آسوشیتدپرس

سرویس جهان مشرق – با وجود گذشت چند هفته از ترور شهید هنیه در تهران به دست اسرائیل، همچنان گمانه‌زنی‌های رسانه‌ای درباره‌ی انتقام وعده‌داده‌شده‌ی ایران علیه رژیم صهیونیستی ادامه دارد. ایران پیش از این در واکنش به حمله‌ی این رژیم علیه مجموعه‌ی سفارتش در سوریه، خاک فلسطین اشغالی را موشک‌باران کرده بود، اما پیش‌بینی می‌شود این‌بار اقدام تنبیهی ایران با گرفتن تلفات همراه باشد و قدرت بازدارندگی جمهوری اسلامی را به نمایش بگذارد. خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس طی گزارشی تحت عنوان «حمله ایران علیه اسرائیل با حمایت متحدان منطقه‌ایش چه شکلی خواهد بود[۱]» در همین‌باره توضیحاتی را ارائه داده است. آن‌چه در ادامه می‌خوانید، ترجمه‌ی گزارش آسوشیتدپرس است.

فلسطینی‌ها پس از آغاز عملیات «طوفان‌الاقصی» با اهتزاز پرچم ملی‌شان روی یک تانک اسرائیلی نزدیک حصار مرزی نوار غزه در شرق شهر «خان یونس» در جنوب این باریکه ابراز خوشحالی می‌کنند. در این عملیات غافلگیرکننده، که ۷ اکتبر ۲۰۲۳ اتفاق افتاد، نیروهای فلسطینی تحت پوشش هزاران خمپاره به صورت همزمان از چندین نقطه‌ی مرز به درون سرزمین‌های اشغالی نفوذ کردند و ده‌ها صهیونیست را به اسارت گرفتند. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› ‌ «دیوانه‌ نسل‌کش»؛ آیا نتانیاهو به آرزوی «جنگ ایران و آمریکا» می‌رسد؟

›› رژیم صهیونیستی کدام اخبار را درباره جنگ غزه سانسور می‌کند؟

---

لازم به ذکر است که مشرق صرفاً جهت اطلاع نخبگان و تصمیم‌گیران عرصه سیاسی کشور از رویکردها و دیدگاه‌های محافل رسانه‌ای-اندیشکده‌ای بین‌المللی این گزارش را منتشر می‌کند و دیدگاه‌ها، ادعاها و القائات این گزارش‌ لزوماً مورد تأیید مشرق نیست.

---

ایران تهدید کرده به اقدام اسرائیل در ترور اسماعیل هنیه[۲]، رهبر سیاسی حماس، در تهران پاسخ خواهد داد. این در حالی است که گروه‌های شبه‌نظامی در منطقه، که تهران ده‌ها سال است آن‌ها را از نظر تسلیحاتی تأمین می‌کند، نیز ممکن است در حمله‌ای هماهنگ از چندین جبهه علیه اسرائیل شرکت داشته باشند. در این‌جا نگاهی می‌اندازیم به سابقه‌ی ایران در مسلح‌سازی شبه‌نظامیان، متحدان این کشور در منطقه، و نقشی که این گروه‌ها می‌توانند [در انتقام‌جویی از اسرائیل] بازی کنند.

برد برخی از موشک‌های حزب‌الله در صورت شلیک از جنوب لبنان. بخش عمده‌ای از خاک فلسطین اشغالی در تیررس موشک‌های حزب‌الله قرار دارد که بسیاری از آن‌ها هدایت‌شونده هستند. حزب‌الله پیشاپیش به خاطر ترور «فؤاد شکر» فرمانده‌ی ارشدش توسط اسرائیل، انگیزه‌ی کافی برای انتقام‌جویی از رژیم صهیونیستی را دارد. در صورتی که ایران تصمیم بگیرد پاسخ خود به ترور شهید هنیه را با حزب‌الله و سایر اعضای محور مقاومت هماهنگ کند، قطعاً سامانه‌های پدافندی این رژیم مغلوب خواهند شد. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› شهادت اسماعیل هنیه به روایت رسانه‌ها

