آبادان

به گزارش مجاهدت از گروه اخبار داخلی دفاع‌پرس، «محمد مخبر» معاون اول رئیس جمهور بلافاصله پس از اطلاع از وقوع ریزش ساختمان متروپل در شهر آبادان، در تماس‌های تلفنی جداگانه با استاندار خوزستان و فرماندار آبادان، دستورات لازم برای بسیج امکانات جهت کمک به مصدومان و مجروحان این حادثه را صادر کرد و ضمن تسلیت به خانواده‌های جانباختگان این حادثه و ابراز همدردی با مصدومان، خواستار بررسی دقیق علل وقوع این اتفاق شد.

انتهای پیام/ 231

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، یکی از موضوعاتی که با گذشت چهار دهه از وقوع آن همچنان در پرده ابهام باقی‌مانده است و تحلیلگران مسائل نظامی، به‌سادگی از کنار آن گذشتند، دستور انتقال توپخانه حیدر شهرضا از آبادان به ۱۷ کیلومتری جاده ماهشهر آبادان است.

این اقدام که با مقاومت نسبتاً شدید سروان محمدی فرمانده توپخانه و همچنین افسر شجاع توپخانه ستوان عباسی مواجه شد، در اوج درگیری‌های خرمشهر یعنی روز‌های ۲۲ یا ۲۳ مهرماه انجام گرفت و آبادان و خرمشهر را از آتش مؤثر پشتیبانی این آتشبار ۱۳۰ میلی‌متری که شامل ۶ قبضه توپ کششی می‌شد، محروم کرد.

سپاه آبادان آن موقع به‌جز دو قبضه خمپاره‌انداز ۸۱ میلی‌متری و دو قبضه خمپاره‌انداز ۱۲۰ میلی‌متری، سلاح نیمه‌سنگین دیگری برای مواجهه با دشمن نداشت. ظاهراً سرهنگ رضوی فرمانده وقت اتاق جنگ که پیش از آن، فرمانده ژاندارمری خوزستان بود این دستور را صادر کرده بود. وقتی سروان محمدی فرمانده آتشبار توپخانه ۱۳۰ میلی‌متری گفته بود «اگر مرا اعدام هم بکنید، توپخانه را جابه‌جا نمی‌کنم.» این افسر دلسوز، متدین و رشید و همچنین ستوان عباسیِ شجاع و دلاور از جانب فرمانده مافوق خود به‌شدت تحت‌ فشار قرار گرفتند و سرانجام مجبور به انتقال توپخانه شدند. البته سروان محمدی در نهایت به سرهنگ رضوی چنین گفته بود: «توپخانه را جابه‌جا می‌کنم، ولی این کار از لحاظ نظامی به تمام دلایل، صحیح نیست.»

توجیه سرهنگ رضوی این بود که خرمشهر محکوم‌ به سقوط است و آبادان هم در خطر سقوط قرار دارد؛ بنابراین، احتمال دستیابی دشمن به توپخانه بسیار زیاد است و پس‌ از این جابه‌جایی، با توجه به اینکه برد توپخانه ۱۳۰ میلی‌متری حدود ۲۷ کیلومتر است، از راه دور هم می‌تواند آبادان را پشتیبانی کند. البته سرهنگ رضوی به‌ خوبی می‌دانست با توجه به اینکه دیدبان‌های ارتش معمولاً از فاصله ۶ تا ۷ کیلومتری دیدبانی می‌کردند، از تأثیر مثبت آتشباری توپخانه به‌شدت کاسته خواهد شد و درنتیجه نه‌ تنها سقوط خرمشهر حتمی خواهد بود، بلکه آبادان نیز به‌شدت در معرض آسیب و سقوط قرار خواهد گرفت.

خستگی سرهنگ رضوی فرمانده اتاق جنگ در ۲۲ یا ۲۳ مهر ۱۳۵۹ به حدی بود که رکن‌الدین جوادی جانشین وقت فرمانده سپاه آبادان و مسعود خوشبخت نماینده سپاه در اتاق جنگ نتوانستند در ساعت ۱۲:۳۰ نیمه‌شب معاونش را که سرگرد قدبلندی بود قانع کنند تا وی را از خواب بیدار کند و دربار ه دستور انتقال توپخانه حیدر توضیح دهد.

سروان محمدی فرمانده توپخانه حیدر در غروب روز ۲۲ یا ۲۳ مهرماه با دلی پرخون توپخانه را از اروندکنار حرکت داد و به منطقه ذوالفقاری رساند.

منبع: کتاب دشمن پشت دروازه‌های شهر

انتهای پیام/ 118

به گزارش مجاهدت از گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس، عملیات بیت‌المقدس روز دهم اردیبهشت‌ در غرب رودخانه کارون و خرمشهر و با رمز «یا علی بن ابیطالب (ع)» با هدف آزادسازی شهر‌های خرمشهر، هویزه و جاده اهواز – خرمشهر؛ خارج کردن شهر‌های اهواز، حمیدیه و سوسنگرد و نیز جاده اهواز ـ آبادان از برد توپخانه دشمن و همچنین تأمین مرز بین‌المللی به‌ صورت مشترک توسط نیرو‌های سپاه پاسداران و ارتش جمهوری اسلامی ایران انجام شد.

