به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه «اشتوتگارتر ناخریشتن»، در مطلبی به شرایط فاجعه بار سیستم بهداشت و سلامت در انگلیس پرداخته و نوشت: اورژانس های بیمارستان ها در انگلیس پر شده و امداد و نجات این کشور درگیر چالش است. بیماران اغلب مجبورند روزها را روی برانکاردهای آلومینیومی در راهروها بگذرانند، و شماره تلفن اورژانس ملی دیگر وعده کمک سریع به شهروندان را نمی دهد.
در روزهای اخیر ۲۲ نفر از مدیران بیمارستانهای بریتانیا هشدارهای جدیدی را درباره این شرایط فاجعه بار اعلام کرده و تاکید کردند که اورژانس های تعداد فزاینده ای از بیمارستان ها دیگر نمی توانند با هجوم فعلی بیماران کنار بیایند.
بر اساس آخرین آمار خدمات بهداشتی انگلیس تنها در ماه گذشته در این کشور ۵۴ هزار بیمار مجبور شدند بیش از ۱۲ ساعت در راهروهای بیمارستان با چرخ دستی و ویلچر منتظر بمانند تا در یک بخش بستری شوند. در ۲۰ هزار مورد، بیش از یک ساعت طول کشید تا تیم آمبولانس این بیماران را از ماشین به اورژانس منتقل کند، زیرا جایی در آنجا نبود.
در حال حاضر اغلب ساعت ها یا حتی روزها طول می کشد تا بیماران حتی به آمبولانس دسترسی پیدا کنند. از آنجایی که بسیاری از این خودروها در ورودی های بیمارستان در صف ایستاده اند، تیم های اورژانس در ماه دسامبر ۱۰۰۰۰۰ تماس اورژانسی را از دست دادند.
بیمارانی که در خانه دچار حمله قلبی یا سکته مغزی می شوند، گاهی اوقات به موقع تحت درمان پزشکی قرار نمی گیرند. نگرانی ها در این باره به شدت افزایش پیدا کرده است چرا که در سال گذشته حدود ۱۶۰۰۰ بیمار به دلیل کمبود اورژانس در این کشور جان باختند.
پزشکان و پرستاران که بسیاری از آنها دوباره در شیفت های دوازده ساعته کار می کنند شکایت دارند که در حال حاضر اوضاع به همان اندازه بد است که در اوج بحران کووید بود.
«پاتریشیا مارکیز»، رئیس کالج سلطنتی پرستاران انگلیس درباره شرایط فاجعه بار بیمارستان ها این گونه توضیح می دهد که بخش های اورژانسی که برای پذیرش ده بیمار طراحی شده اند، باید ۱۵ تا ۴۰ نفر را در خود جای دهند. وی تاکید کرد : آنچه قبلاً «بسیار بسیار نادر» اتفاق می افتاد، یعنی رها کردن بیماران در راهروهای بیمارستان، اکنون در سراسر بریتانیا «کاملاً عادی» شده است.
در واقع این روزها بسیاری از بیماران اغلب چندین روز را روی برانکاردها یا روی صندلی چرخدار در راهروها می گذرانند. در بیمارستان دانشگاه رویال لیورپول، برخی بیماران به مدت ۹۰ ساعت روی چرخ دستیهای پرستاری در راهروهای بیمارستان دراز میکشیدند تا اینکه تختی در یک بخش به آن ها اختصاص داده شود. در بیمارستان Whittingdon شمال لندن، اخیراً یک بیمار مسن در حال مرگ در راهرو مشاهده شد و آخرین نفس های خود را در آنجا کشید و جان داد.
یک پرستار در کلینیک محلی یک بیمارستان هم در سخنانی گفت: «این شرایط بسیار غیرانسانی و واقعا وحشتناک است. در روزهای اخیر، بسیاری از بیمارستان ها شروع به نصب خطوط برق و اتصالات اکسیژن در دیوارهای راهرو کردهاند تا افراد بتوانند در صورت نیاز در آنجا درمان شوند.
Whittingdon در شمال لندن حتی اولین بیمارستانی بود که آموزش پرستاران را برای خدمت در راهروها آغاز کرد. اکنون تبلیغات برای کارکنان به طور خاص برای مراقبت از راهرو در این کشور در حال تبلیغ است.
آدریان بویل، رئیس انجمن کارکنان خدمات اضطراری انگلیس در این باره میگوید: چنین اقدامی البته فقط تأیید شکست کامل خدمات بهداشتی است. ما در حال تجربه یک بحران ملی واقعی در جبهه اورژانس هستیم.
به گفته بویل، در حال حاضر به حدود ۱۰ هزار تخت اضافی نیاز فوری وجود دارد.
بر اساس گزارش ساندی تایمز لندن، پس از سال ۲۰۱۰، ۶۰۰۰ تخت در انگلیس در طول دوره ریاضت اقتصادی محافظه کاران از رده خارج شد در حالی که جمعیت در همان دوره پنج میلیون نفر افزایش یافت.
علاوه بر کمبود تخت، دلیل به وجود آمدن این شرایط حاد البته بحران مداوم در حوزه مراقبت های اجتماعی از سالمندان و افراد نیازمند نیز است. حدود ده ها هزار بیمار در بیمارستان ها گیر افتاده اند زیرا نمی توانند هرگونه کمک دولت در خانه را انتظار داشته باشند.
کارشناسان علاوه بر اصلاح عاجل این سیستم مراقبتی، خواستار یک کمپین تبلیغاتی جدید برای تشویق پرستاران بازنشسته به بازگشت به بیمارستانها هستند تا تعداد کارکنان در آنجا به سرعت افزایش یابد.
در حالی که وضعیت اضطراری کنونی به دلیل شیوع گسترده ویروس آنفلوآنزا بدتر شده است، با توجه به کاهش علاقه به واکسیناسیون در سال گذشته و سرمای شدید زمستان امسال در جزایر بریتانیا، پزشکان و پرستاران بر مشکلات مزمن پیش روی خدمات بهداشت ملی انگلیس NHS تاکید می کنند.
«فیلیپ بانفیلد» از انجمن پزشکی بریتانیا در این باره می گوید: ما می دانیم که هر زمستان با شیوع آنفولانزا مواجه می شویم. با این حال ما به آن اجازه می دهیم تا سیستم مراقبت های بهداشتی ما را به طور کامل فلج کند. این نباید اتفاق بیفتد. این وضعیت نباید برای ما عادی شود.
