اخبار داغ

به گزارش مجاهدت از مشرق، مهرماه ۱۴۰۱، درست در همان زمانی که دوران کرونا به پایان رسیده و چند روز از یک‌سالگی دوره مدیریت جبلی بر سازمان صداوسیما می‌گذشت، او به همراه جمعی از بازیگران و هنرمندان، مرکزی را در سازمان صداوسیما احداث کرد که قرار بود بخش «مغفول‌مانده‌ای» در مهم‌ترین بازوی رسانه‌ای کشور را احیا کند. جبلی ماژیک آبی‌رنگی را در دست گرفت و سه خط کنار لوگوی مرکز تازه‌تأسیس سیمرغ متنی نوشت.

نوشته جبلی به منزله آغاز به کار مرکزی بود که از این پس یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های تحولی سازمان را به دوش می‌کشید. در آن مراسم، مهدی فرجی تهیه‌کننده، جواد افشار کارگردان و امین زندگانی بازیگر، پشت تریبون می‌روند و از مزایای تاکتیک جدید صداوسیما می‌گویند. مراسمی که به‌جز فرجی و افشار، افرادی همچون بهروز افخمی، سعید سلطانی، احمد نجفی، سید جواد هاشمی، جعفر دهقان، بهروز مفید، حسین طاهری، محمود رضوی، محسن علی‌اکبری و حبیب والی‌نژاد هم در آن حضور دارند. حالا از آن روز سه سال می‌گذرد و عملکرد یکی از مهم‌ترین استراتژی‌های سازمان برای پرداختن به بخش مغفول‌مانده در تحول باید مورد بررسی قرار گیرد. بخشی که قرار بود مهم‌ترین تولیدات سازمان برای رقابت با آثار نمایش خانگی از آن سرچشمه بگیرد.

با این حال، تولیدات مرکز سیمرغ طی این سه سال داده‌های پرنوسانی منتج شده که از پربیننده‌ترین مجموعه نمایشی شبکه دو سیما تا کم‌مخاطب‌ترین آثار تلویزیون را شامل می‌شود؛ تولیداتی که باید آن‌ها را روی ترازوی ارزیابی قرار داد تا مشخص شود یکی از ارکان اصلی تحول صداوسیما چه عملکردی داشته است.

اصلاً چرا سیمرغ بال گرفت؟

مرکز سیمرغ از همان ابتدا قرار بود در کنار «سیمافیلم» و «مرکز تولیدات صبا»، سه بازوی اصلی تولیدات سازمان را بر عهده بگیرد و ذیل استراتژی مدیران تازه ساختمان شیشه‌ای، نظام تولید را از نظام پخش جدا کند. یعنی به جای آنکه تولیدات در شبکه‌ها انجام شود، سیمرغ، سیمافیلم و صبا بودند که تولید را بر عهده گرفته و پخش را به شبکه‌های مختلف می‌سپردند.

تأسیس مرکزی چون سیمرغ را می‌توان پیامد ضعیف شدن شبکه‌های سازمان و گرفته شدن بسیاری از اختیاراتشان دانست. بعد از کاهش اقبال هنرمندان به کار کردن با تلویزیون در سال‌های اخیر، که با اتفاقات ۱۴۰۱ شدت گرفت، سازمان در ابتدا تلاش کرد به دنبال جایگزینی برای خارج‌شدگان از دایره پیدا کند و مرکز سیمرغ قرار بود همان نیرویی باشد که سازمان به آن احتیاج داشت. سیمافیلم ذیل همین رویکرد، ساخت سریال‌های الف ویژه و پرهزینه‌تر را بر عهده گرفت و مرکز صبا هم تولیدات کودک و نوجوان را پوشش می‌داد. حالا سیمرغ قرار بود چه کاری انجام بدهد؟

این مرکز تازه‌تأسیس قرار بود تولیدات کار اولی‌ها و جوان‌های فیلم‌سازِ متعهدی را پوشش بدهد که با بودجه‌های کم، تولیداتی مبتنی بر بوم و نظام مسائل تعریف‌شده در سازمان را پیش ببرند. به نوعی مرکز سیمرغ بدل می‌شد به بازوی جوان سازمان. با این حال، این همه وظایف سیمرغ نبود.

در همان مهرماه ۱۴۰۱ اعلام شد که سیمرغ می‌خواهد تمرکزش را بگذارد روی تولیداتی که در این سال‌ها مغفول مانده و به تنوع ژانر و بوم در آثار نمایشی تلویزیونی کمک کند. در وهله اول، این اقدام امیدوارکننده به نظر می‌رسید چون به معنای توجه بیشتر به سینمای مستند، مسابقه، برنامه ترکیبی، تله‌تئاتر و گونه‌های متفاوت سریال‌سازی همچون سیتکام بود.

ذیل همین نگاه، بخشی از بودجه سازمان به ساخت تولیداتی همچون «آقای قاضی» و «جام جم» تخصیص پیدا کرد و تولیدات موفقی همچون «ایرانگرد» و «زندگی پس از زندگی» به این مرکز انتقال داده شد. این یعنی بخشی از قدیمی‌ها به دلیل تقسیم‌بندی جدید سازمان به سیمرغ می‌رفتند و برخی از تولیدات هم منحصراً مربوط به سیستم تغییر یافته بودند.

با همه این احوالات، تأسیس مرکزی چون سیمرغ را می‌توان پیامد ضعیف شدن شبکه‌های سازمان و گرفته شدن بسیاری از اختیاراتشان دانست. بعد از کاهش اقبال هنرمندان به کار کردن با تلویزیون در سال‌های اخیر، که با اتفاقات ۱۴۰۱ شدت گرفت، سازمان در ابتدا تلاش کرد به دنبال جایگزینی برای خارج‌شدگان از دایره پیدا کند و مرکز سیمرغ قرار بود همان نیرویی باشد که سازمان به آن احتیاج داشت. نیرویی که سازمان با آن می‌توانست فرایند قدرت‌گرفتن سلبریتی‌ها را کنترل کند و بازار را در دست بگیرد؛ بازاری که تجربه سال‌های اخیر تلویزیون و نمایش خانگی نشان داده به این راحتی‌ها هم رام‌شدنی نیست.