در صورت حمله‌ی ایران به اسرائیل چه اتفاقی ممکن است بیفتد؟

ماه آوریل، پس از حمله‌ی اسرائیل به ساختمان سفارت ایران در سوریه، ایران ۱۷۰ پهپاد حامل بمب، بیش از ۳۰ موشک کروز، و بیش از ۱۲۰ موشک بالستیک به سمت اسرائیل پرتاب کرد[۳]. اسرائیل، آمریکا، و کشورهای دیگر، بسیاری از این پرتابه‌ها را، که برخی‌هایشان از یمن شلیک شده بودند، سرنگون کردند. ایران ممکن است [در واکنش به ترور هنیه] نیز حمله‌ی مشابهی را ترتیب دهد، اما این‌بار حزب‌الله نیز در این حمله شرکت داشته باشد، چون این گروه شبه‌نظامی نیز به دنبال انتقام‌جویی از حمله‌ی اسرائیل است که منجر به قتل «فؤاد شکر» از فرماندهان ارشد حزب‌الله شد[۴]. چنین حمله‌ای می‌تواند پدافند هوایی اسرائیل را تحت فشار قرار دهد؛ به این معنا که حملات موشکی بیش‌تر، خطر بروز تلفات و همچنین تشدید تنش‌هایی را افزایش می‌دهد که کارشناسان نگرانند به یک جنگ منطقه‌ای گسترده‌تر منجر شود.

در همین‌باره بخوانید:

›› «وعده صادق» از بزرگ‌ترین موفقیت‌های نظامی تاریخ معاصر ایران بود

›› عملیات ایران نبوغ‌آمیز بود/ نتانیاهو معادل هیتلر است

چرا ایران دست به تسلیح نیروهای نیابتی زده است؟

ریشه‌ی شکل‌گیری سیاست ایران مبنی بر تسلیح گروه‌های شبه‌نظامی به همان اوایل تأسیس رژیم پس از انقلاب سال ۱۹۷۹[۵] برمی‌گردد. پیش از انقلاب، آمریکا سامانه‌های تسلیحاتی اصلی ایران، از جمله جنگنده‌های «اف-۱۴ تامکت[۶]» را در اختیار دولت محمدرضا پهلوی قرار می‌داد. پس از انقلاب و وقوع بحران گروگان‌گیری در سفارت آمریکا[۷] در تهران موجب شد تا ارسال این محموله‌های تسلیحاتی و برنامه‌های ضروری تعمیر و نگهداری این تسلیحات متوقف شود. جنگ هشت‌ساله‌ی ایران با عراق در دهه‌ی ۱۹۸۰ بخش عمده‌ی زرادخانه‌ی این کشور را از بین برد؛ و تحریم‌های بین‌المللی، از جمله تحریم‌هایی که به دلیل برنامه‌ی هسته‌ای تهران وضع شده‌اند[۸]، به جمهوری اسلامی اجازه نداده‌اند تسلیحات جدید دریافت کند. این در حالی است که طی این مدت، زرادخانه‌ی اسرائیل و کشورهای عربی متحد با آمریکا در خلیج [فارس] به تسلیحات پیشرفته‌ای مسلح شده‌اند. اگرچه ایران دارد برنامه‌ی موشکی خودش را توسعه می‌دهد[۹]، اما نمی‌تواند با این تسلیحات پیشرفته برابری کند؛ بنابراین، برای فشار بر هم اسرائیل و هم آمریکا، به گروه‌های شبه‌نظامی، به عنوان تهدیدی نامتقارن، متکی است.

