آژانس بین المللی انرژی اتمی

سرویس سیاست مشرق- صدور قطعنامه اخیر شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی علیه جمهوری اسلامی ایران، نقطه آشکارساز دروغ پردازی و تزویر رافائل گروسی مدیر کل آژانس در روند مواجهه با پرونده هسته ای کشورمان است. درست در چنین شرایطی، گروسی در تازه ترین مصاحبه خود در خصوص عدم احیای برجام ابراز نارضایتی نموده و مدعی شده است :

مدیر کل آژانس بین‌المللی انرژی اتمی گفت: معتقدم ما نیاز به بازگشت به دیپلماسی داریم. ما توافق برجام را قبلا داشتیم، اما حالا تنها یک توافق کاغذی است که هیچکس به آن پایبند نیست. اینجا در وین تلاش‌هایی برای احیای آن انجام شد، اما متاسفانه به‌رغم آنکه تا آستانه موفقیت پیش رفتند، به دلایلی به هم خوردند.

اظهارات گروسی در حالی مطرح می شود که طی روزهای اخیر، مناسبات ایران و آژانس بین المللی انرژی اتمی مورد رصدو تحلیل بسیاری از کارشناسان حوزه های هسته ای و راهبردی در جهان قرار گرفته است. صدور چهارمین قطعنامه ضد ایرانی شورای حکام آژانس علیه ایران طی سالهای اخیر، به مصدر منازعات حقوقی، فنی و سیاسی جدیدی میان طرفین تبدیل شده است. در طول سالهای اخیر، سیاسی کاری رافائل گروسی مدیر کل آژانس و وابستگی مطلق وی به لابی های ضد ایرانی در شورای حکام، چشم انداز تعامل موثر با این سازمان را تیره ساخته است. در چنین شرایطی تنها یک تصمیم و اقدام می توانست معادلات را در راستای افزایش قدرت چانه زنی ایران پای میز مذاکره تغییر دهد : آغاز غنی سازی ۶۰ درصدی در فردو.

به لحاظ فنی، بازیگران غربی به وضوح آگاه هستند که غنی سازی ۶۰ درصدی (خصوصا در فردو) چه معنا و پیامی برای طرف مقابل دارد! سایت فردو ضریب ایمنی و متعاقبا اثربخشی بیشتری در حوزه غنی سازی اورانیوم دارد و موقعیت جغرافیایی و مکانی خاص آن، دشمنان را نسبت به هرگونه دسترسی بالقوه به آن نیز دور ساخته است. طی دو سال گذشته و زمانی که واشنگتن و تروییکای اروپایی تاکتیک” خرید زمان” در مذاکرات را در پیش گرفتند، جمهوری اسلامی ایران قدرتمندانه در برابر بی تعهدی و سیاسی کاری مشترک آمریکا، تروییکای اروپایی و آژانس در مذاکرات ایستاد و در نهایت، تصمیم بسیار درستی را مبنی بر ارتقای درصد غنی سازی (از ۲۰ درصد به ۶۰ درصد و تثبیت این خلوص) صورت داد.

انتقال صدها سانتریفیوژ جدید جهت افزایش تولیدات مبتنی بر غنی سازی ۶۰ درصدی، پاسخی قاطعانه به کارشکنی های مکرر غرب در تقابل مطلق با جمهوری اسلامی ایران محسوب می شود. صدور قطعنامه اخیر در شورای حکام آژانس بین المللی انرژی اتمی، آن نیز، به وضوح بیانگر اصالت نگاه سیاسی آژانس (در برابر مسئولیتهای ذاتی آژانس) می باشد. از این رو باید مراقب مظلوم نمایی کاذب رافائل گروسی بود.

این چهارمین قطعنامه شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی علیه ایران پس از اجرایی شدن برجام و بسته شدن پرونده مسائل ادعایی پادمانی است که با فشار رژیم صهیونیستی در شورای حکام آژانس بین‌المللی انرژی اتمی صادر شده است. به عبارت بهتر، آژانس بین المللی انرژی اتمی، نقشه راه دوطرفه ترسیم شده در جریان سفر گروسی به ایران را زیرپا گذاشته و آن را از بین برده است. مسئولیت و تبعات این بازی پرهزینه و وقیحانه، بر عهده شخص مدیر کل آژانس گردانندگان پشت پرده بازی وی خواهد بود.