اسماعیل بهمن‌آبادی، رئیس مرکز تولیدات جوان سیمرغ، گفته است: «شاید جنس چالشی که من در خانه تولیدات جوان مرکز سیمرغ تجربه کردم، در قیاس با سایر گروه‌ها در این مرکز در سه سال گذشته شدیدتر بود؛ هم باید کمبود نیروی انسانی هنرمند، متعهد و متخصص را در فرصت محدود و شروعی که داشتیم جبران می‌کردیم و هم باید برای حضور کسانی که از قبل در صف انتظار بودند، فرصتی فراهم می‌شد و برنامه‌ریزی می‌کردیم تا وارد چرخه تولید شوند. سخت‌ترین چالش ما این بود که هم‌زمان با هم باید این کارها را انجام می‌دادیم؛ آن هم در شرایطی که مرکز سیمرغ تازه‌تأسیس بود و تحقق مواردی که بیان کردم با طول و عرض این مرکز به‌راحتی اتفاق نمی‌افتاد.

اکثریت سریال‌های مرکز سیمرغ یا شکست خورده بودند یا شرایطی نزدیک به شکست را تجربه کردند. «دم زندگی»، «رویای ریحانه»، «لمندگان»، «دوقلوها در شهر پرستاره»، «حکایت‌های کمال»، «جایی برای همه»، «دستچین» و «چرخ گردون» از دیگر سریال‌های مرکز سیمرغ در یک سال اخیر بودند که عمده آن‌ها نتوانستند از ده درصد مخاطب عبور کنند و برخی آثار چون «لمندگان» که ۴۰ قسمت تولید شد، در نهایت (بنابر آمار مرکز تحقیقات دانشگاه امام صادق) مخاطبی ۹درصدی کسب کرد و از بی‌مخاطب‌ترین آثار تلویزیون و نمایش خانگی در شش‌ماهه نخست امسال بود.سیمرغ در بازار سریال

با گذشت چند هفته از تأسیس رسمی این سازمان، مرکز سیمرغ عملکرد قابل‌توجهی را با سریال «آقای قاضی» از خود نشان داد. آقای قاضی در برهوت تولیدات تلویزیون، اثر موفقی بود که توانست به آمار بیش از۴۰ درصد مخاطب هم دست پیدا کند و سجاد مهرگان، کارگردان آقای قاضی، خیلی زود به عنوان مهم‌ترین آورده مرکز سیمرغ شناخته شد. آمارهای آقای قاضی و البته تولیدات ضعیف سیمافیلم باعث شد این سریال در برخی نظرسنجی‌ها به عنوان بهترین تولید سال ۱۴۰۳ شناخته شود. با این حال، آقای قاضی یک تولید تمام‌سیمرغی نیست و محصول مشترک تلویزیون و حوزه هنری است و نمی‌توان آن را دستاورد تمام‌وکمال این مرکز تازه‌تأسیس دانست.

به‌جز این اثر، عملاً اکثریت سریال‌های مرکز سیمرغ یا شکست خورده بودند یا شرایطی نزدیک به شکست را تجربه کردند. «دم زندگی»، «رویای ریحانه»، «لمندگان»، «دوقلوها در شهر پرستاره»، «حکایت‌های کمال»، «جایی برای همه»، «دستچین» و «چرخ گردون» از دیگر سریال‌های مرکز سیمرغ در یک سال اخیر بودند که عمده آن‌ها نتوانستند از ده درصد مخاطب عبور کنند و برخی آثار چون «لمندگان» که ۴۰ قسمت تولید شد، در نهایت (بنابر آمار مرکز تحقیقات دانشگاه امام صادق) مخاطبی ۹درصدی کسب کرد و از بی‌مخاطب‌ترین آثار تلویزیون و نمایش خانگی در شش‌ماهه نخست امسال بود.

وضعیت «لمندگان» برای دیگر آثار نمایشی هم تکرار شد و تولیداتی همچون «رویای ریحانه» با آنکه در قسمت‌های اول در تلوبیون به عدد ۲۳ هزار مخاطب رسیده بودند، اما با گذشت زمان این عدد به دو یا سه هزار مخاطب رسید که نشان می‌دهد مهم‌ترین تولید مرکز سیمرغ در حوزه فرزندآوری در جذب مخاطب موفق عمل نکرده است. حتی سریال‌هایی چون «حکایت‌های کمال» و «چرخ گردون» که اعلام می‌شد در جذب مخاطب موفق عمل کرده‌اند و با همین استدلال توانستند مجوز ساخت فصل دوم را بگیرند، تولیدات متوسطی بودند و فصل دوم‌شان با افول جدی مخاطب مواجه شد. شاهد مثال این موضوع هم مخاطب ۷ درصدی «چرخ گردون ۲» است که نشان می‌دهد پروژه دنباله‌سازی برای این مجموعه با شکستی فاحش مواجه شده است.

دنباله‌سازی البته تنها استراتژی ناموفق مرکز سیمرغ در چند سال اخیر نبود. این مرکز با دادن بودجه به برخی از بلاگرها هم در چند ماه اخیر تلاش کرد از ظرفیت صفحات مجازی برای دیده شدن آثارش استفاده کند و با دادن بودجه به مصطفی آزاد (بلاگر)، «دستچین» را روانه آنتن شبکه دو کرد. البته این سریال هم موفق نبود و با گذشت چند هفته از پخشش، نتوانست مخاطبان شبکه دو را افزایش دهد.

