ائتلاف ناتو

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق، «امانوئل ماکرون»، رئیس‌جمهور فرانسه از کشورهای اروپایی خواست مسئولیت بیشتری برای تأمین امنیت خود به عهده گرفته و از وابستگی به آمریکا در داخل ائتلاف ناتو خودداری کنند.

ماکرون که عصر چهارشنبه در کنفرانس امنیتی مونیخ سخنرانی می‌کرد گفت: «طی چند دهه گذشته، آمریکا در داخل ناتو، تماماْ روی اروپا، دفاع از اروپا و مناطق همجوار ما متمرکز بود. فکر می‌کنم وقت آن است که ما مسئولیت بیشتری برای محافظت از خودمان به عهده بگیریم.»

او در ادامه تصریح کرد: «اروپا، اتحادیه اروپا و اعضای کلیدی آن باید در خصوص امنیت خودشان بخشی از راه‌حل‌ها باشند.اگر ما در داخل ناتو، وابستگی زیادی به آمریکا داشته باشیم ممکن است خودمان را در وضعیتی قرار دهیم که در مرزهایمان امنیت بیشتری نداشته باشیم.»

رئیس‌جمهور فرانسه گفت: «بنابراین، من معتقدم که ما باید شرکای مطمئنی باشیم. من به ناتو اعتقاد دارم و می‌دانم که ناتو به تحرکات سیاسی جدید و روشن‌سازی راهبردهایش نیاز دارد.اما معتقدم بهترین نحوه مشارکت اروپا  در داخل ناتو این است که مسئولیت بیشتری برای امنیت خودش به عهده بگیرد و بیشتر عهده‌دار خودمختاری راهبردی خود باشد.»

امانوئل ماکرون یکی از سران کشورهای غربی است که طی سال‌ها گذشته ضمن هشدار درباره به پایان رسیدن هژمونی غرب درباره اتکای بیش از اندازه به آمریکا هشدار داده است.

به عنوان مثال، او شهریورماه سال گذشته در جمع رهبران گروه ۷ در شهر«بیاریتز» در جنوب فرانسه گفت: «ما شاهد پایان هژمونی غرب بر جهان هستیم. ما از قرن هجدهم به نظامی مبتنی بر هژمونی غربی عادت کرده‌ایم، که رهبری آن نیز بر عهده فرانسه و جنبش روشنگری بود. در قرن نوزدهم این رهبری به واسطه انقلاب صنعتی در اختیار بریتانیا قرار گرفت و در قرن بیستم هم به واسطه دو جنگ جهانی و استیلای اقتصادی ایالات متحده، رهبری به آمریکا رسید. اوضاع تغییر کرده است.»

ماکرون گفت: «غربی‌ها مرتکب اشتباهاتی شده‌اند. در جریان بحران‌ها، برخی تصمیمات غلط اتخاذ شده است. برخی از تصمیمات و اقدامات غلطی از سوی ایالات متحده اتخاذ شد… که تبعاتی داشت که تصور می‌کردیم غیرملموس است، اما باعث شد تا اوضاع شروع به تغییر کند. در نتیجه، امروز واقعیات ژئوپلتیکی تغییر کرده است. و حالا با ظهور قدرت‌های جدیدی روبرو هستیم که آن‌ها را دستکم گرفته بودیم. در وهله اول چین. علاوه بر این، روسیه که در سال‌های اخیر راهبردهای موفقتری از ما داشته است.»

رئیس جمهور فرانسه به علاوه تصریح کرد: «علاوه بر قدرت‌های اقتصادی، قدرت‌های سیاسی‌ای نیز ظهور کرده‌اند که خود را تمدن‌هایی می‌دانند که در حال تغییر و تحول نظم بین‌المللی هستند و بر اقتصاد جهانی نیز اثرگذارند… به چین، هند و روسیه بنگرید که انگیزه‌های سیاسی به مراتب قدرتمندتری از اروپایی‌ها دارند. آن‌ها با فلسلفه، منطق و تصوراتی عمل می‌کنند که ما آن‌ها را از دست داده‌ایم و این دارد ما را نیز دستخوش تحول می‌کند.»

وی در نهایت تاکید کرد که اقتصاد بازار(نظام سرمایه داری) با بحرانی بی‌سابقه روبرو شده است.

ماکرون علاوه بر این هفته گذشته هم گفت کشورهای عضو اتحادیه اروپا نباید آمریکا را در تقابل علیه چین همراهی کنند.

به نوشته نشریه «پالتیکو»، ماکرون در کنفرانس ویدئویی در اندیشکده «شورای آتلانتیک» گفت: «وضعیتی که در آن همگی علیه چین متحد شویم، سناریویی است که بیشترین احتمال وقوع درگیری را شامل می‌شود. از دید من چنین اقدامی غیرسازنده است».

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از مشرق از صفحه عربی سازمان ملل متحد در توئیتر، “استفانی ویلیامز” در این باره گفت که شرکت کنندگان در کنفرانس گفت‌وگوی تونس درباره آینده لیبی ۲۴ دسامبر ۲۰۲۱ ( چهارم دی ) را زمان برگزاری انتخابات تعیین کرده‌اند.

ویلیامز افزود: مذاکراتی که درحال حاضر در تونس درباره آینده لیبی جریان دارد، پیشرفت خوبی داشته است.

وی همچنین اعلام کرد که شرکت‌کنندگان همچنین بر ایجاد نقشه راه که گام‌های یکپارچه سازی نهادهای لیبیایی را فراهم می‌کند، به توافق رسیدند.

کنفرانس گفت‌وگوی تونس از ۱۱ آبان ماه جریان دارد.

گفت وگوی طرف‌های درگیر لیبی با نظارت سازمان ملل از شهریور ماه گذشته از سرگرفته شد. اولین مذاکرات لیبیایی‌ها درباره مناصب حاکمیتی در مغرب انجام شد، پس از آن هیات‌های لیبیایی در مصر درباره مسائل نظامی و  امنیتی به گفت‌وگو نشستند. همچنین گفت وگوهای سیاسی لیبی- لیبی در سوئیس انجام شد.

هیأت‌های طرف‌های درگیر در لیبی (دولت وفاق و ارتش ملی) ۲ آبان ماه گذشته نیز در مذاکرات ژنو به توافقی برای آتش‌بس فراگیر دست یافتند.

توافق برای برگزاری انتخابات در لیبی در حالی صورت می‌گیرد که این کشور پس از سرنگونی دولت «معمّر القذافی» توسط ائتلاف ناتو به سرکردگی آمریکا در سال ۲۰۱۱ تا سال ۲۰۱۵ فاقد دولت بود تا اینکه بر اساس توافق «صخیرات» در مغرب، دولت وفاق ملی با نظارت سازمان ملل تشکیل شد. با این حال یک دولت موازی نیز در شرق لیبی تشکیل شد که دولت وفاق ملی را به رسمیت نشناخت و نیروهایش را به جنگ علیه طرابلس فرستاد.