احمدی

به گزارش خبرنگار مجاهدت به نقل از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، هفته پیش، خبری  مبنی بر درگذشت یکی از راویان قدیمی دفاع مقدس منتشر شد. «اسدلله احمدی» راوایتگر پیشکسوت دفاع مقدس با ۵۰ ماه سابقه حضور در جبهه‌ در دوران دفاع مقدس، بر اثر ابتلا به کرونا به دیدار معبود شتافت.

زنده‌یاد اسدلله احمدی که در سال ۱۳۳۳ در شهرستان شهریار چشم به جهان گشود، با پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۹ به عضویت این نهاد نوپای انقلاب اسلامی در آمد و به دنبال آن برای فراگیری آموزش‌های لازم در اولین دوره آموزشی پاسداران در پادگان سعدآباد آن زمان شرکت کرد و بعد از طی آموزش‌های کوتاه و فشرده از سوی مصطفی چمران برای مقابله با غائله خلق عرب به همراه عده‌ای دیگر به خوزستان اعزام شد تا اینکه غائله دیگری این بار در کردستان شکل گرفت.

با شکل‌گیری تحرکات ضدانقلاب در کردستان وی به کردستان عزیمت کرد تا به همراه سایر مدافعان وطن، از تمامیت ارضی کشورمان دفاع کند؛ براین اساس در اوایل شهریور سال ۱۳۵۸ به پادگان سنندج و سپس به مریوان رفت و در پاکسازی مناطق اطراف مریوان نقش آفرینی کرد.

احمدی همچنین در عملیات آزادسازی جاده بانه-سردشت به ویژه روستای «بسطام» مسئولیت کار با خمپاره ۶۰ که از سوی چمران به وی محول شده بود را بر عهده داشت. اما زمانی که بر اساس توافق گروه مذاکره کننده دولت موقت با رهبران گروه‌های مسلح مقرر می‌شود تا سپاه از شهر‌های کردستان خارج شود، این منطقه را به مقصد به تهران ترک می‌کند.

در بازگشت به تهران، چون با جو آن زمان سپاه موافق نبود به کمیته مرکزی انقلاب اسلامی واقع در میدان بهارستان رفت و بازرس مناطق دهگانه کمیته‌های انقلاب اسلامی شد؛ البته بعد از حدود چهار ماه یعنی از اوایل سال ۱۳۵۹ مجددا با آغاز دوره فرماندهی مرحوم دوزدوزانی در سپاه به ستاد مرکزی بازگشت و این بار در دفتر سیاسی سپاه مشغول شد و با شروع جنگ تحمیلی وی به همراه برادران دیگر از جمله محمد درودیان و جواد زمان‌زاده جزو بنیانگذاران دفتر تحقیقات جنگ سپاه شدند.

بدین ترتیب با حمله سراسری ارتش رژیم بعث عراق به مرز‌های میهن اسلامی، وی از اولین نفراتی است که به علت آشنایی با مناطق و محور‌های عملیاتی جبهه‌های میانی و غربی از سوی دفتر سیاسی برای ثبت و ضبط وقایع و حوادث، فراهم آوردن اسناد مربوط به جنگ تحمیلی به این مناطق رفت و گنجینه‌ای بی‌بدیل و مانند از رخداد‌های این دوره را جمع آوری کرد.

با آغاز عملیات‌های بزرگ آزادسازی مناطق اشغال شده خوزستان به جبهه‌های جنوب رفت و در کسوت راوی دفتر سیاسی از عملیات فتح‌المبین در شمال خوزستان تا پایان جنگ همراه و همپای فرماندهان بزرگ یگان‌ها و قرارگاه‌های عملیاتی همچون شهید حسین خرازی، شهید علی هاشمی، شهید محمد ابراهیم همت و…، مطالب و آثار گرانسنگی را که منحصربه‌فرد‌ترین و معتبرترین اسناد حادثه بزرگ جنگ و دفاع ملت ایران در برابر متجاوز است جمع آوری کرد.