این مرکز با دادن بودجه به برخی از بلاگرها هم در چند ماه اخیر تلاش کرد از ظرفیت صفحات مجازی برای دیده شدن آثارش استفاده کند و با دادن بودجه به مصطفی آزاد (بلاگر)، «دستچین» را روانه آنتن شبکه دو کرد. البته این سریال هم موفق نبود و با گذشت چند هفته از پخشش، نتوانست مخاطبان شبکه دو را افزایش دهد.

البته نباید این نکته را فراموش کرد که مرکز سیمرغ با برخی تولیدات همچون «دوقلوها» و «شهر پرستاره» آثار نسبتاً موفقی را روانه آنتن کرد؛ آثاری که نشان می‌دهد دنباله‌سازی از تولیدات دوران موفق تلویزیون و همچنین استفاده از چهره‌ها هنوز در جذب مخاطب مؤثر است.

شاید مهم‌ترین مشکلات تولیدات سیمرغ در چند سال اخیر را بتوان مربوط به عدم حضور چهره‌ها و همچنین ضعف جدی در فیلمنامه و کارگردانی دانست. آثاری که برخی از آن‌ها مانند «آقای قاضی» موفق ظاهر می‌شوند، اما بخش مهم و حدود ۸۰ تا ۹۰ درصد از تولیدات، ضعف جدی در فیلمنامه دارند و پرداختشان به محتوا به شکل مشهودی کلیشه‌ای است؛ موضوعی که در آثار کمدی مرکز سیمرغ بیشتر و بهتر به چشم می‌آید.

نوسان در برنامه‌ها هم ادامه دارد

مرکز سیمرغ از همان ابتدای تأسیسش تمرکز جدی روی مستندمسابقه گذاشته بود و در همین راستا، تولیداتی همچون «خونه مونه»، «مزرعه فراوری»، «خانه» و «خانه سبز» را روانه آنتن کرد. برنامه‌هایی که بنا داشتند روی مفاهیمی همچون کارآفرینی، تمرکززدایی و خانواده متمرکز شوند اما درنهایت نتوانستند مخاطب چندانی را به آنتن تلویزیون بازگردانند و درمجموع ناموفق ارزیابی می‌شوند. به‌عنوان مثال، مستندمسابقه‌ای چون «خونه مونه» در هیچ‌کدام از قسمت‌هایش در تلوبیون نتوانست بیش از سه هزار مخاطب بگیرد، با آنکه در یکی از پنج شبکه اصلی تلویزیون هم پخش می‌شد.

با این حال، این مرکز در ساختن برنامه نسبتاً موفق‌تر عمل کرد و مهم‌ترین برنامه‌ای که مسئله نقد تلویزیون را به دوش می‌کشید، روی آنتن برد. برنامه جام جم تا حدودی توانست بخشی از انتقادها نسبت به عدم مورد نقد قرار گرفتن خود سازمان در میان شبکه‌های سیما را پوشش دهد و مخاطب قابل قبولی هم بخصوص در فصل ابتدایی- پای آنتن بنشاند، با این حال جام جم هم مثل آقای قاضی و زندگی پس از زندگی نسیمِ موقت بودند و برخی تولیدات چون دوکوهه ادبیات، مشاور، هموطنز، تو بگو ماه کجاست(نوروز و محرم) و دیده بگشا(تولیدات نوروزی) نتوانستند چندان مخاطبی را برای مرکز سیمرغ جذب کنند. هرچند استراتژی استفاده از برنامه‌های گذشته همچنان در دستور کار مرکز سیمرغ قرار گرفته و قرار است فصل جدید «قندپهلو» به عنوان یکی از تولیدات موفق سال‌های قبل به آنتن تلویزیون بازگردد.

در سینمایی و مستند چیزی به جز ایرانگرد قابل ارائه است؟

مرکز سیمرغ در سه سال اخیر به جز تولیدات مختص به تلویزیون تلاش کرد به سمت آثار سینمایی هم حرکت کند و بلندپروازانه‌تر از تله‌فیلم آینده‌ای برای تولیداتش ترسیم کند. ساختن آثاری چون «خوناب» و «شکلات ششم» هم از این دست اقدامات بود.

هرچند که این دو فیلم فرصت حضور در جشنواره‌های درجه اول کشور را پیدا نکردند و شکلات ششم از ورود به جشنواره فجر بازماند و مهم‌ترین دستاوردش بردن جایزه بهترین فیلم کم‌هزینه از جشنواره فیلم مقاومت بود.

خوناب هم به عنوان دیگر اثر ساخته‌شده در این سه سال توانست با برنده شدن جایزه بهترین فیلمنامه در جشنواره مقاومت موفقیت دیگری را برای مرکز سیمرغ پدید بیاورد. به جز جشنواره مقاومت محصولات مرکز سیمرغ در سال‌های اخیر پای ثابت جشنواره عمار هم بودند و چندباری ازشان با فانوس عمار و لوح افتخار تقدیر شد. با این حال گویا این تولیدات صرفاً آثار تجربی‌ای بودند که قرار نبود به سمع و نظر مخاطب برسند.

این دست آثار در میان تولیدات مستند هم بسیار قابل توجه بود، هرچند کیفیت بسیاری از آثار مستند به نسبت آثار داستانی مرکز سیمرغ بهتر است و قابلیت ارزیابی بیشتری دارد؛ آثاری همچون «امیرعلی»، «همه فرزندان من»، «اسماعیل»، «سه روز قبل پرواز»، «جمعه سیاه‌»، «آلبوم خانوادگی من‌»، «پلاک ۱۱»، «ماه بالاسر آبادی»، «وداع تهران»، «تاریخ ورزشی ایران»(با جواد خیابانی)، «لیلی من»، «تا آخرین نفس»، «آقای وزیر»، «آذربایجان آتاسی»، «عهدنامه»، «مرگ پشت دیوارهای سبز»، «سید فیصل»، «باقر شمر» و «اربعین».

