموعه تاریخی باغ موزه قصر در انتهای خیابان مطهری، خیابان شهدای ناجا، میدان پلیس، واقع شده است.

انتهای پیام/ 

به گزارش خبرنگار نوید شاهد؛ کتاب «تمام من و تو» به نویسندگی «عفت نیستانی» توسط نشر شاهد به چاپ رسیده و راهی بازار نشر شده است. 

این کتاب در بردارنده خاطرات زندگی بانو حمیرا رمضانی خواهر شهیدان علیرضا و ابراهیم رمضانی و همسر شهید فیض الله سجادی است. نویسنده در این کتاب تلاش کرده تا بتواند افرادی که تاکنون در جامعه مهجور بوده‌ و کسی به زندگی آنان نپرداخته است را به تصویر بکشد.

در برشی از کتاب می خوانیم: «وسایلم را در دو اتاق خانۀ پدرم قرار دادم. هرچند همه رخت سیاه به تن داشتیم ولی خانه پدر قصر کودکی هایم بود که حالا برایم عزاخانه شده بود. جای جای خانه، خاطرات داداش ابراهیم را در ذهنم زنده می کرد، خنده ها و بازی های کودکانه رضا و شوخی هایش تبدیل به قطره های اشک می شدند و آهسته بر گونه هایم سُر می خوردند. خاطرات اتاقی که در آنجا برای اولین بار به فیض الله چایی تعارف کردم و او با شرم زیاد حرف می زد و مدام صورتش قرمز می شد، کمی دلم را به سوی نور پرواز می داد و خیلی زود به تیرگی می رسید. خواهرهایم نمی گذاشتند آب در دلم تکان بخورد هرجا که می رفتیم همسر خواهرم، عادله را بغل می کرد. بچه خودش را به بغل نمی گرفت تا من احساس کمبود نکنم. پدر و مادرم مثل پروانه دوروبرم می چرخیدند درحالی که دل خودشان پر از خون بود.

کم کم یاد گرفته بودم با نصیحت خودم را آرام کنم، کسی جز خودم نمی‌توانست یاریگرم باشد؛ اما زمانی می شد که بهانه هایم آغاز می شد، دلم برای گربه سفید داداش ابراهیم لک می زد. آن را در کنار حوض با شامپو می شست. وقتی پیکر ابراهیم را به حیاط آوردند صدای میو میو او می آمد. او از ترس جمعیت روی دیوار نشسته بود، بعد از رفتن ابراهیم دیگر او را ندیدیم و حالا انگار صدای میو میو او بود که از دور شنیده می شد. وقتی با خواهرهایم صحبت می‌کردم آنها نگران، چشم به من می دوختند و به حرف هایم گوش می دادند. خواهرم مهتاب هم گاهی دست هایش را دور گردنم حلقه می کرد و می گفت: «خواهر جون، ناراحت نباش دیگه، پیر میشی.»

 

گفتنی است؛ «نشر شاهد» این‌ کتاب را در 169 صفحه، با شمارگان یکهزار نسخه، در قطع رقعی و به بهای 150هزار تومان روانه بازر نشر کرده است. علاقه‌مندان می‌توانند برای تهیه این کتاب با شماره 83232648-021 تماس بگیرند.

انتهای پیام/ 

به گزارش نوید شاهد، هفدهم دی 1359 روز شهادت مرغان آسمان عشق خداوندی است که بال از میان شعله آتش گشودند و آب حیات از چشمه شهادت نوش کردند و محرم بزم وصال جانان شدند. پرواز سرخ خلبانان شهید: محمود یزدان پناه، نصرت‌الله آقایی، احمدرمضانی و علی اصغر ملائک صفت، در روز 17 دی 59، تصویرگر حماسه قهرمانانه تیزپروازانی است که در اولین روزها و ماههای جنگ تحمیلی، چنان شجاعانه و شیردلانه و آنچنان از سر غیرت و شرف، حماسه آفریدند و دشمن را از خیال خام تجاوز، نومید گرداندند که نامشان در تاریخ دفاع مقدس، آمیزه‌ای شگفت از شجاعت و شهادت طلبی در عین مظلومیت، برای همیشه ترسیم کرد. در این حادثه دلخراش اما سرشار از شکوه شهامت و شهادت، چهار خلبان ورزیده، کارآمد و فدایی دین و وطن، برای حمل مجروحان و جانبازان دلیرمرد سپاه پاسداران، به کرمانشاه رفته بودند که توسط مزدوران متجاوز بعثی، آسمانی شدند و وسعت پروازشان از آنسوی ابدیت گذشت.