در همین‌باره بخوانید:

›› «معضل جدید بایدن» / کدام معادلات با رونمایی ایران از موشک فراصوت «فتاح» عوض می‌شود؟

›› گزارش نشریه آمریکایی از موشک‌های مرگ‌بار و پهپادهای قاتل ایران

متحدان منطقه‌ای ایران چه کسانی هستند؟

اقدام ایران به تأمین تسلیحاتی [بازیگران بین‌المللی]، به طور جدی از دهه‌ی ۱۹۸۰ و با حمایت از نیروهای شیعه‌ای در لبنان آغاز شد که علیه اسرائیل می‌جنگیدند. همین نیروها تبدیل به گروه‌ شبه‌نظامی حزب‌الله شدند. این سیاست جمهوری اسلامی پس از حمله‌ی آمریکا به عراق در سال ۲۰۰۳ و سرنگونی صدام حسین، که از دشمنان دیرینه‌ی تهران بود، توسعه پیدا کرد. ایران همچنین قویاً از بشار اسد، رئیس‌جمهور سوریه، در جنگ طولانی در کشورش حمایت کرد. تهران هر زمان که فرصت پیدا کرده، حتی جنگجویان سنی را نیز مسلح کرده است؛ اگرچه خود را مدافع مسلمانان شیعه در جهان می‌داند. این روابط توسط سپاه پاسداران ایران مدیریت می‌شود که یکی از قدرتمندترین گروه‌های مسلح در خاورمیانه است. گروه‌های شبه‌نظامی تحت حمایت ایران، که خود را «محور مقاومت» توصیف می‌کنند، شامل موارد زیر هستند.

برخی از متحدان منطقه‌ای ایران که در صورت لزوم همگی می‌توانند همزمان علیه رژیم صهیونیستی دست به عملیات بزنند. کارشناسان بین‌المللی معتقدند سامانه‌های پدافندی اسرائیل، از جمله «گنبد آهنین»، مقابل حملات چندجانبه و گسترده از جهات مختلف مغلوب خواهند شد و در این صورت، احتمال بروز تلفات بالا می‌رود. (+)

◄ شبه‌نظامیان عراق

ایران در عراق از نیروهای پرشماری حمایت کرد که سال ۲۰۱۴ برای مبارزه با گروه داعش بسیج شده بودند. این شبه‌نظامیان که تحت تأیید دولت و عمدتاً شیعه هستند، با عنوان «نیروهای بسیج مردمی[۱۰]» [یا «حشدالشعبی»] شناخته می‌شوند و به یک جناح سیاسی قدرتمند مسلح به راکت، پهپاد، و سایر تسلیحات تبدیل شده‌اند. [اندیشکده‌ی آمریکایی] «مؤسسه‌ی بین‌المللی مطالعات راهبردی» شمار نیروهای این گروه‌های شبه‌نظامی را حدود ۱۸۰ هزار نفر تخمین زده است. در بحبوحه‌ی جنگ کنونی میان اسرائیل و حماس، گروه‌های شبه‌نظامی کوچک‌تر یا کم‌ترشناخته‌شده‌ی دیگری نیز به وجود آمده‌اند و مسئولیت برخی حملات علیه نیروهای آمریکایی را به عهده گرفته‌اند. طبق گزارش سرویس تحقیقات کنگره، گروه‌های مسلح مورد حمایت ایران، در فاصله‌ی اکتبر تا ۴ فوریه بیش از ۶۰ بار علیه نیروهای آمریکایی در عراق دست به عملیات زده‌اند. مرگ‌بارترین عملیات از این نوع، ۲۸ ژانویه اتفاق افتاد؛ زمانی که، به گفته‌ی آمریکا، شبه‌نظامیان عراقی مورد حمایت ایران با استفاده از یک پهپاد به ساختمانی موسوم به «برج ۲۲» در اردن[۱۱]، در مرز سوریه، حمله کردند. در این عملیات، سه سرباز آمریکایی کشته و ده‌ها نفر دیگر زخمی شدند. آمریکا در پاسخ، علیه بیش از ۸۵ هدف در هفت نقطه، از جمله ستاد فرماندهی و کنترل، مراکز اطلاعاتی، راکت‌ها و موشک‌ها، انبارهای پهپاد و مهمات، و سایر تأسیسات مرتبط با این گروه‌های شبه‌نظامی یا «نیروی قدس» شاخه‌ی برون‌مرزی سپاه پاسداران، حملات هوایی انجام داد.

