ارتش آمریکا

سرویس جهان مشرق _ در حالی که بیش از ۱۵۰ هزار سرباز و هزاران دستگاه ادوات نظامی ارتش روسیه در مرز شرقی اوکراین، شبه جزیره کریمه و خاک بلاروس مستقر شده‌اند، رایزنی های دیپلماتیک و تکاپوی رهبران کشورهای اروپایی نظیر فرانسه و انگلیس برای جلوگیری از آنچه حمله قطعی روسیه به خاک اوکراین می‌نامند ادامه دارد.

خروج اتباع خارجی از خاک اوکراین

در روزهای اخیر تعداد زیادی از کشورهای دنیا با صدور هشدار فوری دستور تخلیه اتباع و دیپلمات های خود از خاک اوکراین را به دلیل قطعی بودن حمله ارتش روسیه به این کشور صادر کردند. تا کنون دستور خروج فوری از سوی ۳۰ کشور دنیا برای شهروندان و مقامات دیپلماتیک از خاک اوکراین صادر شده است. وزارت خارجه امریکا رسما به شهروندان خود در این کشور هشدار داده است که در صورت آغاز نبرد امکان کمکرسانی و تخلیه اتباع این کشور در میان درگیری دو کشور وجود نخواهد داشت.

تاریخ احتمالی شروع جنگ؛ اصرار از امریکا و انکار از مسکو!

با وجود اینکه مقامات رسمی سیاسی و نظامی روسیه بارها تاکید کرده‌اند که به دنبال تهاجم نظامی به اوکراین و اشغال خاک این کشور نیستند و تنها خواهان ارائه تضمین‌های امنیتی از سوی ناتو به روسیه مبنی بر عدم گسترش این پیمان به سمت شرق و مرزهای روسیه هستند اما مقامات رسمی و سازمان‌های امنیتی و اطلاعاتی عضو پیمان آتلانتیک شمالی وقوع جنگ و تهاجم ارتش روسیه را قطعی دانسته و حتی پا را فراتر از این گذاشته و تاریخ دقیقی برای آن(چهارشنبه هفته جاری) تعیین کرده‌اند.

این در حالی است که حتی میخائیل اولیانوف، نماینده ویژه روسیه در مذاکرات هسته‌ای وین نیز شب گذشته در سخنانی تاکید کرد که آغاز جنگ میان روسیه و اوکراین تنها در کلام مقامات غربی و رسانه‌های آنها بوده و کرملین قصدی برای حمله به کشور همسایه ندارد.

با این وجود کارشناسان و تحلیلگران نظامی با استفاده از تصاویر و فیلم‌های گسترده مربوط به نقل و انتقال نیرو و تجهیزات ارتش روسیه به سه منطقه شرق اوکراین، شبه جزیره کریمه و خاک بلاروس معتقدند که تجمع ۳ ماهه نزدیک به ۱۵۰ هزار نظامی، هزاران دستگاه تانک، نفربر و ادوات توپخانه‌ای، استقرار بیمارستان های میدان ویژه صحنه نبرد، خطوط لوله گسترده به منظور انتقال سوخت به واحدهای زرهی و مکانیزه و حتی انتقال بانک خون و پلاسما به خط اول نبرد نشانه‌هایی است که قطعیت حمله خرس بزرگ به خاک اوکراین را نشان می‌دهند.

واکنش نظامی امریکا به احتمال حمله روسیه به اوکراین چیست؟

پنتاگون از زمان آغاز تجمع نیروی ارتش روسیه در مرزهای اوکراین هیچ گونه مداخله نظامی مستقیمی در خاک این کشور نکرده است. امریکایی‌ها تنها به ارسال ۱۵۰۰ سرباز به خاک رومانی، ۵ هزار سرباز به خاک لهستان و ارسال تعدادی جنگنده F۱۵ و F۱۶ به این دو کشور بسنده کردند، اما روزانه پروزاهای متعدد شناسایی توسط هواپیماهای ویژه شنود و جاسوسی الکترونیکی متعلق به کشورهای عضو ناتو را در غرب اوکراین شاهد هستیم.

ب توجه به استقرار گسترده تجهیزات پدافندی نظیر آتشبارهای سامانه اس۴۰۰ و همچنین جنگنده‌های سوخوی۳۵ در خاک بلاروس، عمده این پروازها به منصور رصد تحرکات احتمالی ارتش روسیه در مرز شمالی اوکراین انجام می‌شود.

