اربعین

گروه جامعه دفاع‌پرس: داستان رفتن به کربلا و پیاده‌روی اربعین، داستان دل‌های عاشقی هست که برای دیدن یار پر می‌کشد… دل من هم مثل هر سال برای دیدن یار پر می‌کشد. تلفن به صدا درآمد و خبر آمد که مرخصی شما برای رفتن به کربلا تایید شده و من از اوج خوشحالی گریه کردم، چون می‌دانستم دیدار با یار چه سختی‌هایی دارد.  

با مترو خودم را به خانه رساندم. هر آنچه یک زائر اربعین نیاز دارد را سریع جمع کردم. کوله را برای سفر آماده کردم و با ماشین شخصی و ترافیک‌ها زیاد و سختی‌های مسیر، خودم را به مرز مهران رساندم. در مرز مهران هوا بسیار گرم بود، اما مردمی را دیدم که با شور و هیجان و اشتیاق فراوان در حال عبور از گیت هستند تا خود را به مراسم پیاده روی اربعین برسانند. موکب‌هایی که از مسافران اربعین پذیرایی می‌کردند و سپس زائران یکی‌یکی از زیر قرآن عبور می‌کردند تا به سمت عراق بروند.

من هم مثل بقیه از زیر قرآن عبور کردم به سمت گیت مرزبانی رفتم. در گیت عراق مهر خروج به گذرنامه‌ام زده شد. دل تو دلم نبود، چون می‌خواستم هرچه سریع‌تر به نجف برسم. در مسیر مرزبانی ایران و عراق، موکب‌هایی دایر شده بود که با عشق و علاقه از زائران پذیرایی می‌کردند. یکی غذا توزیع می‌کرد، یکی شربت و دیگری چای… گاهی هم افرادی شیلنگ بدست روی سر زائران آب خنک می‌پاشند تا شدت گرما را کمتر کنند.

در این بین دختری ۷ ساله عراقی آب‌معدنی پخش می‌کرد و با خواهش از من می‌خواست تا از آن بردارم. آب را برداشتم و از دختر با زبان عراقی (شکراً) تشکر کردم و مسیر را ادامه دادم تا به گیت عراق برسم. در گیت عراق مهر ورود زده شد و با هیجان به سمت ماشین‌ها حرکت کردم تا به نجف بروم.

راننده‌ها صدا می‌زدند نجف – کربلا حرکت؛ من هم سوار اولین ماشین شدم تا از وقت استفاده کنم و هر چه سریعتر به نجف برسم. بعد از پرشدن ماشین، راننده به سمت نجف حرکت کرد. بعد از ۶ تا ۷ ساعت به نجف رسیدم و انگار هوای تازه استشمام کرد‌ه‌ام.  

بعد از کمی استراحت در موکب و استحمام به سمت حرم امام علی (ع) حرکت کردم. وقتی چشمم به گنبد و ایوان نجف افتاد، بی‌اختیار از چشمانم اشک جاری شد و زیر لب زمزمه کردم (ایوان نجف عجب صفایی دارد). وضو می‌گیرم و وارد حرم می‌شوم. همه حیدرحیدر فریاد می‌زنند و به سمت ضریح مطهر حرکت می‌کنند. من هم با زائران همصدا می‌شوم و حیدر حیدر می‌گویم و ضریح را زیارت می‌کنم. حرم بسیار شلوغ هست و جای سوزن انداختن نیست، به سختی جای برای نماز خواندن پیدا می‌کنم و ۲ رکعت نماز حاجت می‌خوانم و برای ملتمسین دعا می‌کنم.

کمی دعا می‌خوانم و با امام درد و دل می‌کنم و از مشکلات می‌گویم و از او کمک می‌خواهم.

هوا بسیار گرم هست، به موکب برگشتم و منتظر شدم کمی هوا خنک شود تا در هوای بهتر به سمت کربلا حرکت کنم.

آماده حرکت می‌شوم. در دل شب، وقتی که ستاره‌ها یکی یکی در آسمان می‌درخشند و نسیم ملایم به صورتم می‌خورد، قدم‌های من در مسیر کربلا به جلو می‌روند. اینجا جاده‌ای هست که میلیون‌ها دل عاشق را به هم پیوند می‌زند؛ جاده‌ای که هر سنگ آن قصه‌ای از عشق و وفاداری را در خود نهفته دارد.