تصویر ماهواره‌ای پایگاه نظامی آمریکا، موسوم به «برج ۲۲»، در شمال شرقی اردن در نزدیکی مرز با سوریه در سال ۲۰۲۳. این پایگاه اوایل سال جاری میلادی (۲۰۲۴) هدف یک حمله‌ی پهپادی قرار گرفت که آمریکا ادعا کرد توسط گروه‌های شبه‌نظامی تحت حمایت ایران انجام شده است. در این حمله یک نیروی آمریکایی کشته شد که اولین تلفات آمریکا در سراسر خاورمیانه از زمان آغاز جنگ اسرائیل علیه نوار غزه به شمار می‌رفت. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› اندیشکده آمریکایی: ترور هنیه به ضرر اسرائیل و به نفع ایران بود

›› سیاست هسته‌ای جدید ایران و گذار از «صبر راهبردی» به «بازدارندگی فعال»

◄ حزب‌الله لبنان

حزب‌الله سال ۱۹۸۲ در بحبوحه‌ی اشغال جنوب لبنان توسط اسرائیل تشکیل شد. اسرائیل به‌شدت نسبت به حزب‌الله محتاط است؛ به‌ویژه به خاطر زرادخانه‌ی موشکی گسترده‌ای که گمان می‌رود این گروه داشته باشد و نیروهای جنگ‌دیده‌اش که از اسد در سوریه نیز حمایت کردند. اگرچه اسرائیل سامانه‌های پدافند موشکی پیشرفته‌ای مانند گنبد آهنین را در اختیار دارد، اما موشک‌باران گسترده و همزمان از سوی حزب‌الله و طرف‌های دیگر می‌تواند این کشور را مغلوب کند. برآوردها حاکی از آن است که حزب‌الله زرادخانه‌ای متشکل از ۱۵۰ هزار راکت و موشک، از جمله موشک‌های هدایت‌شونده‌ی دقیق، در اختیار دارد. این گروه شبه‌نظامی همچنین در گذشته به انجام عملیات‌های بمب‌گذاری انتحاری نیز متهم شده است؛ از جمله بمب‌گذاری سال ۱۹۸۳ در بیروت که منجر به کشته شدن ۲۴۱ نظامی آمریکایی شد[۱۲]؛ اگرچه این گروه می‌گوید ارتباطی با آن عملیات نداشته است. حزب‌الله علاوه بر این به پهپاد و سامانه‌های موشکی زمین‌به‌هوا مجهز است. بر اساس یکی از گزارش‌های ارزیابی نظامی اسرائیل، تعداد نیروهای حزب‌الله به ۲۵ هزار جنگجوی تمام‌وقت و ده‌ها هزار نیروی ذخیره می‌رسد. حسن نصرالله، رهبر حزب‌الله، سال ۲۰۲۱ اعلام کرد این گروه ۱۰۰ هزار جنگجوی آموزش‌دیده دارد[۱۳].

در همین‌باره بخوانید:

›› گزارش اطلاعاتی محرمانه آمریکا: اسرائیل در جنگ با حزب‌الله پیروز نخواهد شد

◄ نیروهای شبه‌نظامی فلسطینی

گروه‌های شبه‌نظامی فلسطینی حماس و جهاد اسلامی، هر دو با وجود این‌که سنی هستند، تسلیحات و انواع تجهیزات دیگر را از ایران دریافت کرده‌اند. با این حال، این گروه‌ها از زمان حمله‌ی ۷ اکتبر حماس که نقطه‌ی آغاز جنگ بود[۱۴] و در آن جنگجویان این گروه ۱۲۰۰ نفر را کشتند و ۲۵۰ نفر دیگر را گروگان گرفتند، به‌شدت تحت حملات اسرائیل قرار گرفته‌اند. به گفته‌ی وزارت بهداشت غزه، که آمار قربانیان غیرنظامی و نظامی را به صورت مجزا ارائه نمی‌دهد، جنگ اسرائیل علیه حماس در نوار غزه از آن زمان تا کنون دست‌کم ۴۰ هزار فلسطینی را به کام مرگ کشیده است. ارتش اسرائیل می‌گوید حدود ۱۵ هزار شبه‌نظامی را در این جنگ کشته است.

