به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، روز ۱۴ تیر یکی از روز‌هایی است که تاریخ در حافظه خود ثبت کرده است و هر سال که این روز می‌رسد، این سؤال برای مردم پیش می‌آید سرنوشت گروگان‌های ناپدید شده جمهوری اسلامی ایران که روز ۱۴ تیر ۱۳۶۱ در لبنان توسط فالانژها دستگیر شدند، چه شد؟
«احمد متوسلیان» فرمانده لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) اواخر خرداد سال ۱۳۶۱ در مأموریتی به همراه هیئتی رسمی از مسئولان سیاسی – نظامی ایران، راهی کشور سوریه شد تا راه‌های کمک به رزمندگان لبنانی علیه حمله اسرائیل را بررسی کند.
در فیلم «ایستاده در غبار» (که به کارگردانی «محمدحسین مهدویان» سال ۱۳۹۴ اکران شد و داستان زندگی «احمد متوسلیان» را به تصویر کشید) موضوع سفر به لبنان اینگونه بیان می‌شود که «به دستور «محسن رضایی» فرمانده وقت سپاه و با تأیید آیت‌الله العظمی «سید علی خامنه‌ای» رئیس‌جمهور وقت در بحبوحه جنگ ایران و عراق، احمد متوسلیان به همراهی تعدادی رزمنده به سوریه اعزام می‌شوند تا از آنجا برای یاری حزب‌الله لبنان و مبارزه با اسرائیل به جنوب لبنان بروند.»
روز ۱۴ تیر سال ۱۳۶۱، اتومبیل سفارت که حامل مسئولین سیاسی – نظامی ایران بود، هنگام ورود توسط فالانژیست‌ها متوقف و توسط نیروهای اسرائیل ربوده و گروگان گرفته شدند. «سمیر جعجع» یکی از رهبران فالانژها پس از آزادی از زندان اعتراف کرد که گروگان‌های ایرانی به نیروهای وی تحویل داده شده و سپس توسط آنان کشته شده‌اند ولیکن مقامات کشورمان این ادعا را مشکوک دانسته‌اند.
سردار «سعید قاسمی» همرزم حاج احمد و از فرماندهان دوران دفاع مقدس درمورد مأموریت وی به لبنان اظهار داشت: «۲۰ روز بعد از فتح خرمشهر، اسرائیلی‌ها به جنوب لبنان حمله کرده و بخشی از خاک لبنان و فلسطین را اشغال کردند. در واقع می‌خواستند نیل تا فرات را بگیرند. براساس آرمان بزرگ علمدار حاج احمد متوسلیان در زمانی که چندین هزار کیلومتر در سرزمین‌مان در اشغال دشمن است، دو سپاه اسلام با عنوان قوای محمد رسول‌الله «ص» برای آزادی مردم مظلوم فلسطین می‌روند.
در خاطرات حضرت آقا آمده است که وقتی به حاج احمد مأموریت دادند تا به لبنان بروند و بجنگند، حاج احمد بین زمین و آسمان بود و می‌گفت: خدا را شکرت آن چیزی که همیشه در وجودم دعا می‌کردم، محقق شد و من برای نبرد با اشق‌الاشقیاء می‌روم.»
معرفی چهار دیپلمات ایرانی
در ۱۴ تیر سال ۱۳۶۱ هنگامی که چهار ایرانی از جمله «احمد متوسلیان»، «سید محسن موسوی»، «کاظم اخوان» و «تقی رستگار» راهی سفارت ایران در بیروت بودند، در یک پست بازرسی توسط یک گروه شبه‌نظامی مسیحی لبنانی (فالانژها) ربوده شدند.
برخی مقامات ایران و «سید حسن نصرالله» دبیرکل حزب‌الله لبنان ادعا کرده‌اند که این افراد در اسرائیل در اسارت هستند. در مقابل سمیر جعجع رهبر پیشین فالانژ‌های لبنان ادعا کرده‌است که این افراد پس از دستگیری (بدون آنکه تحویل اسراییل شوند) توسط نیروهای او کشته شده‌اند.
احمد متوسلیان
وی روز ۱۵ فروردین ۱۳۳۲ در تهران به دنیا آمد و فرمانده لشکر ۲۷ حضرت رسول (ص) بود. متوسلیان در دوران خدمت سربازی، فعالیت‌های مذهبی و سیاسی داشت و مخالفت خود را با حکومت پهلوی بیان می‌کرد. پس از پایان دوره سربازی، در یک شرکت تأسیساتی خصوصی استخدام شد و پس از چند ماه به خرم‌آباد منتقل شد و به فعالیت‌های سیاسی – تبلیغاتی خود ادامه داد.
پس از آغاز قیام‌های کردستان در اسفند ۱۳۵۷ داوطلبانه عازم بوکان شد و به سقز و بانه رفت. پس از آن برای آزادسازی سنندج راهی این شهر شد. در اوایل خرداد ۱۳۵۹ مسئولیت سپاه مریوان بر عهده او گذاشته شد.