هر قدمی که برمی‌دارم، یاد امام حسین (ع) و یارانش در دلم زنده می‌شود. اینجا، در میان زائرانی که با عشق و ارادت به سوی حرم می‌روند، احساس می‌کنم که ما همه یک خانواده‌ایم. هر چهره‌ای داستانی دارد؛ داستانی از درد و رنج، از امید و عشق. در این جمع، غم‌ها و شادی‌هایمان را به اشتراک می‌گذاریم و با هم گام برمی‌داریم.

چشمم به دوردست‌ها خیره می‌شود، جایی که نور کربلا در افق دیده می‌شود. احساس می‌کنم که هر قدم به آن نور نزدیک‌تر می‌شوم. دلتنگی‌ام برای حرم، برای آن آرامش بی‌نظیر، برای بوسه بر ضریح امام حسین (ع) بیشتر و بیشتر می‌شود. اینجا، در این مسیر، تمام دنیا فراموش می‌شود و فقط عشق به اهل بیت (ع) باقی می‌ماند.

صدای زائران دیگر را می‌شنوم که با هم دعا می‌کنند و ذکر می‌گویند. این صدا‌ها مانند نغمه‌ای روحانی در گوشم طنین‌انداز هست. هر بار که از کنار کسی رد می‌شوم، لبخندی بر لب دارم و او نیز با محبت جوابم را می‌دهد. این پیوندها، این محبت‌های بی‌دریغ، تنها در این مسیر حس می‌شود.

در اربعین، نه تنها مسافران با جسم خود به کربلا می‌روند، بلکه روحشان نیز در این سفر معنوی به اوج می‌رسد. هر قدمی که برمی‌دارند، یادآور فداکاری‌ها و ایثارگری‌های یاران امام حسین (ع) هست. زائران در طول مسیر، با همدلی و محبت، چهره‌ای از انسانیت را به نمایش می‌گذارند که در آن، هیچ مرزی میان قومیت‌ها و ملیت‌ها وجود ندارد.

در هر گوشه‌ای از راه، موکب‌هایی برپا شده که زائران را با آب و غذا پذیرایی می‌کنند. این مهمان‌نوازی‌ها نشان وحدت، عشق به امام حسین و همبستگی دارد. اینجا هیچ کس غریبه نیست؛ همه ما با یک هدف آمده‌ایم؛ تجدید عهد با امام حسین (ع) و یادآوری اینکه هنوز هم برای حق و حقیقت باید ایستاد.

در مسیر عکس شهدای مدافع حرم در طول مسیر به عمود‌ها و موکب‌ها نصب شده هست، بین همه تصاویر فقط عکس شهید حاج قاسم سلیمانی برایمان آشناست که برای امنیت کشورمان به شهادت رسید.

وقتی زائران ایرانی برای استراحت به موکب‌های عراقی می‌رفتند، آنها با ذوق و هیجان از آنها استقبال می‌کردند و می‌گفتند ایران در جنگ ۱۲ روزه، اسراییل و پایگاه امریکا را موشک باران کرد و آنها را شکست داد. عراقی‌ها با شعار «الموت الاسرائیل و الموت الامریکا» به استقبال زوار ایرانی می‌آمدند.

وقتی به کربلا نزدیک‌تر می‌شوم، قلبم تندتر می‌زند. احساس می‌کنم که تمام درد‌ها و رنج‌هایم در این سفر محو شده‌اند. به یاد یاران امام حسین (ع) که برای آرمان‌هایشان جان دادند، عزمم را جزم می‌کنم تا در زندگی‌ام نیز پیرو راه آنها باشم.

کم‌کم به حرم نزدیک می‌شود، با چشمان پر از اشک شوق گنبد زیبای امام حسین (ع) را می‌بینم. زبانم قاصر از بیان احساس هست. نزدیک‌تر می‌شوم، ازدحام جمعیت بسیار زیاد هست. این سیل خروشان مرا بی‌اختیار به سمت ضریح سوق می‌دهد.

 آرامش قلب هست حسین (ع)

دل پر میزند برای یار. برای ارباب حسین. برای آقایی که دل و جانمان فدای اوست. همه یک صدا فریاد میزنند (لبیک یا حسین). چشمان زوار اشک شوق میریزند، چون وصال یار محقق شد.