یک خودروی تخریب‌شده و شماری از خودروهای رهاشده در یکی از بزرگراه‌های شهر «سدروت» در استان جنوب فلسطین اشغالی پس از پرتاب هزاران خمپاره از سوی گروه‌های مقاومت فلسطینی در جریان عملیات «طوفان‌الاقصی». اگرچه رژیم صهونیستی ادعا می‌کند به دنبال نابودی کامل حماس است، اما کارشناسان این هدف را غیرواقع‌گرایانه می‌دانند و معتقدند اسرائیل موفق به دستیابی به آن نخواهد شد. (+)

در همین‌باره بخوانید:

›› جنگ غزه چگونه نقشه‌های ضدایرانی آمریکا را نقش بر آب کرد

›› نشریه روسی: «خاورمیانه جدید» شکل می‌گیرد؛ اما بدون اسرائیل

◄ شورشیان حوثی [جنبش انصارالله] یمن

حوثی‌ها از سال ۲۰۱۴، در قالب بخشی از یک جنگ ویرانگر در یمن، صنعا، پایتخت این کشور، را تحت کنترل گرفته‌اند. این افراد از مذهب تشیع زیدی پیروی می‌کنند؛ شاخه‌ای از تشیع که تقریباً منحصراً در یمن وجود دارد. اگرچه این گروه عمدتاً یک نیروی شورشی است، اما با حمایت ایران اکنون قادر به انجام حملات پهپادی و موشکی به گونه‌ای است که حمل‌ونقل در کوریدور دریای سرخ را به‌شدت مختل کرده و اینک برد حملاتشان حتی به درون اسرائیل نیز می‌رسد[۱۵]. تلاش‌های نیروی دریایی آمریکا برای متوقف کردن حملات این گروه علیه کشتیرانی منجر به شدیدترین نبرد مستمر این نیرو از زمان جنگ جهانی دوم شده[۱۶]، اما هنوز نتیجه‌ای در بر نداشته است. در همین حال، این‌که ایران تا چه اندازه کنترل مستقیم حوثی‌ها را به دست دارد، همچنان در میان کارشناسان موضوع بحث است. حملات حوثی‌ها آن‌ها را در کانون توجهات بین‌المللی قرار داده و این در حالی است که آن‌ها مخالفان خود را در داخل یمن سرکوب می‌کنند. طبق ادعای آن‌ها، از زمان شروع حملاتشان علیه اسرائیل، ۲۰۰ هزار جنگجوی جدید به خدمت این گروه درآمده‌اند. از سوی دیگر، مؤسسه‌ی بین‌المللی مطالعات راهبردی، شمار نیروهای نظامی شورشیان حوثی و متحدان آن‌ها را حدود ۲۰ هزار جنگجو ارزیابی می‌کند.

در همین‌باره بخوانید:

›› خنجر یمنی زیر گلوی اسرائیل در دریای سرخ

›› چرا یمنی‌ها از فلسطین حمایت می‌کنند و چرا آمریکا در یمن شکست خواهد خورد؟

به گزارش مجاهدت از مشرق، فرانسه روز گذشته (یکشنبه ۱۰ تیر، ۳۰ ژوئن) شاهد برگزاری دور نخست انتخابات زودهنگام پارلمانی بود. با توجه به پراکندگی آرا میان نامزدها در برخی حوزه‌ها، دور دوم انتخابات یک هفته بعد برگزار خواهد شد.

این انتخابات یکی از پیامدهای التهاب سیاسی عمیق در فرانسه است که ریشه در پیروزی راست‌های افراطی در انتخابات پارلمان اروپا و همچنین نتایج ضعیف حزب مکرون در انتخابات پارلمانی ۲۰۲۲ دارد. مکرون امیدوار است این انتخابات گشایشی برای او ایجاد کند اما همزمان خطر بسته شدن بیشتر درها به روی او هم وجود دارد.