همچنین ارتش امریکا علی رغم تبلیغات گسترده و پوشش رسانه‌ای از انتقال کمک های تسلیحاتی به خاک اوکراین، تا کنون سلاح خاص و تاثیرگذاری که بتواند مانع از حمله یا پیشروی ارتش روسیه در خاک اوکراین شود به این کشور اهدا نکرده است. عمده تسلیحات ارسال شده از سوی ارتش امریکا برای نیروهای کی‌یف شامل موشک‌های ضد زره هدایت شونده “جاولین” و راکت های ضد استحکامات M۱۴۱ بوده است و ارتش انگلیس نیز حدود ۲ هزار تیر راکت هدایت شونده کوتاه برد NLAW به اوکراین اهدا کرده است؛ این در حالی است که مشخصا در زمان حمله تمام عیار ارتش روسیه اوکراینی ها به تجهیزاتی نظیر پدافند هوایی میان برد و دوربرد برای مقابله با سیل حملات هوایی رقیب، راکت توپخانه و موشک های بالستیک تاکتیکی برای هدف قرار دادن مراکز تجمع و فرماندهی ارتش روسیه و یا جنگنده و بالگرد رزمی احتیاج دارند اما هیچ کدام از کشورهای غربی حاضر به کمک تسلیحاتی در این سطح و برافروختن خشم مسکو نشدند.

مسئله تبلیغات کاذب امریکا در تجهیز ارتش اوکراین در اظهارات روز گذشته رئیس ستاد کل نیروهای مسلح اوکراین نیز به شکل عجیبی دیده شد.

فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین در بیانیه‌ای هشدار داد که این کشور آماده مقابله با “حمله احتمالی روسیه” است و به نیروهای روسی گفت: “به جهنم خوش آمدید! “

ژنرال «والری زالوژنی»، فرمانده کل نیروهای مسلح اوکراین عنوان داشت: ۴۲۰ هزار سرباز اوکراینی و هر فرمانده، بدون استثنا از قبل به چشمان مرگ نگاه کرده‌اند. ما حتی یک تکه از خاک اوکراین را نخواهیم داد!

وی افزود: من اطمینان می‌دهم که نیروهای مسلح اوکراین آماده جنگ و سربازان اوکراینی آماده دیدار با دشمنان خود هستند؛ آن هم نه با دسته گل، بلکه با موشک‌های استینگر و جاولین.

این اظهارات در حالی بیان شد که به خوبی واضح است که اگر روسیه قصد حمله تمام عیار به خاک اوکراین را داشته باشد، تسلیحات ساده و انفرادی نظیر موشک جاولین یا استینگر توانایی متوقف کردن ماشین جنگی عظیم این کشور را نخواهند داشت و تنها به مثابه یک دست انداز کوچک برای خودرویی بزرگ عمل خواهد کرد.

به گزارش مجاهدت از سرویس دفاع و امنیت مشرق، پاسخ ارتش و نیروهای مقاومت یمن به ادامه دخالت و تجاوز نیروهای رسمی و مزدورهای اجیر شده امارات متحده عربی، وارد مرحله گسترده و سنگینی شده و با تحقق بسیاری از پیش بینی های قبلی، این امیرنشین کوچک اما تا دندان مسلح در حاشیه جنوبی خلیج فارس، به سرعت دست به دامان کشورهای دیگر برای دفاع از خود شد. کشورهای همچون آمریکا و فرانسه که مترصد صید این ماهی شکم پر بودند نیز به سرعت اعلام کردند به ایجاد یک چتر حمایتی برای امارات کمک خواهند کرد.

با توجه به اهمیت این موضوع، در ابتدا به شناور و هواپیماهایی که قرار است در این عملیات نجات امارات از باتلاق شرکت داشته باشند، نگاهی خواهیم داشت.

بیشتر بخوانید:

اعترافی که پس از «دروغ بزرگ امارات» درباره توان موشکی یمن افشا شد/ کدام بالستیک مشهور رکورد شلیک به خاک متجاوز را شکست؟ +عکس و فیلم

ناکارآمدی ارتش امارات با «اف ۱۶ آمریکایی و آواکس سوئدی» در برابر پهپادهای یمنی/ «اسپارتای کوچک» با تاد و پاتریوت هم تسلیم ابابیل شد +عکس

بخشی از کمک آمریکا به امارات، ناو شکن یو اس اس کول با شماره بدنه ۶۷ است. این ناوشکن آمریکایی و خدمه آن البته خاطره خیلی خوبی از منطقه غرب آسیا و به خصوص کشور یمن ندارند چراکه در روز پنج شنبه ۲۱ مهر سال ۱۳۷۹ این ناوشکن آمریکایی برای سوختگیری در شهر بندری عدن در یمن پهلو گرفته بود که یک عامل انتحاری گروه القاعده یک قایق کوچک پر از مواد منفجره را به این ناوشکن کوبیده و باعث تشکیل یک حفره به قطر ۱۲ متر در بدنه این شناور شد که این حادثه با کشته شدن ۱۷ و زخمی شدن ۳۹ نظامی آمریکایی همراه بود. پروسه تعمیر این ناوشکن تا بهار 1381 به طول انجامیده و یکی از مرگبارترین حملات به نیروی دریایی آمریکا در چند دهه اخیر به حساب می آید.