 

از همافری تا کسب مدرک خلبانی در فرانسه و آمریکا

 

سرلشکر خلبان شهید نصرت الله آقایی، فرزندعبادالله، در روز پنجم فروردین سال1327 در شهرستان ساوه به دنیاآمد. پس از طی دوران طفولیت، تحصیلات ابتدایی را تا پایه چهارم در ساوه گذراند و پس از آن به همراه خانواده به شهر مقدس قم مهاجرت نمود. در آن شهر تحصیلات خود را با موفقیت ادامه داد و در سال 1345 موفق به اخذ دیپلم ریاضی از دبیرستان شیخ صدوق شد. سال بعد جهت ادامه تحصیل به تهران رفت و به عنوان همافر در نیروی هوایی مشغول کار و تحصیل گردید. درسال 1346 درآزمون دانشکده افسری شرکت کرد و پس ازقبولی به دانشکده افسری رفت و سه سال بعد به عنوان خلبان فارغ التحصیل شد و به نیروی هوایی پیوست.

او پرواز راتجربه کرد و پس از آن به آموزش خلبانی پرداخت در همین زمان بود که برای فراگیری دوره‌های تکمیلی خلبانی به آمریکا اعزام شد و با توانایی و استعدادی که از خود نشان داد، موفق به کسب دو مدرک عالی از آمریکا و فرانسه شد. پس از بازگشت به وطن در تهران اقامت و ازدواج کرد که ثمره این ازدواج دو فرزند به نام‌های آرش و آناهیتا بود.

 

با لباس مبدل در تظاهرات انقلابی شرکت می‌کرد و ترسی از دستگیری نداشت

 

درسال1342، زمانی که محصل و نوجوان بود با شخصیت و نهضت امام خمینی (ره) و نهضت بزرگ او در پانزدهم خرداد آشنا شد و زمانی که در دانشکده افسری به تحصیل اشتغال داشت با مبارزان سیاسی تماس و تعامل یافت. در جلسات سخنرانی دکتر علی شریعتی در حسینیه ارشاد، شرکت می‌کرد. کتب شهید مطهری را مطالعه می‌کرد و مدام در تکامل و تعمیق بینش خود و آگاهی از معارف اسلامی و فرهنگ اعتقادی اصیل تشیع و مکتب اهل بیت (ع) همت داشت. او علاقه و عشق زیادی به نهج‌البلاغه داشت و با این زمینه فکری و روحی به صحنه مبارزات علنی علیه رژیم طاغوتی وارد شد. برادر شهید آقایی در این باره می‌گوید: «نصرت الله از تهران می‌آمد، با لباس مبدل به تظاهرات می‌رفت و هیچ ترسی از دستگیری نداشت.» او یکی از مخلصترین و پرشورترین پیوستگان به انقلاب امام (ره) بود و در مسیر مبارزه، شب و روز نداشت و همه همت خود را وقف این معجزه بزرگ قرن کرده بود.