به گزارش مجاهدت از مشرق، روزنامه کیهان در ستون اخبار ویژه خود نوشت: روزنامه انگلیسی گاردین در حالی از احتمال اثرگذاری تحریم‌ها و قطعنامه‌های سیاسی غرب در انتخابات ایران خبر داد که تحریم‌های آمریکا علیه دیوان دادگستری بین‌المللی، بیش از پیش، آمریکا و غرب را بی‌حیثیت کرده است.

گاردین در تحلیلی نوشت: «۸۰ نامزد برای شرکت در انتخابات ریاست‌ جمهوری ایران در ۲۸ ژوئن ثبت‌نام کرده‌اند و این در حالی است که در پس‌زمینه انتخابات، رویارویی فزاینده با غرب بر سر برنامه هسته‌ای تهران و دسترسی آژانس به سایت‌های هسته‌ای این کشور قرار دارد. پیروز انتخابات، جانشین سیدابراهیم رئیسی می‌شود که در سانحه سقوط بالگرد جان باخت.

رئیس آژانس بین‌المللی انرژی اتمی، از همه طرف‌ها خواسته که «سلاح‌های هسته‌ای را به دیگ جوشان خاورمیانه» اضافه نکنند. تلاش‌های ناموفق گروسی برای مذاکره و دسترسی کامل‌تر به سایت‌ها، از جمله از طریق تماس با علی باقری، سرپرست وزارت امور خارجه ایران حاکی از آن است که حداقل تا پس از رأی‌گیری ریاست‌ جمهوری، هیچ پیشرفتی در این زمینه حاصل نخواهد شد.

اعضای اروپایی شورای حکام آژانس، اخیراً قطعنامه انتقادی علیه ایران را کلید زدند. این اولین قطعنامه در ۱۸ماه گذشته است و تهران قول داده به آن پاسخ دهد.

انتخابات ریاست‌جمهوری ایران با مضامین تداوم در مقابل تغییر، تا حدی نشان‌دهنده این است که آیا ایران باید دوباره اقتصاد خود را به سمت غرب باز کند یا از خودکفایی و مقاومت حمایت کند؛ سیاستی که هسته آن بر رد توافق هسته‌ای۲۰۱۵ متمرکز است.

شورای نگهبان ایران برای افزایش مشارکت رأی‌دهندگان، تحت فشار قرار دارد تا انتخاب سیاسی گسترده‌تری نسبت به انتخابات ریاست‌ جمهوری گذشته در سال۲۰۲۱ فراهم کند.

هفت نامزد در آن سال برای شرکت در انتخابات تأیید شدند. یکی از آزمون‌های باز بودن نسبی انتخابات این خواهد بود که آیا علی لاریجانی رئیس سابق مجلس، سیاستمداری باتجربه که در سال۲۰۲۳ از شرکت در انتخابات منع شد، می‌تواند به رقابت بپیوندد یا خیر؟ گفته می‌شود لاریجانی تنها پس از اینکه به او اطمینان داده شد که رد صلاحیت نخواهد شد، نامزدی خود را اعلام کرد. از قضا، بسیاری از کاندیداها خود را در رسانه‌های اجتماعی غربی تبلیغ می‌کنند؛ رسانه‌هایی که اغلب به‌عنوان یک ابزار خرابکارانه غربی مورد انتقاد قرار می‌گیرند. هر کاندیدا پس از ثبت ‌نامزدی مجاز به سخنرانی مختصری است.

