اخبار سلامتی

به گزارش مجاهدت از مشرق، بنابر اعلام وزارت بهداشت؛ تا کنون ۶۴ میلیون و ۶۳۳ هزار و ۹۵۳ نفر دُز اول، ۵۷ میلیون و ۹۸۲ هزار و ۳۴۵ نفر دُز دوم و ۲۷ میلیون و ۷۲۰ هزار و ۱۸۴ نفر، دُز سوم واکسن کرونا را تزریق کرده اند و مجموع واکسن‌های تزریق شده در کشور به ۱۵۰ میلیون و ۳۳۶ هزار و ۴۸۲ دُز رسید.

در شبانه روز گذشته ۱۳ هزار و ۲۰۴ دُز واکسن کرونا در کشور تزریق شده است.

از دیروز تا امروز ۶ تیرماه ۱۴۰۱ و بر اساس معیارهای قطعی تشخیصی، ۳۵۲ بیمار جدید مبتلا به کووید۱۹ در کشور شناسایی و ۵۴ نفر از آن‌ها بستری شدند.

مجموع بیماران کووید۱۹ در کشور به ۷ میلیون و ۲۳۶ هزار و ۷۱۳ نفر رسید.

متاسفانه در طول ۲۴ ساعت گذشته، ۱ بیمار مبتلا به کووید۱۹ در کشور جان خود را از دست دادند و مجموع جان باختگان این بیماری، به ۱۴۱ هزار و ۳۸۶ نفر رسید.

خوشبختانه تا کنون ۷ میلیون ۶۱ هزار و ۹۶۱ نفر از بیماران، بهبود یافته و یا از بیمارستان‌ها ترخیص شده اند.

۲۰۴ نفر از بیماران مبتلا به کووید۱۹ در بخش‌های مراقبت‌های ویژه بیمارستان‌ها تحت مراقبت قرار دارند.

تا کنون ۵۲ میلیون و ۵۸۰ هزار و ۸۱۰ آزمایش تشخیص کووید۱۹ در کشور انجام شده است.

در حال حاضر ۰ شهرستان در وضعیت قرمز، ۰ شهرستان در وضعیت نارنجی، ۹۱ شهرستان در وضعیت زرد و ۳۵۷ شهرستان در وضعیت آبی قرار دارند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، براساس آمارهای رسمی یک میلیون و پانصدهزار نفر از جمعیت کشور را افراد دارای معلولیت تشکیل می‌دهند اما آمارهای غیر رسمی حکایت از جامعه ۳ میلیونی معلولان دارد، آماری که هر روز به دلیل برخی بسترهای نامناسب در حال فزونی است.

این گروه از جامعه به دلیل مشکلات پیش روی، سبک زندگی متفاوت تری از دیگر افراد دارند و برهمین اساس هزینه نگهداری آن‌ها چندین برابر دیگران است، از هزینه های خرید ویلچر گرفته تا ایزی لایف و درمان و… همه و همه موجب شده تا به طور میانگین ماهانه برای نگهداری یک معلول ۵ تا ۶ میلیون تومان نیاز باشد، هزینه ای که بعضاً از سوی سازمان های حمایتی مانند بهزیستی بخشی از آن تأمین می شود اما این تنها کافی نیست و بخشی از نیازهای این جامعه، به واسطه ناهماهنگی های درون سازمان‌های متولی همچنان خاک می خورد و به آن توجه نمی شود.

در همین راستا کامران عاروان، مدیر عامل جامعه معلولان ایران و شهرام مبصر، مدیر عامل موسسه پیام آوران ساحل امید میهمانان این میزگرد هستند که با آنها درباره موضوعاتی مانند توانبخشی، مناسب سازی خیابان‌ها و نقش بیمه‌ها در حمایت از افراد دارای معلولیت به گفت‌وگو خواهیم نشست.

شیوع پدیده «معلول سالمندی» در جامعه

کامران عاروان، مدیر عامل جامعه معلولان ایران: یک مثل نانوشته در میان خودمان داریم، می‌گوییم آنهایی که در گذشته ویلچری بودند حالا روی تخت می خوابند، آنهایی که عصایی بودند ویلچری شدند و آنهایی که عصا نداشتند صاحب عصا شدند، امروز افراد دارای معلولیت با مسأله تشدید معلولیت روبرو هستند، بعضاً اغلب این جامعه در خانه حبس هستند و به مرور با پدیده «معلول سالمند» مواجه خواهیم شد.

براساس آماری که بهزیستی ارائه می‌دهد حدود ۱ میلیون و ۵۰۰ هزار معلول در کشور داریم اما براساس داده‌های غیر رسمی این آمار تا ۳ میلیون نفر می تواند باشد به طوری که ما معلولانی داریم که از طیف های مختلف و در سطوح گوناگون هستند، حتی برخی‌ها از افراد هستند که انگشتی از آنها قطع است و یا دچار کم شنوایی و کم بینایی هستند و در جامعه هیچ خدماتی از بهزیستی نمی‌گیرند.

ما یک زمانی کودکانی داشتیم که در پی فلج اطفال معلول می شدند اما امروز دیگر آن بیماری ریشه کن شده است و به گونه ای دیگر نمود پیدا کرده است و همین بحث تصادفات است، براساس آمار یکی از موسسات پژوهشی سالانه  ۴۴هزار ایرانی در اثر تصادفات معلولیت دائم می شوند. این یک فاجعه است شما حوادث ناشی از کار را ببینید که آمار دقیقی از معلولان این بخش نداریم اما کم نیستند. بخش دیگری از این چالش‌ها برای مردم بیماری های جدیدی مانندMS که آسیب های ناشی از عصب و روان است و افراد را معلول می‌کند.

