ارتش جمهوری اسلامی

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، جنگ هشت‌ساله در حالی بر ما تحمیل شد که انقلاب اسلامی ایران تازه به پیروزی رسیده بود و هنوز پایه‌های نظام جمهوری اسلامی مستحکم نشده و نیروهای مسلح نیز هنوز سازماندهی مناسبی نداشتند؛ در ارتش به‌دلیل این‌که عده‌ای از وابستگان به حکومت پهلوی محاکمه شده، عده‌ای از آن‌ها فرار کرده و عده‌ای از این افراد نیز تسویه شده بودند، هنوز انسجام مستحکمی وجود نداشت. همچنین سپاه پاسداران انقلاب اسلامی و بسیج نیز تازه تشکیل شده بودند و هنوز نیروهای آن به‌صورت کامل سازماندهی نشده بودند. در چنین شرایطی بود که قائله‌هایی نظیر ترکمن‌صحرا و کردستان و… نیز در کشور به‌وقوع پیوسته و نیروهای مسلح، برای تأمین امنیت کشور، در حال مقابله با تجزیه‌طلبان و ضدانقلاب بودند.

«محمد نخستین» یکی از رزمندگان دوران دفاع مقدس است که از همان روزهای ابتدایی جنگ تحمیلی، به‌عنوان نیروی مردمی به جبهه‌ها اعزام و در ستاد جنگ‌های نامنظم سازماندهی شد؛ بر این اساس، به‌دلیل این‌که وی در عملیات آزادسازی سوسنگرد حضور داشته است، به‌مناسبت سالروز برگزاری این عملیات، با وی گفت‌وگویی را انجام داده‌ایم که ماحصل این گفت‌وگو، پیش از این منتشر شد؛ اما وی در ادامه گفت‌وگوی خود با خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، به بیان وضعیت ابتدایی جنگ تحمیلی از دیدگاه خود پرداخته است که در ادامه، این بخش از گفت‌وگو با «محمد نخستین» را می‌خوانید.

دفاع‌پرس: به‌طور کلی وضعیت جبهه‌ها در ابتدای جنگ تحمیلی چگونه بود؟

وضعیت در ابتدای جنگ تحمیلی، به این صورت نبود که اغلب مردم این‌روز‌ها برداشت می‌کنند؛ چراکه مردم صحنه‌هایی را می‌بینند که مثلاً آقای «صادق آهنگران» نوحه‌هایی نظیر «ای لشکر صاحب‌زمان (عج) آماده‌باش، آماده‌باش» را می‌خواند و نیرو‌ها و امکانات، همگی به صف شده است؛ درحالی که در ابتدای جنگ تحمیلی، مثلاً ما ۳۰ نفر در مقابل یک تیپ رزهی بعثی‌ها بودیم و ارتش آمادگی لازم را هنوز نداشت و سپاه هم در کردستان و… بود و در خوزستان، فقط کمیته‌هایی بودند که پایگاه‌هایی داشتند؛ وگرنه نیروی زیادی در ابتدای جنگ وجود نداشت.

شهید چمران یک‌بار در مجلس شورای اسلامی سخنرانی کرد. وقتی به او گفته بودند که چرا ارتش سازماندهی مناسبی ندارد، گفته بود که بیش از 12 هزار نفر، بعد از پیروزی انقلاب اسلامی ایران از ارتش تسویه شدند که بیشتر آن ها نیروهای کلیدی آن بودند.

دفاع‌پرس: به‌طور کلی عملکرد بنی‌صدر در ابتدای جنگ تحمیلی، چه تأثیری در روند جنگ داشت؟

«بنی‌صدر» هم خودخواه بود و مشاورین جنگی خود را از افراد خودخواه انتخاب کرد. این‌که می‌گویند بنی‌صدر به جبهه‌ها خیانت کرد، به نظر من او به‌دنبال خیانت نبود؛ بلکه به‌دنبال این بود تا در جنگ پیروز شود و این پیروزی را به‌صورت یک گرز بر سر رقبای خود بزند و بگوید که من فاتح جنگ هستم؛ اما مشاورین وی افرادی بودند که پس از پیروزی انقلاب اسلامی از ارتش تسویه شده بودند؛ برای همین «بنی‌صدر» معتقد بود که جوانان به حرف او گوش نمی‌دهند و یکی از دلایل شکست عملیات 28 صفر که ما عقب‌نشینی کردیم و لشکر 16 نیز به‌طورکلی از بین رفت نیز همین بود؛ چراکه بنی‌صدر اشتباه محاسباتی و در کار نظامی‌ها دخالت کرد. او بدون این‌که چیزی از موضوعات نظامی بداند، وقتی یک نیرو زیر آتش فریاد می‌زد و کمک می‌خواست، فکر می‌کرد که موضوع مانند یک آتش‌سوزی خانه است که ساکنان آن باید بیرون بیایند؛ بنابراین گفته بود که عقب‌نشینی کنید.