شاید مهم‌ترین نکته‌ای که در مستندها و آثار کوتاه داستانی تولیدشده در مرکز سیمرغ به چشم می‌خورد، تولیدات مناسبتی است که به نظر هدفی جز تکمیل کنداکتور سیما در مناسبت‌های خاص ندارد و عمده آثار از این دست تولیدات سفارشی ناموفق است. در بین همین آثار تولیدشده هم مهم‌ترین اثر ایرانگردِ جواد قارایی‌ است که آن هم به مدیریت سه دور قبل سازمان صداوسیما برمی‌گردد.

شاید مهم‌ترین سؤال اینجا باشد که چند درصد از تولیدات مرکز سیمرغ در سه سال اخیر توانسته‌اند بیش از ۵۰۰هزار مخاطب را پای تلویزیون بنشانند؟ آیا تعدادشان به انگشتان یک دست می‌رسد؟ برآیندها نشان می‌دهد، این مرکز با آنکه تا کنون بیش از ۵۰ اثر داستانی و غیرداستانی را روی آنتن برده اما حدود ۹۰ درصد از این آثار نتوانسته مخاطبی به تماشاگران اصلی رسانه ملی اضافه کند یا حتی باعث جذب همان تماشاگران پای ثابت شود.

برآیند تولیدات موفق را اعلام کنید

شاید مهم‌ترین سؤال اینجا باشد که چند درصد از تولیدات مرکز سیمرغ در سه سال اخیر توانسته‌اند بیش از ۵۰۰هزار مخاطب را پای تلویزیون بنشانند؟ آیا تعدادشان به انگشتان یک دست می‌رسد؟ برآیندها نشان می‌دهد، این مرکز با آنکه تا کنون بیش از ۵۰ اثر داستانی و غیرداستانی را روی آنتن برده اما حدود ۹۰ درصد از این آثار نتوانسته مخاطبی به تماشاگران اصلی رسانه ملی اضافه کند یا حتی باعث جذب همان تماشاگران پای ثابت شود.

این موضوع نشان می‌دهد مرکز سیمرغ در مخاطب‌سنجی ایرادی جدی دارد. با آنکه در برنامه‌های این مرکز احیای موضوعاتی چون تله‌فیلم و تله‌تئاتر گنجانده شده بود اما آمار و ارقام و کیفیت محصولات نشان می‌دهد این ایده مرکز سیمرغ خیلی زود به بن‌بست رسیده و با واقعیت مواجه شده.

مجموعه این عملکردها چه در مرکز سیمرغ و حتی سیما فیلم یک پرسش جدی را ایجاد می‌کند؛ آیا ایده جداسازی پخش از تولید از اساس ایده درستی بود؟ آیا به جای بهره‌وری بیشتر ایده‌های بهتری به جز تولید سازمان‌های جایگزین وجود نداشت؟

سرویس جهان مشرق – وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه با صدور بیانیه‌ای جدیدترین آمار شهدا و زخمی‌های حملات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر سال گذشته میلادی تاکنون را اعلام کرد. بر اساس اعلام وزارت بهداشت فلسطین در نوار غزه، در نتیجه حملات ارتش رژیم صهیونیستی به نوار غزه از هفتم اکتبر ۲۰۲۳ تا این لحظه، ۶۷ هزار و ۱۳۹ نفر به شهادت رسیده‌اند.

این وزارتخانه اعلام کرد که طی ۲۴ ساعت گذشته همچنین پیکر ۶۵ شهید به بیمارستان منتقل شده است. همچنین در این مدت ۱۵۳ نفر نیز زخمی شده‌اند. در مراکز توزیع کمک‌ها نیز طی ۲۴ ساعت گذشته ۲ نفر شهید و ۳۰ نفر دیگر زخمی شدند تا شمار فلسطینی‌هایی که در این مراکز به شهادت رسیده‌اند به ۲۶۰۵ شهید و ۱۹۱۲۴ نفر برسد.

شکنجه فعالان ناوگان صمود در شکنجه‌گاه اسرائیل

طبق اطلاعاتی که در اختیار روزنامه انگلیسی «گاردین» قرار گرفته است، «گرتا تونبرگ»، فعال سیاسی به مقام‌های سوئدی گفته است که پس از بازداشت و انتقال از یک کاروان دریایی حامل کمک‌های انسان‌دوستانه به غزه، در بازداشتگاه رژیم صهیونیستی با رفتار خشن و شرایط سخت روبه‌رو بوده است.

طبق این مکاتبات دولت سوئد که در اختیار گاردین قرار گرفته است، یک زندانی دیگر گزارش داده که نیروهای اسرائیلی از تونبرگ در حالی عکس گرفته‌اند که او مجبور شده پرچم‌هایی را در دست بگیرد. هویت این پرچم‌ها مشخص نیست.

در ایمیلی که وزارت خارجه سوئد برای نزدیکان تونبرگ ارسال کرده و گاردین به آن دست یافته، یک مقام رسمی که تونبرگ را در زندان ملاقات کرده گفته او مدعی شده در سلولی پر از ساس با مقدار بسیار کم آب و غذا نگهداری می‌شود.

در این ایمیل آمده است «سفارت توانسته با گرتا دیدار کند. او از کم‌آبی خبر داد. گفت مقدار کافی آب و غذا دریافت نکرده است. همچنین گفت که دچار جوش‌ها و حساسیت پوستی شده که احتمالاً به‌خاطر ساس‌ها بوده. او از رفتار خشن گفت و اینکه مجبور بوده مدت‌های طولانی روی سطوح سخت بنشیند.»