 معلولیت های روان و به اصلاح مزمن را باید به این بخش نیز اضافه کرد که تعداد این‌ها نیز کم نیست، برخی از افراد جامعه دارای مشکلات حاد روانی هستند، ما احساس می کنیم که اینها سالم هستند اما اگر بررسی‌های روانپزشکی صورت بگیرد می بینیم اینها نیز دارای مشکلات جدی هستند. نتیجه این بخش را زمانی می فهیم که آن فرد مرتکب یک جنایت می‌شود.

ما معلولان جسمی حرکتی را پوشش می‌دهیم و حدود ۶۰ هزار نفر از افراد دارای معلولیت در این جامعه عضویت دارند، البته اقدامات فعالیت های مردمی در کشور بسیار دشوار است  و حتی برخی ها تفاوت های NGO را نمی‌دانند،‌این در حالی است که وظیفه ما مطالبه گری، بیان آن مطالبات و تدوین آیین‌نامه و قوانین است تا بتوانیم بخشی از آن مطالبات را حل و فصل کنیم.

ما در آبان ماه سال ۱۳۵۷ با هدف مطالبه گری در امور افراد دارای معلولیت راه اندازی و تأسیس شد و در تمامی استانهای کشور فعالیت دارد و ۹۰ درصد از اعضای آن معلول هستند و ۱۰ درصد دیگر را اعضای افتخاری تشکیل می‌دهند.

جای خالی واحدهای توانبخشی برای بازگشت معلولان به زندگی

شهرام مبصر، مدیر عامل موسسه پیام آوران ساحل امید: وقتی من دچار معلولیت شدم تنها ۱۸ سال بیشتر نداشتم، بسیار برای من دشوار بود، جوانی بودم که تا روزهای گذشته می توانستم روی پای خود بایستم و همه جا بروم، ورزشکار باشم و کوهنورد و طبیعت گرد و پس از حادثه رانندگی دچار ضایعه معلولیت شدم و برای یک عمر ویلچرنشین.

 در ابتدای معلولیت کسی حاضر نمی شد به من آموزش دهد، به سازمان بهزیستی مراجعه می کردم و تنها می خواستم یک معلول را ببینم و از او بپرسم چگونه می‌توانی وارد جامعه بشوی و از حرف تلخ مردم ناراحت نشوی؟ شاید اگر آن ابتدا کسی به من نگاه می کرد با این دید فکر می کردم که نگاه او تحقیر آمیز باشد.در همین شهر تهران می رفتم وساعتها منتظر می ماندم تا یک معلول بیاید و از او درباره مشکلاتم سوال بپرسم، یادم هست کسی آمد و به او گفتم که این مشکل را دارم اما او پاسخ داد و گفت  تو هم چه سرخوشی. الان تو مشکلت این است که نمی‌توانی وارد جامعه شوی، بگذار بروم ببنیم وام ام را می دهند یا نه.

 در آن زمان واحدتوانبخشی نبود تا به آن مراجعه کنم و بگویم این اتفاق افتاده و می خواهم زندگی کنم، در واقع مراقبت‌های پس از معلولیت واقعاً وجود ندارد.این در حالی است که در کشورهای پیشرفته، واحد توانخبشی در بیمارستان‌ها فعالیت می‌کند، این واحد خدماتی شامل فیزیوتراپی،کار درمانی، آمادگی روحی و روانی فرد برای ورود با چهره جدید به جامعه  ارائه می‌کند.

شیوع افسردگی در میان معلولان جسمی حرکتی

مدیر عامل جامعه معلولان ایران: اختلالات روانی و افسردگی میان معلولان بسیار زیاد است، این همه معولان را در بر می‌گیرد اما در میان معلولان جسمی حرکتی بسیار شایع تر است. بسیاری از بچه های ما به افسردگی های شدید مبتلا می‌شوند. بنده سه ماهه بودم که به فلج اطفال دچار شدم، تا زمان ۱۵ سالگی با این موضوع که چرا معلول شدم بودم دست و پنجه نرم می‌کردم،خیلی ها می گویند ما به معلولیت عادت می کنیم اما این طور نیست، در آن زمان نمی توانستم سوار بر تاب شوم و این یک حسرت بود، دوم راهنمایی بودم که بالاخره توانستم سوار بر تاب شوم، برای بچه های معلول ما دغدغه‌هایی وجود دارد که برای شما عادت است و برای ما حسرت است و این بسیار سخت است.

 باید افکارمان را مناسب سازی کنیم

مبصر: من بچه دزفولم، تا پیش از ضایعه نخاعی و معلولیتم سفرهای زیادی می رفتم، یک پایمان در لرستان بودم و یک پایمان در استان‌های دیگر، در دجله  شنا می کردیم و برایمان افت داشت در استخرها برویم و شنا کنیم یک پا شناگر و همه فن حریف در آب؛ اما پس از معلولیت با خودم گفتم باید افکارم را مناسب سازی کنم، شاید نتوانم به نوک قله ها صعود کنم اما تا پای کوه که می توانم بروم. شاید نتوانم در جنگل قدم بزنم اما تا حدودی می توانم با خودرو بروم و از زندگی لذت می‌برم.

در کشورهای توسعه یافته مسیرهای دریا و برخی اماکن گردشکری را برای معلولان مناسب سازی کرده اند، فضایی هم نمی‌خواهیم شاید یک خاکریز کوچک مناسب سازی شده بتواند روح و روان بچه های ما را شاد کند. 