 

مامور حمل مجروحان از مناطق جنگی به پشت جبهه

 

در سال 1359، همزمان با آغاز جنگ تحمیلی به دلیل شغل حساس خود (خلبان جنگنده) به صحنه نبرد رفته و با کمک‌رسانی به خط مقدم جبهه و نقاط درگیری و حمل مجروحین به پشت جبهه خدمت می‌کرد. انجام هر مأموریتی را وظیفه و تعهد خود به اسلام و ایران می‌دانست و معتقد بود که اسلام حقی برتر و بیشتر بر همگان دارد و هر فرد مسلمان، متعهد و مکلف بر ادای دین خود نسبت به دین خود است. سخت ترین ماموریتها را داوطلبانه بعهده می گرفت و ترسی از مرگ نداشت. به قلب خطر می‌زد و در متن بحران، انجام وظیفه می‌کرد و ذکر همیشه او این بود: «علی وار زیستن، علی وار بودن و علی وار مردن را باید سرلوحه زندگی قرار داد و از هیچ چیزی در این راه نترسید.»

 

تا اینجا آمده ام. دیگر برنمی گردم!….

  

برادر شهید آقایی درباره نحوه شهادت او می‌گوید: «نصرت الله تازه از مأموریت برگشته بود که به او خبر دادند یک پرواز مهم داریم و خلبان آن هنوز نیامده در صورتی که شما می‌توانید پرواز را انجام دهید، اعلام آمادگی کنید. نصرت الله بدون تأمل پذیرفت و با وجود خستگی از مأموریت قبل، کار جدید را آغاز نمود، در همین لحظه قبل از پرواز، خلبانی که از ابتدا قرار بود این پرواز را انجام دهد حاضر شده و می‌گوید که: شما می‌توانید برگردید لیکن او نپذیرفته و اظهار می‌دارد که: تا اینجا آمده‌ام و دیگر بر نمی‌گردم.» و برنگشت تا…

 

لحظه‌ی آغاز من، رویید در پرواز من…

 

در روز هفدهم دی ماه سال 1359 به بندر ماهشهر پرواز کرد و مهماتی را که قرار بود به آنجا برساند تخلیه کرد.

در راه بازگشت به تهران، از فرودگاه کرمانشاه طی تماسی برای حمل مجروحین تقاضا شد و او به طرف کرمانشاه تغییر مسیر داد، هنوز به فروردگاه کرمانشاه نرسیده بود که وضعیت قرمز اعلام شد، پس مسیر خود را به سمت تهران، عوض کرد، اما مجددا اطلاع داده شد که خطر رفع شده است و او دوباره به سمت کرمانشاه تغییر جهت داد، اما در همین حین هواپیما توسط دشمن جنایتکار بعثی هدف گرفته شد و امیر سرلشکر خلبان نصرت الله آقایی به همراه سه یار و همکار خود: خلبانان شهید: «یزدان پناه»، «رمضانی» و «ملائک‌صفت»، سوخته بال و خونین جامه به دیدار حق شتافتند و پرواز آخر را تا بهشت، به آخر رساندند: «که به خورشید رسیدیم و غبار، آخر شد»

یاد این خلبان شهید و سه همسفر آسمانی شهادتش، چراغ چشم جان باد…

 

انتهای پیام/

 

به گزارش نوید شاهد؛ «سفر سرخ» کتاب مهمی است. نه فقط به این دلیل که در جشنواره کتاب دفاع جایزه برده، یا حتی چون خوانندگان بسیاری را جذب خودش کرده و چندده بار تجدید چاپ شده است. کتاب مهمی است، چون قطعه‌ای از جنگ تحمیلی را در چارچوب درستش، با معیارهای همان جنگ – که از جنس دفاع و تکلیف بود – نشان‌مان می‌دهد. چون زندگی یکی از شهدای برجسته از روزهای نخست جنگ تحمیلی را، به قلم نویسنده‌ای که این شهید را از نزدیک دیده بود و می‌شناخت روایت می‌کند. به قول نویسنده «آشنایی با سیدحسین علم‌الهدی در جبهه سوسنگرد به ویژه هویزه در اوایل حمله عراق به ایران فرصتی شد تا که ژرف‌نگری این جوان را کنجکاوانه دنبال کنم. مقاومت او در برابر تانک‌های سرمست عراقی در دشت هویزه نقطه عطف این آشنایی بود. هنگامی که در غروب شانزدهم دی ۱۳۵۹ با جسد آغشته به خونش مواجه شدم فهمیدم این مرد برگ زرینی از تاریخ این دیار خواهد شد.»