در دی ۱۳۶۰ عملیات محمد رسول‌الله (ص) از دو محور مریوان و پاوه بر روی منطقه خرمال توسط وی و شهید «ابراهیم همت» رهبری شد که این عملیات سنگ بنای تأسیس تیپ ۲۷ رسول‌الله (ص) محسوب می‌شود. احمد در سال ۱۳۶۰ پس از بازگشت از مراسم حج، از طرف «محسن رضایی» فرمانده سپاه وقت مأمور فرماندهی سپاه مریوان و پاوه تیپ محمد رسول‌الله (ص) شد.
سید محسن موسوی
روز اول فروردین ۱۳۳۵ در تهران به دنیا آمد و کاردار سفارت ایران در لبنان بود.
کاظم اخوان
سال ۱۳۳۸ در مشهد به دنیا آمد و خبرنگار و عکاس خبرگزاری ایرنا بود. با شروع جنگ به ستاد جنگ‌های نامنظم پیوست. وی در کنار مصطفی چمران در بیش از ۷۰ عملیات و نبرد خطرناک به عنوان یک عکاس رزمنده با دوربین عکاسی و فیلمبرداری حاضر بود.
وی در اولین نمایشگاه بزرگ عکس جنگ در سومین سالگرد انقلاب که در موزه هنر‌های معاصر برگزار شد و در آن ۷۵ عکاس حرفه‌ای و آماتور شرکت داشتند، مقام اول را کسب کرد. همچنین تعدادی از آثار اخوان در ویژه نامه‌ها منتشر و توسط ستاد تبلیغات جنگ در ۲۲ بهمن ۱۳۶۱ که حاصل کار عکاسان حرفه‌ای جنگ ایران و عراق بود، چاپ شد. در کتاب «دفاع علیه تعرض» بیشترین عکس‌ها مربوط به کاظم اخوان دیده می‌شود.
تقی رستگار
وی روز ۲۸ بهمن ۱۳۳۸ در قم به دنیا آمد و مسئول آموزش و تاکتیک لشکر ۲۷ محمد رسول‌الله (ص) در جنگ هشت ساله ایران و عراق بود. با پیروزی انقلاب وی برای مقابله با غائله کردستان راهی غرب کشور شد. در کردستان با متوسلیان آشنا شد. وی در سال ۱۳۵۸ به سپاه پاسداران انقلاب اسلامی پیوست.
پس از ۴۰ سال از گذشت ربوده شدن این چهار نفر توسط حزب فالانژ‌های لبنان می‌گذرد، اما همچنان گمان‌های متفاوتی به دست آمده است. برخی معتقدند آن‌ها هنوز زنده و در اسارت رژیم صهیونیستی هستند، اما برخی دیگر معتقدند این چهار نفر به شهادت رسیده‌اند.
دو شیعه لبنانی شاهد شهادت متوسلیان بوده‌اند
«احسان محمدحسنی» مسئول سازمان هنری – رسانه‌ای اوج دو سال قبل در بخشی از یادداشتی در این مورد نوشت: «حالا پس از ۳۸ سال از واقعه تلخ ربوده شدن چهار دیپلمات ایرانی، به جای تجسم و تصور و تخیل، خبر آورده‌اند که فاتح راستین خونین شهر، «حاج احمد متوسلیان» و سه همرزم او «سیدمحسن موسوی»، «تقی رستگار مقدم» و «کاظم اخوان» پس از ربوده شدن و طی کردن ایام کوتاهی در اسارت نیروهای مزدور شبه نظامی فالانژ وابسته به رژیم صهیونیستی، در ساحل مدیترانه تیرباران شده‌اند و محل دفن آن‌ها هم مشخص است.»
«حمید داودآبادی» نویسنده و راوی دفاع مقدس روز ۲۳ آذر ۱۴۰۰ در دومین برنامه از سری جدید سلسله نشست‌های تخصصی «قرار سه‌شنبه‌ها» درمورد دستگیری حاج احمد گفت: «دو شیعه لبنانی به نام‌های «عماد» و «فواد» که مخفیانه به دنبال حاج احمد رفته بودند، شاهد شهادت ایشان بوده‌اند و براساس آنچه می‌گویند، بین فالانژها و ایرانی‌ها درگیری می‌شود، حاج احمد عصبانی شده از ماشین بیرون می‌آید و کبرا با تیر او را هدف گرفته و به شهادت می‌رساند.»
تشکیل انجمن حمایت از دیپلمات‌های ایرانی
با وجود اقدامات متعدد جمهوری اسلامی برای آزادسازی دیپلماتها طی چند دهه اخیر، هنوز اطلاع دقیقی از سرنوشت این افراد در دست نیست. در این سال‌ها خانواده‌های دیپلمات‌های ربوده‌شده انجمنی را به نام «انجمن حمایت از دیپلمات‌های ربوده‌شده ایرانی» تأسیس کردند تا بتوانند پرونده پیگیری سرنوشت آن‌ها را از طریق پیگیری حقوقی ادامه دهند. دبیرکل این انجمن، «سید رائد موسوی» تنها فرزند جاویدالاثر سید محسن موسوی بود.
انتهای پیام/ 118