حبس در خانه؛ چشم معلولان به دَر

عاروان: معلولیت گذر از محدودیت است، طبیعی است که معلولیت برخی محدودیت‌ها را به دنبال دارد اما باید فرد و جامعه شرایط را مهیا کند تا بتوانیم از این معلولیت گذر کنیم. ما در جامعه فرصت برابر مدنظرمان است واگر این را نداشته باشیم ما محروم می شویم.

یک اصلاحی بین بچه های معلولان هست و می‌گوییم بچه های معلول فصل ها را از پست پنجره ها می بینند، این دردناک است، اگر ما در یک دورهمی این دوستان را به بیرون از منزلشان ببریم می توانید شادی را در چشم هایشان می توانید نظاره باشید، این بچه ها نمی توانند خانه کسی بروند، خانه عمه دایی، پدر و مادر و … باید آنها به خانه این دوستان بروند. این محدودیتها بسیار آزار دهنده است و واقعیت آن است که حتی منازل این بستگان هم مناسب سازی نشده است و روابط اجتماعی را تحت تأثیر می گذارد. حتی نیاز است که در آپارتمان سازی ها به مقوله مناسب سازی توجه جدی شود.

تهران نیازمند مناسب‌سازی بیشتر

مدیر عامل موسسه پیام آوران ساحل امید: شرایط بیماران ذهنی حتی از ما حادتر است، آن بیمار اتیسمی چگونه می‌تواند مسافرت برود؟ حتی صاحبخانه آنها را به دلیل تولید صداهای متوالی جواب می کند و مجبورند این خانه و آن خانه کنند و یا اسباب و وسیله هایشان در کوچه خالی شود.

فرض کنید یک فردی با ظاهری سالم به یک رستوران می رود و پس از ورود اقدام به تولید صداهای عجیب می کند و اطرافیان به جای سکوت، طعنه می زنند و مدام می گویند چرا او را به پزشک نمی‌برید، دردناک تر از این معلولیت‌ها، آن محدودیتهاست که ما و خانواده ها را آزار می دهد.

درباره مناسب سازی بگویم، در همین میدان فردوسی به سمت انقلاب ایستگاه های بی آر تی به گونه ای است که هم رمپ ورودی آن درست نیست و هم اینکه میله هایی روی خط عابر بسته اند که موتورها وارد ایستگاه نشوند، یک معلول برای رسیدن به ایستگاه باید از خط ویژه، آن هم از مقابل اتوبوس عبور کند تا بتواند به ایستگاه برسد، اگر در آن فاصله یک اتوبوس از آنجا عبور کند حتما ما زیر آن له می شویم، کمااینکه  برای بچه های ما این اتفاقات افتاده است.

مترو نیز ممکن است یک ایستگاه آسانسور داشته باشد یا حتی ممکن است خاموش باشد، بحثی که پیش می آید حتی بحث افتتاح مترو بدون آسانسور است که اینها همتان برگشت به عقبهاست، اینها ما را آزار می دهد. ما تلاش می کنیم هر پروژه ای یک پیوست مناسب سازی و دسترس‌پذیری داشته باشد اما وقتی سیستم مدیریت تغییر می‌کند نفر بعدی می آید به آن سیستم دیگر توجه نمی‌کند!

کم کاری‌های ادامه دار درباره مناسب سازی

عاروان: آیین نامه اجرایی ماده ۳ قانون حمایت از افراد دارای معلولیت مربوط به مناسب سازی است، یکی از بحث‌های این آیین نامه مربوط به ساختمان‌هاست و موضوع بعدی آن است که سازمان ملی استاندارد با پیشنهاد وزارت ارتباطات تمام سایت ها و درگاه ها و … را برای معلولان مناسب سازی کند و استانداردهای خود را ارائه کند که نکرده است، قرار بوده طی ۶ ماه این اقدام اجرایی شود اما  از۱۷ آذرماه سال ۱۳۹۸ تاکنون انجام نشده است.

 شهرداری ها و دهیاری ها برای برای وسایل حمل و نقل و مبلمان شهری باید اقداماتی را انجام دهند اما چرا گزارشی از آنها منتشر نمی شود، درصد های پیشرفت ها کجاست و آن اقداماتی که مشخص شود. احداث ساختمان،پاساژ، امکان تفریحی و … ساخته می شود اما می بینیم هنوز دارای پله هستند و برای معلول از درب پشت، راه ورودی می گذارند، من معلول دوست دارم با خانواده از درب اصلی وارد فضا شوم، برای چه من را جداسازی می کنید؟حتی در سینماها مناسب سازی صورت نگرفته است، هنگام مراجعه به سینما مجبوریم آن جلو بنشینیم و خانواده ها عقب تر بنشینند و فیلم را تماشا کنند.

 پایانه‌ها، ایستگاه های برون شهری و درون شهری، ناوگان حمل  نقل شهری منطبق بر قوانین داخلی و استانداردهای بین المللی باید مناسب سازی باشد، باید پرسید کدام یک از اینها محقق شده؟ کجا یک معلول می تواند سوار بر اتوبوس شود، آیا می توانید یک اتوبوسی پیدا کنید که یک معلول با ویلچر سوار شود؟

البته موضوع  باید مناسب سازی باید به درس های مدارس برگردد آیا  این اقدام صورت گرفته و وزارت آموزش و پرورش، علوم و وزارت بهداشت و درمان توانسته این اقدام راعملی کند.از طرفی دیگر هم میراث فرهنگی باید مجتمع رفاهی تفریحی را اصلاح کند.