مرحوم احمدی ۴۳ دفتر راوی در زمان جنگ نوشته که دربرگیرنده مطالبی است که وی در طول دوران دفاع مقدس به واسطه حضور در کنار فرماندهان دفاع مقدس نگارش کرده به‌عنوان مثال در عملیات‌های فتح‌المبین و بیت‌المقدس در کنار فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، در عملیات والفجر هشت در کنار فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب و در عملیات کربلای پنج تا انتهای جنگ در کنار فرمانده نیروی زمینی سپاه، در عملیات بدر در قرارگاه نجف ۲ (نصرت)، در عملیات انجام نشده «سلمان» در قرارگاه نجف غرب (سلمان)، ادامه عملیات والفجر ۸ در قرارگاه خاتم (گزارش یک‌ماهه)، عملیات نصر ۷ در قرارگاه نیروی زمینی سپاه، حضور داشته است.

وی که دارای مدرک کارشناسی علوم نظامی بود، شرح عملیات‌های مختلف از جبهه میانی تا مریوان، تجربیات، نظرات و طرح در مورد کار تاریخ‌نگاری جنگ و مطالب و تحلیل‌های مربوط به عراق و نیرو‌های خودی، تاریخ جنگ (از زمینه‌سازی تا آزادسازی) در غرب کشور و محوربندی‌های منطقه، طرح اولیه تدوین، جمع‌آوری و خلاصه‌ای از مطالب مربوط به جنگ در محور‌های مختلف غرب کشور، را نیز در کارنامه آثار خود به ثبت رسانده است.

وی علاوه بر نگارش کتاب «دست‌های خالی؛ پا‌های خونین» که در مراسم تجلیل از پاسداران اهل‌قلم سال گذشته مورد تجلیل قرار گرفت، در قالب تاریخ شفاهی با سرداران اسدالله ناصح و عباس محتاج و شادمانی نیز گفتگو‌های مفصلی انجام داده است.

«اسدالله احمدی» مورخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ و در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی بر اثر ابتلا به کرونا و در سن ۶۷ سالگی دیده از جهان فرو بست و به یاران شهیدش پیوست.

انتهای پیام/ 231

گروه حماسه و جهاد دفاع‌پرس ـ رحیم محمدی؛ هفته پیش خبری منتشر شد مبنی براینکه یکی از راویان قدیمی دفاع مقدس با ۵۰ ماه سابقه جبهه به نام «اسدلله احمدی» بر اثر ابتلا به کرونا به یاد معبود شتافت لذا به جهت آشنایی با این راوی و نویسنده دفاع مقدس گوشه‌هایی از زندگی نامه وی را در ادامه آورده ایم.

وی که در سال ۱۳۳۳ در شهریار چشم به جهان گشود، با پیروزی انقلاب اسلامی و شکل گیری سپاه پاسداران انقلاب اسلامی، در سال ۱۳۵۹ به عضویت این نهاد نوپای انقلاب اسلامی در آمد و به دنبال آن برای فراگیری آموزش‌های لازم در اولین دوره آموزشی پاسداران در پادگان سعدآباد آن زمان شرکت کرد و بعد از طی آموزش‌های کوتاه و فشرده از سوی مصطفی چمران برای مقابله با غائله خلق عرب به همراه عده‌ای دیگر به خوزستان اعزام شد تا اینکه غائله دیگری این بار در کردستان شکل گرفت.

با شکل گیری تحرکات ضدانقلاب در کردستان وی به کردستان عزیمت کرد تا به همراه سایر مدافعان وطن، از تمامیت ارضی کشورمان دفاع کند؛ براین اساس در اوایل شهریور سال ۱۳۵۸ به پادگان سنندج و سپس به مریوان رفت و در پاکسازی مناطق اطراف مریوان نقش آفرینی کرد.

احمدی همچنین در عملیات آزادسازی جاده بانه-سردشت به ویژه روستای «بسطام» مسئولیت کار با خمپاره ۶۰ که از سوی چمران به وی محول شده بود را بر عهده داشت. اما زمانی که بر اساس توافق گروه مذاکره کننده دولت موقت با رهبران گروه‌های مسلح مقرر می‌شود تا سپاه از شهر‌های کردستان خارج شود، این منطقه را به مقصد به تهران ترک می‌کند.