آن‌موقع شهید چمران همه نیروهای اردوگاه‌ها را سوار بر خودرو کرد و به خط مقدم فرستاد که من هم نیز جزو این افراد بودی. ارتش بعث عراق در این شرایط از هویزه به‌سمت اهواز حرکت کرد و ما یک‌ماه تمام در جاده هویزه با ارتش بعث عراق درگیر بودیم و هرروز شهید می‌دادیم.

دفاع‌پرس: وضعیت تجهیزات ما در مقابل ارتش بعث عراق چگونه بود؟

تجهیزات ما نیز در حقیقت در مقابل ارتش بعث عراق خیلی پایین‌تر بود. ما تجهیزات داشتیم؛ اما همان‌طور که گفتم، 12 هزار نفر از ارتش تسویه شده بودند. یک‌عده اعدام شده و برخی نیز فرار کرده بودند. همچنین تجهیزاتی که ما داشتیم، 99 درصد آن‌ها غربی بودند؛ لذا غربی‌ها هم تجهیزات و قطعات به ما نمی‌دادند.

از سویی دیگر، ارتش بعث عراق اغلب تانک‌های ما را با موشک «مالیوتکا» هدف قرار می‌داد؛ این درحالی است که پس از گذشت یک‌سال از جنگ تحمیلی، یعنی سال 1360 ما دیده بودیم که خودمان از این موشک‌ها داریم! به این صورت که قبل از پیروزی انقلاب اسلامی، شاه به شوروی گاز فروخته بود و شوروی نیز در ازای آن، به ما نفربرهایی داده بود که به موشک «مالیوتکا» مجهز بود؛ اما چون آمریکایی‌ها خیلی در ایران نفوذ داشتند، همه آن‌ها را به انبارها برده و درب انبارها را نیز پلمپ کرده بودند!

همچنین راکت‌انداز‌های 240 حدوداً نزدیک عملیات مسلم‌بن‌عقیل به‌کارگیری شد، وقتی ما گفتیم که این تجهیزات تا کنون کجا بوده است؟ گفته بودند که ما اصلاً نمی‌دانستیم که این‌ها را داریم! حتی یک درجه‌دار اخراجی ارتش گفته بود که من یک انبار را می‌شناسم که پر از گلوله توپ است، وقتی به این انبار رفته بودند، دیده بودند که میلیون‌ها گلوله توپ در آن وجود دارد.

انتهای پیام/ 113

به گزارش مجاهدت از گروه دفاعی امنیتی دفاع‌پرس، امیر سرتیپ «امیر حاتمی» مشاور فرمانده کل نیروهای مسلح در امور ارتش با حضور در ستاد نیروی هوایی ارتش از مجموعه جهاد خودکفایی این نیرو بازدید کرد و در جریان آخرین اقدامات، پیشرفت‌ها و دستاورد‌های متخصصان و دانشمندان این نیرو قرار گرفت.

امیر حاتمی در این بازدید، با تقدیر از تلاش‌های جهادی و انقلابی صورت گرفته در مجموعه جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش گفت: بدون تردید مسئولیت خطیر فرماندهان نیروی هوایی ارتش جهت حفظ آمادگی و ارتقاء توان رزمی در شرایط سخت تحریم‌های ظالمانه به مراتب سنگین‌تر از از گذشته خواهد بود.

وی افزود: آن چیزی که به وضوح در نیروی هوایی ارتش قابل مشاهده و درک بوده و باید مورد تجلیل و تقدیر قرار بگیرد، این است که این نیرو با تمام ظرفیت و همت انقلابی خود، تدابیر و رهنمود‌های فرماندهی معظم کل قوا را نصب‌العین قرار داده و خود را برای مقابله با هرگونه تهدیدات احتمالی مهیا کرده است.

مشاور فرمانده کل نیروهای مسلح در امور ارتش تقویت نیروی هوایی ارتش در حوزه‌های تجهیز، ارتقاء و بازآمادسازی را از اولویت‌های اصلی برشمرد و تصریح کرد: پروژه‌های تحقیقاتی ارزشمند جهاد خودکفایی نیروی هوایی، نقش بسزا و تعیین‌کننده‌ای در تقویت حوزه رزم و ارتقاء قدرت بازدارندگی دفاعی دارد.

امیر حاتمی با اشاره به توجه، تأکید و توصیه‌های حکیمانه امامین انقلاب به ویژه فرمانده معظم کل قوا به حوزه جهاد خودکفایی نیروی هوایی ارتش، اظهار داشت: مقام معظم رهبری همواره به نقش و جایگاه بی‌بدیل جهاد خودکفایی در قدرتمند شدن نیروی هوایی ارتش تأکید و اهتمام داشته‌اند و همواره با رهنمود‌های ارزنده خود از آن حمایت کرده‌‎اند.