بی مهری بیمه‌ها به توانبخشی

 لوازم توانبخشی تحت پوشش هیچ بیمه ای نیست و بار بسیار دشواری را بر دوش خانواده ها تحمیل کرده است، شما بروید ببنیید آیا یک سمعک برای ناشنوایان پیدا می شود؟ ما در همان جلسه ای که با معاون اول رئیس جمهور داشتیم این موضوع را مطرح کردیم.یک معلول ناشنوا باید چه کند و چگونه می‌تواند تأمین کند.

ویلچری که با ۵۰۰ هزار تومان می توانستیم خریداری کنیم امروز باید با ۴ میلیون تومان آن را بخریم. این در حالی است که در آمد معلولان آنچنان افزایش نیافته و حتی مستمری ها نیز آن چنان افزایش چشمگیری نداشته است.مجلس ورود جدی به موضوع بیمه لوازم توانبخشی نداشته و شورای عالی بیمه باید به این موضوع ورود کند و این را به گردن این و آن نیاندازد. بیمه در قبال خریدن ویلچر هزینه ای پرداخت نمی‌کند، ‌بهزیستی نیز سهمیه ای دارد که ۵ساله یکبار به معلول یک ویلچر می دهد آن هم با دارا بودن شرایط.اما این در حالی است که در این ۵ سال یک معلول باید انواع ویلچر را داشته باشد، به طور مثال آقای مبصر شما با یک ویلچر می توانید در این ۵ سال زندگی کنید؟ آیا یک ویلچر کافی است؟

ویلچر نشین‌ها مراقب این بیماری باشند!

مبصر: بسیاری از بچه های ما نیازمند یک ویلچر برای حمام، سرویس بهداشتی،  ویلچر برای بیرون نیاز دارند، ویلچر حمام هم به گونه ای است که آب در آن جمع نمی شود و به راحتی می توان با آن زیر دوش رفت، فکر می کنم قیمت آن حدود ۴ تا ۵ میلیون تومان است.

در کشورهای خارجی ویلچر ها دارای سایزبندی های مختلف است و هر کسی با توجه به اندازه خود آن را خریداری می کند اما ویلچر های داخلی این مزیت را ندارند و دارای سایز آزاد هستند، فرض کنید برای یک یک کودک یک ویلچر  بزرگ خریداری می‌کنند و به مرور زمان آن بچه مبتلا به اسکولیوز فقرات ( انحراف و کجی) دچار می شود. این یعنی یک معلولیت  به معلولیت او اضافه می شود، می دانید چقدر از این بچه ها به این درد گرفتار می شوند؟ حتی برخی از آنها به زخم بستر دچار می شوند و بیماری های دیگری می گیرند.

از طرفی دیگر هزینه‌های کاردرمانی و گفتار درمانی بسیار بالاست، به همین جهت نیاز است برای اطلاع از قیمتهای واقعی هزینه های توانبخشی با با یک درمانگر و فیزیوتراپ صحبت کنیم، با این درمانگر تماس گرفتیم و او درباره هزینه های توانخبشی گفت: هزینه کار درمانی در منزل بستگی به نوع مشکل، مسافت و برخی معیارهای دیگر بیمار دارد و امروز بین ۴۰۰ تا ۶۰۰ هزار تومان برای هر جلسه ۴۵ دقیقه تا ۱ ساعته از بیماران دریافت می‌کنند.

وی ادامه داد: البته برخی ها هستند که برای هر یک ساعت  ۶۰۰ هزار تومان از بیماران می گیرند.

این کار درمانگر تأکید کرد: انجمن کادر درمانی نرخی دارد اما آن طوری که باید نظارت جدی ندارد و به همین خاطر اغلب هزینههایی بالاتر از بیماران می‌گیرند.

وی بیان کرد: بیمه ها  هزینه های کاردرمانی را حمایت نمی‌کنند، تنها فیزیوتراپی را می شناسند آن هم بین ۱۰ تا ۲۰ جلسه در سال را قبول می‌کنند. اگر بخواهیم به مراکز درمان دولتی برویم هزینه ویزیت ۱۵۲هزار تومان است.

تصادفات جاده ای رانندگان را معلول می‌کند

مدیر عامل جامعه معلولان ایران: ساختار درمانی توانخبشی برای فردی که معلول می شود تا زمان بهبودی وجود ندارد، در بسیاری از اوقات افراد دچار معلولیت دائم می‌شوند و یا از دنیا می روند، بیمارستان‌هایی برای توانبخشی داریم اما ظرفیتی دارند و نمی توانند پاسخگوی مردم باشند اما باید پرسید آن کسانی که نیازمند توانبخشی در شهرستانهای کشور هستند باید به کجا مراجعه کنند؟ آیا مرکزی برای این بیماران در استانها وجود دارد؟ قطعا این گونه نیست.

آماری که سالانه درباره تصادف وجود دارد این است که ۴۴هزار معلول حاصل همین تصادفاتی است که در شهرهای کشور رخ می دهد، اینها یک بار هزینه ای برای جامعه ایجاد می‌کند.

به گزارش مجاهدت از مشرق، صدف یا همان پسوریازیس بیماری مزمنی در سیستم ایمنی بدن است که از خفیف تا شدید متفاوت است. این شرایط باعث می شود که بدن شما سلول های پوستی زیادی را تولید کند. پسوریازیس می تواند در هر نقطه ای از بدن ازجمله ناخن ها نیز رخ دهد. در واقع، افرادی که از این بیماری خود ایمنی رنج می برند، در معرض خطر پسوریازیس یا صدف ناخن قرار دارند که باعث تغییر در ظاهر ناخن ها و انگشتان پا می شود.