در بازگشت به تهران، چون با جو آن زمان سپاه موافق نبود به کمیته مرکزی انقلاب اسلامی واقع در میدان بهارستان رفت و بازرس مناطق ۱۰ گانه کمیته‌های انقلاب اسلامی شد؛ البته بعد از حدود چهار ماه یعنی از اوایل سال ۱۳۵۹ مجددا با آغاز دوره فرماندهی مرحوم دوزدوزانی در سپاه به ستاد مرکزی بازگشت و این بار در دفتر سیاسی سپاه مشغول شد و با شروع جنگ تحمیلی وی به همراه برادران دیگر از جمله محمد درودیان و جواد زمان‌زاده جزو بنیانگذاران دفتر تحقیقات جنگ سپاه شدند.

بدین ترتیب با حمله سراسری ارتش رژیم بعث عراق به مرز‌های میهن اسلامی، وی از اولین نفراتی است که به علت آشنایی با مناطق و محور‌های عملیاتی جبهه‌های میانی و غربی از سوی دفتر سیاسی برای ثبت و ضبط وقایع و حوادث، فراهم آوردن اسناد مربوط به جنگ تحمیلی به این مناطق رفت و گنجینه‌ای بی‌بدیل و مانند از رخداد‌های این دوره را جمع آوری کرد.

با آغاز عملیات‌های بزرگ آزادسازی مناطق اشغال شده خوزستان به جبهه‌های جنوب رفت و در کسوت راوی دفتر سیاسی از عملیات فتح‌المبین در شمال خوزستان تا پایان جنگ همراه و همپای فرماندهان بزرگ یگان‌ها و قرارگاه‌های عملیاتی همچون شهید حسین خرازی، شهید علی هاشمی، شهید محمد ابراهیم همت و…، مطالب و آثار گرانسنگی را که منحصربه‌فرد‌ترین و معتبرترین اسناد حادثه بزرگ جنگ و دفاع ملت ایران در برابر متجاوز است جمع آوری کرد.

مرحوم احمدی ۴۳ دفتر راوی در زمان جنگ نوشته که دربرگیرنده مطالبی است که وی در طول دوران دفاع مقدس به واسطه حضور در کنار فرماندهان دفاع مقدس نگارش کرده به‌عنوان مثال در عملیات‌های فتح‌المبین و بیت‌المقدس در کنار فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، در عملیات والفجر هشت در کنار فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب و در عملیات کربلای پنج تا انتهای جنگ در کنار فرمانده نیروی زمینی سپاه، در عملیات بدر در قرارگاه نجف ۲ (نصرت)، در عملیات انجام نشده «سلمان» در قرارگاه نجف غرب (سلمان)، ادامه عملیات والفجر ۸ در قرارگاه خاتم (گزارش یک‌ماهه)، عملیات نصر ۷ در قرارگاه نیروی زمینی سپاه، حضور داشته است.

وی که دارای مدرک کارشناسی علوم نظامی بود، شرح عملیات‌های مختلف از جبهه میانی تا مریوان، تجربیات، نظرات و طرح در مورد کار تاریخ‌نگاری جنگ و مطالب و تحلیل‌های مربوط به عراق و نیرو‌های خودی، تاریخ جنگ (از زمینه‌سازی تا آزادسازی) در غرب کشور و محوربندی‌های منطقه، طرح اولیه تدوین، جمع‌آوری و خلاصه‌ای از مطالب مربوط به جنگ در محور‌های مختلف غرب کشور، را نیز در کارنامه آثار خود به ثبت رسانده است.

وی علاوه بر نگارش کتاب «دست‌های خالی؛ پا‌های خونین» که در مراسم تجلیل از پاسداران اهل‌قلم سال گذشته مورد تجلیل قرار گرفت، در قالب تاریخ شفاهی با سرداران اسدالله ناصح و عباس محتاج و شادمانی نیز گفتگو‌های مفصلی انجام داده است.

«اسدالله احمدی» در تاریخ ۲۵ مرداد ۱۴۰۰ و در آستانه تاسوعا و عاشورای حسینی بر اثر ابتلا به کرونا و در سن ۶۷ سالگی دیده از جهان فرو بست و به یاران شهیدش پیوست.