یک مقام سوئدی اضافه کرده: «یکی از بازداشت‌شدگان به سفارت دیگری گفته بود که دیده گرتا را مجبور کرده‌اند پرچم‌هایی در دست بگیرد و از او عکس بگیرند. او نگران بود که شاید این تصاویر منتشر شده باشد.»این اظهارات توسط دست‌کم دو نفر دیگر از اعضای همان کاروان که شنبه آزاد شدند، تأیید شد.

ارسن چلیک، فعال ترک و عضو ناوگان «صمود»، به خبرگزاری آناتولی گفت «جلوی چشم ما گرتای کوچک را از موهایش کشیدند، او را کتک زدند و مجبورش کردند پرچم اسرائیل را ببوسد. هر کاری که تصور کنید با او کردند، برای اینکه بقیه را بترسانند.»

لورنتزو داگوستینو، روزنامه‌نگار و یکی دیگر از اعضای ناوگان، پس از بازگشت به استانبول گفت تونبرگ را «در پرچم اسرائیل پیچیده و مثل یک غنیمت به نمایش گذاشتند» – صحنه‌ای که شاهدان با ناباوری و خشم از آن یاد کردند.

آخرین عملیات‌های نیروهای مقاومت فلسطین علیه نظامیان صهیونیست

نیروهای مقاومت همچنان به کمین‌ها و حملات خود علیه ارتش متجاوز رژیم صهیونیستی ادامه می‌دهد و در هفته گذشته، ده‌ها نظامی و مزدور صهیونیست به هلاکت رسیده و تعداد دیگری نیز زخمی شدند و همچنین ده‌ها عراده تانک و نفر بر منهدم شد. در ادامه به برخی از عملیات‌های انجام شده توسط نیروهای مقاومت اشاره می‌شود.

روز دوشنبه، رسانه عبری زبان خدشوت بزمان از حادثه امنیتی سخت در نوار غزه خبر داد. رسانه‌های عبری زبان اعلام کردند حادثه امنیتی رخ داده در خیابان الجلا در شهر غزه رخ داده است که طی آن ۳ نظامی صهیونیست به هلاکت رسیدند

روز سه‌شنبه نیز گردان‌های قسام اعلام کرد که رزمندگان این گروه به تجمع نظامیان و خودروهای زرهی دشمن اشغالگر در داخل مدرسه «الراهبات الوردیه» در محله تل الهوی در جنوب شهر غزه حمله کرده‌اند. طبق بیانیه قسام، رزمندگان این گروه از فاصله صفر به سوی نظامیان اسرائیلی آتش گشوده و تعدادی از آن‌ها را کشته و زخمی کردند.

همچنین، تعدادی از مجاهدان، چندین «بمب خلاء» (بمب تخریبی قوی فاقد انفجار) را داخل دو نفربر زرهی اسرائیلی در محل پرتاب کرده و خدمه آن‌ها را کشته و زخمی نمودند. در این عملیات، یک دستگاه تانک مرکاوای ارتش صهیونیستی نیز با بمب «العمل الفدائی» (عملیات فدایی) منهدم شد. رزمندگان قسام همچنین شاهد فرود بالگرد برای تخلیه زخمی‌ها بوده‌اند.

حملات نیروهای مقاومت به نظامیان صهیونیست

روز چهارشنبه، «گروهان‌های قدس» از اجرای عملیاتی ویژه با انفجار خانه‌ای خبر داد که از پیش با مواد منفجره محلی و همچنین مواد منفجره دشمن صهیونیستی که مهندسی معکوس شده بود، بمب‌گذاری شده بود.

این انفجار در محله النصره واقع در شهر غزه و به هنگام ورود نیروهای مهندسی ارتش صهیونیستی به محل، برای آماده‌سازی و تخریب خانه صورت گرفت. در این عملیات ویژه، یک پهپاد از نوع «هدهد» نیز مشارکت داشته و لحظه ورود نظامیان دشمن و انفجار خانه را ثبت و مستند کرده است.

همچنین در روز چهارشنبه، رسانه‌های عبری از فعال شدن آژیرهای هشدار شلیک موشک در شهرک‌های مجاور نوار غزه خبر دادند که گفته می‌شود به دنبال شلیک موشک و راکت از نوار غزه فعال شده‌اند. بنا به گفته رسانه‌های عبری، دستکم ۵ موشک به سمت این شهرک‌ها شلیک شد.

روز پنجشنبه، گردان‌های عزالدین قسام اعلام کرد که مجاهدان این گروه پس از بازگشت از خطوط نبرد، یک تانک مرکاوای ارتش رژیم صهیونیستی را در منطقه «شارع النصر» در غرب شهر غزه منهدم کرده‌اند.

هلاکت نظامی صهیونیست در حمله رزمندگان مقاومت

این انهدام با استفاده از یک بمب قوی زمینی صورت گرفته است. در این انفجار، تانک اسرائیلی دچار آتش‌سوزی شده و خدمه آن نیز کشته یا زخمی شده‌اند. این عملیات در تاریخ ۲۹ سپتامبر ۲۰۲۵ میلادی رخ داده است.

روز جمعه نیز رسانه‌های عبری از وقوع حادثه امنیتی سخت برای نظامیان رژیم صهیونیستی در نوار غزه خبر دادند. هنوز جزئیات این حادثه منتشر نشده است. رسانه‌ها فاش کردند که نظامیان صهیونیست در کمین مقاومت فلسطین گرفتار شده‌اند.

روز شنبه، گردان‌های قسام، شاخه نظامی حماس اعلام کرد که یک دستگاه بولدوزر ارتش صهیونیستی را با راکت «یاسین 105» در محله تل الهوی واقع در جنوب شهر غزه هدف قرار داده است. در این عملیات همچنین نظامیان صهیونیستی که به این محله نفوذ کرده بودند، هدف قرار گرفته‌اند.