پسوریازیس ناخن تا ۵۰ درصد بر روی افراد مبتلا به پسوریازیس و تا حدود ۸۰ درصد بر روی مبتلایان آرتریت پسوریاتیک تاثیر می گذارد. با این حال، شخصی که سابقه پسوریازیس ندارد نیز ممکن است به این نوع بیماری ناخن مبتلا شود.

علائم اولیه و مهم صدف ناخن

یکی از اولین علائم پسوریازیس ناخن، تغییر رنگ آن به سبز، زرد یا قهوه ای می باشد.

علائم دیگر شامل نقطه های کوچک قرمز یا سفید در زیر ناخن ها، برجستگی یا شیارهای باریک روی ناخن، ایجاد سوراخ هایی روی سطح ناخن، خارش، تغییر در شکل ناخن، تجمع مواد سفید گچی زیر ناخن ها، ضخیم شدن ، شکستن یا جدا شدن ناخن از بستر آن (اونیکولیز) می شود.

افرادی که به بیماری صدف ناخن مبتلا هستند ممکن است همزمان دچار عفونت قارچی (اونیکومایکوز) شوند که با درد زیاد و شکنندگی ناخن ها همراه است.

در موارد شدیدتر بیمار قادر به حرکت دادن انگشت ها نخواهد بود و در انجام امور روزمره یا برداشتن اجسام دچار مشکل می شود.

پسوریازیس ناخن همیشه درد ندارد اما از لحاظ ظاهری ناخوشایند است و باعث خجالت می شود. اگر به این بیماری مبتلا هستید، چنانچه در ادامه ی این بخش خواهید خواند درمان های خانگی بسیاری وجود دارد که می توانید برای بهبودی از آنها استفاده کنید.

درمان های بیماری صدف ناخن

درمان این بیماری ناخن می تواند دشوار باشد زیرا پسوریازیس، ناخن را همزمان با رشد آن تحت تاثیر قرار می دهد. گزینه های درمانی دیگر شامل این موارد است:

۱- داروی موضعی

– کورتیکواستروئید های موضعی یک درمان رایج برای این بیماری ناخن است. آن ها به صورت پماد، کرم، امولسیون و لاک های ناخن در دسترس هستند و معمولا باید از آن ها ۱-۲ بار در روز استفاده کرد.

– تزریق کورتیکواستروئیدی می تواند برای درمان علائمی چون:ضخیم شدن ناخن و جدایی از بستر ناخن مفید باشد.

– کلسیپوتریول (کلسی تریم)، کلسیپوترین (دوونکس) و کلسی تریول نسخه های ساخته شده از ویتامینD می باشند که به کاهش التهاب و سرعت تولید سلول های پوستی اضافی کمک می کند. این دارو ها با کاهش تجمع سلول در زیر ناخن می توانند ضخامت ناخن را برطرف کنند.

– تازاروتن یک رتینوئید موضعی است که از ویتامین A ساخته شده است.

– آنترالین یک پماد ضدالتهابی است که تولید سلول های اضافی پوست را کند و آهسته می کند. وقتی روزانه یکبار روی بستر ناخن قرار می گیرد علائمی چون ضخیم شدن و انیکولیز را بهبود می بخشد.

۲- داروی خوراکی

– داروهای سیستمیک مانند سیکلوسپورین، متوترکسات، آپرمیلاست و رتینوئید ها به صورت مایع ، قرص یا داروی تزریقی در دسترس هستند.

– دارو های بیولوژیک مانند آدالیمومب، اتانرسپت و اینفلیکسیماب پاسخ ایمنی بیش فعال که باعث پسوریازیس می شود را کاهش می دهند.

۳- فتوتراپی

فتوتراپی مناطقی از پوست را که مبتلا به پسوریازیس است اینگونه تحت تاثیر قرار می دهد:

قرار گیری در معرض نور ماورابنفش
برای پسوریازیس ناخن، درمان PUVA نامیده می شود. ابتدا دستان خود را خیس کرده و یا دارویی به نام پسورالن را اعمال می کنید و سپس در معرض اشعه ماورا بنفش قرار می گیرید. این روش درمانی می تواند برای جداشدگی و تغییر رنگ ناخن مفید باشد.

لیزر درمانی

لیزر درمانی ممکن است برای پسوریازیس ناخن مفید باشد. به نوع لیزر مورد استفاده در این بیماری، لیزر رنگ پالسی گفته می شود. این عمل با هدف قرار دادن رگ های خونی زیر پوست با پرتوی نور، از شدت پسوریازیس ناخن می کاهد.

درمان های خانگی برتر برای پسوریازیس ناخن

۱- مراقبت خوب از ناخن

برای پیشگیری از پیشرفت پسوریازیس ناخن و درد زیاد آن، باید مراقبت های ناخن را به خوبی انجام دهید. در حقیقت این بهترین و موثرترین راه برای درمان بیماری صدف ناخن است. برای مراقبت خوب از ناخن، نکاتی که در ادامه ی این بخش از نمناک آورده ایم را دنبال کنید:

– ناخن های خود را مرتب نگه دارید زیرا ناخن های کوتاه و مرتب کمتر در معرض خطر عفونت قرار دارند.

– پس از کوتاهی ناخن ها، از سوهان استفاده کنید تا لبه های ناخن صاف شود.