وی تاکید کرد: با پیروزی شکوهمند انقلاب اسلامی، دشمنان باور نداشتند کارکنان متخصص و مؤمن نیروی هوایی ارتش بتوانند در غیاب مستشاران خارجی فرآیند آماده به رزم نگه‌داشتن جنگنده‌های نیروی هوایی را بیش از شش ماه استمرار ببخشند، اما به کوری چشم دشمنان، نیروی هوایی ارتش جمهوری اسلامی ایران چه در دوران دفاع مقدس و چه پس از آن تا امروز خار چشم دشمنان بوده است.

مشاور فرمانده کل نیروهای مسلح در امور ارتش خاطرنشان کرد: همه فرماندهان نیروی هوایی و ارتش جمهوری اسلامی ایران بر این باورند که امروز باید از تمامی ظرفیت‌های ملی، صنعت دفاعی و جهاد خودکفایی و شرکت‌های دانش‌بنیان، برای تقویت، تجهیز و ارتقاء قدرت هوایی کشور به‌عنوان عنصر مؤثر در تأمین امنیت ملی بهره‌مند شد و اکنون این موضوع در دستور کار قرار گرفته است.

انتهای پیام/ 221

به گزارش مجاهدت از خبرنگار حماسه و جهاد دفاع‌پرس، رهبر معظم انقلاب اسلامی در دیدار با دست‌اندرکاران کنگره شهدای استان قم، نام یکی از شهدای والامقام ارتش جمهوری اسلامی ایران را بردند که اهل این استان بود.

شهیدی که او را به‌عنوان اولین شهید قمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس می‌شناسند. نام این شهید والامقام «امیر احمدلو» است، که تاکنون در رسانه‌ها کمتر از وی نامی به میان آمده است و جامعه آن‌گونه که باید، او را نمی‌شناسد.

در ادامه، مروری بر زندگی‌نامه و مجاهدت‌های این شهید والامقام خواهیم داشت.

زندگی‌نامه شهید «امیر احمدلو»

«امیر احمدلو» را به‌عنوان اولین شهید قمی ارتش جمهوری اسلامی ایران در دوران دفاع مقدس می‌شناسند. وی سال ۱۳۳۶ متولد و پس از اخذ مدرک دیپلم، وارد دانشگاه افسری ارتش شده و پس از اخذ مدرک لیسانس، در ارتش مشغول خدمت شد.

حضرت امام خمینی (ره) وقتی در جریان نهضت انقلاب اسلامی، دستور ترک پادگان‌ها را به ارتشی‌ها صادر کردند؛ «امیر احمدلو» نیز همانند بسیاری از همرزمان خود، به فرمان امام خمینی (ره) لبیک گفت. وی پس از پیروزی انقلاب اسلامی، به ارتش جمهوری اسلامی بازگشت و برای مقابله با ضدانقلاب به غرب کشور اعزام شد.

همزمان با آغاز جنگ تحمیلی، «امیر احمدلو» به جبهه‌های نبرد حق علیه باطل شتافت و به‌عنوان فرمانده گردان ۱۵۳ لشکر ۷۷ خراسان، در حالی که خرمشهر سقوط کرده بود و آبادان در خطر محاصره قرار داشت، در «جبهه ذوالفقاریه» آبادان به‌همراه نیرو‌های خود و همچنین نیرو‌های مردمی که در آن منطقه مستقر بودند، نقش بی‌بدیلی در جلوگیری از پیشرفت ارتش بعث عراق ایفا کرد، تا این‌که سرانجام نهم آبان سال ۱۳۵۹، در حال اقامه نماز، بر اثر اصابت خمپاره در نزدیکی‌اش، به شهادت رسید.

رهبر معظم انقلاب اسلامی، لحظات آخر عمر مبارک شهید «امیر احمدلو» را این‌گونه روایت کرده‌اند: «آخرین لحظه حیاتش آب می‌آورند یا یک نفری به فکر می‌افتد که آب به او بدهد که تشنه از دنیا نرود، این جوان نظامی آب را نمی‌خورد، اشاره می‌کند به آن سربازی که بغل دستش بوده یعنی همان حادثه صدر اسلام [۱]که مدام ما‌ها روی منبر‌ها گفتیم و مردم شنیدند و تصور درستی از آن پیدا نکردیم، در واقع اتفاق افتاد؛ یک افسر ارتشی این واقعیت را به ما نشان داد».

[۱]: شبیه این اتفاق در جنگ «موته» اتفاق افتاده است.

انتهای پیام/ 113