ناوشکن آمریکایی یو اس اس کول

سوراخ ایجاد بعد از حمله انتحاری به ناوشکن کول در سال ۲۰۰۰ میلادی

ناوشکن کول از کلاس آلری برک در وضعیت بارگیری کامل در حدود ۹ هزار تن وزن داشته و طول این شناور نیز ۱۵۴ متر است. این شناور دارای حدود ۳۰۰ نفر خدمه بوده و در بخش پیشران از ۴ توربین گازی مدل LM۲۵۰۰ بهره می برد که می تواند به وسیله آنها به سرعت نهایی ۵۶ کیلومتر در ساعت برسد. در بخش سامانه های راداری و کنترل تسلیحاتی مشخصا ترکیب سامانه ایجیس و رادار آرایه فازی سری SPY قابلیت کشف هدف را به این ناوشکن اعطاء کرده است. ناوشکن کول جزو نسل اولیه این شناورهای کلاس آلری بورک بوده و در حوزه تسلیحاتی علاوه بر ۸ موشک ضد کشتی سری هارپون به سلولهای پرتاب عمودی موشک از مدل مارک ۴۱ مجهز شده است.

موشک کروز تاماهاوک ، موشک های پدافندی استاندارد ۲ و سامانه ضد زیردریایی از جمله تسلیحات این ناوشکن هستند. بعد از یک ارتقاء، “کول” توانایی حمل و پرتاب موشک های پدافندی سری استاندارد ۳ را نیز پیدا کرده است.

یادگار گران قیمت جنگ سرد در آسمان امارات

بخش دیگری از یگان رزمی آمریکا که به امارات اعزام خواهد شد، جنگنده های اف ۲۲ رپتور هستند که البته هنوز مشخص نیست به صورت دقیق چه تعدادی از این جنگنده ها به منطقه اعزام بشوند. پروژه هواپیمای رپتور به سالهای آخر جنگ سرد و افزایش تنش بین دو سوی پرده آهنین در دهه ۱۹۸۰ میلادی باز می گردد. نیروی هوایی آمریکا که پایانی را برای جنگ سرد در افق مشاهده نمی کرد و بایستی برای نبرد در مقابل شوروی سابق در دهه ۹۰ و قرن بیست و یکم آماده میشد به دنبال یک جنگنده برتری هوایی رفت و در نهایت حاصل این برنامه اف ۲۲ رپتور شد.

جنگنده اف ۲۲ رپتور در خدمت نیروی هوایی آمریکا

رپتور در کنار حداقل دو پروژه دیگر یعنی بمب افکن بی ۲ و زیردریایی های کلاس سی ولف از جمله قربانیان پایان جنگ سرد بودند. بعد از پایان جنگ سرد عملا نیاز خاصی برای این پروژه های گران قیمت نبوده و تعداد محدودی از آنها که سفارش اولیه داده شده بودند وارد خط تولید شدند. درباره جنگنده رپتور باید گفت که چیزی در حدود ۱۹۵ فروند از آن تولید شد. همین کاهش تعداد سفارش داده شده نیز از طرف دیگر باعث شد که تا رپتور پرنده ای بسیار گران قیمت خصوصا در بحث هزینه های عملیاتی شود.

این هواپیما به لطف رادار آرایه فازی فعال مدل AN/APG-۷۷ از توانایی خوبی در خصوص کشف و رهگیری اهداف مختلف پروازی دارد. نکته مهم و جالب این است که پهپادها یا موشک های کروز یمنی آنچنان فشاری به امارات وارد و آمریکا را مجبور کرده اند تا تقریبا برترین پرنده خود در حوزه رزم هوایی و کشف اهداف پروازی را به میدان ارسال کنند. این هواپیما از یک سرنشین بهره برده و معمولا در مخزن های درون بدنه خود ترکیبی از موشک های هدایت فروسرخ AIM-۹ و هدایت راداری AIM-۱۲۰ را حمل می کند. چنین ریسکی البته برای ارتش آمریکا نیز هزینه هایی را خواهد داشت چراکه هرگونه آسیب یا شناسایی سریعتر این جنگنده، به ضرر تبلیغات و توان تهاجمی ارتش این کشور خواهد بود هرچند که قطعا تمامی این ریسک ها به بالاترین نحو ممکن برای امارات فاکتور می شود تا این کشور در دوره بایدن، جایگزین مناسبی برای عربستان دوران ترامپ باشد.