– هنگام شستن ظرف ها و سایر کارهای خانه از دستکش استفاده کنید تا ناخن هایتان در معرض مواد شیمیایی نباشند.

– هنگام تمیز کاری، آشپزی یا شستن ظروف، از دستکش های نخی زیر دستکش های وینیل استفاده کنید. استفاده از دستکش لاتکس توصیه نمی شود.

– کفش راحتی با فضای کافی برای انگشتان پا بپوشید.

– قبل از پوشیدن دستکش یا جوراب، مطمئن شوید که فضای بین انگشتان تان خشک است.

– دائما از لاک استفاده نکنید و هرازگاهی ناخن های خود را به شکل طبیعی خود رها کنید.

۲- روغن نارگیل

در صورتی که مبتلا به پسوریازیس ناخن هستید، مهم است که ناخن ها و کوتیکول ها مرطوب نگه داشته شوند. به خصوص پس از تماس آن ها با آب. مرطوب کننده ای طبیعی که مورد توجه قرار می گیرد، روغن نارگیل است زیرا دارای اسیدهای چربی با زنجیره متوسط است که به عنوان قارچ کش طبیعی برای پیشگیری از عفونت ناخن عمل می کند.

– کمی روغن نارگیل را در پایه ناخن های خود بمالید تا کوتیکول و پوست مرده آن مرطوب شود. این کار را چند بار در روز انجام دهید.

– در روشی دیگر، ۳-۴ قطره روغن پونه کوهی را در یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل مخلوط کنید و مقداری از آن را روی ناخن های بیمار خود ماساژ دهید و به مدت ۱۰ دقیقه صبرکنید و سپس ناخن هایتان را با آب ولرم شستشو داده و کاملا خشک کنید . این کار را ۲ بار در روز و به مدت چند هفته انجام دهید.

۳- گلیسیرین

گلیسیرین یکی از بهترین موادی است که به مرطوب نگه داشتن ناخن های آسیب دیده و اطراف آن کمک می کند. در واقع گلیسیرین می تواند رطوبت را برای چند ساعت در بافت های پوست نگه دارد.

۱- مقدار مساوی گلیسیرین را با آب مخلوط کنید.

۲- آن را روی تمام ناخن ها و پوست اطرافش بمالید.

۳- تا جایی که میتوانید صبرکنید

۴- سپس ناخن هایتان را با آب ولرم بشویید.

۵- این کار را روزانه ۲-۳بار انجام دهید.

۴- آلوئه ورا

پسوریازیس ناخن اغلب منجر به خشکی و شکنندگی ناخن ها می شود که می توانید آن را با آلوئه ورا درمان کنید. ژل آلوئه ورا به شما کمک می کند تا رطوبت را به ناخن هایتان برگردانید و از ترک خوردگی و قرمز شدن بستر آن ها پیشگیری کنید. به علاوه،این ترکیب ضد التهابی است و سیستم ایمنی بدن را تقویت می کند.

۱- ژل یک برگ آلوئه ورا را استخراج کنید.

۲- آن را روی سطح ناخن و اطراش بمالید.

۳- مدتی صبر کنید تا کاملا جذب پوست شود.

۴- این کار را ۳-۴ بار در روز تکرار کنید.

۵- روغن درخت چای

عفونت های قارچی از عوارض جانبی شایع پسوریازیس ناخن است. برای کاهش خطر ابتلا به چنین عفونت هایی ، چیزی بهتر از روغن درخت چای نیست. در مطلب خواص روغندرخت چای خواندید که روغن درخت چای به دلیل خاصیت قارچ کش، باکتری کش، ضدعفونی کننده و ضدالتهاب قوی به مبارزه با میکروارگانیسم ها و قارچ های عامل عفونت ناخن کمک می کند.

– ۵-۶ قطره روغن درخت چای را در کاسه ای کوچک و پر از آب ولرم بریزید و ناخن های خود را به مدت ۱۵ دقیقه در محلول قرار دهید و سپس کاملا خشک کنید. این کار را روزانه ۲ مرتبه انجام دهید.

– در روش دیگر، یک قاشق غذاخوری روغن نارگیل را با ۵ قطره روغن درخت چای مخلوط کنید. پنبه ای را در این مخلوط بخیسانید و آن را روی ناخن هایتان بمالید و به مدت ۱۰ دقیقه صبر کنید و سپس با آب ولرم شستشو دهید. ناخن های خود را خشک کنید و مقداری لوسیون مرطوب کننده روی آن اعمال کنید و این کار را ۲-۳ بار در روز تکرار نمایید.

۶- چریش

چریش می تواند برای درمان انواع مشکلات ناخن از جمله پسوریازیس استفاده شود. این ماده خاصیت ضد قارچی و همچنین ضد عفونی کننده دارد که می تواند باعث درمان و همچنین پیشگیری از گسترش عفونت های قارچی شود.

– چند برگ چریش را خرد کرده و با کمی آب مخلوط کنید تا تبدیل به خمیر شود و سپس یک دوم قاشق چای خوری پودر زردچوبه را به آن اضافه کنید. خمیر را روی ناخن هایتان بمالید و به مدت یک ساعت صبر کنید و در نهایت با آب ولرم شستشو دهید و اطراف ناخن را کاملا خشک کنید. از این روش یک بار در روز استفاده کنید.

– در روشی دیگر، روغن چریش را با تکه ای پنبه روی ناخن هایتان بمالید و به مدت یک شب تا صبح صبر کنید و صبح روز بعد آن را با آب ولرم بشویید. این کار را روزانه تکرار کنید.