انتهای پیام/ 231

مجید نداف راوی وقت مرکز اسناد و تحقیقات جنگ در قرارگاه خاتم الانبیا در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس درباره مرحوم اسد الله احمدی از راویان این مرکز که دو روز پیش‌بر اثر ابتلا به کرونا فوت کرد، اظهار داشت: زمان آشنایی بنده با مرحوم اسدالله احمدی به دوران شکل‌گیری سپاه در پادگان سعدآباد سابق باز می‌گردد؛ یک ماه بعد از پیروزی انقلاب اسلامی که تحت فرماندهی دکتر چمران جوانان انقلابی از درون هسته‌های مبارزاتی قبل از انقلاب آنجا جمع شده بودند.

وی افزود: پس از پایان ۲۰ روز آموزش فشرده به مرکز ساواک سابق آمدیم و مسئولیت حفاظت از ساختمان و اسناد آن‌جا را به عهده گرفتیم؛ بعد از گذشت یک ماه، چمران عده‌ای را برای مقابله با اقدامات تجزیه طلبانه در خوزستان سازماندهی و اعزام کرد که بنده را به دلیل اینکه برادر بزرگترم همراه با مرحوم احمدی جزو گروه اعزامی بودند، نبردند.

نداف ادامه داد: بعد از  مدتی از ساختمان ساواک سابق به ساختمان نخست وزیری سابق واقع در میدان پاستور رفتم و در آنجا نگهبانی می‌دادم تا حوادث کردستان پیش آمد لذا توسط چمران به پادگان مریوان اعزام شدم. وی اضافه کرد؛ غائله پاوه در ۲۸مرداد ۱۳۵۸ موجب شد گروهی که به جنوب اعزام شده بودند هم به ما اضافه شدند. بنابر این ما مجددا احمدی را در پادگان مریوان ملاقات کردیم؛ وی در پاکسازی شهر و روستا‌های اطراف مریوان نقش بسزایی ایفا کرد تا اینکه دهم شهریور ۱۳۵۷ چمران ستونی از ارتش و سپاه را با هدف آزادسازی شهر بانه حرکت داد.

این راوی دفاع مقدس تصریح کرد: بعد از سر راه برداشتن موانعی در روستای بسطام، معلوم نشد که یک قبضه خمپاره ۶۰ از کجا و چگونه تحویل احمدی شد؛ چون وی قبلا آموزش دیده بود خدمه خمپاره انداز شد که بنده هم احمدی را کمک می‌کردم؛ در همین رابطه خاطرم هست یک شب را تا صبح کنار خمپاره در پیچ و خم جاده طی کردیم و صبح که برای نماز برخواستیم دیدم وی از شدت سرما پتویی را دور من پیچیده و بغلم کرده بود.

وی در ادامه عنوان کرد: در آن شرایط که بودیم احمدی به بنده گفت عجب خواب سنگینی داری، چون پرتاب دوسه تا خمپاره هم بیدارت نکرد؛ در مسیر حرکت به سمت بانه با کمین ضد انقلاب مواجه و مجبور شدیم از کامیون‌های نظامی پیاده و در کنار جاده درازکش شویم.

نداف تصریح کرد: در آن شرایط بنده در کنار احمدی از استقامت بدنی و سلحشوری او متعجب شده بودم؛ آن زمان سلاح ما در آن زمان ژ۳ که اسلحه خیلی سنگین است، بود؛ اما با این‌حال وی با یکدست به بالا خم می‌شد و رگبار می‌بست و پوکه‌هایش هم به سر و صورت من می‌خورد.

وی افزود: بعد از آزادسازی بانه مجدداََ به فرماندهی چمران جهت آزادسازی سردشت حرکت کردیم؛ به شهر که رسیدیم ضدانقلاب پابه فرار گذاشته بود، ولی در عین حال به دستور چمران در تپه‌های اطراف مشغول سنگرکنی و نگهبانی شدیم؛ یکبار در جریان ساختن یکی از سنگر‌ها ما به سنگ بزرگی برخوردیم که هرچه با کلنگ و بیل زدیم، تکان نمی‌خورد. ناگهان احمدی رسید بالای سر ما و با همان خوشرویی همیشگی کنارمان زد و با چند بار ضربه زدن، سنگ بزرگ را از دل زمین درآورد و به کنار پرتاب کرد.