حملات نیروهای مقاومت به نظامیان صهیونیست

همچنین، لازم به ذکر است که در یک هفته‌ گذشته، انصارالله یمن اقدام به چندین حمله موشکی و پهپادی به سرزمین‌های اشغالی کرد که در طی‌ آنها چندین نقطه در فلسطین اشغالی هدف اصابت قرار گرفت و طی آن بیش‌ از ده‌ها صهیونیست زخمی شدند.

نخست وزیر ایرلند: نمی‌دانم نتانیاهو شب‌ها چگونه می‌خوابد

مایکل مارتین نخست‌وزیر ایرلند با بیان اینکه «نمی‌دانم بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم صهیونیستی شب‌ها چگونه می‌خوابد»، گفت: ما برای جلوگیری از ورود آن دسته از اعضای کابینه اسرائیل که در دامن زدن به فاجعه غزه نقش داشته‌اند، اقدام خواهیم کرد.

مارتین همچنین خواستار تجدید نظر در رویکرد کشورهایی شد که با تداوم ارسال سلاح به رژیم صهیونیستی ابزار لازم برای ادامه جنگ در غزه را در اختیار این رژیم قرار می‌دهند.

نخست‌وزیر ایرلند با اشاره به هدف قرار دادن و تخریب عمدی مدارس، بیمارستان‌ها، مساجد و مؤسسات فرهنگی در غزه، گفت: ما شاهد استفاده از گرسنگی به عنوان ابزاری برای جنگ هستیم و نوزادان از گرسنگی می‌میرند، در حالی که کمک‌ها به دلیل جلوگیری از ورود آنها پشت مرزهای غزه می‌پوسند و نابود می‌شوند و در همین حال مردمی که به دنبال غذا برای خانواده‌هایشان هستند، هدف گلوله قرار می‌گیرند.

آخرین تحولات مرتبط با مذاکرات آتش‌بس جنگ غزه/ موضع متفاوت نخست وزیر رژیم صهیونیستی

دونالد ترامپ، رئیس‌جمهور آمریکا امروز یکشنبه، در پستی در شبکه اجتماعی تروث سوشال ادعا کرد که اسرائیل پس از مذاکرات، با خط اولیه عقب‌نشینی از نوار غزه موافقت کرده است. وی تأکید کرد که این نقشه به حماس نیز ارائه شده و در صورت تأیید حماس، آتش‌بس فوری برقرار خواهد شد.

ترامپ نوشت: «پس از مذاکرات، اسرائیل با خط اولیه عقب‌نشینی موافقت کرده است، که ما آن را به حماس نشان داده و با آن‌ها به اشتراک گذاشته‌ایم. وقتی حماس تأیید کند، آتش‌بس فوراً مؤثر خواهد شد. این فاجعه ۳۰۰۰ ساله در حال پایان است! زمان صلح فرا رسیده است.»

با این حال، بمباران‌های اسرائیل در غزه همچنان ادامه دارد و گزارش‌ دفتر اطلاع‌رسانی دولتی در غزه حاکی از آن است که در ۲۴ ساعت گذشته، ۹۳ حمله هوایی و توپخانه‌ای توسط ارتش اشغالگر ۷۰ شهید در نوار غزه برجای گذاشته است.

یک منبع سیاسی رژیم صهیونیستی گفت در این باره گفت: ما وارد مرحله اول از مذاکرات مربوط به بازگرداندن اسیران می شویم. در حال حاضر آتش بسی درغزه برقرار نشده بلکه از دامنه حملات کاسته شده است.

وی افزود: هیئت مذاکره کننده اسرائیلی به ریاست درمر با مقامات آمریکایی از جمله ویتکاف و کوشنر دیدار خواهد کرد. منبع مذکور بیان کرد: مذاکرات چند روز و نه چند هفته به درازا خواهد انجامید و ترامپ به هر دو طرف برای دست یابی به توافق فشار می آورد.

اما نتانیاهو در اظهاراتی جدید، نسبت به طرح توافق ترامپ موضع متفاوتی گرفته و گفت: «تا زمان آزادسازی همهٔ اسرا، به هیچ بند از این طرح نخواهیم پرداخت؛ هیچ نماینده‌ای از حماس یا تشکیلات خودگردان فلسطین در ادارهٔ نوار [غزه] دخیل نخواهد بود.»

این سخنان وی، واکنش‌های گسترده‌ای را در سرزمین‌های اشغالی و همچنان رسانه‌های خارجی در پی داشته است. روزنامه عبری‌زبان یدیعوت آحرونوت گزارش داد که نتانیاهو با اظهارات اخیر خود، طرح پیشنهادی ترامپ را در معرض خطر قرار داده است.

هاکان فیدان، وزیر امور خارجه ترکیه هشدار داد که بنیامین نتانیاهو نخست‌وزیر رژیم اسرائیل ممکن است هر لحظه روند پایان جنگ غزه را مختل کند. او تأکید کرد که رفتار کابینه اسرائیل می‌تواند مانع پیشرفت تلاش‌های سیاسی و دیپلماتیک برای توقف درگیری‌ها شود.

اسحاق بریک، سرتیپ ذخیره ارتش رژیم صهیونیستی گفت که اسرائیل دو سال پیش، وارد جنگ علیه غزه شده است بدون اینکه حتی یکی از اهداف خود را محقق کند.

وی با اشاره به گسترش موج نفرت جهانیان از رژیم صهیونیستی به سبب تجاوزگری و جنایات ضد بشری و نسل کشی بی سابقه علیه مردم مظلوم فلسطین و تجاوزات به کشورهای مختلف منطقه گفت: تهدید و انزوا که ما را احاطه کرده، در آینده نیز گسترش خواهد یافت، ما هیچ قدرت نظامی برای مقابله با این وضعیت نداریم.

این نظامی ذخیره ارتش رژیم اسرائیل گفت: ما صدها نظامی را از دست دادیم، هزاران مجروح روی دستمان مانده و شماری اسیر که در تونل‌ها مرده‌اند و اسرائیل بزرگترین بازنده امضا نکردن توافق با حماس است.