۷- سرکه سیب

سرکه سیب یک درمان خانگی خوب برای پسوریازیس ناخن است زیرا به تعادل PH طبیعی پوست کمک کرده و از عفونت های قارچی پیشگیری می کند. به علاوه، از گسترش عفونت موجود خودداری کرده و علائم را از بین خواهد برد.

– یک قاشق چای خوری سرکه سیب ارگانیک را در یک لیوان آب مخلوط کرده و روزی دو بار آن را بنوشید.

– همچنین می توانید یک قسمت سرکه سیب را با ۳ قسمت آب ولرم مخلوط کنید و به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه ناخن های خود را در محلول خیس کنید و پس از اتمام کار، ناخن هایتان را کاملا خشک کنید و این کار را روزی یکبار طی چند هفته انجام دهید.

۸- کره شی

کره شی به عنوان یک مرطوب کننده عالی برای ناخن های خشک و شکننده عمل می کند. این ماده حاوی ویتامین های A و E و همچنین اسید های چرب ضروری است که به مرطوب نگه داشتن ناخن ها و پوست اطراف آن کمک می کند. همچنین از تولید ماده گچی زیر ناخن ها پیشگیری می کند.

۱- مقدار کمی کره شی را روی ناخن هایتان بمالید.

۲- به مدت شب تا صبح صبر کنید.

۳- صبح روز بعد ناخن هایتان را شستشو دهید.

۴- روزانه و یا هر زمان که لازم بود این کار را تکرار کنید.

۹- قرار گیری در معرض نور خورشید

قرار دادن ناخن ها در معرض آفتاب به درمان پسوریازیس و بیماری صدف ناخن نیز کمک می کند. طبق نظریه بنیاد ملی پسوریازیس، قرار گیری به مدت کم در معرض اشعه ماورا بنفش به کاهش سرعت رشد و ریزش سلول های پوستی کمک می کند.

همچنین قرار گیری در معرض آفتاب به بدن کمک می کند تا ویتامین D تولید کرده که به ایجاد ایمنی برای پیشگیری از عفونت بیشتر کمک کند.

روزانه به مدت ۱۰-۱۵ دقیقه ناخن های خود را در معرض نور آفتاب صبح قرار دهید زیرا برای سلامتی کلی شما نیز مفید است. با این حال، به یاد داشته باشید که از قرار گرفتن در معرض آفتاب در ساعت اوج نور خورشید خودداری کنید تا از آفتاب سوختگی پیشگیری کرده و خطر سرطان پوست را کاهش دهید.

۱۰- رژیم غذایی

هیچ گاه اهمیت رژیم غذایی خود را فراموش نکنید زیرا یک رژیم غذایی سالم و متعادل خطر بیماری های خود ایمنی مانند پسوریازیس را کاهش می دهد. همچنین می تواند به کاهش خطر عفونت ناخن که یکی از عوارض شایع پسوریازیس ناخن است کمک کند.

به یاد داشته باشید که سلامت پوست و ناخن شما با رژیم غذایی تان ارتباط مستقیم دارد.

– غذاهای غنی از اسید های چرب بخورید زیرا از رشد قارچ ناخن ها پیشگیری می کند. همچنین به یک سیستم ایمنی بیش فعال کمک می کنند. ماهی سالمون، ساردین یا خال مخالی و گردو و دانه های کتان را در رژیم غذایی خود بگنجانید.

– غذاهای حاوی روی را مصرف کنید. برخی از منابع خوب روی شامل دانه کدو تنبل و جگر می باشد.

– در مقایسه با غذاهای تصفیه و فرآوری شده؛ نان سبوس دار، ماکارونی، برنج قهوه ای، غلات و بلغور جو دو سر را بیشتر بخورید.

چه زمان باید به پزشک مراجعه کنید؟

بنیاد ملی پسوریازیس توصیه می کند که همه مبتلایان به این بیماری برای تشخیص و درمان به متخصص پوست مراجعه کنند. اگر قبلا بیماری شما تشخیص داده شده است می توانید در صورتی که:

– علائم شما بدتر می شود یا آزارتان می دهند.

– درمانی انجام می دهید اما موثر واقع نشده است.

– و می خواهید درمانی جایگزین را امتحان کنید.

با پزشک خود ملاقاتی داشته باشید.

سایر نکات

– شما می توانید از دارو های ضد قارچ خوراکی برای درمان عفونت های قارچی ناشی از پسوریازیس ناخن کمک بگیرید.

– درمان های زیبایی چون کاشت و لاک زدن می تواند ظاهر ناخن های آسیب دیده شما را بهبود بخشد.

– از تمیز کردن ناخن هایتان با براش ناخن یا شی تیز خودداری کنید زیرا باعث جدا شدن ناخن می شود.

– از ناخن هایتان در برابر ضربه محافظت کنید زیرا باعث تحریک یا تشدید پسوریازیس خواهد شد.

– از کندن ناخن ها یا برداشتن کوتیکول خودداری کنید و اگر تکه ای از آن آویزان شده است، آن را به آرامی جدا کنید.

– اگر از نوع ناخن هایتان راضی نیستید لاک ناخن یا ناخن مصنوعی را امتحان کنید. فقط یادتان باشد که هرازگاهی به ناخن هایتان استراحت دهید.

– هوای خشک می تواند علائم را تشدید کند.