فرانسوی ها به دنبال حمایت از مشتری بزرگ

کشور فرانسه در کنار آمریکایی ها دارای یک پایگاه نظامی در خاک امارات بوده و دارای روابط بسیار گسترده نظامی و امنیتی با این کشور حاشیه خلیج فارس است. اخیرا نیز بر اساس یک توافق بزرگ انجام گرفته بین دو کشور قرار شده که اماراتی ها با هزینه کرد حدود ۱۸ میلیارد دلار، ۸۰ فروند هواپیمای رزمی رافال خریداری کنند. این قرارداد یکی از بزرگترین سفارش های نظامی چند سال اخیر به فرانسه به حساب آمده و مشخصا پاریس برای حفظ این متحد ثروتمند وارد عمل می شود. حالا و با شدت گرفتن پاسخ یمنی ها، فرانسه اعلام کرده که به دفاع هوایی امارات کمک خواهند کرد. فرانسوی ها در حال حاضر ۷ فروند جنگنده رافال در پایگاه خود در امارات دارند که احتمالا بخش زیادی از عملیات رهگیری هوایی توسط آنها انجام خواهد شد.

جنگنده رافال ارتش فرانسه

در خصوص جنگنده رافال باید گفت که این هواپیما نیز نتیجه تلاش های طولانی فرانسوی ها برای ساخت یک جایگزین برای جنگنده معروف سری میراژ ۲۰۰۰ است. فرانسوی ها از دهه ۱۹۸۰ میلادی و بعد از خروج پروژه مشترک اروپایی برای ساخت نسل جدید جنگنده به صورت مستقل توسعه رافال را آغاز کردند. بعد از عملیاتی شدن این جنگنده در فرانسه به سال ۲۰۰۱ میلادی تا سالها این کشور به دنبال مشتری برای این جنگنده بود. پیدا نشدن مشتری و محدود بودن سفارش‌ها برای این جنگنده در برهه ای قیمت آن را بسیار بالا برده و بیش از ۱۰۰ میلیون دلار رسانده بود.

رفال بعد از تلاش ها و لابی های گسترده پاریس و البته در رقابت شدید با حریفانی مثل یوروفایتر تایفون اروپایی یا اف ۱۶ و اف ۱۸ آمریکایی توانست چندین موفقیت صادراتی در هند ، قطر ، مصر ، یونان ، امارات و کروواسی پیدا کند. این جنگنده دو موتوره که هم در مدل زمین پایه و هم ناو نشین ارائه شده بسته به مدل از رادار آرایه فازی غیر فعال و یا فعال بهره برده و توان حمل تسلیحات مختلفی را دارد.

نکته مهمی که هم در گزارش های قبلی و هم در بالا به آن اشاره شد آن است که امارات در چند دهه اخیر هزینه های بسیار سنگینی در حوزه نظامی و خصوصا خریدهای تسلیحاتی داشته و از پیشرفته ترین مدل جنگنده اف ۱۶ تا ارتقاء میراژهای ۲۰۰۰ ، خرید سامانه های پاتریوت و تاد ،  آواکس های پیشرفته از سوئد و دهها نمونه دیگر، بخشی از خرید های مهم این کشور در سال‌های اخیر محسوب می شود. با وجود تمام این خریدها و هزینه های سنگین نظامی، این شیخ نشین به سرعت در مقابل پاسخ یمنی ها که در مقایسه با پاسخ های مشابه یمن به عربستان سعودی، در حجم بسیار کمتری است، دچار مشکل شده و سریعا با تسلیم مقابل این حملات، دست به دامان قدرت های بزرگ برای پوشش و کمک فوری به خود شده است.

همانطور که در مسئله خریدهای تسلیحاتی عربستان از امریکا در دوره ترامپ مشخص شد، اروپا و آمریکا این گونه خدمات را در پوشش های مختلف، تبدیل به فاکتورهای سنگین و میلیارد دلاری کرده اند. هرچند که امارات حتی پاداش اقدام پرریسکی همچون عادی‌سازی روابط با رژیم صهیونیستی را هنوز دریافت نکرده و خریدهایی چون جنگنده اف ۳۵ فعلا در کش و قوس‌ها بین این کشور با آمریکا و رژیم صهیونیستی قرار دارد تا باز هم اثبات شود هزینه های سازش تا چه حد نسبت به مقاومت عقلانی و منطقی بیشتر است.