در این مدت که در کربلا حضور داشتم بر خلاف تمام رسانه‌های بیگانه که تلاش می‌کردند که اربعین را کمرنگ جلو دهند، اما اربعین حسینی بسیار پر شورتر و با کم‌نظیرتر از سال‌های قبل برگزار شد. مردم عراق بیش از پیش همبستگی و وحدت را به نمایش گذاشتند. در این مراسم معنوی از کشور‌های همچون (پاکستان، هند، نیجریه، افغانستان، ترکیه و آذربایجان…) حضور پرشور داشتند و همبستگی خود را با مسلمانان نشان دادند.

در این سفر، یاد پسربچه‌ای می‌افتم که در موکب نزدیک حرم ابوالفضل العباس (ع) با نوای زیبای خود، از ساقی دشت کربلا می‌خواند و دلها را روانه ظهر عاشورا می‌کند. 

اربعین سفری هست به عمق وجود؛ سفری برای یافتن خود و اتصال به منبعی از عشق و ایمان. امیدوارم روزی بتوانم به یاد امام حسین (ع) و درس‌هایی که از ایشان آموخته‌ام، زندگی کنم و در راه خدمت به انسانیت گام بردارم.

انتهای پیام/ ۲۶۱

به گزارش مجاهدت از گروه سیاسی دفاع‌پرس، در روز‌هایی که میلیون‌ها زائر از سراسر جهان به سمت کربلا در حرکت‌اند، موج تازه‌ای فضای حقیقی و به دنبالش مجازی را با عنوان «چالش موشکی اربعین» تسخیر کرده هست؛ بر این اساس طی روزهای اخیر کلیپ‌هایی از جوانان عراقی، ایرانی، لبنانی و حتی زائران دیگر کشور‌ها دیده می‌شود که با دستان‌شان شکل حرکت موشک می‌سازند و با لبخند افتخارآمیزی سیر حرکتش را نشان می دهند؛ اقدام مورد اشاره در واقع نمادی از موشک‌های ایرانی هست که با دقت، مواضع رژیم صهیونیستی را درهم کوبید. 

حرکت نمادین فوق یک بیانیه سیاسی- فرهنگی هست که در قلب رویدادی مذهبی و تمدنی شکل گرفته هست؛ پس وقتی بنر‌های عراقی می‌گویند: «آسمان‌هایمان مهمان موشک‌هایتان، زمین‌هایمان مهمان زائرانتان» یعنی پیوندی میان «قدرت» و «زیارت» در حال نمایش هست؛ همان دستانی که امروز برای حسین (ع) علم‌بردارند، در روز خطر نیز حامی مقاومت‌اند. 

راهپیمایی اربعین همیشه بزرگ‌ترین اجتماع شیعیان جهان بوده اما امسال با این حرکت به کارزاری چندلایه که هم در زمین جاری هست و هم در فضای مجازی، هم دل‌ها را به کربلا می‌کشاند و هم نگاه‌ها را به اقتدار ایران، بدل شد و شاید به همین دلیل رهبر معظم انقلاب اسلامی اربعین را «قوت اسلام و قوت جبهه مقاومت» توصیف کرده‌اند؛ این روزها، این توصیف عینیت یافته و می‌بینیم زائران در جاده‌های نجف تا کربلا قدم برمی‌دارند و هم‌زمان ویدئو‌هایی با هشتگ‌های عربی و فارسی در حمایت از حمله موشکی ایران منتشر می‌کنند که نشان می‌دهد اربعین فقط روایت گذشته نیست بلکه زبان حال و آینده مقاومت هست. 

 برخلاف محاسبات دشمنان که محور مقاومت را ازهم‌گسیخته می‌بینند، واقعیت نشان داد که ماجرا برعکس هست. محور مقاومت نه‌تنها فرو نپاشیده، بلکه منسجم‌تر از قبل در چند جبهه می‌جنگد. این محور، محصول تصمیم دولت‌ها نیست؛ روح مقاومت در ملت‌هاست که آن را پیش می‌برد، روحی که از عاشورا الهام گرفته و هرگز نمی‌میرد.