این راوی دفاع مقدس ادامه داد: در پادگان سردشت که بودیم یک روز بنده، احمدی و گمانم داود ریاحی در محوطه صبحگاه در حال گشت و گذار بودیم که مجادله تندی با یکی از ارتشی‌های ناراضی پیدا کردیم. در زمانی که بحث ما بالا گرفته بود و من تند شده بودم، یک نظامی دیگر با سیبیل‌های بلند به جمع ما اضافه شد. حالمون گرفته شد، چون گمان کردیم او به کمک آن افسر آمده، ولی کمی که گذشت دیدیم او در دفاع از انقلاب و آرمان‌های امام از ما که پاسدار بودیم، حزب‌الهی‌تر دفاع می‌کند و اصلا میدان بحث را از ما گرفت؛ در واقع این نظامی با سبیل‌های بلند همان خلبان علی اکبر شیرودی بود و این اولین دیدار ما با وی بود.

نداف گفت: زمانی که با توافق گروه حسن نیت و ضد انقلاب مستقر در کردستان، پاسداران مجبور به خروج از منطقه شدند، بنده و احمدی، چون با جو سپاه موافق نبودیم به کمیته مرکزی انقلاب اسلامی واقع در میدان بهارستان رفتیم و به اتفاق بازرس مناطق ۱۰ گانه کمیته‌های انقلاب اسلامی، شدیم؛ البته بعد از حدود چهار ماه مجددا با آغاز دوره فرماندهی مرحوم دوزدوزانی در سپاه به ستاد مرکزی بازگشتیم و در دفتر سیاسی سپاه مشغول شدیم. تا این‌که جنگ تحمیلی آغاز شد و شاید بعد از دوسه ماه وی به همراه برادران دیگر از جمله محمد درودیان و جواد زمان‌زاده جزو بنیانگذاران دفتر تحقیقات جنگ سپاه شدند.

این راوی دفاع مقدس سپس اظهار داشت: احمدی در جبهه‌های میانی و غرب مسئولیت بر عهده گرفت که یکی از اقدامات به جای‌مانده از وی مصاحبه تاریخی او با حاج‌احمد متوسلیان در منطقه عمومی اورامانات کرمانشاه است؛ البته وی بعد از مدتی به جبهه‌های جنوب رفت و به عنوان راوی در کنار فرماندهان لشکر‌های ۱۴ امام حسین (ع) و ۱۷ علی بن ابیطالب (ع) و… قرار گرفت؛ در واقع وی جزو اولین راویان لشکر ۱۴ امام حسین (ع) اصفهان به فرماندهی حسین خرازی بود.

وی افزود: بعد از درگیری‌های کردستان به دلیل شایستگی‌هایی که در وی دیده بودیم، انتظار داشتم به عنوان فرمانده یکی از یگان‌های رزمی سپاه انتخاب شود، اما وی به کار تحقیقات جنگ و ضرورت روایت جنگ  علاقه‌مند بود لذا به همین کار هم مشغول شد.

نداف اضافه کرد: وی به عنوان یک راوی، گزارش نویسی‌های خوبی انجام داد به نحوی که بنده برای تدوین کتاب «نبرد فاو» از گزارش‌ها و مصاحبه‌های وی به علت دقیق بودن اطلاعات ثبت شده، استفاده زیادی کردم.

انتهای پیام/ 231

یحیی نیازی نویسنده و پژوهشگر دفاع مقدس در گفت‌وگو با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، درباره مرحوم اسدالله احمدی از راویان و نویسندگان تاریخ شفاهی مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس که روز گذشته به علت بیماری کرونا جان باخت، اظهار داشت: مرحوم احمدی و جمعی که اکنون به عنوان راویان و تاریخ نگاران دفاع مقدس در مرکز اسناد و تحقیقات دفاع مقدس مشغول هستند کاری بزرگی را در دوران جنگ تحمیلی انجام دادند؛ اقدامی که هم منحصر به فرد است و هم از نظر تاریخی به موضوع دفاع مقدس و انتقال ارزش‌های آن به نسل امروز و آینده کمک می‌کند.

وی افزود: این افراد جمعی بودند که به عنوان رزمنده وارد جبهه‌ها شدند، ولی وقتی نیاز شد تا ثبت و ضبط وقایع جنگ صورت بگیرد، به جای سلاح در مواقع حساس قلم به دست گرفتند و صحنه‌های نبرد را لحظه به لحظه روایت کردند.

