آزادی یواشکی

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس – سید محمدجواد میرخانی؛ تقابل بین دو جبهه حق و باطل، از ابتدای تاریخ یعنی از ماجرای هابیل و قابیل تا به امروز وجود داشته و تا قیام و قیامت وجود خواهد داشت. امروز اگر بخواهیم ریشه حوادث اخیر کشور را در راستای همین تقابل بدانیم، بی‌راه نگفته‌ایم؛ هرچند نمی‌توان گفت هرکسی که در این قضایا معترض بود، در جبهه باطل قرار دارد؛ اما حقیقت نشان می‌دهد کسانی که اداره‌کنندگان اصلی جریان حوادث اخیر کشور هستند، از اساس با اسلام و حکومت اسلامی مشکل دارند و به‌تبع آن، موضع‌گیری‌ها، سخنان و عملکرد آن‌ها و پیاده‌نظام‌شان نیز نشان داده است که هرکسی، چه نیروی مدافع امنیت و چه مردم، در جبهه اسلام قرار داشته باشند، مهدورالدم است! این موضوع را می‌توان در ماجرای شهادت «آرمان علی‌وردی»، «روح‌الله عجمیان» و بسیاری از مدافعان امنیت به‌واضح نگریست؛ چراکه مثلاً «آرمان علی‌وردی» که نه لباس نظامی بر تن داشت و نه تجهیزات کنترل اغتشاشات همراه او بود، تنها به جرم داشتن اعتقاد، به طرز فجیعی شکنجه شد و به شهادت رسید. یا این‌که در ماجرای شهادت رزمنده مدافع حرم «حمید پورنوروز»، قاتلان با ورود به منزل وی، او را با چاقو و قمه و شمشیر مقابل چشم همسر و دخترش به شهادت رساندند و پیکر مطهرش را به خیابان کشیده و با موتور از او رد شده و روی پیکر شهید، مشروبات الکلی ریختند.

از سویی دیگر، اگر بخواهیم نگاهی به شعارهایی که اغتشاشگران سر می‌دهند، داشته باشیم؛ البته اگر شرم و حیا اجازه دهد، به ماهیت جریانی که همچون اژدهایی دهان باز کرده و می‌خواهد اعتقادات ملت ایران را ببلعد، پی خواهیم برد و اگر این شعارها را با شعارهایی که ملت ایران در دوران انقلاب اسلامی و دفاع مقدس سر می‌دادند و هنوز هم بر آن‌ها اعتقاد دارند، مقایسه کنیم، چهره پلید جریان باطل را در حوادث اخیر کشور به‌وضوح خواهیم دید.

تقابل دو جریان حق و باطل در حوادث اخیر کشور، به بهانه موضوع «حجاب و عفاف» در جامعه کلید خورد؛ از آن‌جایی که پس از مرگ یک دختر جوان در مرکز پلیس امنیت اخلاقی، جریانی که به دروغ مدعی شده بود که این دختر جوان بر اثر شکنجه شدن توسط نیروهای امنیتی کشته شده است؛ اما خود در ماجرای شهادت «آرمان علی‌وردی»، «روح‌الله عجمیان» و تعدادی دیگر از مدافعان امنیت، غیرانسانی‌ترین جنایات‌ها را رقم زد!

جبهه باطل در حقیقت با سردادن شعارهای پررنگ و لعاب نظیر «زن، زندگی، آزادی» و نشانه رفتن «حجاب و عفاف» در جامعه، سعی کرده تا در راستای تقابل با جبهه حق، «حیا» زنان و «غیرت» مردان را از آن‌ها بگیرد تا در مراحل بعدی از همین طریق، فسادهای اخلاقی و اجتماعی دیگری را در جامعه اسلامی ما رواج دهد؛ حال با این وجود، باید این انتقاد را از مسئولان داشت که تا کی می‌خواهند دست روی دست بگذارند و همین‌طور به روند حیازدایی توسط جبهه باطل از جامعه نگاه کنند؟ هرچند که صحبت‌هایی در خصوص طرح جدید حجاب و عفاف مطرح است؛ ولی آیا روا است که در شهرها و کوی و برزن‌های آن که هرکدام به نام شهیدی مزین است و همچنین پاساژها، بازارها، بوستان‌ها، مراکز تفریحی و… عفت زهرایی و غیرت علوی کمرنگ شود؟

این‌روزها برخی افراد در اماکن عمومی شهر، قصد دارند تا شعائر دینی حاکم بر جامعه که از اعتقادات ملت ایران سرچشمه می‌گیرد را کمرنگ کنند؛ البته بسیاری از این افرادی با این جریان همراهی می‌کنند، دچار غفلت و گمراهی بوده و قابل هدایت هستند؛ اما سهل‌انگاری، هم در راستای ترویج حجاب و عفاف در جامعه و هم در رابطه با برخورد با افرادی که عمداً و یا حتی سازمان‌یافته می‌خواهند مقابل اعتقادات ملت عنادورزی کنند، قابل اغماض نیست؛ خصوصاً این‌که پس از گذر از حوادث و فتنه اخیر، فضایی در کشور به‌وجود آمد تا عیار تمایل مردم به رعایت حجاب اسلامی سنجیده شود؛ یعنی آن‌هایی که پیش از آن در پی آزادی یواشکی بودند، فضا را برای آزادی علنی خود مناسب دیده و از این فضا سوءاستفاده و کشف حجاب کردند؛ اما با این وجود هم شاهد بوده و هستیم که تعداد کسانی که به بی‌حجابی تمایل دارند، نسبت به افرادی که حجاب اسلامی را انتخاب کرده و می‌کنند، بسیار اندک است.

انتهای پیام/ 113