طرح رژیم صهیونیستی برای اشغال بلند مدت چند نقطه غزه/ وزیر جنگ اسرائیل: هرکس در غزه بماند تروریست است!

به گزارش مجاهدت از شبکه کان رژیم صهیونیستی، مقام‌های این رژیم در طرحی که به دولت آمریکا ارائه کرده‌اند، از تصمیم خود برای حفظ اشغال نظامی بلندمدت در سه نقطه استراتژیک در داخل و پیرامون نوار غزه خبر داده‌اند. این طرح، بخشی از برنامه‌ای است که قرار است پس از اجرای توافق تبادل اسرا و آغاز خروج تدریجی نیروهای اسرائیلی از غزه، بر اساس طرح پیشنهادی دونالد ترامپ رئیس‌جمهور آمریکا اجرا شود.

بر پایه گزارش این شبکه که منابع مطلع ولی نامشخصی آن را تأیید کرده‌اند، تل‌آویو طی پیامی رسمی به واشنگتن اعلام کرده است که نیروهایش در سه منطقه کلیدی شامل «منطقه حائل داخل نوار غزه»، «محور فیلادلفیا در مرز غزه و مصر» و «تپه ۷۰ (تله‌المنطار) در شرق غزه» باقی خواهند ماند.

اسرائیل کاتز، وزیر جنگ رژیم صهیونیستی اعلام کرد: ما در حال تشدید محاصره علیه غزه به خاطر از بین بردن حماس هستیم. وی افزود: این آخرین فرصت برای ساکنان غزه است که درصدد خروج به سمت جنوب هستند. در اشاره به جنایت‌های این رژیم و کشتار مردم بی دفاع و کوچ اجباری آنها، کاتز اظهار کرد: هرکس که در داخل غزه بماند «تروریست» تلقی خواهد شد.

هشدار رئیس جمهور مصر به رژیم صهیونیستی

عبدالفتاح السیسی رئیس جمهور مصر در جریان بازدید از دانشکده نظامی این کشور تاکید کرد که هیچ کسی نمی‌تواند علیه مصر دست به تجاوز بزند. وی تصریح کرد که آگاهی مردم مصر در قبال تحولات کنونی در منطقه بسیار مهم است چرا که منطقه در حال حاضر در مرحله حساسی به سر می‌برد و هر اقدامی باید با فکر و برنامه ریزی انجام شود.

لازم به ذکر است پیشتر نیز اسامه عبدالخالق نماینده مصر در شورای امنیت سازمان ملل تاکید کرد که حملات رژیم صهیونیستی علیه نوار غزه توافقنامه صلح با مصر را که طی پنج دهه گذشته پابرجا مانده تهدید می‌کند.

وی اضافه کرد، این مسأله پیامدهای خطرناکی برای منطقه دارد. عبدالخالق تصریح کرد که قصد و نیت رژیم صهیونیستی دیگر بر کسی پوشیده نیست و تل آویو به دنبال تغییر محل زندگی فلسطینی‌ها در نوار غزه است.

سرویس جهان مشرق – بر اساس گزارش‌های منتشر شده در روزهای اخیر، یمن اعلام کرده است که یک خط تجارت دریایی با یمن ایجاد خواهد کرد و از این طریق زیرساخت‌های بندر الحدیده نیز بازسازی خواهد شد، خبری که منجر به شوک و عصبانیت صهیونیست‌ها شده است.

بر این اساس، دفتر کشتیرانی صنعا از افتتاح یک خط کشتیرانی مستقیم از چین به بندر حدیده، که تحت کنترل نیروهای انصارالله یمن است، خبر داد. این خط جدید که توسط شرکت چینی ZBM اداره می‌شود، سه بندر بزرگ چین، از جمله چینگدائو، را مستقیماً به حدیده متصل خواهد کرد.

طبق گزارش منتشر شده، این خط، سفرهای دریایی منظم را با قیمت‌های نسبتاً رقابتی ارائه می‌دهد: حدود ۴۳۰۰ دلار برای هر کانتینر ۲۰ فوتی و حدود ۵۹۵۰ دلار برای هر کانتینر ۴۰ فوتی. شرکت چینی ZBM، علاوه بر ارائه خدمات کشتیرانی برای حمل کانتینرها از چین به بندر حدیده در یمن، یک بسته کامل خدمات لجستیکی هم ارائه می‌دهد.

این خدمات شامل تمام مراحل حمل‌ونقل کالا، از لحظه خروج از کارخانه‌های تولیدی در چین تا رسیدن و تخلیه بار در مقصد نهایی در یمن است. به عبارت ساده‌تر، این شرکت کل فرآیند حمل، از مبدأ (کارخانه) تا مقصد (یمن)، شامل هماهنگی‌ها، حمل، و تحویل را برای مشتریانش مدیریت می‌کند تا نیازی به استفاده از شرکت‌های واسطه یا خدمات جداگانه نباشد.

این اقدام به عنوان یک حرکت اقتصادی مهم برای یمنی‌ها تلقی می‌شود. این اتفاق، دسترسی مستقیم یمن به یکی از بزرگترین قدرت‌های تجاری جهان را فراهم می‌کند و وابستگی آنها به بنادر جایگزین یا تلاش برای دور زدن محاصره را کاهش می‌دهد.

برای رژیم صهیونیستی، این یک تحول چشمگیر و غیر منتظره است. رژیم صهیونیستی در ماه‌های اخیر چندین بار به بندر حدیده حمله کرده و ادعا کرده است که این بندر، منطقه‌ای مهم برای یمنی‌ها به منظور دریافت تسلیحات پیشرفته است.