حزب راست‌گرای افراطی اجتماع ملی درصدد به نخست‌وزیری رساندن جوردن باردلای ۲۸‌ساله است که رهبری این حزب را برعهده دارد. باردلای جوان عملا دست‌پرورده و نوچه مارین لوپن، رهبر پیشین این حزب است که رهبری جریان عمده راست‌های افراطی را از پدرش به ارث برده است. باردلا خود را برخاسته از طبقه ضعیف جامعه فرانسه معرفی می‌کند و در ۱۳ سپتامبر ۱۹۹۵ (۲۲ شهریور ۱۳۷۴) متولد شده است.

او از سال ۲۰۱۹ یعنی تقریبا از سن ۲۴‌سالگی عضو پارلمان اروپا بوده است. عمده شهرت باردلا به‌دلیل فعالیت‌هایش در شبکه‌های اجتماعی به‌ویژه تیک‌تاک است.

محبوبیت یا بیشتر از آن، حضور شخصیتی با مختصات باردلا در رأس حزب اجتماع ملی یکی از دلایل پیروزی این حزب در انتخابات چندی قبل پارلمان اروپا به حساب می‌آید.

راست‌های افراطی با درک شکاف بین‌نسلی و تاثیرات عمده‌اش در جامعه دست به جوان‌گرایی زده و درها را برای فعالیت سیاسی نسل جدید گشوده‌اند. موفقیت این جریان در فرانسه مدیون شناختش از جامعه محل فعالیتش است.

جناح‌ها و اقبال‌ها

راست‌های افراطی، اتحاد چپ‌ها و جریان میانه سه جناح اصلی حاضر در انتخابات هستند.

از میان این سه گروه، راست‌های افراطی متحدتر پا به عرصه انتخابات گذاشته‌اند درحالی‌که جریان چپ و میانه، زنجیره‌ای از احزاب هستند. به‌نظر می‌رسد پراکندگی در جناح چپ بیشتر از جناح میانه باشد. این پراکندگی به تعدد احزاب حاضر در اتحاد آنها باز می‌گردد.

پراکندگی در میان چپ‌ها دنباله بیشتری دارد و باعث شده بدنه اصلی آنها بخشی از چپ‌های افراطی را به‌دلیل یهودی‌ستیزی طرد کنند. براساس نظرسنجی‌ها راست افراطی حائز کرسی بیشتری شده و اتحاد چپ‌ها در رتبه دوم قرار می‌گیرد. جریان میانه به رهبری مکرون نیز سوم خواهد شد.

نخست‌وزیری و تقسیم قدرت

نظام سیاسی فرانسه نیمه‌ریاستی است. در نظام‌های پارلمانی قدرت اصلی در دستان نخست‌وزیر است که توسط پارلمان انتخاب می‌شود. در این نظام‌ها رئیس‌جمهور نیز اغلب در رأی‌گیری پارلمانی مشخص می‌شود و نقشی تشریفاتی دارد. در نظام‌های ریاستی قوه اجرایی به‌طور کامل در شخص رئیس‌جمهور متبلور است؛ هر چند وزرای او باید توسط پارلمان تایید شوند.

در این نظام‌ها رئیس‌جمهور منتخب مردم است و قدرت بالایی دارد. در نظام نیمه ریاستی وضعیت چیزی بین نظام‌های ریاستی و پارلمانی است. در این نظام رئیس‌جمهور توسط مردم انتخاب می‌شود ولی در کنار آن نخست‌وزیر منتخب پارلمان هم نقش‌آفرینی می‌کند. با این حال رئیس‌جمهور در این نظام تشریفاتی نیست و به‌دلیل رأیی که از مردم می‌گیرد، قدرت زیادی به او بخشیده شده است.

فرانسه از نظام نیمه‌ریاستی بهره می‌گیرد که رئیس‌جمهور برگزیده مردم باید با نخست‌وزیر منتخب پارلمان فعالیت کند. طی ۲۰ سال گذشته روسای‌جمهور و نخست‌وزیران از یک حزب آمده‌اند، اما اگر نتایج انتخابات ریاست‌جمهوری و پارلمانی مشابه نباشد، قدرت تقسیم می‌شود.