یکی از منتقدان عباس آخوندی است که مورد تأیید برخی از چهره‌های نزدیک به حسن روحانی، رئیس‌جمهور سابق قرار گرفته است. وی با بیان اینکه «محصور بودن هرگز سرنوشت و ویژگی ملت ایران نبوده»، از ایران خواست که درها را باز کند. اما اصلاح‌طلبان جذابیت خود را از دست داده‌اند».
همزمان با فضاسازی خارجی، محمد مهاجری (عضو مشاوران رسانه‌ای دفتر روحانی در دولت سابق) در واکنش به صدور قطعنامه آژانس هسته‌ای علیه ایران در شبکه اجتماعی ایکس نوشت: ‏خوشمان بیاید یا نیاید، صدور قطعنامه آژانس هسته‌ای علیه ایران با هر نگاهی، نقطه ضعف دیپلماسی دولت سیزدهم است. امید که در انتخابات پیش ‌رو، دولتی بر سر کار آید که حل چنین موضوعاتی برایش پیش‌پا افتاده باشد».

فضاسازی‌ها برای همانندنمایی فضای فعلی انتخابات با سال 1392 در حالی است که افکار عمومی ما تا حدود زیادی درباره وعده‌های غربگرایان و نتایج خسارت‌بار آن آبدیده شده‌اند.

دولت روحانی، 95 درصد برنامه هسته‌ای را واگذار و یا تعطیل کرد و در مقابل، 800 تحریم را به 1700 تحریم رساند! دولتی که مدعی اعتبار بخشیدن به ویزای ایران بود، تا جایی تنزل کرد که دولت اوباما، حتی معاون سیاسی دفتر آقای روحانی را دیپورت کرد و حاضر نشد به او برای نمایندگی ایران در سازمان ملل ویزا بدهد! در صادرات نفت به جایی رسید که نوبخت و زنگنه (رئیس سازمان برنامه و وزیر نفت) اواخر می‌گفتند قادر به صادرات حداقلی نفت نیستیم.

آویزان شدن غربگرایان به حربه تحریم، معنای دیگری هم دارد و آن این که طیف مذکور، جز بازی با ابزار فشار غرب، هیچ آورده و کارنامه مستقل قابل عرضه‌ای به مردم ندارند.

از سوی دیگر، اتفاق راهبردی مهمی هم درباره تحریم‌ها رخ داده است. از یک‌طرف اجماع جهانی در این باره شکسته شده و با همت دولت شهید رئیسی، صادرات نفت ایران پنج برابر شده است. از طرف دیگر، آمریکا که ایران و برخی کشورهای مستقل را به عنوان معارضان حقوق و امنیت بین‌الملل جا زده و تحریم می‌کرد، اکنون رسماً قضات دادگاه بین‌المللی را تهدید و تحریم می‌کند.

آمریکایی‌ها پس از نسل‌کشی رژیم صهیونیستی در غزه، علاوه‌بر تأمین تسلیحاتی، در مجامع عمومی هم از پشت جنایتکاران صهیونیست در آمدند. در شورا، قطعنامه‌های آتش‌بس و توقف نسل‌کشی را وتو کردند. و از آن بدتر، دادگاه بین‌المللی را به خاطر پیگرد متهمان، تحت فشار گذاشتند.

در حالی که رئیس سابق موساد، دادستان دادگاه بین‌المللی و خانواده او را تهدید کرده تا تحقیقات جنایات جنگی را متوقف کند، محافل حاکمیتی آمریکا هم هشدار می‌دهند که دادستان‌های دیوان دادگستری بین‌المللی را در صورت تعقیب قضائی سران اسرائیل، مورد مجازات و تحریم قرار خواهند داد.

همزمان با مصوبه تحریمی مجلس نمایندگان آمریکا، مایک جانسون رئیس ‌مجلس نمایندگان گفت: «دادگاه بین‌المللی را سخت مجازات می‌کنیم و دادستان آن را سر جایش می‌نشانیم. اگر دادگاه کیفری امروز مجاز باشد که سران اسرائیل را تهدید کند، می‌دانیم که گزینه بعدی، آمریکا خواهد بود».

آمریکا با این رویکرد از سر استیصال، هیچ مشروعیت و اعتباری برای تحریم‌های ضد ایرانی و تحریم علیه دیگر کشورهای مستقل باقی نگذاشته و حال آن که رسانه‌هایی مانند وال استریت ژورنال و فایننشال تایمز و رویترز، بارها طی چند ماه اخیر تأکید کرده‌اند تحریم‌های آمریکا بسیار ناکارآمد شده و صادرات نفت ایران به بالاترین میزان ظرف شش سال گذشته
رسیده است.