به عقیده صهیونیست‌ها، اگر چین شروع به راه‌اندازی مسیرهای تجاری مستقیم به این بندر کند، اسرائیل خود را با واقعیتی روبرو می‌بیند که در آن یک قطب اقتصادی در صحنه نظام بین‌الملل در واقع در حال سرمایه‌گذاری و تجهیز زیرساختی بندری است که به هدف نظامی این رژیم تبدیل شده است.

به عبارت دیگر، بندر حدیده از نظر اسرائیل یک هدف نظامی است، زیرا ادعا می‌کند این بندر برای تحویل و جابه‌جایی تسلیحات استفاده می‌شود. حالا که چین، یک قدرت جهانی، با راه‌اندازی این خط تجاری به‌طور مستقیم با این بندر همکاری می‌کند، عملاً به آن مشروعیت اقتصادی و بین‌المللی می‌بخشد. این موضوع می‌تواند حملات نظامی اسرائیل به این بندر را از نظر سیاسی و دیپلماتیک پیچیده‌تر کند.

از سوی دیگر، همکاری چین با بندر حدیده باعث می‌شود اسرائیل با یک قدرت بزرگ اقتصادی و سیاسی (چین) در تقابل غیرمستقیم قرار گیرد. این وضعیت می‌تواند روابط دیپلماتیک یا اقتصادی اسرائیل با چین را تحت تأثیر قرار دهد، زیرا صهیونیست‌ها نمی‌خواهند با یک کشور کلیدی در نظام جهانی درگیری پیدا کنند.

در نهایت، همانطور که گفته شد این خط کشتیرانی دسترسی مستقیم یمنی‌ها به چین، یکی از بزرگ‌ترین قدرت‌های تجاری جهان، را فراهم می‌کند. این موضوع باعث افزایش درآمد و قدرت اقتصادی یمنی‌ها می‌شود. رژیم صهیونیستی که یمنی‌ها را یک دشمن درجه یک می‌داند که علیه منافعش در هرجایی ممکن اقدام می‌کنند، تقویت اقتصادی آن‌ها برای خود یک تهدیدی جدی محسوب می‌کند.

به عقیده تحلیلگران درباره علت این تصمیم چین مسائل زیادی قابل ذکر است، اما یکی از اصلی ترین علل این تصمیم از سوی پکن، علی‌رغم آنکه سران چین بر تنش و نبرد فعلی یمن و رژیم صهیونیستی آگاه هستند، مسئله تایوان و رابطه تنگاتنگ رژیم صهیونیستی با آن است.

باوجود منفور شدن بی‌سابقه رژیم صهیونیستی در جهان و همچنین فشارهای دیپلماتیک کشورهای غربی و شرقی بر این رژیم به دلیل جنایت‌های خونین آن در غزه، رژیم‌هایی در جهان بودند که جنگ غزه سطح و میزان روابط‌شان با تل آویو بیش از پیش افزایش داد که از جمله آن می‌توان به تایوان اشاره کرد.

به عنوان مثال، روزنامه یدیعوت احرونوت در رابطه با تایوان نوشت: دوست اسرائیل در شرق. اسرائیل و تایوان پیوند عمیقی با یکدیگر دارند و هر دو با وجود محاصره توسط همسایگان اقتدارگرا از دموکراسی دفاع می‌کنند. این روزنامه صهیونیستی افزود: «اسرائیل نباید فراموش کند که دوستانی در شرق دارد. یک نمونه جالب آن تایوان است. روابط فی‌مابین به ویژه بعد از هفت اکتبر مستحکم‌تر شد.»

همکاری‌ میان تایوان و رژیم صهیونیستی در حوزه‌های متعددی از جمله دفاعی و نظامی گسترش یافته است، مسئله‌ای که در پکن از آن به عنوان دهن کجی رژیم صهیونیستی به این کشور قلمداد می‌شود و به نوعی، عبور از خطر قرمز محسوب می‌شود. از این رو، با افزایش همکاری‌ها و روابط میان تایوان و رژیم صهیونیستی، چین نیز تلاش خواهد کرد تا متقابلا صهیونیست‌ها را تحت فشار قرار دهد که از جمله آن می‌توان به تصمیم اخیر پکن برای ایجاد خط تجارت دریایی مستقیم با یمن اشاره کرد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، یک گروه سایبری به نام « کودکان غزه» در جدیدترین عملیات خود یکی از شرکت‌های توزیع گاز به نام «هاگاز» در سرزمین‌های اشغالی را هدف حمله سایبری قرار داد و اطلاعات مهمی را از این شرکت افشا کرد.

در یکی از ویدئوهای منتشر شده توسط گروه «هکرهای کودکان غزه» تصاویر لحظه ای دوربین های مدار بسته این شرکت در همان لحظه توسط پرینترهای همان مکان چاپ شده؛ که علاوه بر ایجاد وحشت کارمندان شرکت هاگاز، نشان ازعمق نفوذ و تحت کنترل داشتن تمام تجهیزات این شرکت توسط گروه هکری دارد.

این شرکت یکی از توزیع‌کنندگان اصلی در رژیم صهیونیستی است که گاز LPG مورد نیاز بخش های صنعتی، حمل‌ونقل و خانگی این رژیم را تأمین می‌کند.

همچنین گروه «هکرهای کودکان غزه» نیز در اطلاعیه‌ای با گروه دیگری به نام الجبهة الاسناد السیبرانیة (جبهه پشتیبانی سایبری) اعلام همبستگی کرد؛ گروهی که در چند ماهه گذشته عامل حملات سهمگین سایبری به زیرساخت‌های نظامی و صنعتی رژیم صهیونیستی بوده است.

این رخداد نشان از این دارد که قدرت جبهه پشتیبانی سایبری روز به روز در حال افزایش بوده و به معنی واقعی در حال تبدیل شدن به جبهه ای واحد، متشکل از گروه‌های سایبری ضد اسرائیلی مختلف است.