طی این عملیات پنج هزار و ۳۸ کیلومتر از اراضی اشغالی ازجمله شهر‌های خرمشهر و هویزه و نیز پادگان حمید و جاده اهواز خرمشهر آزاد شدند.

بهره‌گیری از انگیزه‌های ریشه‌دار دینی و میهنی برای آزادسازی خرمشهر، طراحی مناسب و برنامه‌ریزی شده، انسجام ارتش و سپاه، سرعت عمل، راهکار عبور از رودخانه، گستردگی منطقه نبرد، تأثیرات منطقه‌ای و بازتاب جهانی، عواملی هستند که زوایای گوناگون نبرد بیت‌المقدس را نسبت به سایر نبرد‌های دوران هشت سال جنگ تحمیلی متمایز می‌کنند.

مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مصمم است با تکیه‌ بر آثار و اسناد موجود در این مرکز همزمان با سالروز آغاز این عملیات غرورآفرین، جلوه‌های شکوه مقاومت و پایداری این حماسه عظیم را به روایت فرماندهان حاضر در عملیات منتشر کند.

روایت احمدی میان دشتی

دریادار دوم «احمدی میان دشتی» فرمانده وقت پدافند هوایی سپاه پاسداران در دوران دفاع مقدس در تاریخ شفاهی خود که قرار است توسط مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس منتشر شود، درباره عملیات بیت‌المقدس می‌گوید: در این عملیات، کار پدافند هوایی راحت‌تر شده بود، فرماندهان آتشبار‌ها مشخص و توجیه شده و تجربه لازم را به دست آورده بودند.

دفاع از پل‌های شناور

در دو نقطه روی رودخانه کارون، پل شناور در محور عملیاتی قرارگاه فتح نصب شد، دو پل شناور هم در محدوده عملیاتی قرارگاه نصر نصب شد که عمده قوای خودی برای عبور از کارون از این پل‌ها استفاده کردند. در محدوده قرارگاه قدس در شمال منطقه طراح و در هویزه هم بر روی کرخه پلی نصب شد.

مأموریت پدافند هوایی در مرحله اوّل عملیات حفظ این پل‌ها بود. این پل‌ها راهبردی و بسیار در موفقیت عملیات تأثیرگذار بود. اگر دشمن می‌توانست این پل‌ها را منهدم کند امکان عبور و انتقال عمده قوا به سمت دشمن میسر نمی‌شد.

آتش به اختیار پدافند هوایی؛ مانع اصلی هدف‌گیری دقیق هواپیما‌های دشمن

با این توضیحات پدافند هوایی باید به گونه‌ای طراحی و برنامه‌ریزی می‌کرد که تجهیزات و امکانات در اختیارش را برای انجام مأموریت در عقبه‌ها، مراقبت از پل‌ها و در مرحله دوم پوشش جاده اهواز – خرمشهر برای پشتیبانی از نیرو‌های پیاده در حال پیشروی تا منطقه هدف به کار گیرد.

به‌ هرحال ما هم با اختیاراتی که در قالب آتش به اختیار به جنگ‌افزار‌های پدافند هوایی داده بودیم، اجازه ندادیم نیرو‌های پیاده در مقابل بمباران هوایی دشمن مورد هدف دقیق هواپیما‌های دشمن قرار بگیرند.

مزه شیرین غنائم

در عملیات‌های قبلی، رزمندگان برای جمع‌آوری غنائم جنگی حساسیت زیادی نداشتند اما در این عملیات هر یگانی یک شابلون تهیه کرده بود که به محض رسیدن به غنائم جنگی نام یگان خودش را روی آن چاپ کند.

بااین‌حال، ما هم توانستیم در این عملیات در مجموع تعداد ۳۵ قبضه ضدهوایی به غنیمت بگیریم. اکثر توپ‌ها سالم به دست رزمندگان افتاد، بدین خاطر بود که با حمله یگان‌های رزمی قرارگاه فتح به عمق مواضع دشمن، اجازه عکس‌العمل از دشمن گرفته شد و با فرار آن‌ها، تجهیزات سالم به دست رزمندگان افتاد.

همانطور که گفتم نهضت جمع‌آوری غنائم جنگی در این عملیات شدت بیشتری به خود گرفته بود، هر یگانی سعی می‌کرد با جمع‌آوری غنائم بیشتری، یگان خودش را تقویت و سازمان رزم خود را گسترش دهد.

ما در اینگونه موارد سعی کردیم برای تعادل بخشیدن به تعداد توپ‌های غنیمتی هر یگان، از آن‌ها درخواست کنیم تا تعدادی از توپ‌های غنیمتی را به فلان یگان بدهند تا استعداد آتشبار پدافند هوایی آن یگان‌ها هم متناسب باشد.

انتهای پیام/ 118