نیازی ادامه داد: وی با بیش از ۵۰ ماه سابقه حضور در جبهه، یکی از راویانی بود که توانست در تهیه هزاران ساعت نوار صوتی ضبط شده از هنگامه نبرد، هدایت عملیات‌ها و جلسات مهم تصمیم‌گیری فرماندهان نقش اساسی ایفا کند؛ وی در دوران دفاع مقدس در کنار فرماندهان لشکر‌ها و قرارگاه‌ها و فرماندهان عالی جنگ حضور داشت و به ثبت و ضبط وقایع جنگ می‌پرداخت.

وی اضافه کرد: به عنوان مثال در عملیات والفجر هشت بنده شاهد حضور احمدی در کنار فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب بودم که با چه دقت و ظرافتی سعی می‌کرد موضوعات و تحولات و صحنه جنگ را ثبت و ضبط کند و برای این کار گاهی با موتورسیکلت و گاهی هم پیاده در خطوط مقدم نبرد‌ها همراه فرمانده لشکر و یا تنها حضور داشت.

این نویسنده دفاع مقدس اضافه کرد: بعد از دفاع مقدس هم بیشتر این راویان از جمله احمدی تلاش کردند یافته‌های خود را از صحنه‌های نبرد در قالب تاریخ نگاری مستدل و مستند دفاع مقدس به صورت کتاب‌های نبردی، گزارش‌های عملیات و تاریخ شفاهی فرماندهان، بتوانند آنچه که در صحنه نبرد روی داده و خود شاهد صحنه بودند را برای استفاده آیندگان کشور ماندگار کنند.

وی تصریح کرد: در این زمینه احمدی در رابطه با نبرد نویسی و گزارش‌های عملیات، اسناد دسته اولی را برای استفاده محققان و پؤوهشگران از خود بر جای گذاشته است، علاوه بر این وی در موضوع نگارش تاریخ شفاهی فرماندهان هم ساعت‌ها گفت‌وگو و پیاده سازی کرده است؛ همچنین در رابطه با نبرد نویسی هم توجه ویژه‌ای به جبهه‌های غرب و شمال غرب داشت.

نیازی گفت: مرحوم احمدی ۴۳ دفتر راوی در زمان جنگ نوشته که در بر گیرنده مطالبی است که وی در طول دوران دفاع مقدس بواسطه حضور در کنار فرماندهان دفاع مقدس نگارش کرده به عنوان مثال در عملیات‌های فتح المبین و بیت المقدس در کنار فرمانده لشکر ۱۴ امام حسین (ع)، در عملیات والفجر هشت در کنار فرمانده لشکر ۱۷ علی بن ابیطالب و در عملیات کربلای پنج تا انتهای جنگ در کنار فرمانده نیروی زمینی سپاه، در عملیات بدر در قرارگاه نجف ۲ (نصرت)، در عملیات انجام نشده «سلمان» در قرارگاه نجف غرب (سلمان)، ادامه عملیات والفجر ۸ در قرارگاه خاتم (گزارش یک ماهه)، عملیات نصر ۷ در قرارگاه نیروی زمینی سپاه، حضور داشته است.

وی در ادامه بیان داشت: علاوه بر این شرح عملیات‌های مختلف از جبهه میانی تا مریوان، تجربیات، نظرات و طرح در مورد کار تاریخ نگاری جنگ و مطالب و تحلیل‌های مربوط به عراق و نیرو‌های خودی، تاریخ جنگ (از زمینه سازی تا آزادسازی) در غرب کشور و محوربندی‌های منطقه، طرح اولیه تودین، جمع آوری و خلاصه‌ای از مطالب مربوط به جنگ در محور‌های مختلف غرب کشور، را در کارنامه آثار خود به ثبت رسانده است.

نیازی همچنین بیان داشت: وی علاوه بر نگارش کتاب «دست‌های خالی پا‌های خونین» که در مراسم تجلیل از پاسداران اهل قلم سال گذشته مورد تجلیل قرار گرفت، در قالب تاریخ شفاهی با سرداران اسدالله ناصح و عباس محتاج نیز گفتگو‌های مفصلی انجام داده است؛ به همین جهت می‌توان وی را جزو راویان پرتلاش، صادق و صبور دانست؛ از این روی می‌تواند برای کسانی که علاقمند به فعالیت در حوزه پژوهش هستند، الگوی بسیار خوبی باشد.

انتهای پیام/ ۲۳۱