منبع:ایسکانیوز

به گزارش مجاهدت از مشرق، با اعلام وزارت بهداشت، عباس شیراوژن مصوبات جلسه امروز ستاد ملی مقابله با کرونا را اینگونه اعلام و اظهار کرد: ۱- تقدیر ویژه و تشکر صمیمانه از پزشکان و پرستاران کشورمان؛ ما مدیون زحمات پرستاران و پزشکان هستیم.

۲- یک جلوه مهم این قدردانی، پرداخت مطالبات و معوقات پرستاران، پزشکان و بیمارستان‌هاست که وزارت بهداشت، دفتر ریاست جمهوری و سازمان برنامه و بودجه باید این موارد را پیگیری کنند.

۳- توصیه مؤکد به استفاده از ماسک و رعایت فاصله‌گذاری اجتماعی در اماکن مسقف شلوغ، پرتردد و پر ازدحام، وسایل نقلیه عمومی و بیمارستان‌ها. در شهرهای زرد و آبی (فعلاً همه شهرهای کشور)، در سایر اماکن (به‌خصوص فضاهای باز) الزامی به استفاده از ماسک وجود ندارد.

۴- توصیه اکید بر تزریق یک نوبت واکسن یادآور سال ۱۴۰۱ در کلیه گروه‌های سنی بالاتر از ۱۲ سال که شش ماه از آخرین نوبت تزریق واکسن‌شان گذشته است. مانند واکسن‌های آنفلوآنزای هر ساله و اینکه تا اواسط تابستان جاری هم تزریق شود. در این صورت سطح ایمنی جامعه در آستانه سال تحصیلی، سفر اربعین و آغاز فصل پاییز به سطح خوبی می‌رسد.

به گزارش مجاهدت از مشرق، این مسئله به ویژه برای افراد مسن و افراد مبتلا به فشار خون بالا، چاقی یا سابقه بیماری قلبی یا سکته صادق است.

گرما و کم آبی قلب را وادار می‌کند تا با پمپاژ بیشتر خون و انتقال آن از اندام‌های اصلی به زیر پوست، برای خنک کردن خود سخت‌تر فعالیت کند.

تحقیقات نشان می‌دهد که وقتی دمای هوا به حداکثر دمای روزانه ۴۲ درجه سانتیگراد برسد تعداد مرگ و میر ناشی از بیماری‌های قلبی ممکن است دو یا سه برابر شود و هر چه دما در طول تابستان بیشتر در نوسان باشد، ممکن است سکته‌های قلبی شدیدتر شود.

دکتر «دونالد لوید جونز»، رئیس انجمن قلب آمریکا، می‌گوید: «در حالی که مرگ‌ها و بیماری‌های ناشی از گرما قابل پیشگیری هستند، سالانه تعداد زیادی از افراد در اثر گرمای شدید جان خود را از دست می‌دهند. اگر بیماری قلبی دارید یا سکته کرده‌اید، بیش از ۵۰ سال سن دارید یا اضافه وزن دارید، بسیار مهم است که در گرما برای محافظت از سلامت خود اقدامات احتیاطی خاصی انجام دهید.»

به گفته محققان، برخی از داروها مانند مسدودکننده‌های گیرنده آنژیوتانسین [ARBs]، مهارکننده‌های آنزیم مبدل آنژیوتانسین [ACE]، مسدودکننده‌های بتا، مسدودکننده‌های کانال کلسیم و دیورتیک‌ها که بر پاسخ‌های فشار خون تأثیر می‌گذارند یا بدن را از سدیم تخلیه می‌کنند، می‌توانند پاسخ بدن به گرما را اغراق‌آمیز کنند و باعث شوند شما در گرمای شدید احساس بیماری کنید.

اما محققان تاکید می‌کنند مصرف داروهای خود را قطع نکنید. یاد بگیرید که چگونه خونسردی خود را حفظ کنید و در مورد هر گونه نگرانی با پزشک خود صحبت کنید.

حتی اگر داروهای قلبی مصرف نمی‌کنید، باید در گرما اقدامات احتیاطی را انجام دهید.

لوید جونز توصیه می‌کند: «حفظ آب بدن راهکار اصلی است. قبل، حین و بعد از بیرون رفتن در هوای گرم آب بنوشید. منتظر نمانید تا احساس تشنگی کنید. و بهترین راه برای دانستن اینکه آیا مایعات کافی دریافت می‌کنید این است که بر خروجی ادرار خود نظارت کنید و مطمئن شوید که رنگ ادرار کم رنگ است. تیره یا غلیظ نیست.»

انجمن قلب آمریکا نکات ایمنی زیر را در هوای گرم ارائه کرده است:

• در اوایل بعدازظهر (حدود ظهر تا ۳ بعدازظهر) که معمولاً خورشید در شدیدترین حالت خود قرار دارد، بیرون نروید.

• لباس‌های سبک و رنگ روشن در قالب پارچه‌های قابل تنفس مانند پنبه یا پارچه‌ای که عرق را دفع می‌کند بپوشید. از کلاه و عینک آفتابی استفاده کنید. قبل از بیرون رفتن از یک ضد آفتاب مقاوم در برابر آب با حداقل SPF ۱۵ استفاده کنید و هر دو ساعت یکبار آن را تجدید کنید.

• قبل، حین و بعد از بیرون رفتن یا ورزش چند فنجان آب بنوشید. از نوشیدنی‌های کافئین دار یا الکلی خودداری کنید.

• به طور منظم استراحت کنید. چند دقیقه در یک مکان سایه یا خنک توقف کنید.

• به مصرف تمام داروها طبق دستور پزشک ادامه دهید.