 

«سفر سرخ» کاری از نصرت‌الله محمودزاده است. نویسنده‌ای نام‌آشنا برای مخاطبان ادبیات پایداری که با آثاری مثل «شب‌های قدر کربلای پنج»، «رقص مرگ»، «مسیح کردستان»، «عقیق»، «بستر آرام هور»، «فریاد برآور شلمچه» سهم قابل‌اعتنایی در روایت دفاع مقدس داشته است. در «سفر سرخ» نیز همان دغدغه‌های همیشگی و اصیل خود را دنبال می‌کند و می‌کوشد تا به گوشه‌ای از زیست مجاهدانه و تاریخ مجاهدت بپردازد. مزیت کار او، در قیاس با بسیاری دیگر – از متون به‌ظاهر مشابه – در این است که جنس دفاع مقدس و آدم‌های این دفاع را می‌شناسد. نه اهل اغراق است، نه برای افزایش جذابیت به دستکاری کردن واقعیت‌ها روی می‌آورد. خودش از اهالی این ماجراهاست و می‌داند درباره چه چیزی و چه آدم‌هایی صحبت می‌کند. به تعبیری، این تجربه را می‌شناسد و خودش در بافت آن محک خورده است.

 

می‌خوانیم: «حسین گاه این بیابان را در فردایی پرآشوب تصور می‌کرد و خود را در قلب میدانی می‌دید که رگبارش امان دشمن را بریده است. گاه خود را در محاصره انبوهی از تانک‌های دشمن تصور می‌کرد که هیچ راه گریزی برایش متصور نیست. شاید به همین دلیل بود که در نظرش غم و شادی در هم آمیخته بودند و او را به وجد می‌آوردند. اولین‌بار بود که جنگ را با تمام معنایش در ذهن مرور می‌کرد. خداوند هرگونه جنگ را به‌جز جهاد علیه کفار ممنوع ساخته است. تنها جنگی مشروع است که هدف نهایی آن جهاد باشد. فردا چه خواهد شد؟ آیا افکار شوم صدام مسلمین عراق را در صف کفار قرار داده است؟ با صدای مهیب توپخانه به خود آمد. یاد شمشیر ذوالفقار امام علی (ع) افتاد که چگونه ناکثین را از دم تیغ می‌گذراند. آنچه از دوران سکوت امام علی (ع) خوانده بود، در نظرش مجسم شد و تفسیر هرچه که چند دقیقه قبل مرور کرده بود، در نظرش تغییر کرد و رفته‌رفته به آرامش رسید.»

 

محمودزاده در جستجوی شهید علم‌الهدی، به گذشته می‌رود. کودکی و نوجوانی شهید را براساس خاطراتی که درباره‌اش تعریف می‌کنند بازسازی می‌کند و سیر رشد و تعالی‌اش را پیش روی خواننده می‌گذارد. اینکه چه شد که سید محمدحسین علم‌الهدی با صف مخالفان نظام سابق پیوست و با جریان انقلاب همراه شد. انتخاب‌ها و آزمون‌هایی که سر راهش قرار گرفتند چه بودند و او در مواجهه با این انتخاب‌ها و آزمون‌ها چگونه محک خورد. حمله بعثی‌ها در آخرین روزهای تابستان ۱۳۵۹ و تصمیمی که شهید علم‌الهدی در آن مقطع گرفت و حوادثی که پس از آن پیش آمد نیز از مهم‌ترین بخش‌های کتاب است. از این حیث، کار محمودزاده، کاری جامع محسوب می‌شود و تصویری نسبتاً کامل از شخصیت و حیات قهرمان شهید، سید محمدحسین علم‌الهدی عرضه می‌کند.

انتهای پیام/