با توجه به اینکه در فرانسه به شکل طبیعی انتخابات پارلمانی مدت کمی پس از انتخابات ریاست‌جمهوری برگزار می‌شد، اولویت و ذائقه رای‌دهندگان دچار تغییر خاصی نمی‌شد و آنها به نمایندگان همان حزبی رای می‌دادند که به نامزدش برای ریاست‌جمهوری رای داده بودند.

با این حال امروزه وضعیت تغییر کرده و التهابات سیاسی باعث انحلال پارلمان شده است. در نظام نیمه‌ریاستی فرانسه اختیارات رئیس‌جمهور درخصوص سیاست‌خارجی و مسائل دفاعی تضمین شده اما نخست‌وزیر نیز اختیارات داخلی گسترده‌ای دارد.

سیاست داخلی مرتبط با نخست‌وزیر است اما سیاست‌ خارجی را نیز می‌تواند در ترکیب با کرسی‌های پارلمان تحت تاثیر قرار داده و قدرت مانور رئیس‌جمهور در این حوزه را نیز کاهش دهد.

بر همین اساس است که راست‌های افراطی اعلام کرده‌اند در صورت کسب نخست‌وزیری اجازه نخواهند داد مکرون در سیاست خارجی و امور دفاعی به اجرای طرح‌هایش پرداخته و نیرویی به اوکراین اعزام کند.

لوپن می‌گوید: «سردمداری ارتش برای رئیس‌جمهوری بیشتر یک عنوان افتخاری است، زیرا بودجه در اختیار نخست‌وزیر است. جردن نمی‌خواهد با او درگیر شود، اما خطوط قرمز را به‌وضوح مشخص کرده است. رئیس‌جمهوری قادر به اعزام نیرو به اوکراین نخواهد بود.»

وزن راست افراطی و نگاه به نخست‌وزیری

نظرسنجی‌ها نشان می‌دهد هیچ‌کدام از سه جناح اصلی قادر به کسب اکثریت مطلق نیستند. پارلمان فرانسه ۵۷۷ کرسی دارد و کسب اکثریت در آن با کسب ۲۸۹ کرسی امکان‌پذیر است. راست‌های افراطی که شانس نخست پیروزی هستند، یک‌سوم کرسی‌ها را کسب خواهند کرد.

آنها در انتخابات پارلمان اروپا نیز رای مشابهی آوردند. با این حال آنها ادعا می‌کنند می‌توانند به پیروزی مطلق برسند. جردن باردلا، رئیس حزب اجتماع ملی گفته است اگر حزب اکثریت مطلق را کسب نکند، نخست‌وزیر نخواهد شد.

او می‌گوید: «من نمی‌خواهم دستیار رئیس‌جمهور باشم.»

باردلا استدلال می‌کند اکثریت نسبی دست او را برای اقدام می‌بندد. او در همین رابطه گفته است: «من نمی‌خواهم به مردم فرانسه اقدامات و برنامه‌هایی را بفروشم که نمی‌توانم آنها را دنبال کنم.»

این مواضع چند نکته را نشان می‌دهد؛ نخست آنکه راست‌های افراطی فرانسه بسیار جاه‌طلب‌ هستند. دوم آنکه آنها خواهان اجرای پروژه‌های بزرگ و مخاطره‌آمیزند که نیازمند اکثریت مطلق است و بدون کسب آن حاضر به حضور نیم‌بند در سیاست که می‌تواند برای آنها خطرناک باشند، نمی‌شوند.

سومین مساله ادامه نکته دوم است اما به‌دلیل اهمیت باید مستقل شناخته شود. راست‌های افراطی می‌دانند رقبایشان بدشان نمی‌آید مردم آنها را برای مدتی در بخشی از قدرت ببینند تا ضعف‌هایشان برای افکار عمومی آشکار شود.