حمله ایران به اسرائیل، بهانه‌ای شد تا امت اسلامی هم در میدان نبرد و هم در میدان روایت پیروز باشد. موشک‌ها پیام قدرت و زائران پیام عشق به حسین (ع) را فرستادند. در کنار هم این دو پیام به گفتمان تازه‌ای بدل شدند: ما هم عاشقیم، هم مقاوم؛ صحنه‌های اربعین امسال مملو از این هم‌صدایی هست: جوانان عرب با تصویر موشک‌های ایرانی روی کوله‌پشتی، نوجوانان عراقی با دستان به‌شکل حرکت موشک و کاربران مجازی با انتشار این لحظات همراه نوحه‌های عربی، لحظات مهمی از حماسه را رقم زدند.

رهبر معظم انقلاب اسلامی فرمودند: «حادثه راهپیمایی اربعین، پدیده‌ای معجزه‌آساست… این نشان می‌دهد که اراده خداوند بر نصرت امت اسلامی تعلق گرفته هست» از این روی امسال اربعین شکوه ایمان را نشان داد و قدرت نرم و سخت مقاومت را به هم گره زد. این جریان از دل فضای مجازی و برخورد سایر ملت‌ها با زائران ایرانی ثابت کرد که جوانان منطقه روایت خودشان را از قدرت و معنویت دارند و می‌توانند آن را هم‌زمان در خیابان و شبکه‌های اجتماعی بازنمایی کنند و فریاد بزنند: قطعاً سننتصر.

انتهای پیام/ ۲۳۱

به گزارش مجاهدت از دفاع‌پرس بوشهر، حجت الاسلام «سید عبدالهادی رکنی حسینی» در خطبه‌های این هفته نماز جمعه گناوه با تقدیر از ملت، دولت و مرجعیت عراق و نیروهای حشد الشعبی و همه کسانی که به عنوان میزبان زائرین میلیونی اباعبدالله الحسین (ع) در اربعین خدمت کردند، اظهارداشت: اربعین امسال علیرغم گرمای بیش از ۵۰ درجه، با عظمت، شکوه، صلابت، محبت، کرامت، ایثار و با معرفت در کشور عراق برگزار شد که از همه مردم سخاوتمند این کشور تقدیر می‌کنیم.

امام جمعه گناوه افزود: امسال بنا بر اعلام رسمی بیش از سه میلیون و ۵۰۰ هزار انسان دلباخته و عاشق وارد شهر کربلا شدند و با الطاف الهی این مراسم عظیم بی بدیل و بی نظیر در عالم هستی و در جهان بشریت با امنیت کامل برگزار شد.

وی با تقدیر از ملت حسینی دوست ایران اسلامی، گفت: چندین استان در کشور از جمله استان‌های خوزستان، ایلام، کرمانشاه و کردستان در کشور میزبان زائران حسینی بودند و نیروهای نظامی، انتظامی، امنیتی، قضائی، فراجا، راهور، مرزبانی، هلال احمر، وزارت کشور، بسیج، سپاه همه در در این ایام خدمت وجود مبارک اباعبدالله الحسین (ع) و زائران حضرت بودند.

وی با تقدیر از برگزاری آئین دلدادگان حسینی و در سراسر کشور و در شهرستان گناوه و حضور مردم، گفت: مراسم دلدادگانی حسینی در سرتاسر ایران اسلامی و در استان بوشهر و شهرستان گناوه علیرغم هوای گرم برگزار شد و حضور اقشار مردم در این پیاده روی حضور قابل تقدیر هست.

وی بیان کرد: جلوه‌های زیبایی در ایام اربعین حسینی خلق شد که باید سال‌ها بگذرد تا نویسندگان، کاتبان و رسانه‌ها بتوانند این جلوه‌های زیبای را به تصویر بکشند.

امام جمعه گناوه تصریح کرد: امروز اربعین به عنوان یک رسانه پرقدرت افشاگر تبدیل شده هست و نه تنها محور اجتماع برای ادیان مختلف بلکه برای هر انسان حق گراست.

وی بیان کرد: اگر مراسم باشکوه حج میعادگاه تنها مسلمانان هست و و شاهد یک حرکت درون دینی هستیم و پیروان ادیان دیگر حق شرکت در این کنگره عظیم حج را ندارند اما اربعین سالار شهیدان (ع) گستره‌ای فراتر را در بر گرفته هست.

انتهای پیام/