کسب نخست‌وزیری که رده‌ای پایین‌تر از رئیس‌جمهور است آن هم با اکثریت نسبی در پارلمان یک موقعیت خوب برای درج کارنامه‌ای منفی برای راست‌های افراطی است.

قدرت خرید اصلی‌ترین دغدغه

در آسمان آبی دنیا، همه‌جا مشکلات اقتصادی حرف اول را می‌زند. اگر در گذشته مسائل فرهنگی یا امنیتی مهم بودند، امروزه به شکل عجیبی همه چیز بر اقتصاد و معیشت متکی شده است. نظرسنجی‌ها نشان می‌دهند مهم‌ترین مطالبه کنونی مردم فرانسه رسیدگی به کاهش قدرت خرید است. پیش از شیوع کرونا با شکل‌گیری خیزش موسوم به «جلیقه‌زردها» این موضوع ابعاد خطرناکی یافته بود و در ادامه بحران کرونا و جنگ اوکراین آن را تشدید کرد. راست‌های افراطی گفته‌اند برای افزایش قدرت خرید نرخ ۲۰ درصدی مالیات بر ارزش‌افزوده حامل‌های انرژی را به ۵.۵ درصد کاهش می‌دهند.

علاوه‌بر این آنها می‌خواهند مالیات بر ارزش افزوده صد کالای ضروری را تعلیق کنند. چپ‌ها اما راه دیگری برگزیده و می‌گویند ضمن افزایش دستمزدها تلاش خواهند کرد برای تامین مالی رو به افزایش مالیات بر سرمایه بیاورند.

حزب مکرون نیز گفته از زمستان آینده قبوض برق را ۱۵ درصد کاهش می‌دهد؛ مساله‌ای که نشان می‌دهد جنگ اوکراین تا چه میزان بر جامعه فرانسه اثرگذار بوده است. شاید وعده‌های اقتصادی چپ‌گرایانه برای مردم جذاب باشد اما مکرون که رئیس‌جمهور مستقر بوده و دست به اصلاح سختگیرانه نظام بازنشستگی با افزایش قابل توجه سن زده است، کار سختی پیش رو دارد.

راست‌های افراطی نیز وعده‌های اقتصادی جذابی دارند و محوریت برنامه‌ها و ادعاهایشان حفظ شأنیت و آرامش زندگی برای فرانسوی‌هاست.

اهداف مکرون از انتخابات زودهنگام

مکرون می‌توانست پارلمان را منحل نکند اما این اقدام را انجام داد. او آنقدر مجبور به این کار نبود که همه پس از انحلال پارلمان شوکه شدند. در ادامه اهداف او بررسی شده است.

۱. آسوشیتدپرس، اقدام مکرون را یک «قمار جسورانه» توصیف کرده و نوشته است مکرون قصد دارد رای‌دهندگان فرانسوی که نسبت به انتخابات اتحادیه اروپا بی‌تفاوت بودند را برای حمایت از نیروهای معتدل برای دور نگه داشتن راست افراطی از قدرت، به حضور در پای صندوق‌های رای تحریم کند. پس از شکست سنگین حزب مکرون در انتخابات اخیر پارلمان اروپا، او گفت زمان آن رسیده است آن دسته از مردم و سیاستمداران فرانسه «که به تب افراطی‌گری مبتلا نشده‌اند» ائتلاف جدیدی بسازند.

۲. ظاهرا مکرون از ماه‌ها قبل به فکر برگزاری انتخابات بوده، اما فرانسه در حال آماده شدن برای المپیک پاریس بود که از ۲۶ ژوئیه تا ۱۱ اوت برگزار می‌شود. پس از ناکامی در کسب اکثریت مطلق کرسی‌های مجلس ملی در انتخابات ۲۰۲۲، مکرون به‌وضوح در پی آن بود که گره‌ای از کار خود باز کند. تصویب قوانین در مجلس تبدیل به دردسر واقعی شده بود. او مجبور شد اصلاحات بازنشستگی را بدون رأی‌گیری به‌ اجرا بگذارد و قوانین سختگیرانه‌تر مهاجرت به حمایت حزب اجتماع ملی نیاز داشت.